Maximum leeftijd voor een kind

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Pinda_Dipje
Berichten: 3464
Geregistreerd: 20-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:28

Wendy schreef:
En daar raak je dus precies de kern: je bent niet hun moeder! Je kunt/mag je nooit zoveel hechten aan een pleegkind zoals je dat wel bij een eigen kind zou doen. Sterker nog: mensen die denken hun moedergevoel bij een pleegkind kwijt te kunnen worden keihard afgewezen. In hun eigen belang en in het belang van het pleegkind!


Je bent inderdaad niet hun moeder, nee. Maar je koestert wel de liefde, de ellende ;), de vrolijke momenten, de mindere momenten, de gelukssprongetjes als zij progressie maken. Je bent hun centrale aanspreekpunt, hun rots in de branding als het even tegenzit en in principe doe je er alles voor wat je als (vervangend) moeder zou moeten doen.

Bij langdurige pleegzorg mag je wel degelijk een hechte band opbouwen, en mogen de kinderen volledig meedraaien binnen het gezin. Zolang maar 1 ding duidelijk is: Je doet alles met de intentie ze zo groot en krachtig mogelijk naar hun volgende station te brengen. En voor mij zou dat met dezelfde affectie, passie en gedrevenheid als voor mijn eigen kind. Het verrijkt je leven, neemt een plekje in je hart... Maar inderdaad wel altijd met de weet dat er waarschijnlijk een moment komt, dat hij/zij ook weer zal vertrekken. Voor mij een prima oplossing, als een 2de kindje ons niet gegund zou zijn. Niet voor niets was hun slogan: "Heb jij nog een hart met wat ruimte?"

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:31

Pinda_Dipje schreef:
Zo dacht ik daar ook altijd over, en er zitten inderdaad best idioten tussen :D Maar je hoort er écht hele goede verhalen over. Voordeel vond ik zelf in ieder geval dat je zeker weet dat je 'afstapt' op een man die zelf in ieder geval ook een kinderwens heeft. :j
Schijnt dat zelfs 24% van de nieuwe huwelijken zijn oorsprong vind bij internetdating :')


Ik hoor er weinig goede verhalen over. Zit tussen aardig wat gescheiden moeders die vanwege dat ze thuis zitten met de kids, idd gaan internetdaten. Wat een dramagedoe is dat!!! Wat een rare kerels zitten er op die websites!!! Nee hoor, ik zou er niet aan beginnen, niet voor iets serieus in elk geval. Ik denk dat er pas iemand op je pad komt, als je daaraan toe bent. Ben je te hard op zoek, dat is al niet goed. Ik heb ook vriendinnen die halverwege of eind dertig zijn zonder relatie, zonder kinderen en met kinderwens. Ze zijn zo erg op zoek, vinden zichzelf niets waard zonder relatie..... Maar waarom niet? Tel je alleen mee met een relatie? Je moet niet zoeken. Je moet genieten van je leven, leuke dingen doen, jezelf goed verzorgen, goed in je vel zitten en onder de mensen komen. Dan komt er echt vanzelf wel iemand vroeg of laat....

En ik weet waar ik het over heb, ben zelf gescheiden en daar nog aardig beduusd van. Ik zit niet op internet om te daten, ik ontmoet ze gewoon op het schoolplein (zoveel gescheiden vaders ;) ). Of bij het uitgaan of via bekenden. Of oude exen ontdekken dat ik weer single ben en willen nog een kans. Ik ben dus helemaal niet op zoek, wil zelfs even een tijdje alleen zijn om mijn leven weer op te bouwen met mijn dochter. In die zin, dat ik een man in mijn leven heel leuk vind, maar niet voor te serieus. Als je niet zoekt, je verwacht niets, komen ze dus juist op je pad, geloof ik. Dat is dus de truuk, er niet zo mee bezig zijn.... Maar veel vrouwen zijn te wanhopig en er te mee bezig..... En dat maakt je niet per definitie aantrekkelijker in je doen en laten. Denk ik.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:38

Twiggy2008 schreef:
Gaat daten via websites??? Nou, als er iets is wat je bij voorbaat niet te serieus moet nemen...... :D


