Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-12-20 20:58

Geplaatst: 06-12-20 20:58

secricible schreef:
Ik weet niet of je er wat aan hebt napie. Vandaag staat op de fb-pagina van geboortebeweging een stuk gericht op juist de behandelaren, gecombineerd met de verhalen die binnen gekomen zijn vanuit #handineigenboezem (zorgprofessionals in de geboortezorg die hun misstanden aankaarten). Ik denk dat meer zorgprofessionals stoeien met wat jij noemt. Misschien helpt het je, want ik denk niet dat de actie ooit bedoelt is om te “bashen”.

@jollyjoy, wat klink jij als een ontzettend fijne verloskundige. Werk jij caseload?

Is dat zo..? Ik bedoel, ik werk niet in dit vakgebied, maar met dergelijke hashtags klinkt het imo wel degelijk als bashen van een bepaalde beroepsgroep. Ik ben er absoluut mee eens dat het goed is om dit soort dingen te bespreken en imo zou er overal ruimte moeten zijn tot het bespreken van fouten. Verhalen delen is belangrijk, meningen mag je hebben, maar het valt me wel op dat mensen na 1 ervaring gelijk een hele beroepsgroep onder een kam scheren. En daarin bevestigd worden door dit soort acties.
Ik vraag me daarom wel af of dit de manier is.

**Geplaatst**: 06-12-20 20:59

Geplaatst: 06-12-20 20:59

secricible schreef:
Lastig hoor.
Is er ruimte voor, ja en nee. Als je niet wil mag niemand dus iets doen. Of dat in de praktijk ook gebeurt is nog een tweede.

Maar los daarvan, als je in nood komt en weeenopwekkers nodig zou hebben of zelfs een keizersnede omdat het niet goed gaat, dan kom je als moeder wel in een hele beknelde positie terecht waarbij je hele nare keuzes moet maken. Alleen jij kan bedenken of dat je waard is.

Nope, dat is het niet waard... Dan maar geen (biologische) kinderen.

**Geplaatst**: 06-12-20 20:59

Geplaatst: 06-12-20 20:59

pien_2010 schreef:
Verootje, ik heb 4 zwangerschappen gehad en ben 0,0 geprikt. Ik herken dus niets in je post.
Ik ken heel veel vrouwen waaronder zussen, vriendinnen, moeder etc die fijne bevallingen hebben gehad. Gelukkig.
Ook al is dat niet de invalshoek van dit topic, ik blijf het wel benoemen al is het alleen maar voor alle as moeders die nog moeten gaan bevallen.

Misschien wel tijdje geleden?

Het is hier standaard dat je met 16(?) weken oid geprikt wordt, en met 27weken op antistoffen en als je dus pech hebt met 30 weken een spuit in je kont.
En de kinkhoest vaccinatie in week 20

Ik moest nog wat extra voor m’n schildklier.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:01

Geplaatst: 06-12-20 21:01

verootjoo schreef:
pien_2010 schreef:
Verootje, ik heb 4 zwangerschappen gehad en ben 0,0 geprikt. Ik herken dus niets in je post.
Ik ken heel veel vrouwen waaronder zussen, vriendinnen, moeder etc die fijne bevallingen hebben gehad. Gelukkig.
Ook al is dat niet de invalshoek van dit topic, ik blijf het wel benoemen al is het alleen maar voor alle as moeders die nog moeten gaan bevallen.

Misschien wel tijdje geleden?

Het is hier standaard dat je met 16(?) weken oid geprikt wordt, en met 27weken op antistoffen en als je dus pech hebt met 30 weken een spuit in je kont.
En de kinkhoest vaccinatie in week 20

Ik moest nog wat extra voor m’n schildklier.

Ik heb hiervan alleen de kinkhoest gehad en dat is eigen keuze. Zes maanden terug, dus heel recent nog.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:03

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 06-12-20 21:03

Oh wat gek, ik dacht dat ze overal die bloedcontroles doen?
Aan het begin het zwangerschapslab; bloedgroep bepaling, en nog meer dingen.
En de antistoffen bepaling om te kijken of je geen antistoffen tegen je baby maakt.
Hoe kan het dat dat niet overal gebeurd

**Geplaatst**: 06-12-20 21:05

Geplaatst: 06-12-20 21:05

Wolken proficiat!! Fijn dat je an sich pittige bevalling niet als te heftig heb ervaren en nu een gelukkige moeder bent.

