Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Marije_jiplover schreef:Ik wist al dat ik, als ik mijn leven over kon doen, ik geen diergeneeskunde meer zou gaan studeren. Maar posts zoals die van Pareltje zorgen er ook voor dat ik heel heel heel blij ben dat ik niet meer in de praktijk werk.
Generaliseren tot en met.
Mensen hebben geen zin in diensten, 9 tot 5 mentaliteit![]()
Ik kwam er tijdens mij co-schappen achter dat ik letterlijk stuk ga van nachtdiensten draaien, ik slaap dan nagenoeg niet, omdat ik kennelijk bang ben door de telefoon heen te slapen.
En na een slapeloze nacht weer gewoon 8 uur of meer dagdienst draaien.
Daar kon mijn lijf niet tegen.
Het was niet dat ik het niet wilde, ik had voor ik aan de co-schappen toe was, wilde dokter Vlimmen dromen, van in de nacht keizersnedes uitvoeren, etc.
Maar ik trok het gewoonweg niet.
Is niet iets wat ik van te voren had bedacht toen ik aan de studie begon.
Maar wel realiteit.
Ik heb echt geen 9-5 mentaliteit (ik begin in mijn huidige werk ook meestal om 7.00 uur en heb ook een periode op zaterdagen (dag)diensten gedaan) maar ik hecht dus wel waarde aan een goede nachtrust. Dat komt de kwaliteit van mijn werk ten goede, maar ook de kwaliteit van mij als mens en als partner.
En ja, er zijn veel vrouwen in het werkveld en helaas is het in de huidige maatschappij nog steeds zo dat zij voor het merendeel voor de zorg voor de kinderen opdraait.
Dat combineert ook niet zo lekker met nachtdiensten.
Dus generaliseer lekker verder, daar krijg je echt geen betere diergeneeskundige (spoed)zorg door, wél nog meer mensen die het beu zijn om voor de veeleisende klanten bij nacht en ontij de telefoon op te nemen.
Pareltjes schreef:Marije_jiplover schreef:Ik wist al dat ik, als ik mijn leven over kon doen, ik geen diergeneeskunde meer zou gaan studeren. Maar posts zoals die van Pareltje zorgen er ook voor dat ik heel heel heel blij ben dat ik niet meer in de praktijk werk.
Generaliseren tot en met.
Mensen hebben geen zin in diensten, 9 tot 5 mentaliteit![]()
Ik kwam er tijdens mij co-schappen achter dat ik letterlijk stuk ga van nachtdiensten draaien, ik slaap dan nagenoeg niet, omdat ik kennelijk bang ben door de telefoon heen te slapen.
En na een slapeloze nacht weer gewoon 8 uur of meer dagdienst draaien.
Daar kon mijn lijf niet tegen.
Het was niet dat ik het niet wilde, ik had voor ik aan de co-schappen toe was, wilde dokter Vlimmen dromen, van in de nacht keizersnedes uitvoeren, etc.
Maar ik trok het gewoonweg niet.
Is niet iets wat ik van te voren had bedacht toen ik aan de studie begon.
Maar wel realiteit.
Ik heb echt geen 9-5 mentaliteit (ik begin in mijn huidige werk ook meestal om 7.00 uur en heb ook een periode op zaterdagen (dag)diensten gedaan) maar ik hecht dus wel waarde aan een goede nachtrust. Dat komt de kwaliteit van mijn werk ten goede, maar ook de kwaliteit van mij als mens en als partner.
En ja, er zijn veel vrouwen in het werkveld en helaas is het in de huidige maatschappij nog steeds zo dat zij voor het merendeel voor de zorg voor de kinderen opdraait.
Dat combineert ook niet zo lekker met nachtdiensten.
Dus generaliseer lekker verder, daar krijg je echt geen betere diergeneeskundige (spoed)zorg door, wél nog meer mensen die het beu zijn om voor de veeleisende klanten bij nacht en ontij de telefoon op te nemen.
Eigenlijk geef je het hier zelf precies aan,
Niet goed doordacht hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Dat gooit dromen van jonge dierenartsen omver. En hoe vervelend ook Mijn dier in een spoedsituatie heeft niets met jouw privéleven van doen. Of je nu kinderen hebt of niet,of je moe bent of niet. It comes with the job als professioneel dierenarts.
En dus denk ik dat precies daar een knelpunt zit. De verwachting van aanstormende dierenartsen. Het vak romantiseren, niet goed kunnen inschatten wat het vak meebrengt. Veeleisende klanten zal men moeten accepteren, onredelijke klanten niet.
Om hier te zeggen dat ik alles generaliseer dan heb je niet goed gelezen. Maar ik ben het als klant echt wel beu om belachelijke rekeningen of behandelingen om mn bordje te krijgen. Of om onder druk gezet te worden door een dierenarts. Echt niet dus...
