Bokt.nl

Tieme schreef:

Ik werk als verzorgende in de thuiszorg en wij mogen NIET reanimeren. het heeft te maken met het feit dat we hier niet voor zijn opgeleid. als we wel een diploma zouden hebben dan mogen we het wel. maar dan moeten we wel jaarlijks naar bijscholing. we zijn wel verplicht om de hulpdiensten in te schakelen en op hun aanwijzingen verder te handelen. hier is een aantal jaren terug een hele discussie over ontstaan bij ons. ik kwam toen in een situatie terecht waarbij een man voor me neus van de trap viel. hij was niet helemaal bij maar ik en de persoon die ook aanwezig waren, dachten dat dit kwam door de klap. ambulance erbij die met spoed een 2e bestelde. dhr. had een hartstilstand. omdat ze handen tekort kwamen werd ik erbij "gesleurd" om te helpen. op aanwijzingen van broeders heb ik de man hartmassage moeten geven. ik was toen net 20 en net in dienst en het voorval staat echt in m'n geheugen gegrift. hierna is bij mij de vraag gekomen, wat als ons dat weer gebeurd? moeten we reanimeren of de hulpdiensten bellen en voor de rest met ons handen in ons zakken gaan staan??
dit is toen tot helemaal uitgezocht, tot aan het juridische gedeelte aan toe. het kwam erop neer dat als ik zonder kennis of begeleiding van 112 zou gaan reanimeren, en het zou fout gaan, de organisatie aansprakelijk gesteld zou worden. er is toen ter sprake gekomen dat iedereen dan een EHBO diploma moest krijgen. dit is/was financieel niet mogelijk. iedereen zou dit dan moeten doen en ook nog eens jaarlijks herhalen terwijl de kans dat je in zo'n situatie komt, bijna nooit voorkomt. zelfs niet in een grote organisatie als de onze met zoveel kwetsbare mensen. wij zijn van de 24 uur maar hoogstens tussen de 15 en uiterst 2 uur bij de mensen. de kans dat er dan net toevallig iets gebeurd is heel klein.

Tieme schreef:

en ik begrijp op zich wel wat malih bedoelt.

ik heb ook een aantal mensen die duidelijk aangeven dat ze klaar zijn met het leven. dat ze echt niet gereanimeerd zouden willen worden. elke dag huilen omdat ze nog in leven zijn en regelmatig vragen of wij ze niet kunnen "helpen".
denk dat als die voor me neus neer zullen vallen, ik echt niet zal weten wat het beste te doen. reanimeren terwijl ik weet dat ze niet meer verder willen?? misschien er nog erger uit komen dan dat ze nu al zitten??
een tijd terug hebben we een mevrouw gehad die op tafel een brief had liggen voor noodtoestanden. hier stond in dat ze niet gereanimeerd wilde worden als haar wat zou gebeuren. deze mw. heeft gealarmeerd waarop een collega is gekomen. mw. voelde zich niet goed en viel neer. weg.
ze hebben haar niet meer gereanimeerd en aan haar wensen voldaan. ik heb me ook altijd voor genomen dat ALS ik deze mw. zou vinden of er zou wat gebeuren in mijn bijzijn, ik [url]misschien[/url] inderdaad ook "naar de wc zou gaan" . 92 jaar, kanker, elke dag pijn, familie die niet naar haar om keek en mw. was klaar met het leven.

gummie schreef:

Tieme schreef:

