Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-22 17:35

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 19-12-22 17:35

Tja misschien dat die andere ouders het om soortgelijke redenen doen, denk ik dan maar

Ik vind het eigenlijk nogal meevallen, het percentage onredelijke ouders dat ik om me heen zie.
Er is een enkeling waarvan mijn wenkbrauwen fronzen omdat die wel erg veel focus leggen op het welbevinden van hun kind en daarbij erg weinig rekening houden met de positie / gevoelens van de mensen er omheen. Maar in het algemeen ben ik echt heel positief verrast in wat ik zie sinds ik zelf ook een kind heb en er dus middenin zit

**Geplaatst**: 20-12-22 14:23

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 20-12-22 14:23

Je moet ook niet vergeten wat jouw kind weer meekrijgt van anderen en de omgeving. Onze zoon was met zwemmen niet heel vlot, maar maakte ons niet echt uit. Als kinderen hun namen werden geroepen die mochten afzwemmen was hij altijd teleurgesteld, ondanks dat wij zeiden dat het niet uitmaakt en hij het dan een andere keer mocht doen etc etc.

Dat uitgekozen worden schijnt voor sommigen al heel belangrijk te zijn en ze horen in de kleedkamers ook wat andere ouders zeggen bijvoorbeeld.

Maar ondanks dat wij helemaal niet van dwang en pushen waren, heeft onze zoon zichzelf altijd veel opgelegd. Hij moest en zou bij de voetbalselectie. En hij kon slecht omgaan met teleurstellingen. Dan kijk je naar jezelf en denk je wat je kan doen of anders had moeten doen, maar naar mijn gevoel moet het toch een beetje in hem zitten of uit de omgeving zijn gekomen.

Later op de middelbare toen hij hele goede cijfers haalde, maar voor wiskunde geen voldoende kon halen, werd hij heel gefrustreerd en zijn we ook samen met school aan de slag gegaan.
Toen was er eigenlijk nog niet zoveel sm als nu.

Als ik vergelijk met vroeger, denk ik dat toen juist veel meer achter gesloten deuren speelde en men liever dingen verbogen hield. Nu lees je hier op Bokt alle problemen en levensverhalen, waar mensen vroeger juist wilde verbergen als er problemen waren; armoede, agressie, verslaving, ziekte en noem maar op.
Voor mijn gevoel was de schaamte groter en nog merk ik dat wel aan de oudere, zeg 70+ generatie.

En ook dan ligt het ook iets aan de omgeving. Kom ik in een achterstand wijk gooien mensen veel vaker alles en meer eruit.

**Geplaatst**: 20-12-22 16:09

Geplaatst: 20-12-22 16:09

Nouja als je als kind merkt dat je achterblijft dan is dat sowieso niet zo'n leuk gevoel natuurlijk...

Dat heeft onze jongen ook met zwemmen. Is nu 7,5 en nog steeds geen zwemdiploma.... terwijl hij wel gewoon met 5 jaar begonnen is. Maarja dat was in het begin van de Corona-tijd dus hij had elke keer een paar weken les....en dan moest de boel weer dicht door Corona. En aangezien je dat zwemmen bij moet houden, moest hij dus elke keer weer opnieuw beginnen zeg maar.... het was geen mooi doorlopend traject maar werd steeds onderbroken.

Hij was net van badje 0 naar badje 1 (gewoon normaal aantal zwemlessen, ging prima allemaal) en toen ging het binnenbad van het zwembad een half jaar dicht. Moesten ze in het ijskoude buitenbad zwemmen. Kinderen met blauwe lippen, zwemles voortijdig stoppen enzo. Kind kreeg een graftakkehekel aan zwemmen want hij voelde zich net een ijsklontje. Dus gestopt want dat heeft ook geen enkele zin.