>;)
Toevallig wel daar de liefde van mijn leven opgesnort! :D <3

Met dit soort discussies denk ik heel simpel.
Moeder Natuur heeft dit zelf toch heel mooi geregeld?
Vanaf ergens je eerste ongesteldheid tot je overgang kun je kinderen krijgen.
Even puur medisch gezien is mijn mening dat dit de periode is waarin je een kind hoort te krijgen.
Ik ben erg tegen het geklooi hiermee. Vooral na de overgang, je lichaam gaat niet voor niets die verandering door van vruchtbaar naar onvruchtbaar.
Ik begrijp heel goed dat mensen die een héél sterke wens hebben tijdens hun vruchtbare periode, hulp zoeken als dit niet lukt, maar voor mij zou die medische molen niks zijn.
Ik zou graag een kindje willen met mijn partner, maar eerst wat dingen geregeld en gedaan hebben...
Dus ik zal ook waarschijnlijk rond de 33 zijn als we dit gaan proberen. Ouder dan ik had gehoopt, maar nog ruim op tijd naar mijn mening. En lukt het niet, dan lukt het niet. Simple as that.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:41

Ik vind 62 echt egoïstisch, helemaal omdat ze naar Italië is gegaan om zich te laten insemineren, omdat het in Nederland e.d. geweigerd werd. De kans is heel groot dat haar kind op 15/16 jarige leeftijd (dan is de vrouw dus 77/ 78) zijn/ haar moeder moet begraven, als moeders de bevalling al overleeft.. :=
Ook is de kans zeer groot dat het kindje een handicap heeft, dan is het nog egoïstischer van de vrouw.
Omdat het kind door inseminatie is verwekt, ga ik er van uit dat er geen vader in beeld is. Puur egoïsme van die vrouw dus, had dan 30 jaar geleden bedacht dat je toch wel een kindje wou, dan had ze nu van haar kleinkinderen kunnen genieten.

Mijn moeder is 48, mijn vader is 50 en mn schoonouders ook. Wij (mn vriend en ik) zijn nu zwanger van de 1e.
Moet je nagaan als mijn moeder op 62 jarige leeftijd nog een kind zou krijgen is die van ons al 14! Of zijn moeder, dan is die van ons al 12!
Dat kan toch niet?!

Pinda_Dipje
Berichten: 3464
Geregistreerd: 20-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:41

Twiggy2008 schreef:
Ik hoor er weinig goede verhalen over. Zit tussen aardig wat gescheiden moeders die vanwege dat ze thuis zitten met de kids, idd gaan internetdaten. Wat een dramagedoe is dat!!! Wat een rare kerels zitten er op die websites!!! Nee hoor, ik zou er niet aan beginnen, niet voor iets serieus in elk geval. Ik denk dat er pas iemand op je pad komt, als je daaraan toe bent. Ben je te hard op zoek, dat is al niet goed. Ik heb ook vriendinnen die halverwege of eind dertig zijn zonder relatie, zonder kinderen en met kinderwens. Ze zijn zo erg op zoek, vinden zichzelf niets waard zonder relatie..... Maar waarom niet? Tel je alleen mee met een relatie? Je moet niet zoeken. Je moet genieten van je leven, leuke dingen doen, jezelf goed verzorgen, goed in je vel zitten en onder de mensen komen. Dan komt er echt vanzelf wel iemand vroeg of laat....

En ik weet waar ik het over heb, ben zelf gescheiden en daar nog aardig beduusd van. Ik zit niet op internet om te daten, ik ontmoet ze gewoon op het schoolplein (zoveel gescheiden vaders ;) ). Of bij het uitgaan of via bekenden. Of oude exen ontdekken dat ik weer single ben en willen nog een kans. Ik ben dus helemaal niet op zoek, wil zelfs even een tijdje alleen zijn om mijn leven weer op te bouwen met mijn dochter. In die zin, dat ik een man in mijn leven heel leuk vind, maar niet voor te serieus. Als je niet zoekt, je verwacht niets, komen ze dus juist op je pad, geloof ik. Dat is dus de truuk, er niet zo mee bezig zijn.... Maar veel vrouwen zijn te wanhopig en er te mee bezig..... En dat maakt je niet per definitie aantrekkelijker in je doen en laten. Denk ik.


Dat ben ik volledig met je eens! :)

Ik heb zelf mijn vriend bij toeval leren kennen via lexa.nl. Begonnen als een grapje, en we raakte zo gezellig in gesprek dat ik er gewoon eens een date tegenaan heb gegooit. Heel vrijblijvend, maar klikte meteen. Wij zijn een typisch voorbeeld van een stel dat elkaar nooit gevonden had zonder internet, één omdat hij nooit op een vrouw was gevallen met een kindje, twee omdat ik in het dagelijks leven nooit op hem af had durven stappen. In september gaan we trouwen, en zorgt hij voor mijn zoon alsof het de zijne is. Al verbaas ik me er tot op de dag van vandaag over, dat zulke (goede!) mannen daadwerkelijk op internet te vinden zijn....
Maar inderdaad ontmoette ik hem op een moment dat ik zelf absoluut niet opzoek was, hij kwam gewoon op mijn pad.... Maar ik kan me heel goed voorstellen dat oudere vrouwen hier gevoelsmatig de tijd niet meer voor hebben, en langzaam desperate worden als prince charming niet uit zichzelf aan komt waaien.