Verootje ik ga het navragen bij vrouwen die laatste 5 jaar zijn bevallen. Ik Ken deze verhalen niet. Dus hopelijk is dit niet standaard.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:08

Geplaatst: 06-12-20 21:08

Bloedgroep bepalen wordt eigenlijk altijd wel gedaan en dat is ook gewoon heel verstandig. Idem met antilichamen tegen rode hond bepalen. Verplicht ben je het uiteraard niet.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:10

Geplaatst: 06-12-20 21:10

Vjestagirl schreef:
Jollyjoy schreef:
Een van de ervaringen die me het meest is bijgebleven is de cliënt met een ernstige naaldenfobie. Dit heb ik ook duidelijk benoemd toen ik de baring moest overdragen. Arts begeleidde haar goed maar de verpleegkundige kwam direct na de geboorte met een spuit aangelopen. Moeder kijkt verdwaasd op, want had net haar kind in haar armen. Ze kan nog net vragen 'wat is dat?'. Verpleegkundige zegt 'voor de placenta' terwijl ze naald in het been plaatst. Ik heb het niet tegen kunnen houden, ik heb haar niet kunnen beschermen en ik heb de verpleegkundige er later niet over aangesproken. Maar ik zag wel de angst bij mijn cliënt en dat ze direct de verbinding met haar kind kwijt was en ipv genieten van haar baby werd het zich afsluiten.

Dit, is absoluut een van de redenen dat ik geen kinderen wil. Ik ben doodsbang voor naalden, en ik heb er 0 vertrouwen in dat er daar ruimte voor is in een bevalling.

Als het zover komt, bericht mij maar. Ik heb ook een naaldenfobie en heb twee kinderen. Één keer bloedprikken is wel echt verstandig, maar als je het goed timet en er goede afspraken over maakt, is het echt tot een minimum te beperken.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:11

Geplaatst: 06-12-20 21:11

ik schrik er ook van, en persoonlijk herken ik daar niets van...
zelf 3 kindjes en 12 zwangerschappen gehad(dus ook heel vaak op het verloskwartier gelegen toen ik een (late) miskraam had en moest bevallen van een dood mini-mensje,en zelfs toen nooit iets soortgelijks meegemaakt, al had ik vaak afwijkende gedachten dan die van de gyn, mijn idee werd steeds gerespecteerd(van een bevalling willen afwachten ipv in gang steken tot naar huis willen gaan met al 7cm ontsluiting ipv daar te blijven tot de kindjes die in het zh in de bevallingskamer zijn bij de bevalling)

ik geloof ook wel dat er heel wat verhalen een 2de kant zullen hebben en je zit natuurlijk altijd met een grens tussen wat de vrouw wil en wat het beste is voor de baby ook...

qua prikken is dat hier toch ook je eigen mening.

bij nummer 1 en 2 geen kinkhoest vaccin genomen, nummer 3 wel.

suikertest en dito prikken bij 1 en 3 niet gedaan. omdat 2 heel hoog zat in de curve, raadde de gyn het toen extreem aan en toen wel gedaan. was neg en beeb zat onder het gemiddelde bij de geboorte,dus foute metingen duidelijk.

prikken voor de nipt-test wel altijd gedaan, maar is je vrije keuze.

hier werd er wel standaard een katheter gezet als je bevalt, omdat ze zo veel vlugger gericht kunnen inspringen als er iets fout gaat. had ik geen problemen mee, maar ze doen het ook niet als je het niet wil.
idem met lavement. wordt aangeraden, maar niet verplicht.

altijd als heel aangenaam ervaren, mijn bevallingen.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:14

Geplaatst: 06-12-20 21:14

Waarom een lavement?
Ook nooit gehad en tijdens het persen heb ik een beetje gepoept vooraf, dat discreet weg werd gehaald. Was geen probleem!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-20 21:19

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-20 21:19

verootjoo schreef:
Naalden beginnen in je zwangerschap al. Moet je regelmatig bloedprikken en als je pech hebt krijg je rond week 27 nog een spuit in je kont.
Maar ik moet zeggen dat ik na m’n zwangerschappen juist geen naaldenfobie meer heb.