Toen eindelijk het binnenbad weer open ging, wilden we gewoon opnieuw beginnen in badje 1, hij keek er ontzettend naar uit, weer lekker het warme recreatiebad in :+:

Maar op 1 of andere manier namen ze hem toen mee naar badje 2

Terwijl hij dus nooit badje 1 goed doorlopen had.... die anderen (die overgebleven waren en niet overgestapt waren naar ander zwembad...) wel, die sprongen dus allemaal zó dat water in en hij vond dat nog eng (bang voor de plons) want had dat helemaal nog niet goed geoefend. Ging als een natte krant achter de rest aan steeds, dan zat het hele spul alweer aan de kant en moest hij maar op het trappetje gaan zitten want dan was er geen plek meer voor hem als die eindelijk het baantje uitgepeddeld had :(:)

En dat was ook best koud water, vergeleken met het recreatiebad. Dus ventje kreeg steeds meer een hekel aan zwemmen. Wilde op een gegeven moment het water niet meer in....

Dan kan je denken van: komop zeg, niet zo zielig doen, niet aanstellen en gewoon een schop onder de kont geven. Maarja als kind een steeds grotere hekel er aan krijgt.... en ook oprecht bang / niet klaar is voor wat ze van hem verwachten dan heeft het weinig zin om door te gaan duwen, het mag ook wel een beetje leuk zijn, toch....?

Terug naar badje 1 zagen ze niet zo zitten helaas. Toen gezocht naar warmer zwembad, gevonden, en daar een nieuwe start gemaakt, ze snapten het verhaal en dan zou hij daar het hele zwemgebeuren GOED gaan doorlopen. Dachten we. De eerste les zetten ze hem meteen al op het startblok aan de diepe kant en MOEST hij springen. Terwijl het probleem nu juist was dat hij dat springen nog steeds niet rustig opgebouwd geleerd had en het gewoon oprecht heel eng vond. Die angst is nog lekker verdiept door dat gepush bij dat startblok

Noem mij dan maar een helicoptermoeder of curlingmoeder of weet ik wat, dat ik dat ventje niet dwing om met zoiets door te gaan....

**Geplaatst**: 20-12-22 16:33

Geplaatst: 20-12-22 16:33

Ik lees nog even bij, maar gooi wel alvast een knuppel in het hoenderhok

Ik denk dat sociale media uiteindelijk het nieuwe roken gaat worden en ook als zodanig behandeld gaat worden

.

De vergelijkingsdrang en het streven naar perfectie is een probleem. Maar al die mental health clubjes zijn ook problematisch. Ik heb dus een eetstoornis gehad van 11 tot 25e ongeveer. En had je vroeger pro-ana, heb je nu allemaal pro-recovery dingen, waar op een zelfde ziekelijke manier hele impliciete strijden worden gestreden wie de ergste eetstoornis, meeste opnames, heftigste zelfmoordpogingen en weet ik veel wat heeft.

Dat zelfde geldt voor wie het diepste snijdt, de ergste jeugd heeft gehad, de meeste fysieke stoornissen (munchaussen by internet) etc. heeft. Die community is denk ik veel groter dan waar volwassenen zicht op hebben en extreem toxisch. Doordat het positief geframed wordt is er ook bijna geen moderatie meer op.

Dit is niet hét probleem, maar een probleem dat naast de "onrealistische werkelijkheid" van social media bestaat. Ik geloof ook niet dat je een eetstoornis of depressie van internet krijgt. Ik geloof wel dat het een dikke multiplier van bestaande problemen is.

Dat is 1 punt.