Ik werk als verzorgende in de thuiszorg en wij mogen NIET reanimeren. het heeft te maken met het feit dat we hier niet voor zijn opgeleid. als we wel een diploma zouden hebben dan mogen we het wel. maar dan moeten we wel jaarlijks naar bijscholing. we zijn wel verplicht om de hulpdiensten in te schakelen en op hun aanwijzingen verder te handelen. hier is een aantal jaren terug een hele discussie over ontstaan bij ons. ik kwam toen in een situatie terecht waarbij een man voor me neus van de trap viel. hij was niet helemaal bij maar ik en de persoon die ook aanwezig waren, dachten dat dit kwam door de klap. ambulance erbij die met spoed een 2e bestelde. dhr. had een hartstilstand. omdat ze handen tekort kwamen werd ik erbij "gesleurd" om te helpen. op aanwijzingen van broeders heb ik de man hartmassage moeten geven. ik was toen net 20 en net in dienst en het voorval staat echt in m'n geheugen gegrift. hierna is bij mij de vraag gekomen, wat als ons dat weer gebeurd? moeten we reanimeren of de hulpdiensten bellen en voor de rest met ons handen in ons zakken gaan staan??
dit is toen tot helemaal uitgezocht, tot aan het juridische gedeelte aan toe. het kwam erop neer dat als ik zonder kennis of begeleiding van 112 zou gaan reanimeren, en het zou fout gaan, de organisatie aansprakelijk gesteld zou worden. er is toen ter sprake gekomen dat iedereen dan een EHBO diploma moest krijgen. dit is/was financieel niet mogelijk. iedereen zou dit dan moeten doen en ook nog eens jaarlijks herhalen terwijl de kans dat je in zo'n situatie komt, bijna nooit voorkomt. zelfs niet in een grote organisatie als de onze met zoveel kwetsbare mensen. wij zijn van de 24 uur maar hoogstens tussen de 15 en uiterst 2 uur bij de mensen. de kans dat er dan net toevallig iets gebeurd is heel klein.

Dat bedoelde ik dus in eerste instantie!

raket schreef:

Dan nog vind ik dat je verkeerd handelt, want jij bent niet bevoegd om zoets te beoordelen. Als je je dat gevoel hebt (en waar het vandaan komt begrijp ik erg goed hoor, ik ben verpleegkundige op geriatrie in een ziekenhuis) dan kun je die mevrouw dat laten bespreken met de hoofdbehandelaar of huisarts. Ik neem aan dat binnen de organisatie bekend is wie wel en niet gereanimeerd willen worden.
Je kunt dit beter legaal oplossen.
.

odetteke schreef:

En dat is ook juist weer het punt..... Het allerfoutste dat je kan doen is niets doen. Echt, alleen het slachtoffer van een brug af gooien, op het spoor leggen of in brand steken is fouter dan niets doen. Kijk, als je nu in je eentje daar een tracheotomie gaat uitvoeren kan men vragen gaan stellen, maar zolang je iets doet met op de borstkas duwen is het al heel wat.

odetteke schreef:

En dat is ook juist weer het punt..... Het allerfoutste dat je kan doen is niets doen. Echt, alleen het slachtoffer van een brug af gooien, op het spoor leggen of in brand steken is fouter dan niets doen. Kijk, als je nu in je eentje daar een tracheotomie gaat uitvoeren kan men vragen gaan stellen, maar zolang je iets doet met op de borstkas duwen is het al heel wat.

malih schreef:

Licht aan de protocollen van een instelling waar je werkzaam bent. En bij ons gelden er bepaalde regels waar ik niet aan voldoe. En ik dus niet mag reanimeren.

Melissa schreef:

Barbabientje schreef:

Ik loop nu stage in de thuis zorg, maar zijn er toch zeker wel 6 die ik kan bedenken die een niet -reanimeren beleid hebben..

Vorige stage was verpleeghuis, daar geldt standaard een niet-reanimeren beleid Geloof dat je zelfs strafbar bent als je het wel doet
Daarentegen ben ik straks als verpleegkundige ook strafbaar als ik iemand niet help...

Volgens mij mogen de verpleegkundige dan alleen niet in verpleeghuizen reanimeren, maar wel als iemand op straat ligt hoor.
Een vriendinnetje van mij werkt ook in de verpleging en mag op haar afdeling ook niet reanimeren, omdat de mensen die er liggen heel slecht zijn. De mensen tekenen daar ook voor. Maar als zij op straat iemand ziet liggen, mag zij gewoon reanimeren.