Of ervoor, spreekt de Moeder die haar kindje en huidige zwangerschap te danken heeft aan ICSI

mijn naaldenfobie is sindsdien ook weg

Jollyjoy schreef:
Thanks secricible, ik doe mijn best. In de loop der jaren veel bijgeleerd, zeker op dit gebied. Want op de opleiding kreeg ik het niet mee. Van wat ik daar allemaal gezien en helaas ook zelf gedaan heb kan ik ook nog wel wat inzendingen voor #handineigenboezem schrijven.
Momenteel werk ik als waarneemster in een aantal praktijken. Hopelijk, als de kinderen wat groter zijn, wel een plekje in een caseload of kleinschalige praktijk.

Voel je uitgenodigd zou ik willen zeggen. Ik denk dat alle inzendingen welkom zijn.
Ik heb zelf nu een hele lieve caseload vk, maar er zijn er echt nog veel te weinig in NL.

Wolken schreef:
12 dagen geleden ben ik bevallen via een geplande ks en had ik een paar dingetjes op papier gezet. Hier is zo goed mogelijk op gelet ondanks dat het een soort slachtpartij is geworden doordat mijn baarmoeder helemaal onder de verklevingen zat en de baby niet was ingedaald. Hierdoor heeft de gynaecoloog mijn baarmoeder naar boven open moeten snijden, een kiwi ( vacuumpomp ) moeten gebruiken, hebben er 2 mensen aan de bovenkant op mijn buik staan duwen en 2 mensen aan de onderkant aan de baby staan trekken. En hoewel het dus echt even pittig was en ook de sfeer in de ok veranderde kan ik alleen maar diep dankbaar zijn dat ik mijn zoontje levend en gezond in mijn handen kan houden en heb ik het absoluut niet als traumatisch ervaren. En nee, er was geen tijd om alles met mij door te bespreken en heeft de gynaecoloog gedaan wat moest. En ondanks alles kijk ik toch positief terug op de bevalling. Geen idee waarom ik er dus geen problemen mee heb en een ander dat wel zou hebben.

Ik denk niet dat het zo simpel is als informed consent= geen trauma en gebrek aan inlevingsvermogen = wel trauma. Zo werkt de wereld niet. Er is ook echt pas sinds heel kort aandacht voor geboortetraumas en ik denk dat er nog heel veel gewoon niet bekend is. Bejegening is een factor, een grote. Maar het is geen of of.

Ik heb zelf geen trauma opgelopen aan mijn 48u liggend op mijn zij in het zkh, ondanks alle pijn en ook niet aan de ks hoewel ik het doodeng vond om geopereerd te worden met een ruggenprik. Mijn trauma zit in dat ik heel sterk het gevoel heb gehad geen onderdeel te zijn geweest van mijn eigen bevalling en de pijnmomenten zitten in de eerste paar uurtjes thuis met mijn 1e lijns vk waar mijn zelfvertrouwen totaal instortte. Terwijl als ik mijn bevalling zou uitschrijven, dat stukje wel het minst traumatisch van alles zou moeten zijn geweest.

Daarnaast twijfel ik of ik dit wil zeggen, maar ik doe het toch. Ik wil je namelijk ook geen traumas aanpraten.
Ik heb een bevalling gehad die door vk en gyn als traumatisch werden omschreven. Bij mijn nagesprek benoemde de vk dit en gaf ze aan dat ik mocht aankloppen voor een volgende bevalling, als ik wilde napraten oid. Ik had toen echt zoiets van “trauma? Wie ik? Doe ff normaal joh.”
En pas na een week of 6 begon bij mij in te dalen wat er gebeurt was, starte een stuk verwerking, maar besefte ik me ook pas hoeveel emoties er speelde en kreeg ik signalen van trauma. En pas na een half jaar kon ik voor mezelf duiden waar mijn trauma zat en er mee aan de slag.