Ten tweede denk ik ook dat mensen juist door insta gewoon veels te veel van het leven verwachten. Ik bedoel, volgens insta moet je minimaal een jaar rondgereisd hebben in een camper (wat stiekem best vaak poedersuiker is, want je hebt geen douche, je gaat stinken, ga je met een vriend of vriendin krijg je geheid ruzie en je bent de hele dag aan 't opruimen. Maar hey. Dat zie je niet op de foto's. En toegeven dat het een beetje tegenviel kun je ook niet.). Je werk moet altijd maar leuk zijn, want anders steven je meteen op een burn-out af (nou, nou, nou. Zo'n vaart loopt het echt niet. Ga eens beginnen met zoeken naar een leukere baan voordat je je ziek meldt), je moet altijd maar zingeving hebben en doel hebben. Het liefst 1 met een ideologische achtergrond die een hoger doelt dient. En dat is dan naast de oppervlakkigheden van slank, knap en altijd maar bovengemiddeld moeten zijn. Heb je een lover heb je na een jaar nog steeds 381 andere potentiële matches op Tinder openstaan met mannen die misschien net iets knapper, sexier en gaver zijn ten opzichte van je toch wat gemiddelde vriendje.
De waarheid is dat 90% van ons leven maar gewoon heel doorsnee en matig is, en zelfs bij het meest avontuurlijke leven heb je maar af en toe uitschieters omhoog en af en toe uitschieters naar beneden. Verder kloot iedereen maar wat aan. Weet niemand echt waarvoor die op aarde is. Gaan de meeste dagen voorbij zonder dat je er erg in hebt en zonder dat er iets bijzonders gebeurd. En dat is eigenlijk veel meer "geluk" dan wat mensen denken dat geluk is. In plaats daarvan zijn we altijd maar op zoek naar meer, en als we denken dat niet te vinden dan moeten alle riemen overbood gegooid worden en worden er meteen allerlei interventies ingeschakeld.

De meeste mensen zijn nu eenmaal maar gemiddeld, met een gemiddeld leven, want daarvoor is het een gemiddelde. 50% van de mensen is zelfs lelijker, saaier en dommer dan gemiddeld :oo

. Tegelijkertijd zijn we zooo bang voor gemiddeldheid.

**Geplaatst**: 20-12-22 16:38

Geplaatst: 20-12-22 16:38

Pmarena het is soms ook gewoon lastig wat de beste methode is. Voor de een werkt stapje voor stapje, een ander heeft soms letterlijk en figuurlijk een zet(je) nodig. Ik had zonder zetje denk ik nog steeds op de rand van het zwembad gestaan omdat ik er niet in durfde te duiken.

Ik las trouwens ergens hier dat een stap terug doen kansen op de arbeidsmarkt verkleint. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Er zijn legio HBO en universitair opgeleiden die ondanks de krappe arbeidsmarkt nergens aan de bak komen. Er is juist enorm veel behoefte aan praktisch opgeleide mensen. En veel van die beroepen betalen momenteel echt heel erg goed, vooral als je een opleiding in de bouw of techniek hebt.

Menino, terwijl er niks mis is met een gemiddeld leven. Ik kan me best vinden in wat je schrijft.

**Geplaatst**: 20-12-22 16:40

Geplaatst: 20-12-22 16:40

Ik hoor wel vaker hier iets over. Maar in mijn klas is iedereen gewoon gelukkig voor zo ver ik weet.

**Geplaatst**: 20-12-22 16:40

Geplaatst: 20-12-22 16:40

Ik ben al eventjes aan het nadenken over dit onderwerp. Heb niet alle reacties gelezen van de inmiddels 9 pagina’s. Mijn reactie is vooral een gevoel, ik kan niet alles staven.

Er wordt nu heel erg gefocust op de jongeren, maar volgens mij stijgen de kosten in de volwassenzorg ook enorm. Mijn gevoel is dat we als mens de enorme ontwikkelingen van de afgelopen tientallen jaren niet kunnen bijbenen. De evolutie van het menselijk brein gaat lang niet zo snel als de evolutie van de maatschappij en alle (technologische) ontwikkelingen. Enkele voorbeelden:
- we bewegen steeds meer naar een 24/7 maatschappij
- waar je vroeger een paar studiekeuzes en beroepen had zijn er nu honderden, de keuze is reuze
- we krijgen aan alle kanten en via allerlei kanalen informatie tot ons. Zelfs als we deze informatie niet bewust tot ons willen nemen doet ons brein hier onbewust alsnog wat mee
- er zijn allerlei nieuwe technologieën waar we mee moeten leren omgaan
- er zijn tig thema’s waarvan men vindt dat we daar bewust mee bezig moeten zijn, gezondheid, duurzaamheid, discriminatie, genderidentiteit etc.