En daarom buiten de ketens mijn dierenartsen én dik tevrede! Gelukkig maar want ik acht een goed en eerlijk dierenarts uiterst hoog.
josien_m_ schreef:Pareltjes schreef:
Eigenlijk geef je het hier zelf precies aan,
Niet goed doordacht hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Dat gooit dromen van jonge dierenartsen omver. En hoe vervelend ook Mijn dier in een spoedsituatie heeft niets met jouw privéleven van doen. Of je nu kinderen hebt of niet,of je moe bent of niet. It comes with the job als professioneel dierenarts.
En dus denk ik dat precies daar een knelpunt zit. De verwachting van aanstormende dierenartsen. Het vak romantiseren, niet goed kunnen inschatten wat het vak meebrengt. Veeleisende klanten zal men moeten accepteren, onredelijke klanten niet.
Om hier te zeggen dat ik alles generaliseer dan heb je niet goed gelezen. Maar ik ben het als klant echt wel beu om belachelijke rekeningen of behandelingen om mn bordje te krijgen. Of om onder druk gezet te worden door een dierenarts. Echt niet dus...
En daarom buiten de ketens mijn dierenartsen én dik tevrede! Gelukkig maar want ik acht een goed en eerlijk dierenarts uiterst hoog.
Ja, dat dier in een noodsituatie heeft wel met iemands priveleven te maken! Echt zonde dat iemand die een prima dierarts kan zijn, dat toch niet kan uitvoeren. Want uiteraard zijn dierartsen mensen met al hun mogelijkheden en onmogelijkheden. Moet je inderdaad om kunnen gaan met veeleisende klanten? of zouden klanten zich mogen realiseren dat zijzelf, hun dier, iets nodig heeft van die dierenarts en daar beleefd en vriendelijk bij blijven? Waar ligt de grens tussen veeleisend en onredelijk? En moet je als dierenarts inderdaad gezond kunnen blijven met veel te korte en gebroken nachten? Mag je dan ook geen dierenarts zijn overdag? Dat zijn vragen die mij dus best puzzelen.
Pareltjes schreef:Nee je begrijpt me verkeerd. Ik huur een dienst in, een dierenarts. Ik huur niet een moeder met kinderen in. Voor mij als klant heb ik te maken met de dierenarts. Dat staat los van het feit of ik wel of geen begrip kan opbrengen voor een moeder met als beroep dierenarts.
Daarnaast schrijf ik nergens dat men maar te pas of onpas mag gaan bellen laat staan onredelijk mag zijn.
Maar nogmaals ik betaal voor een dierenarts. Ik huur geen privé persoon in.
Het is aan de dierenarts te bepalen waar de grens ligt tussen een strontvervelende klant of een veeleisende.
Zo goed als het aan de klant is wat je accepteert van een dierenarts.
Kimmie235 schreef:Pareltjes schreef:Nee je begrijpt me verkeerd. Ik huur een dienst in, een dierenarts. Ik huur niet een moeder met kinderen in. Voor mij als klant heb ik te maken met de dierenarts. Dat staat los van het feit of ik wel of geen begrip kan opbrengen voor een moeder met als beroep dierenarts.
Daarnaast schrijf ik nergens dat men maar te pas of onpas mag gaan bellen laat staan onredelijk mag zijn.
Maar nogmaals ik betaal voor een dierenarts. Ik huur geen privé persoon in.
Het is aan de dierenarts te bepalen waar de grens ligt tussen een strontvervelende klant of een veeleisende.
Zo goed als het aan de klant is wat je accepteert van een dierenarts.
Nou dan is toch alles goed geregeld voor jou? De moeder die toevallig ook dierenarts is, die heeft ervoor gekozen alleen overdag te werken dus daar kun je dan terecht. Voor spoed biedt Evidensia de uitkomst!
Pareltjes schreef:In dat mensen met kleinhuisdieren een makkelijke melkkoe zijn.
Vergelijk de prijzen van paarden eens met rundvee en je zult zien dat het nog goedkoper kan....
Dat is de wereld waar we in leven.....
Ladygiroc schreef:Hier ook bijna alles overgenomen door een "grote."
Ik kom er gelukkig vrij weinig maar snap wel dat mensen het langer aankijken met de huidige prijzen.
Ik heb een aantal jaar geleden naar de spoed gemoeten met de hond, toen ik belde zeiden ze dat alleen het consult al 130 euro zou zijn. Lijkt mij een prima prijs, itt wat ik eerder hier voorbij zag komen (290 euro).
Wat ik echter wel opmerkelijk vind is het verschil tussen kleine en grote dieren. Voor de enting van mijn honden (2 kg) betaal ik minimaal 60 euro, terwijl mijn pony voor de helft van de kosten geënt is, maar die weegt 10 keer zo zwaar?
Ontstoken oog ben ik voor de paarden ook goedkoper uit dan voor de kat. En dan komt de DA nog naar me toe ook. Zelfs nu is het spoedtarief paarden DA geen 130, laat staan 290 euro.
Ik vraag me dan wel af waar dat verschil in zit?