miramii schreef:
Is dat zo..? Ik bedoel, ik werk niet in dit vakgebied, maar met dergelijke hashtags klinkt het imo wel degelijk als bashen van een bepaalde beroepsgroep. Ik ben er absoluut mee eens dat het goed is om dit soort dingen te bespreken en imo zou er overal ruimte moeten zijn tot het bespreken van fouten. Verhalen delen is belangrijk, meningen mag je hebben, maar het valt me wel op dat mensen na 1 ervaring gelijk een hele beroepsgroep onder een kam scheren. En daarin bevestigd worden door dit soort acties.
Ik vraag me daarom wel af of dit de manier is.

Ik denk dat het dan goed is om te kijken waar geboortebeweging voor staat.
Is #metoo opgezet om mannen te bashen? Of om aandacht te vragen voor een groot taboe dat speelt? Was #blacklivesmatter tegen blanke mensen? Of om aandacht te vragen voor iets dat onder een bepaalde groep speelt?
#genoeggezwegen gaat om aandacht vragen voor slachtoffers wiens (grond)recht op deze manier geschonden is. Niet om dat hulpverleners geen fouten zouden mogen maken.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:25

Geplaatst: 06-12-20 21:25

Ik heb 2 heel fijne bevallingen gehad. Lieve verpleegkundigen en verloskundigen om me heen gehad, ook mijn ex was een grote steun.

Het enige wat ik als naar ervaren heb was het moment dat ik een ruggenprik kreeg de artsen en verpleegkundigen om me heen grapjes met elkaar aan het maken waren en geen aandacht voor mij hadden. Ik zat daar poedeltjenaakt met een weeënstorm. Het enige wat tegen me gezegd is, en voor mijn gevoel gesnauwd, dat ik nu stil moest zitten terwijl ik op dat moment midden in een heftige wee zat. Mijn ex heeft er wat van gezegd gelukkig, ik voelde me heel klein op dat moment en tegelijkertijd ook woest. Was gelukkig allemaal snel gegaan dus ook zo weer terug op mijn kamer waar iedereen weer lief en betrokken was.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:48

Geplaatst: 06-12-20 21:48

pien_2010 schreef:
Waarom een lavement?
Ook nooit gehad en tijdens het persen heb ik een beetje gepoept vooraf, dat discreet weg werd gehaald. Was geen probleem!

Omdat veel vrouwen zich schamen als ze poepen, en zo ben je gerust dat er niets anders uitkomt tijdens het persen.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:52

Geplaatst: 06-12-20 21:52

Ik geloof oprecht dat er veel in de zorg te verbeteren is maar als je nu al die verhalen leest, lijkt het net alsof het in Nederland wel heel ernstig gesteld is met de verloskunde en dat medisch personeel een soort slager is die nergens rekening mee houdt.

Elk verhaal heeft twee kanten. Ik ben wel van mening dat er in Nederland steeds meer mensen zijn die een soort van medisch onderlegd denken te zijn en op basis daarvan beslissingen nemen die niet ondersteund worden door medici. Ik denk dat je er altijd vanuit moet gaan dat de artsen maar één ding willen en dat is jou en je baby helpen.

Super goed dat het gesprek op gang komt over betere communicatie en meer toestemming vragen, maar sommige dingen die ik hier lees gaat me echt te ver. Als een arts of verloskundige met elke zwangere elke stap moet gaan overleggen en haar moet overtuigen kunnen ze denk ik tweemaal zoveel personeel aannemen. Je houdt bij de bevalling nou eenmaal niet volledig de controle over je eigen lichaam. Dat is bij geen medische behandeling. Je moet je een soort van overgeven, hoe eng dat ook kan zijn.

Dus goed dat het gesprek op gang komt, maar het moet niet doorslaan.

Het gros heeft immers wel een fijne ervaring met bevallen.

**Geplaatst**: 06-12-20 21:58

Geplaatst: 06-12-20 21:58

Jij vindt het niet normaal dat een arts elke stap overlegt met de patiënt?