Onze maatschappij is in korte tijd veel complexer geworden en ons brein kan dit niet vanzelfsprekend aan. Het heeft meer externe beschermingsfactoren nodig om de complexiteit van het huidige leven te kunnen versimpelen en te filteren.

Waar ik denk dat het grote verschil zit tussen jongeren en volwassenen is dat jongeren ook nog eens een niet volledig ontwikkeld brein hebben. Hun prefrontale cortex werkt nog niet zoals bij een volwassene. De prefrontale cortex zorgt juist voor de zelfcontrole die nodig is om nee te zeggen, niet voor de korte genoegdoening te gaan etc. Jongeren kunnen dus eigenlijk nog veel slechter omgaan met deze complexiteit (maar ook volwassenen vallen aan alle kanten uit). Het is al bewezen dat mensen het eigenlijk helemaal niet goed doen op te veel keuzes en mogelijkheden. We hebben niet voor niets de term keuzestress.

Jongeren hebben dus eigenlijk een systeem/omgeving om hen heen nodig die veeeeel meer structuur en simpliciteit biedt dan waar ze nu in zitten.

**Geplaatst**: 20-12-22 16:59

Geplaatst: 20-12-22 16:59

Gaabje schreef:
Ik ben al eventjes aan het nadenken over dit onderwerp. Heb niet alle reacties gelezen van de inmiddels 9 pagina’s. Mijn reactie is vooral een gevoel, ik kan niet alles staven.

Er wordt nu heel erg gefocust op de jongeren, maar volgens mij stijgen de kosten in de volwassenzorg ook enorm. Mijn gevoel is dat we als mens de enorme ontwikkelingen van de afgelopen tientallen jaren niet kunnen bijbenen. De evolutie van het menselijk brein gaat lang niet zo snel als de evolutie van de maatschappij en alle (technologische) ontwikkelingen. Enkele voorbeelden:
- we bewegen steeds meer naar een 24/7 maatschappij
- waar je vroeger een paar studiekeuzes en beroepen had zijn er nu honderden, de keuze is reuze
- we krijgen aan alle kanten en via allerlei kanalen informatie tot ons. Zelfs als we deze informatie niet bewust tot ons willen nemen doet ons brein hier onbewust alsnog wat mee
- er zijn allerlei nieuwe technologieën waar we mee moeten leren omgaan
- er zijn tig thema’s waarvan men vindt dat we daar bewust mee bezig moeten zijn, gezondheid, duurzaamheid, discriminatie, genderidentiteit etc.

Onze maatschappij is in korte tijd veel complexer geworden en ons brein kan dit niet vanzelfsprekend aan. Het heeft meer externe beschermingsfactoren nodig om de complexiteit van het huidige leven te kunnen versimpelen en te filteren.

Waar ik denk dat het grote verschil zit tussen jongeren en volwassenen is dat jongeren ook nog eens een niet volledig ontwikkeld brein hebben. Hun prefrontale cortex werkt nog niet zoals bij een volwassene. De prefrontale cortex zorgt juist voor de zelfcontrole die nodig is om nee te zeggen, niet voor de korte genoegdoening te gaan etc. Jongeren kunnen dus eigenlijk nog veel slechter omgaan met deze complexiteit (maar ook volwassenen vallen aan alle kanten uit). Het is al bewezen dat mensen het eigenlijk helemaal niet goed doen op te veel keuzes en mogelijkheden. We hebben niet voor niets de term keuzestress.