Het is alleen jammer dat er op internet ook zoveel rotte appels spoken, een bekende date ooit eens een man die in het echt ruim 22jaar ouder bleek te zijn. "Ja ik moet wel liegen, want ik houd niet van rummikubende dames!" oh my god. :')

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:50

Suze, natuurlijk ontmoet je mensen via datingsites en kan het wel goed gaan, maar sorry hoor, als ik me in zou schrijven op een datingsite, ga ik er niet van uit dat ik daar DE liefde van mijn leven zal tegen komen. Ik zou dat dan meer doen om eens uit te proberen. Zonder verwachtingen. Snap je? Natuurlijk geweldig als je zo wel iemand ontmoet, met wie het meer dan enorm klikt. :D
Maar ik denk dat als je daar te hoge verwachtingen bij hebt, je behoorlijk teleurgesteld kunt worden. Dat is in elk geval wat ik om me heen veel zie en hoor en ik heb dan zoiets van 'joh, maak lol, geniet van de dates, kap ze af als het niets is en word niet wanhopig'........ Maar goed, ik ben te nuchter voor datingsites.......

Cubone

Berichten: 6266
Geregistreerd: 17-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:51

Voor mezelf denk ik als ik voor mn 30e geen kinderen heb houdt het op.. Ik wil niet zo'n "generatiekloof" tussen mij en mijn kinderen hebben (mocht ik ze ooit krijgen). Want de komende 10 jaar wil ik ze nog niet en over 12 jaar wil ik het niet meer :P. Mijn ouders en ik schelen gemiddeld 34 jaar en eigenlijk vind ik dat te veel. :=

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:52

C'est vrai Twiggy :j
Maar dat geldt eigenlijk voor alle mogelijke ontmoetingen/dates/plekken.. :)
Ik heb ook wel geboft dat ik n.a.v. een lolletje (me daar aanmelden op die site) zo'n mooie man er aan heb overgehouden :j :D

shilady

Berichten: 10784
Geregistreerd: 30-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:53

Ik zou zelf niet later moeder willen worden dan 25..

eekhoornerik

Berichten: 7262
Geregistreerd: 14-01-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:53

Twiggy2008 schreef:
[
Ik heb ook vriendinnen die halverwege of eind dertig zijn zonder relatie, zonder kinderen en met kinderwens. Ze zijn zo erg op zoek, vinden zichzelf niets waard zonder relatie..... Maar waarom niet? Tel je alleen mee met een relatie? Je moet niet zoeken. Je moet genieten van je leven, leuke dingen doen, jezelf goed verzorgen, goed in je vel zitten en onder de mensen komen. Dan komt er echt vanzelf wel iemand vroeg of laat....


Dat wéten die vrouwen ook dondersgoed, maar diep in ieders hart wil elke man of vrouw graag bemind worden en een maatje om zijn of haar leven mee te delen. Net als vrouwen die dolgraag zwanger willen worden maar waarbij het niet lukt. Bij sommige vrouwen is die wens zo groot dat ze er door geobsedeerd raken (zo mocht een vriendin van mij het woord 'baby' niet zeggen in bijzijn van haar zus die al 5 jaar bezig was om zwanger te worden en barste ze continu in janken uit als ze geconfronteerd werd met vrouwen die zwanger waren of net bevallen waren...).

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:56

@Shilady, voor je 25e klaar zijn, of voor je 25e de eerste?

Ik heb altijd gezegd voor mn 25e de eerste, en voor mn 30e klaar zijn.
Mn vriend echter wou voor zn 25e klaar zijn, we zijn even oud, dus of hij moest met een paar jaar later genoegen nemen, of ik moest mn plannen met laatste 5 jaar vervroegen.

Nu zijn we zwanger van de 1e, en we zijn beiden 20. Hij gaat dus ''zn zin'' krijgen, omdat ik maximaal 4 jaar tussen de 1e en 2e wil hebben. Nu moet ik zeggen dat deze niet gepland was, op de planning stond de eerste rond 23 jaar, de 2e rond 25 jaar (2 jaar verschil ertussen dus).

