Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
StalNollie schreef:Nee hoor, kinderen kunnen ook emoties hebben waar ze niet mee overweg kunnen wat zich kan uiten in negatief gedrag
Ik snap nu ook waarom mensen steeds minder goed of helemaal niet over hun gevoel kunne praten of kunne uiten tegen andere
StalNollie schreef:Sammy maar waar komen die driftbuien vandaan, daar moet je naar kijken. En als kindje dus boos verdrietig is moet hij dit maar alleen afhandelen in een hoek zonder iemand veilig om hen heen.
Ik zie veel kinderen door mijn werk en zie vaak driftbuien al ver van te voren aankomen; honger / moe / boos. Bij een driftbui ben je te laat met herkennen van de eerder signalen
Hij zoekt de iPad op om zich te kalmeren en doet dit stiekem dat snap ik volkomen.
Mdh ik wil daarmee zeggen dat je op straat niet kunt oordelen of het kind te ' soft ' ( zal het zo maar even noemen ) word opgevoed of juist de andere richting in
geerke schreef:ik heb geen verstand van kinderen,maar komen driftbuien over het algemeen niet doordat iets niet gaat zoals het kind het graag zou willen?
Rumina schreef:Mdh, jij hebt het weer over "jullie voorstanders", en daarmee doe je zelf ook snel aannamesIk probeer hier eigenlijk alleen te laten zien dat het anders kan en dat die aanpak ook zo zijn voordelen heeft.. Ik snap ook wel waarom mensen voor een time-out en tripple p kiezen, voor de meesten is dat al weer een softere opvoeding dan ze zelf hebben gehad. De supernanny doet het, het cb adviseert het, kdv's en scholen doen het, bijna iedereen doet het, dus dan zal dat wel het beste zijn.
Mijn zoon is niet altijd even communicatief vaardig. Zijn hoofd gaat sneller dan zijn mond aan kan, dan wordt het een grote woordenbrei als hij emotioneel of gepassioneerd is. Op zijn oude school werd hij zonder pardon op de gang gezet "kom maar terug als je uitgehuild bent" en juf kwam met een brede glimlach vertellen dat ze hem even flink had aangepakt. Toen ik thuis vroeg waarom hij op de gang had gestaan was het antwoord: "omdat ik moest huilen". Als ze even de moeite had genomen om hem tot rust te brengen al voordat hij huilde en even hem 30 seconde had gegeven en geholpen om zijn gedachten in rust over te brengen, dan was het nooit zo geëscaleerd. Bij mijn kind, en de meeste anderen, is het een kwestie van op tijd ingrijpen, de signalen zien, en dan kan je heel veel vervelende situaties waar niemand iets aan heeft en van leert voorkomen.
tanjaatjuhh schreef:Het wordt toch alleen maar erger zo , straks moeten ouders alles maar tolereren omdat ze niks meer kunnen en mogen beginnen tegen hun kinderen.
Ik heb vroeger schoppen onder de kont gehad en ben mijn ouders daar dankbaar voor.
verootjoo schreef:tanjaatjuhh schreef:Het wordt toch alleen maar erger zo , straks moeten ouders alles maar tolereren omdat ze niks meer kunnen en mogen beginnen tegen hun kinderen.
Ik heb vroeger schoppen onder de kont gehad en ben mijn ouders daar dankbaar voor.
Je moet niks tolereren wat niet kan... Dat staat nergens. Maar schoppen vind ik echt niet kunnen...
verootjoo schreef:tanjaatjuhh schreef:Het wordt toch alleen maar erger zo , straks moeten ouders alles maar tolereren omdat ze niks meer kunnen en mogen beginnen tegen hun kinderen.
Ik heb vroeger schoppen onder de kont gehad en ben mijn ouders daar dankbaar voor.
Je moet niks tolereren wat niet kan... Dat staat nergens. Maar schoppen vind ik echt niet kunnen...
Elspelsz88 schreef:Kom nou toch.. ( wel.. die Amerikanen toch)
Werk zelf al een aantal jaren in de kinderopvang. Sommige kinderen hebben zo'n ''time out'' juist even nodig omdat ze door de sfeer enorm druk kunnen worden. Ze hebben dan niet altijd straf maar van mij mogen ze even rustig worden in het hoekje, met wekkertje er bij van 1 a 2 min. Geven ze zelf soms aan!