Jongeren hebben dus eigenlijk een systeem/omgeving om hen heen nodig die veeeeel meer structuur en simpliciteit biedt dan waar ze nu in zitten.

Goede inbreng.

Ik heb ook wel eens een onderzoek gelezen dat ging over hoe meer keuzes je bv. hebt in een winkel. Hoe ontevredener je altijd over je eigen keuze bent.

Dat kun je eigenlijk nu op de hele maatschappij wel toepassen. Zie bv. hoe ontzettend veel meer keuze er is aan producten op het internet vergeleken met een gemiddelde winkelstraat. Maar ook hobby's, films (! Ik mis dus echt de tijd dat we met heel Nederland naar een gemiddeld goede film op Veronica gingen kijken, waar we dan lekker wel of niet op konden griepen. Of dat je 20 euro voor een DVD'tje betaald en hem dan 20x keek)

Daarnaast is alles gericht op dopamineshots. Maar hoe meer dopamineshots we krijgen, hoe meer we ook nodig hebben om nog hetzelfde effect te krijgen, wat ook maakt dat we onze dagelijkse bezigheden een stuk meer gaan verwaarlozen vinden en we steeds méér afleiding zoeken. Dopamine-verslaving (en toegankelijkheid) is echt een veel groter probleem dan we denken, denk ik.

https://www.youtube.com/watch?v=oW06k6eN4eI

**Geplaatst**: 20-12-22 17:40

Geplaatst: 20-12-22 17:40

SusanH schreef:
Pmarena het is soms ook gewoon lastig wat de beste methode is. Voor de een werkt stapje voor stapje, een ander heeft soms letterlijk en figuurlijk een zet(je) nodig. Ik had zonder zetje denk ik nog steeds op de rand van het zwembad gestaan omdat ik er niet in durfde te duiken.

Dat is het hem ook

Bij veel kinderen zie je dat ze zich wel laten overbluffen en zich laten dwingen om dingen te doen waar ze eigenlijk niet aan toe zijn. Soms pakt dat goed uit, soms niet. Ik kan me voorstellen dat wanneer je als bvb. zwemjuf ziet dat een kind de eerste 5 zwemlessen de hele les huilt, maar als je maar doorduwt dat dat uiteindelijk wel overgaat, dat je dan denkt dat deze aanpak wel okee is want het doel (een zwemdiploma) wordt ermee bereikt.

Maar er zijn ook kinderen die je met zo'n harde, respectloze aanpak juist van binnen een beetje kapot maakt. Dat je ze aanleert dat hun gevoelens en hun grenzen er niet toe doen, dat ze maar als een marionetje hebben te luisteren naar anderen in plaats van naar hun eigen hart en gevoel.

Of zoals wat ik dus meerdere keren gezien hebt, hoe ze bij een slim, gevoelig en snel angstig jochie (want denkt veel te veel door over dingen :(:)

) iets beloven, om hem gerust te stellen...en dan vervolgens iets heel anders doen en dan nog boos op hèm worden omdat hij door het beschamen van zijn vertrouwen alleen maar banger wordt -O-

En daar gaat het in de basis wellicht ook al fout bij een heel aantal kinderen.
Dat: je hebt maar te luisteren. Hùp, niet aanstellen. Niet naar je interne stemmetje luisteren maar naar iemand anders die het allemaal wel voor je zal bepalen. En in het verlengde daarvan: Je moet doen wat anderen doen, anders hoor je er niet meer bij / val je buiten de norm en wordt er raar naar je gekeken.