Sleeper

Berichten: 3955
Geregistreerd: 21-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:58

Wat ik me nou afvraag van al mensen die zeggen niet later moeder dan 25 te willen worden. Hoe ziet jullie leven er nu uit? Studeren jullie, werken jullie? Want als je klaar bent met een studie ben je 23/24. Dan lijkt het me dat je een baan gaat zoeken, daarin je weg zoeken. Voordat je daarin gesetteld ben ben je al 25/26, hoe past zwanger worden daarin?

En meiden die vroeg zwanger worden 20/21. Hoe doen jullie dat? Werken jullie al of combineren jullie het met een studie?

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 17:58

Maar ja, Laetitia, geobsedeerd raken is natuurlijk niet zo gezond. Een kind is namelijk niet zaligmakend en het is een hele verantwoording. In je eentje is het ook niet bepaald gemakkelijk, een kind opvoeden...... Maar goed, iedereen moet doen wat hem/haar het beste lijkt.... Zolang het kindje er maar niet de dupe van is. :)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:01

@ Sleeper, ik ben een vroege leerling, alleen een late student. Als ik mn 1e of 2e MBO (4 jaar) had afgemaakt na mijn diploma, dan had ik nu afgestudeerd geweest, of laatste jaar gezeten. Als ik een 2 jarige opleiding had gedaan was ik al op mn 17e/ 18e klaar geweest met studeren.
Momenteel werk ik niet (op foto-shoots en model staan na), en studeer ik 1 dag per week. Prima te combineren met een kleine dus. Ook al zou ik wel parttime werken zou het geen probleem zijn. Ik heb ook 4 paarden, maar ook dat valt prima te combineren, daar de paarden bij mn ouders staan dus die kunnen oppassen als ik bezig ben.

Pinda_Dipje
Berichten: 3464
Geregistreerd: 20-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:09

Sleeper schreef:
En meiden die vroeg zwanger worden 20/21. Hoe doen jullie dat? Werken jullie al of combineren jullie het met een studie?


Ik studeerde HBO (maatschappelijk werk) toen ik zwanger raakte. Heb mijn studie onderbroken, en ben tussentijds fulltime gaan werken op een scheepvaartskantoor als receptioniste. Na de bevalling ben ik naar ditzelfde kantoor teruggekeerd en maakte ik direct promotie tot operator, en vertegenwoordig ik verschillende functies ondersteunend. Gelijktijdig begonnen met mijn WO studie rechtsgeleerdheid, en deze na een succesvol jaar even op pauze gezet omdat ik met wat andere dingetjes druk was.

Inmiddels is mijn zoon 2,5jr werk ik nog steeds in vast dienstverband op hetzelfde kantoor, binnenkort voor nog maar 3 dagen in de week. Tussentijds pik ik alleen nog wat cursussen op, en dan is de planning om na de evt. geboorte van ons 2de kindje mijn studie weer deeltijd te hervatten en nog 2 dagen daarnaast te werken.
Mijn vriend werkt 4 dagen in de week in een kledingzaak, we hebben momenteel 2 huizen (mijn woning staat te koop) en dus dubbele lasten, maar redden het prima.

Sleeper

Berichten: 3955
Geregistreerd: 21-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:11

Shanna schreef:
@ Sleeper, ik ben een vroege leerling, alleen een late student. Als ik mn 1e of 2e MBO (4 jaar) had afgemaakt na mijn diploma, dan had ik nu afgestudeerd geweest, of laatste jaar gezeten. Als ik een 2 jarige opleiding had gedaan was ik al op mn 17e/ 18e klaar geweest met studeren.
Momenteel werk ik niet (op foto-shoots en model staan na), en studeer ik 1 dag per week. Prima te combineren met een kleine dus. Ook al zou ik wel parttime werken zou het geen probleem zijn. Ik heb ook 4 paarden, maar ook dat valt prima te combineren, daar de paarden bij mn ouders staan dus die kunnen oppassen als ik bezig ben.