Dat is bij elke zorgverlener zo. Elke zorgverlener hoort stap voor stap te bespreken. Waarom bij een bevalling dan niet?

**Geplaatst**: 06-12-20 22:05

Geplaatst: 06-12-20 22:05

Nu ik dit topic lees begin ik me trouwens wel iets af te vragen nav mijn eigen bevalling, misschien dat een van jullie het weet.

Is het mogelijk om het dossier van je bevalling in te zien?
Tijdens mijn telefonische nacontrole (ook zoiets, geneest de keizersnede goed? Weet ik veel, ik ben geen dokter) gaf de verloskundige aan dat in mijn dossier stond dat er bij een volgende bevalling geen problemen worden verwacht bij vaginaal bevallen omdat de keizersnede was vanwege foetale nood. Dat is echter niet waar. Er wás uiteindelijk zeer zeker foetale nood, maar daarvoor werd al aangegeven dat het een keizersnede zou worden omdat de baby niet door mijn bekken paste. Mijn zoontje was heel gemiddeld qua lengte, gewicht en hoofdomvang, dus zeker geen grote baby. Dit lijkt mij dus wel degelijk van belang bij een eventueel tweede kindje. Ergens ben ik nu dus “bang” dat het verkeerd in mijn dossier staat en er daardoor “verkeerd” gehandeld zal worden.

**Geplaatst**: 06-12-20 22:08

Geplaatst: 06-12-20 22:08

Napie schreef:
Ik stop met lezen in dit topic want ik krijg steeds minder zin om mijn werk te blijven doen. Ik wordt er oprecht verdrietig van. Alles lijkt over 1kam geschoren en ik vind de voorbeeld extreem beschreven en zeker bang makend voor vrouwen die nog moeten bevallen. Voorbeelden als gedwongen ruggenprikken, cattheters en gedwongen kolven met een te kleine kolf. Ja sorry hoor, dit gaat mij te ver. Zo is de praktijk niet en ik heb in drie verschillende ziekenhuizen gewerkt ( allemaal kleine ziekenhuizen met verloskundigen en geen arts assistenten) maar van dwang is geen sprake. Ja, we moeten wel eens handelen waarbij we niet eerst overleg kunnen hebben over wat we gaan doen, wat de alternatieven zijn en wat de gevolgen. Het gevolg van is een kind met een slechte start of een moeder met bloedingen. Heb vertrouwen in je zorgverleners. Er staat jaren aan specialisatie en opleiding aan je bed en we hebben allemaal 1 doel: een gezond gezin, een mooie bevalling. Nooit op tijd klaar zijn omdat onze dienst er bijna op zit.

Heel erg jammer dat je dit zo voelt want het over grote deel van medisch/zorg personeel doet het super goed en met alle liefde.

Maar dat wil niet zeggen dat er geen aandacht mag zijn voor dingen die beter kunnen. Want de grens tussen een slechte ervaring en een trauma ben je zo over.

Geen bevallingen maar wel traumatische ervaringen met medisch personeel maar aan de andere kant ook super lieve mensen die je zelfs niets hoeft te zeggen maar die direct aan je zien dat je in paniek dreigt te raken.

Wat veel medisch personeel soms lijkt te vergeten is dat het voor hen allemaal gesneden koek en de orde van de dag is. Maar voor patiënten niet en die zal je hoe simpel je er ook van wordt echt alles moeten aankondigen en uitleggen.

**Geplaatst**: 06-12-20 22:15

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 06-12-20 22:15

Sorry hoor, Napie, maar ook in de verloskunde en gynaecologie werken echte lomperiken. Maar dit geldt net zo goed voor afdelingen als oncologie en orthopedie. Gelukkig werken er ook veel empathische verloskundigen en gynaecologen. Dit heb ik tijdens mijn tweede bevalling zeker ervaren, zulke lieve verloskundigen! Een oprechte geïnteresseerde gynaecoloog die zo nu en dan binnenliep hoewel er gelukkig geen complicaties waren. Het zijn deze dingetjes die voor mij het verschil maakten. En gewoon steeds vertellen wat we gaan doen, zo ontzettend belangrijk. Maar helaas met de eerste bevalling meegemaakt dat empathie helaas ook ver te zoeken kan zijn.