Natuurlijk moeten kinderen zich netjes gedragen en niet te veel miepen en piepen enzo, grenzen verleggen is ook wel belangrijk want anders durf je op een gegeven moment niks meer :(:)

maar ik denk wel dat we ze al jong tot een soort volgzame kuddedieren maken ook.... en als je jezelf en je persoonlijke behoeftes zo voorbij loopt, dan wreekt dat zich uiteindelijk toch :(:)

**Geplaatst**: 20-12-22 18:22

Geplaatst: 20-12-22 18:22

LoveGlove schreef:
Nee ik ben van Nederland. Even om her perspectief in te zien:
Het minimumloon nu is ongeveer 5 keer zo hoog als het minimumloon van rond 1980
Een gemiddeld huis is ongeveer 20 keer zo duur nu als rond 1980
Dus gemiddeld gezien is het minimumloon niet mooi meegestegen met de inflatie. Vooral als het gaat om de huizenmarkt. De inflatie van andere dingen zoals boodschappen etc zit er ergens tussenin. Dus ook die is harder omhoog gegaan dan het minimumloon. En dat valt heel goed te merken. Dus ja, ze stijgen wel mee. Maar ze stijgen eigenlijk niet genoeg mee. En dir is dan in Nederland. Nederland heefr zo goed als de beste economie over de hele wereld. Dus kun je dan nagaan hoe dit moet zijn in andere landen. In Amerika is het minimumloon amper verdubbelt sinds die tijd geloof ik. Dus dasr is het veel erger.

700 gulden is pakweg 450 euro volgens mij. 1200 bruto zou 600 zijn. Ja dat is inderdaad krap.

Even inhakend over de vergelijking toen en nu. In de jaren 80 betaalde je zo'n 10 procent rente op je hypotheek. Ik weet uit eerste hand dat er toen veel stress was onder huis eigenaren.

Wat ik er vooral mee wil zeggen. Iedere periode heeft zijn zwarte kanten.

**Geplaatst**: 20-12-22 18:24

Geplaatst: 20-12-22 18:24

prompter schreef:
Suzanne F. schreef:
Ik zal morgen uitgebreider reageren maar ik denk zeker dat social media een grote rol speelt. En denken dat geluk maakbaar is door maar genoeg geld te hebben. Dat geeft druk om hoog opgeleid te zijn want dan kan je een topsalaris krijgen later.
Ik vind de werkdruk op het vwo hoog. Veel verantwoordelijkheid voor zelf leren, veel huiswerk. Er wordt veel van leerlingen verwacht. De vraag is: is dat terecht?

Dat was 40 jaar geleden op het VWO toch ook al zo? Ik had bakken met huiswerk en moest 60 boeken lezen voor mijn eindlijst. Vier schooldagen van 8 lesuur, eentje van 5 uur. Is dat nu nog meer geworden dan?

Wij hadden in de jaren 60 op het Gymnasium zelfs nog lessen op zaterdagmorgen. Dus 6 dagen in de week en heel veel huiswerk. Ik kon de talen goed maar wiskunde niet en daar moest ik bijlessen voor hebben na de normale schooltijden. Echt vrij eigenlijk alleen in de (wel lange!) vakanties.Er is ooit een klasgenootje overspannen geraakt en wij wisten niet wat dat eigenlijk was.Er was toen ook prestatiedruk maar dat was nu eenmaal zo.

**Geplaatst**: 20-12-22 18:28

Geplaatst: 20-12-22 18:28

furious schreef:
Even inhakend over de vergelijking toen en nu. In de jaren 80 betaalde je zo'n 10 procent rente op je hypotheek. Ik weet uit eerste hand dat er toen veel stress was onder huis eigenaren.

Wat ik er vooral mee wil zeggen. Iedere periode heeft zijn zwarte kanten.

Maar ook 10 % rente op de bank!

**Geplaatst**: 20-12-22 18:29

Geplaatst: 20-12-22 18:29

Suzanne F. schreef:
furious schreef:
Even inhakend over de vergelijking toen en nu. In de jaren 80 betaalde je zo'n 10 procent rente op je hypotheek. Ik weet uit eerste hand dat er toen veel stress was onder huis eigenaren.

