IHN schreef:Siamsmeesje, ff voor de duidelijkheid (je sprak me niet aan, maar mss komt mijn post toch zo over): ik oordeel niet over werklozen. Ja, over sommigen, maar pas nadat ik het verhaal gehoord heb en het niet verder gaat dan: geen zin, uitkering bevalt goed. Voor het merendeel gaat dat gewoon niet op en is er echt wel wat aan de hand. MAAR: ik ben ook vd overtuiging dat iedereen IETS kan. Maar wat dat IETS dan is, daar heb je soms wat begeleiding bij nodig om het uit te zoeken, of om te kijken HOE het mogelijk is. Dan denk ik: spring erin, begeleid mensen, investeer erin dat IEDEREEN zijn plekje krijgt in de maatschappij..maar ja, met een houding als: je bent er te lang uit, schiet het natuurlijk sws niet op...verandert ook een verandering in denkwijze bij werkgevers (en mss ook wel in hoe het systeem werkt, want knelpunt is ook vaak dat als iemand uitvalt het de werkgever bakken geld kost. Logisch dat die geen risico nemen).
Verder ben ik het volledig eens met het kappen 24 uurs maatschappij. Hoewel we daar al aardig naartoe gaan door het personeelsgebrek..kom al aardig wat briefjes tegen hier in DL: door personeelsgebrek op maandag gesloten. Maar ik heb nooit geweten waarom je nu echt perse op zondag boodschappen moet doen, of om 22 uur s avonds. Niemand werkt zoveel dat er nergens een gaatje is om dat gewoon doordeweeks of op zaterdag te doen. En sterker nog: ik denk dat door dat aan te passen zelfs het aantal burn outs vermindert...ik vermoed dat een groot deel nieteens puur door werkdruk wordt veroorzaakt, maar door het voortdurend binnenkrijgen van prikkels. Op de telefoon, op de pc, in de winkel. Ik weet nog het gevoel wat er op zondag vroeger over me kwam een heerlijk gevoel van rust, van niets moeten, van weten dat er geen instanties zijn die iets van me moesten, en me niet hoeven af te vragen of ik nog iets nodig heb, gewoon omdat alles toch dicht is. Gelukkig is dat in DL nog veel meer, en toch voelt de zondag gejaagder.
IHN, ik bedoelde jou zeker niet. Het zijn gewoon de ervaringen uit mijn directe omgeving (en zelfs sommige familieleden die echt wel weten waarom ik thuis zit). Ik ben het juist helemaal met je eens. Iedereen die wil kan ergens wel iets bijdragen, maar dan moet er inderdaad geïnvesteerd willen worden in mensen. En ik loop er dus heel hard tegen aan dat ze wel willen investeren, maar dan graag in mensen die vanuit een baan komen. En dat snap ik dan ook niet, want zoals gezegd, de vijver met werkgeschikten wordt langzaam steeds kleiner, dus eens zullen ze toch moeten zou je denken.
De 24-uurs economie is wat mij betreft een ramp, maar ja, onze overheid houdt graag de USA als voorbeeld, en daar is de economie 24-uur, dus moest dat hier ook. Een winkel open tot 20.00 uur kan ik wel begrijpen, maar dan hoeft het voor mij echt niet al 's ochtends om 7.30 uur open, vanaf 9.00 uur is ook prima. Of een paar avonden per week, vroeger kenden we immers ook maar één koopavond, was eigenlijk wel genoeg.
MightyMike, dat is dus mijn gevoel ook. Vooral stug doorgaan tot je iemand treft die het wil proberen met je. Maar ook dat kan frustrerend zijn hoe langer het duurt.