Tieme schreef:

Ik werk als verzorgende in de thuiszorg en wij mogen NIET reanimeren. het heeft te maken met het feit dat we hier niet voor zijn opgeleid. als we wel een diploma zouden hebben dan mogen we het wel. maar dan moeten we wel jaarlijks naar bijscholing. we zijn wel verplicht om de hulpdiensten in te schakelen en op hun aanwijzingen verder te handelen. hier is een aantal jaren terug een hele discussie over ontstaan bij ons. ik kwam toen in een situatie terecht waarbij een man voor me neus van de trap viel. hij was niet helemaal bij maar ik en de persoon die ook aanwezig waren, dachten dat dit kwam door de klap. ambulance erbij die met spoed een 2e bestelde. dhr. had een hartstilstand. omdat ze handen tekort kwamen werd ik erbij "gesleurd" om te helpen. op aanwijzingen van broeders heb ik de man hartmassage moeten geven. ik was toen net 20 en net in dienst en het voorval staat echt in m'n geheugen gegrift. hierna is bij mij de vraag gekomen, wat als ons dat weer gebeurd? moeten we reanimeren of de hulpdiensten bellen en voor de rest met ons handen in ons zakken gaan staan??
dit is toen tot helemaal uitgezocht, tot aan het juridische gedeelte aan toe. het kwam erop neer dat als ik zonder kennis of begeleiding van 112 zou gaan reanimeren, en het zou fout gaan, de organisatie aansprakelijk gesteld zou worden. er is toen ter sprake gekomen dat iedereen dan een EHBO diploma moest krijgen. dit is/was financieel niet mogelijk. iedereen zou dit dan moeten doen en ook nog eens jaarlijks herhalen terwijl de kans dat je in zo'n situatie komt, bijna nooit voorkomt. zelfs niet in een grote organisatie als de onze met zoveel kwetsbare mensen. wij zijn van de 24 uur maar hoogstens tussen de 15 en uiterst 2 uur bij de mensen. de kans dat er dan net toevallig iets gebeurd is heel klein.

Tieme schreef:

en ik begrijp op zich wel wat malih bedoelt.

ik heb ook een aantal mensen die duidelijk aangeven dat ze klaar zijn met het leven. dat ze echt niet gereanimeerd zouden willen worden. elke dag huilen omdat ze nog in leven zijn en regelmatig vragen of wij ze niet kunnen "helpen".
denk dat als die voor me neus neer zullen vallen, ik echt niet zal weten wat het beste te doen. reanimeren terwijl ik weet dat ze niet meer verder willen?? misschien er nog erger uit komen dan dat ze nu al zitten??
een tijd terug hebben we een mevrouw gehad die op tafel een brief had liggen voor noodtoestanden. hier stond in dat ze niet gereanimeerd wilde worden als haar wat zou gebeuren. deze mw. heeft gealarmeerd waarop een collega is gekomen. mw. voelde zich niet goed en viel neer. weg.
ze hebben haar niet meer gereanimeerd en aan haar wensen voldaan. ik heb me ook altijd voor genomen dat ALS ik deze mw. zou vinden of er zou wat gebeuren in mijn bijzijn, ik [url]misschien[/url] inderdaad ook "naar de wc zou gaan" . 92 jaar, kanker, elke dag pijn, familie die niet naar haar om keek en mw. was klaar met het leven.

Jolliegirl schreef:

Een grapje!?

Zelfmoord.. een weloverwogen beslissing?? Nou sorry hoor... Dat noem ik niet weloverwogen...
Zelfmoord kies je niet voor... dat overkomt je.. dan zit je wel zó diep met jezelf in de knoop...
Dat besluit je niet zelf.. dat gebeurt gewoon.. dat doe je gewoon... dan ben je al te ver heen.

unicorn_kiss schreef:

Jolliegirl schreef:

Een grapje!?

Zelfmoord.. een weloverwogen beslissing?? Nou sorry hoor... Dat noem ik niet weloverwogen...
Zelfmoord kies je niet voor... dat overkomt je.. dan zit je wel zó diep met jezelf in de knoop...
Dat besluit je niet zelf.. dat gebeurt gewoon.. dat doe je gewoon... dan ben je al te ver heen.

Zelfmoord is écht wel een beslissing die je maakt, je gaat je niet plots voor een trein gooien alvorens je hebt nagedacht over die keuze. Dat zal wel verschillen per persoon