**Geplaatst**: 06-12-20 22:16

Geplaatst: 06-12-20 22:16

Babiiveeraa: ja, je mag je eigen dossier inzien en er een kopie van vragen. Je kunt ook vragen om onjuiste gegevens te corrigeren.
Zie onder andere https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/n ... nzien-6533

Ook belangrijk: er mogen geen extra kosten gerekend worden, dus geen consult en geen kosten voor de afdruk en geen administratiekosten. Alleen verzendkosten weet ik niet zeker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-20 22:17

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-20 22:17

DiantaM schreef:
Ik geloof oprecht dat er veel in de zorg te verbeteren is maar als je nu al die verhalen leest, lijkt het net alsof het in Nederland wel heel ernstig gesteld is met de verloskunde en dat medisch personeel een soort slager is die nergens rekening mee houdt.

Mwah, als je een plek centreert waar vrouwen hun verhaal kunnen vertellen dan krijg je al die verhalen op een hoop natuurlijk. #metoo betekende ook niet ineens dat alle vrouwen verkracht werden en #blacklivesmatter dat alle donkere mensen onjuist bejegend worden.
Als je een topic opent “vertel hier je mooie bevalverhaal” krijg je alle mooie verhalen en lijkt het alsof bevallen net zo makkelijk is als een wandeling door het park.

Citaat:
Elk verhaal heeft twee kanten. Ik ben wel van mening dat er in Nederland steeds meer mensen zijn die een soort van medisch onderlegd denken te zijn en op basis daarvan beslissingen nemen die niet ondersteund worden door medici. Ik denk dat je er altijd vanuit moet gaan dat de artsen maar één ding willen en dat is jou en je baby helpen.

Ik snap niet wat denken medisch onderlegd te zijn te maken heeft met je recht op informed consent. Dat heeft veel meer te maken met dat je het recht hebt dat niemand iets met je lichaam doet waar je geen toestemming voor geeft. En dat lijkt me een vrij basaal recht.
Ik denk ook dat artsen altijd graag jou en de baby helpen. Maar dat betekend niet dat ze altijd goed handelen. Ik begrijp niet zo goed waarom er een soort evenwicht gezocht moet worden als vrouwen een podium krijgen om aandacht te vragen voor hun trauma en schending van hun recht. Ik vind dat ook een beetje.... verdrietig ofzo, alsof die verhalen er niet mogen zijn.
Ik weet nog dat als ik na mijn bevalling vertelde over hoe naar het was mensen zeiden “gelukkig is je baby gezond” of “het zal vast niet zo bedoeld zijn”. Dat is best wel niet helpend en zorgt ervoor dat je gewoon direct je mond houdt en er maar niet meer over praat. Is het echt verkeerd om vrouwen met een trauma eens in de 4 jaar een podium te geven om daarover te vertellen om een verandering teweeg te brengen?

Citaat:
Super goed dat het gesprek op gang komt over betere communicatie en meer toestemming vragen, maar sommige dingen die ik hier lees gaat me echt te ver. Als een arts of verloskundige met elke zwangere elke stap moet gaan overleggen en haar moet overtuigen kunnen ze denk ik tweemaal zoveel personeel aannemen. Je houdt bij de bevalling nou eenmaal niet volledig de controle over je eigen lichaam. Dat is bij geen medische behandeling. Je moet je een soort van overgeven, hoe eng dat ook kan zijn.

Dat is geen ander verzoek dan in alle andere vormen van behandeling hoor. Alleen wordt dat verzoek nergens zo vaak overtreden als in de geboortezorg. Het gaat niet over controle over je eigen lichaam, alleen over controle dat een ander niks met je lichaam doet wat je niet wilt. Ik vind dat geen heel gek verzoek, zeker niet als je leest op welke manier dat geschonden wordt.

Citaat:
Dus goed dat het gesprek op gang komt, maar het moet niet doorslaan.