Wat ik er vooral mee wil zeggen. Iedere periode heeft zijn zwarte kanten.

Maar ook 10 % rente op de bank!

Ja oke maar als je al bijna geen hypotheek kan betalen dan heb je niks aan 10 Rente.

**Geplaatst**: 20-12-22 18:50

Geplaatst: 20-12-22 18:50

De huizen waren ook veel goedkoper.

Wat ik vooral merk is dat de generatie 16+ tot laten we zeggen midden 20 in begint te zien dat een 40+ werkweek eigenlijk bizar is.
Dat ze/we zoveel tijd doorbrengen met werken en eigenlijk niet aan leven toe komen. En dat tot je, wat zal het straks zijn, 73ste?
Er is zo ontzettend veel te zien op de wereld en toch wordt de meeste tijd door veel mensen doorgebracht tussen 4 muren, in een hokje et cetera.
Ik denk dat een betere wereld, een betere mentale gezondheid, begint bij eerlijke(re) en gelijkwaardige(re) lonen en een minder lange werkweek.
En eventueel een basisinkomen.

En ik denk ook dat we juist heel erg trots moeten zijn op de huidige jongere generatie dat niet alles meer gepikt wordt en er juist voor bewustzijn voor mentale problemen wordt gestreden.
Juist de jongere generatie strijdt voor gelijke rechten en meer gelijkwaardigheid, heb ik het idee en dat terwijl ze overeind proberen te blijven staan in een wereld die aan alle kanten aan het instorten is.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-12-22 18:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-12-22 18:56

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 20-12-22 18:56

ja uiteraard waren de huizen veel goedkoper, maar de lonen waren ook niet vergelijkbaar

**Geplaatst**: 20-12-22 18:56

Geplaatst: 20-12-22 18:56

Ik denk dat oudere dat ook wel willen/inzien dat dat fijner is.
Maar dat heeft nog nooit de rekeningen betaald.

Ik ben begonnen met 2.50 gulden per uur.

**Geplaatst**: 20-12-22 18:57

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 20-12-22 18:57

Dus dan maar werken en amper leven, geen andere keus.

**Geplaatst**: 20-12-22 18:57

Geplaatst: 20-12-22 18:57

furious schreef:
Suzanne F. schreef:

Maar ook 10 % rente op de bank!

Ja oke maar als je al bijna geen hypotheek kan betalen dan heb je niks aan 10 Rente.

Maar als je geen hypotheek nodig hebt en wel wat geld hebt, is het leuk binnen lopen

**Geplaatst**: 20-12-22 19:00

Geplaatst: 20-12-22 19:00

AnnedB schreef:
Dus dan maar werken en amper leven, geen andere keus.

Jij noemt dat amper leven.
Dat is jou mindset.
En die bepaald ook voor een groot deel je gevoel.
Er anders in staan dan is het zo verschrikkelijk ook weer niet.
En dat lijkt me beter om mee te beginnen. Want je krijgt dit echt niet ineens veranderd. Kun je naast je baan later kijken hoe je het kunt veranderen.
En ondertussen fijn de rekeningen wel betalen. Best fijn.

Laatst bijgewerkt door DuoPenotti op 20-12-22 19:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-12-22 19:01

Geplaatst: 20-12-22 19:01

Kinke schreef:
ja uiteraard waren de huizen veel goedkoper, maar de lonen waren ook niet vergelijkbaar

Even gekopieerd van LoveGlove:
Even om her perspectief in te zien:
Het minimumloon nu is ongeveer 5 keer zo hoog als het minimumloon van rond 1980
Een gemiddeld huis is ongeveer 20 keer zo duur nu als rond 1980.

Oftewel: lonen zijn inderdaad gestegen maar die zijn niet in verhouding mee gestegen met de huizenprijzen.