Bovendien, ik als pedagogisch medewerker sta soms alleen op een groep van 9 kids. ( leeftijd 2 tot 4) Dan KAN je gewoonweg niet de hele tijd politie agent spelen. Even optreden door een kind in een hoek te zetten kan aan voor de andere kids verhelderend werken.
Kindermishandeling.. pff.. vrouger, toen was alle wreed( zag hier al iets over mattenkloppers voorbijkomen)
M_D_H schreef:Ja, de preken hoorde ik niet eens, daar sloot ik mezelf voor af. Hoe eerder ik ja en amen zei hoe eerder ik weer mocht spelen![]()
Mijn opa is erg lang (2 meter) hij zegt altijd dat hij erg dankbaar is voor de schoppen die hij onder zijn kont kreeg, anders kon hij nu als oude man niet op iedereen neer kijken
Ik heb niet genoeg schoppen gehad volgens hem, want ik ben klein
Het nichtje van mijn vriend had laatst een boze bui... Ze kreeg die boze bui omdat ze met mijn vriend al een uur op de xbox zat te FIFA-en en ze van dat uur een stuk of 20 potjes had gewonnen maar het laatstelijk verloor ze...
Ze gooide de controller door de tv heen draaide zich om naar mijn vriend en begon hem keihard te slaan en te schoppen. Mijn vriend heeft er echt een blauw oog aan over gehouden.
Mijn vriend probeerde haar te kalmeren, met haar te praten maar ze was niet voor reden vatbaar. Uiteindelijk gaf hij haar een keer een tik terug. Ze schrok en door de schrik kwam ze uit haar woede aanval en begon ze keihard te huilen, niet omdat ze pijn had maar omdat ze zich schaamde voor haar gedrag en het feit dat ze zichzelf niet uit die boze bui kreeg.
Ik heb een hele tijd met haar gepraat, omdat we hetzelfde probleem hebben wordt ik vaak ingezet als praatpaal
De conclusie wad dat ze heel goed wist dat ze een woede aanval had die nergens op sloeg. Ze wist ook heel goed dat ze daar uit moest komen, maar het lukte haar niet. De tik van mijn vriend was precies, zo zei ze zelf, wat ze nodig had om uit haar boosheid te komen.
De reden dat ze zo boos werd was omdat ze verloor terwijl ze nog zo haar best deed om zich te concentreren. Het lukte haar niet meer en dat frustreerde haar.
Daarna hebben we afgesproken dat ze in het vervolg aangeeft wanneer het haar niet meer lukt omdat haar hoofd zo vol raakt...
Verder heb ik met mijn vriend afgesproken dat hij haar de laatste keer altijd moet laten winnen. De laatste keer wordt namelijk het beste onthouden
Ze is 8 jaar oud. Moet je nagaan hoe goed ze al weet wat ze fout deed...
Ik ben niet voor een tik of slaan, maar we waren het er allemaal over eens dat het in dit geval de enige oplossing was...
Wat ik hiermee wil zeggen is dat het soms gewoon niet verkeerd is...
Edit: mijn vriend en ik hebben nog nooit de kinderen verder geslagen...
Voor hij als losgeslagen oom wordt aangezien...
verootjoo schreef:geerke schreef:ik heb geen verstand van kinderen,maar komen driftbuien over het algemeen niet doordat iets niet gaat zoals het kind het graag zou willen?
Ik heb alleen bij m'n neefje erge driftbuien gezien, komt vaak nadat hij iets niet mag of al erg moe is maar de oorzaak is volgens mij dat hij vervolgens overmand wordt door emoties die hij niet kent of de baas kan. Het heeft hierbij echt geen zin om m nog verder op de kop te geven, hij moet leren met de emoties omgaan. Het is echt niet zo dat kinderen denken nu ga ik eens keihard janken pf boos worden, ze kunnen op dat moment niet anders, de emoties gieren door het kleine lijfje.
Volgens mij is het enige juiste wat je dan kan doen het kind bij je nemen, heel hard knuffelen, zijn boosheid erkennen ('het is niet leuk voor je dat je dat nu niet mag hè) en zeggen wat hij wel mag/kan doen nu.