Het gros heeft immers wel een fijne ervaring met bevallen.

Zie hierboven, ik vind dat oprecht een moeilijke opmerking die gevoelens van vrouwen bagatelliseert.

**Geplaatst**: 06-12-20 22:18

Geplaatst: 06-12-20 22:18

Shadow0 schreef:
Babiiveeraa: ja, je mag je eigen dossier inzien en er een kopie van vragen. Je kunt ook vragen om onjuiste gegevens te corrigeren.
Zie onder andere https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/n ... nzien-6533

Ook belangrijk: er mogen geen extra kosten gerekend worden, dus geen consult en geen kosten voor de afdruk en geen administratiekosten. Alleen verzendkosten weet ik niet zeker.

Bedankt!

**Geplaatst**: 06-12-20 22:31

Geplaatst: 06-12-20 22:31

DiantaM schreef:
Ik geloof oprecht dat er veel in de zorg te verbeteren is maar als je nu al die verhalen leest, lijkt het net alsof het in Nederland wel heel ernstig gesteld is met de verloskunde en dat medisch personeel een soort slager is die nergens rekening mee houdt.

Elk verhaal heeft twee kanten. Ik ben wel van mening dat er in Nederland steeds meer mensen zijn die een soort van medisch onderlegd denken te zijn en op basis daarvan beslissingen nemen die niet ondersteund worden door medici. Ik denk dat je er altijd vanuit moet gaan dat de artsen maar één ding willen en dat is jou en je baby helpen.

Super goed dat het gesprek op gang komt over betere communicatie en meer toestemming vragen, maar sommige dingen die ik hier lees gaat me echt te ver. Als een arts of verloskundige met elke zwangere elke stap moet gaan overleggen en haar moet overtuigen kunnen ze denk ik tweemaal zoveel personeel aannemen. Je houdt bij de bevalling nou eenmaal niet volledig de controle over je eigen lichaam. Dat is bij geen medische behandeling. Je moet je een soort van overgeven, hoe eng dat ook kan zijn.

Dus goed dat het gesprek op gang komt, maar het moet niet doorslaan.

Het gros heeft immers wel een fijne ervaring met bevallen.

Helemaal mee eens.
Ik vind het oprecht erg voor mensen die een traumatische ervaring, maar artsen handelen in principe in het belang van moeder en kind. En nee je bevalling gaat 9vd10 keer niet zoals je het wil want het is een bevalling.

Ik heb 3 keer een keizersnede gehad. Waarvan de eerste een spoedkeizersnede na een zeer heftige weeenstorm en wegvallen van haar hartslag. Maar totaal niet traumatisch ervaren. Het was zo en ze MOEST er uit. En ging alles in overleg? Nee niet alles, het meeste wel, maar sommige dingen niet. Er was weinig tijd, ik was compleet van de wereld door de weeenstorm. Het was chaos..

Mijn tweede keizersnee was een geplande, maar die was wel traumatiserend te noemen. Vooral voor mijn man. Zeer bewust gekozen voor een geplande sectio. Ze wilde niet indalen. Bij mijn eerste nooit ontsluiting gekregen na inleiding en urenlange weeenstorm. En ik had liever een rustige geplande sectio dan ooit weer die angst van toen we rennend over de gang vlogen naar de ok.
Uiteindelijk was de bevalling zelf prima, maar het feit dat mijn dochter niet ademde en stil was toen ze er uit kwam en ze heel lang bezig zijn geweest met haar en daar geen uitleg over kwam vind ik nog steeds heel naar en geeft een koud gevoel. Pas na 20 min. Maar ik zag wel hoe ze beademd werd.
Is dat een fout geweest? Nee, want er was paniek. Een geplande sectio die zo ‘fout’ loopt verwacht niemand. Iedereen was druk en geschrokken. Ik moest nog dicht gemaakt worden.
Dat gebeurd en is niemand te verwijten.