**Geplaatst**: 20-12-22 19:03

Geplaatst: 20-12-22 19:03

Ik vind ook dat de huidige tijd qua sfeer somberder is dan de jaren 60 en 70 toen ik jong was. Toen was er optimisme dat alles zou gaan verbeteren en dat zie ik nu niet.

**Geplaatst**: 20-12-22 19:05

Geplaatst: 20-12-22 19:05

DuoPenotti schreef:
AnnedB schreef:
Dus dan maar werken en amper leven, geen andere keus.

Jij noemt dat amper leven.
Dat is jou mindset.
En die bepaald ook voor een groot deel je gevoel.
Er anders in staan dan is het zo verschrikkelijk ook weer niet.
En dat lijkt me beter om mee te beginnen. Want je krijgt dit echt niet ineens veranderd. Kun je naast je baan later kijken hoe je het kunt veranderen.
En ondertussen fijn de rekeningen wel betalen. Best fijn.

Ik val niet onder de jongere generatie. Maar ik begrijp hun instelling wel volledig en als het maar een klein aantal mensen waren die er zo over dachten, dan heb je een punt. Gewoon je instelling veranderen.
Maar steeds meer jongeren beginnen te beseffen dat dit niet in verhouding is en worden direct door de oudere generatie weggezet als lui, zwak, niet weerbaar, snowflakes.
Ik zelf vind het geniaal dat er nu wordt gestreden voor eerlijkere leef en werkomstandigheden en hoop van harte dat over 10 á 20 jaar er een flink verschil merkbaar is.

**Geplaatst**: 20-12-22 19:06

Geplaatst: 20-12-22 19:06

DuoPenotti schreef:
AnnedB schreef:
Dus dan maar werken en amper leven, geen andere keus.

Jij noemt dat amper leven.
Dat is jou mindset.
En die bepaald ook voor een groot deel je gevoel.
Er anders in staan dan is het zo verschrikkelijk ook weer niet.
En dat lijkt me beter om mee te beginnen. Want je krijgt dit echt niet ineens veranderd. Kun je naast je baan later kijken hoe je het kunt veranderen.
En ondertussen fijn de rekeningen wel betalen. Best fijn.

Tja, hier wordt gewoon 38 uur gewerkt maar ik ben degene die bepaalt wanneer ik verlof neem. Mijn werkgever doet niet aan collectieve vrije dagen. Wij overleggen het onderling.
Hiervoor had ik een werkgever die dacht te kunnen bepalen wanneer ik vijf weken verlof nam, namelijk 3 weken bouwvak en twee weken kerst.
Als inlener heb je een machtspositie en die heb ik ingezet: Joh, IK bepaal wanneer ik op vakantie ga! Als jij dat niet ziet zitten, wens ik je succes met het zoeken naar een andere gek; ik heb aan elke vinger twee potentiële werkgevers.....
Ik heb verlof genomen op de momenten die mij pasten....

**Geplaatst**: 20-12-22 19:06

Geplaatst: 20-12-22 19:06

xrobbiee schreef:
Kinke schreef:
ja uiteraard waren de huizen veel goedkoper, maar de lonen waren ook niet vergelijkbaar

Even gekopieerd van LoveGlove:
Even om her perspectief in te zien:
Het minimumloon nu is ongeveer 5 keer zo hoog als het minimumloon van rond 1980
Een gemiddeld huis is ongeveer 20 keer zo duur nu als rond 1980.

Oftewel: lonen zijn inderdaad gestegen maar die zijn niet in verhouding mee gestegen met de huizenprijzen.

Dit inderdaad. Plus alle andere levenskosten die de pan uitrijzen.

**Geplaatst**: 20-12-22 19:06

Geplaatst: 20-12-22 19:06

anjali schreef:
Ik vind ook dat de huidige tijd qua sfeer somberder is dan de jaren 60 en 70 toen ik jong was. Toen was er optimisme dat alles zou gaan verbeteren en dat zie ik nu niet.

Daar heb je zeker een punt!