StalNollie schreef:M_D_H schreef:Ja, de preken hoorde ik niet eens, daar sloot ik mezelf voor af. Hoe eerder ik ja en amen zei hoe eerder ik weer mocht spelen![]()
Mijn opa is erg lang (2 meter) hij zegt altijd dat hij erg dankbaar is voor de schoppen die hij onder zijn kont kreeg, anders kon hij nu als oude man niet op iedereen neer kijken
Ik heb niet genoeg schoppen gehad volgens hem, want ik ben klein
Het nichtje van mijn vriend had laatst een boze bui... Ze kreeg die boze bui omdat ze met mijn vriend al een uur op de xbox zat te FIFA-en en ze van dat uur een stuk of 20 potjes had gewonnen maar het laatstelijk verloor ze...
Ze gooide de controller door de tv heen draaide zich om naar mijn vriend en begon hem keihard te slaan en te schoppen. Mijn vriend heeft er echt een blauw oog aan over gehouden.
Mijn vriend probeerde haar te kalmeren, met haar te praten maar ze was niet voor reden vatbaar. Uiteindelijk gaf hij haar een keer een tik terug. Ze schrok en door de schrik kwam ze uit haar woede aanval en begon ze keihard te huilen, niet omdat ze pijn had maar omdat ze zich schaamde voor haar gedrag en het feit dat ze zichzelf niet uit die boze bui kreeg.
Ik heb een hele tijd met haar gepraat, omdat we hetzelfde probleem hebben wordt ik vaak ingezet als praatpaal
De conclusie wad dat ze heel goed wist dat ze een woede aanval had die nergens op sloeg. Ze wist ook heel goed dat ze daar uit moest komen, maar het lukte haar niet. De tik van mijn vriend was precies, zo zei ze zelf, wat ze nodig had om uit haar boosheid te komen.
De reden dat ze zo boos werd was omdat ze verloor terwijl ze nog zo haar best deed om zich te concentreren. Het lukte haar niet meer en dat frustreerde haar.
Daarna hebben we afgesproken dat ze in het vervolg aangeeft wanneer het haar niet meer lukt omdat haar hoofd zo vol raakt...
Verder heb ik met mijn vriend afgesproken dat hij haar de laatste keer altijd moet laten winnen. De laatste keer wordt namelijk het beste onthouden
Ze is 8 jaar oud. Moet je nagaan hoe goed ze al weet wat ze fout deed...
Ik ben niet voor een tik of slaan, maar we waren het er allemaal over eens dat het in dit geval de enige oplossing was...
Wat ik hiermee wil zeggen is dat het soms gewoon niet verkeerd is...
Edit: mijn vriend en ik hebben nog nooit de kinderen verder geslagen...
Voor hij als losgeslagen oom wordt aangezien...
In het verhaal staat al twee keer waarom die woede aanval er was ik praat het niet goed het kan ook zeker anders maar op dat moment is het haar emotie die ze niet kwijt kan, en dus uitviel.
Wat ik zelf zou doen is uit de situatie lopen en later als ik zie dat kind rustig is terug komen, positievere aanpak en je bereikt het er hetzelfde mee
meisje2000 schreef:MIjn zoon heeft ook wel driftbuien en dan omdat hij zijn zin niet krijgt.
Bijv als hij iets lekkers wil maar ik dat niet wil omdat we bijna moeten eten.
Hij kan dan zo boos worden dat hij begint te gillen, brullen en slaan.
Mijn dochter met een beperking moet dit vaak ontgelden en dat kan gewoonweg niet.
Moet ik hem zijn gang dan maar laten gaan omdat het mishandeling is als ik hem op de gang zet of even op bed doe om af te koelen, of moet ik mijn dochter maar laten kleineren door hem?
ALs hij het te bont maakt dan doe ik hem even op bed en laat hem even vijf minuten uitrazen.
Dan ga ik naar boven en leg ik hem uit waarom hij naar boven moest.
Dit snapt hij met zijn vier jaar prima en zegt dan sorry mama en is het klaar.
Dit hoef ik maar een enkele keer te doen en zo word de sfeer thuis voor iedereen een stuk beter.
Mijn dochter hoeft niet bang te zijn voor zijn uitvallen en hij weet exact waar hij aan toe is.
Doe ik dit niet dan word hij heel erg qua gedrag en ben ik bang dat het uit de hand gaat lopen en dan met name voor mijn dochter. Dan ben ik in hun ogen maar aan het mishandelen uiteindelijk komen we er alle vier (man dochter zoon en ik) beter uit.