Mijn derde geplande sectio was top! Door Corona had ik de gynaecoloog die mijn sectio deed nooit gezien voor de bevalling, maar ze kwam in de ok naar mij toe, spraken alles door, of ik nog wensen had (ja ik wilde meekijken). Prachtige bevalling.
In dit ziekenhuis kon de controle kinderarts helaas niet op de ok zelf, maar ik kreeg een foto van haar naast m’n hoofd. Helaas kreeg ik een allergische reactie op de antibiotica en werd ik heel ziek waardoor ze toen ze bij mij lag alsnog vlug weg moest worden gehaald. Ook werden mijn eerdere littekens weggesneden om eentje over te houden ipv 3 (dit deed ze op eigen initiatief toen ze ging hechten zo van ‘ik ga het mooier maken dan het was dat verdien je wel na 3x een sectio :))

)
Uiteindelijk dus veel langer op de ok en verkoeverkamer gelegen dan gepland. Zonder baby.
Maar top bevalling.

Overigens ben ik 3x top hersteld, waarvan de derde wel echt uitzonderlijk was. 5 dagen na de bevalling was ik thuis weer aan het spelen met de oudste twee en had ik echt gevoel niet bevallen te zijn maar gewoon baby opgehaald te hebben.

Uiteindelijk dus 3 bevallingen waar ik heel vaak van hoor van jeetje wat heftig. Jeetje dat je dit zo makkelijk accepteert.
Ja zo is het nu eenmaal gegaan en gelopen.

**Geplaatst**: 06-12-20 22:57

Geplaatst: 06-12-20 22:57

BabiiVeeraa schreef:
Shadow0 schreef:
Babiiveeraa: ja, je mag je eigen dossier inzien en er een kopie van vragen. Je kunt ook vragen om onjuiste gegevens te corrigeren.
Zie onder andere https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/n ... nzien-6533

Ook belangrijk: er mogen geen extra kosten gerekend worden, dus geen consult en geen kosten voor de afdruk en geen administratiekosten. Alleen verzendkosten weet ik niet zeker.

Bedankt!

Verzendkosten mogen ze wel vragen, omdat het aangetekend verstuurd moet worden. Ik heb dossiers bij twee ziekenhuizen opgevraagd. Bij "het lokale" ziekenhuis moest ik het zelf afhalen met overhandigen van legitimatie en handtekening voor ontvangst.

Bij de tweede werd het aangetekend verstuurd (ik meen 300 pagina's en 5 dvd's) en daar zijn nooit kosten voor gerekend.

Bij beide ziekenhuizen stond de toelichting op de website. Inmiddels (2 jaar later) kan bij beide ziekenhuizen het dossier ook online ingezien worden. Grote kans dus dat je een inlog kunt aanvragen en dat je alles zo direct kan inzien.

**Geplaatst**: 06-12-20 23:54

Geplaatst: 06-12-20 23:54

Maar het kan toch niet zo zijn dat mensen die een behandelplan geschreven hebben vervolgens gaan bepalen op belangrijke momenten wat ze wel en niet willen? Als dat kan is het natuurlijk fijn, maar een bevalling gaat niet op wens zeg maar.

Een bevalling is de natuur en dat gaat niet alles zoals je wilt, en als dan de arts moet kiezen tussen iemand die wel een mening kan geven, maar totaal medisch ongeschoold is en die beslissing dus mogelijk gevaarlijk voor het kind in het heetst van de strijd, of voor het leven van het ongeboren kind, dan snap ik dat ze voor het laatste gaan.

Moeten ze zoveel mogelijk overleggen? Ja dat vind ik absoluut.
Moeten ze alles overleggen? Nee, niet als het om een leven gaat en iemand op zo'n momentn wil discussieren over een expertise waar ze zelf geen verstand van hebben.

**Geplaatst**: 07-12-20 00:00

Geplaatst: 07-12-20 00:00

Sunnda schreef:
Moeten ze zoveel mogelijk overleggen? Ja dat vind ik absoluut.
Moeten ze alles overleggen? Nee, niet als het om een leven gaat en iemand op zo'n momentn wil discussieren over een expertise waar ze zelf geen verstand van hebben.

Een goede arts krijgt geen discussie. Een goede arts legt uit en overlegt met de patiënt. Goed uitleggen moet onderdeel zijn van zijn/haar expertise!