Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
milou123 schreef:Na, als je beter niet kan autorijden en de sleutels niet meekrijgt komt dat op mij over alsof het niet 'gewoon boos' is.
czarina schreef:milou123 schreef:Mag ik een tip geven czarina? Een kleintje maar, maar wel waardevol denk ik.
Dat mag altijd.
Vjestagirl schreef:Anoeska27 schreef:
En dat is wat er in mijn ogen mis is in deze maatschappij. Er is weinig inlevingsvermogen in anderen en in wat dit doet met iemand. Of het nu een kind is of een ouder iemand. Mijn kind hoeft niet hard te worden, is nergens voor nodig. Ik heb echt geen watje die piept om van alles, maar ik heb wel een kind wat een huilend kindje gaat troosten. En zich niet omdraait en wegloopt en zo zie ik het graag.
Joh, niet zo aangevallen. Ik zeg toch ook dat het niet kan als je zo'n KDV hebt.
Mijn moeder heeft me echt wel laten krijsen hoor, toen ik jonger was. Ook niet altijd, maar ik mocht best een keer flink overstuur zijn en niet te kalmeren zonder dat ik direct getroost werd. En raad eens: ik sta bekend als een knuffelhippie, die het t liefst iedereen naar de zin maakt en niet tegen verdrietige mensen kan. Het een sluit het ander niet uit.
czarina schreef:Voor alle lieve moeders hier, even los van de discussie hier.
raakt jullie geduld dan nooit op?
wat doen jullie dan?
Ik heb 2 schatten van kinderen, altijd netjes en beleefd bij anderen. Luisteren goed in de winkel, niks op aan te merken.
maar regelmatig ploffen ze volledig uit de band. Dan gaan ze enorm te keer en is niks goed. Dan mogen ze hier dus ook mooi buiten of op de gang afkoelen. Net waar we ons op dat moment bevinden.
maar hoe lossen jullie dit dan op?
anneliesdj schreef:Vjestagirl schreef:Mijn moeder heeft me echt wel laten krijsen hoor, toen ik jonger was. Ook niet altijd, maar ik mocht best een keer flink overstuur zijn en niet te kalmeren zonder dat ik direct getroost werd. En raad eens: ik sta bekend als een knuffelhippie, die het t liefst iedereen naar de zin maakt en niet tegen verdrietige mensen kan. Het een sluit het ander niet uit.
Ik hoor wel veel excuses hier trouwens; ze waren vast even bezig, ze waren naar het toilet, ze waren de kindjes vergeten. Wat een flauwekul, kom op zeg?!
Ze hebben die kinderen daar gewoon moedwillig laten zitten, dat is toch zo klaar als een klontje?
Die meiden moeten aan de lopende band gaan staan als ze gevoelloos werk willen doen.
Vjestagirl schreef:anneliesdj schreef:
Ik hoor wel veel excuses hier trouwens; ze waren vast even bezig, ze waren naar het toilet, ze waren de kindjes vergeten. Wat een flauwekul, kom op zeg?!
Ze hebben die kinderen daar gewoon moedwillig laten zitten, dat is toch zo klaar als een klontje?
Die meiden moeten aan de lopende band gaan staan als ze gevoelloos werk willen doen.
Neuh, want ik kan niet tegen aanstellers. Verdrietig en huilen zijn niet hetzelfde.
Niemand weet wat er gebeurd is, ook de dames die filmden niet. De enigen die het echt weten zijn die leidsters zelf, en ik neem aan dat het KDV ook wel iets van beveiligingscamera's heeft, dus dat bedrijf komt er écht wel uit. Hier kunnen we alleen maar speculeren, praten over opvoeding en over de rol van ouders en een KDV, over wat we wel en niet wenselijk vinden.
Het hoeven geen excuses te zijn, het zijn mogelijke verklaringen anders dan 'ze zijn lui'. Niemand hier weet precies wat er gebeurd is, maar ik vind het wel zo eerlijk om ook in ieder geval te bedenken wat voor mogelijkheden er nog meer zijn behalve laksheid, voor het geval het niet zo is zoals iedereen denkt.
anneliesdj schreef:czarina schreef:Voor alle lieve moeders hier, even los van de discussie hier.
raakt jullie geduld dan nooit op?
wat doen jullie dan?
Ik heb 2 schatten van kinderen, altijd netjes en beleefd bij anderen. Luisteren goed in de winkel, niks op aan te merken.
maar regelmatig ploffen ze volledig uit de band. Dan gaan ze enorm te keer en is niks goed. Dan mogen ze hier dus ook mooi buiten of op de gang afkoelen. Net waar we ons op dat moment bevinden.
maar hoe lossen jullie dit dan op?
Die dames krijgen ervoor betaald om hun geduld niet te verliezen.
Daarbij ben je moeder 24/7 en kleuterleidster maar 6-8 uurtjes per dag.
milou123 schreef:Als ik mijn geduld op zo'n manier verlies bij mijn cliënten word ik per direct ontslagen, en terecht.
Ook al krijg ik nog zoveel klappen, ik mag niet terug slaan, simpel zat.
De enige keer dat ik mijn client mag slaan is als ik 'm 'neer moet slaan' als er brand is en hij anders het pand niet uit gaat. Dan is slaan wel iets anders dan dit, maar als je 50 klappen hebt gehad ben je er ook een keer klaar mee, maar ook dan moet je geduldig blijven.
anneliesdj schreef:Ik vind 10 minuten buiten staan krijsen wel heel wat anders dan straf.
Vjestagirl schreef:Kinderen kunnen ook goed worden opgevoed door iemand die er andere ideeën op nahoudt. Dat het niet jouw manier is om een kind af en toe te laten huilen, af te laten koelen of een strafplekje te gebruiken wil niet zeggen dat het een slechte manier is.
czarina schreef:anneliesdj schreef:
Voor alle lieve moeders hier, even los van de discussie hier.
raakt jullie geduld dan nooit op?
wat doen jullie dan?
Ik heb 2 schatten van kinderen, altijd netjes en beleefd bij anderen. Luisteren goed in de winkel, niks op aan te merken.
maar regelmatig ploffen ze volledig uit de band. Dan gaan ze enorm te keer en is niks goed. Dan mogen ze hier dus ook mooi buiten of op de gang afkoelen. Net waar we ons op dat moment bevinden.
maar hoe lossen jullie dit dan op?
Die dames krijgen ervoor betaald om hun geduld niet te verliezen.
Daarbij ben je moeder 24/7 en kleuterleidster maar 6-8 uurtjes per dag.
anneliesdj schreef:Als ze niet naar binnen zouden willen stonden ze toch niet zo voor de deur te gillen