Dat het prima te combineren is geloof ik meteen. Het gaat al jaren zo, maar ik denk dat veel jonge meiden zich helemaal niet bewust zijn van hoe het leven na een studie in elkaar zit. Dat kan ook niet als je nog volop aan het studeren bent. Maar het is wel eens goed om daar heel goed over na te denken. Verder te denken dan het stramien waar ze nu in zitten. De gemiddelde leeftijd dat een vrouw en kind krijgt is volgens mijn 29 (?) Dus het blijkt wel dat veel vrouwen eerst hun werk op de rit willen, of moeten, krijgen voordat ze aan kinderen maken kunnen beginnen.

eekhoornerik

Berichten: 7262
Geregistreerd: 14-01-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:15

@twiggy: natuurlijk is het niet gezond om geobsedeerd te raken van iets wat je het liefste wenst.
Maar onmenselijk is het niet...zeker als je ouder en ouder wordt en in je directe omgeving iedereen iemand ontmoet en vervolgens binnen 1,5 jaar iedereen zwanger is :D. Dan voel je je écht wel alleen op de wereld hoor! Zeker als je vriendinnen een heel ander leven gaan lijden juist omdat ze net een gezinnetje gesticht hebben.

Dat is behoorlijk confronterend kan ik wel zeggen ;-). Het is makkelijk gezegd dat je lekker voor jezelf moet leven, maar zo makkelijk is dat écht niet als iedereen om je heen een partner vindt en daarna een kindje krijgt. Het is niet raar dat mensen zich dan behoorlijk alleen gaan voelen en dus wanhopig worden, dat houd je niet makkelijk tegen....

Zonnetje81
Berichten: 20053
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Re: Maximum leeftijd voor een kind

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:17

En ook makkelijk praten voor de mensen die al een man en kind hebben.

Jennasilver
Berichten: 1544
Geregistreerd: 28-05-06
Woonplaats: Aruba

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:18

Sleepy toen ik op mijn 19e moeder werd studeerde ik nog had een leer en werk traject. Ik heb uiteindelijk i.p.v. 4 jaar ,6 jaar over mijn opleiding gedaan. De vertraging kwam door ziekenhuisopnames tijdens de zwangerschap en het feit dat nummer twee onderweg was. Mijn man werkte toen al en ook al hadden we maar een klein kamertje bij mijn moeder maar we hebben ons financeel altijd gered. Bij nummer twee hadden we een klein huisje gebouwd( zonder hypotheek). Als je baby's hebt dan weten die echt niet dat ze geen nieuwste babyspullen hebben. We hadden veel gekregen en waren er superblij mee. We hebben geknokt om overal te komen. En inderdaad in de tijd dat andere jonge mensen deden reizen of stappen zaten wij thuis en hard te werken. En nu hebben we vaak meer bereikt dan de mensen die alles stapje voor stapje doen. Ik woon wel in het buitenland waar het redelijk normaal is jong moeder te worden.

Sleeper

Berichten: 3955
Geregistreerd: 21-11-06

Re: Maximum leeftijd voor een kind

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:29

Weet je wat ik zo opvallend vind aan dit topic. Dat er hier zoveel jonge moeders zijn. Ik zie in mijn omgeving alleen maar ouders (hehobi) van 28+ Gewoon een opmerking hoor, zal er wel aan liggen waar je woont :)

Zonnetje81
Berichten: 20053
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Re: Maximum leeftijd voor een kind

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 18:32

Ik ken ook geen jonge moeders uit mijn omgeving.

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 19:05

laetitia schreef:
@twiggy: natuurlijk is het niet gezond om geobsedeerd te raken van iets wat je het liefste wenst.
Maar onmenselijk is het niet...zeker als je ouder en ouder wordt en in je directe omgeving iedereen iemand ontmoet en vervolgens binnen 1,5 jaar iedereen zwanger is :D. Dan voel je je écht wel alleen op de wereld hoor! Zeker als je vriendinnen een heel ander leven gaan lijden juist omdat ze net een gezinnetje gesticht hebben.

Dat is behoorlijk confronterend kan ik wel zeggen ;-). Het is makkelijk gezegd dat je lekker voor jezelf moet leven, maar zo makkelijk is dat écht niet als iedereen om je heen een partner vindt en daarna een kindje krijgt. Het is niet raar dat mensen zich dan behoorlijk alleen gaan voelen en dus wanhopig worden, dat houd je niet makkelijk tegen....


Ik heb er ook echt wel begrip voor, hoor. ;)
Enigszins dan, want ik heb ook hele diepe wensen en die zijn ook niet bepaald uitgekomen, maar ik raak er niet geobsedeerd van ofzo. Omdat ik weet dat dat gewoon geen zin heeft. Je leven gaat zoals het gaat, je hebt vaak ook keuzes, die je niet altijd ziet of aanpakt, kansen die je mist bijvoorbeeld of juist omdat je toch bewust een andere keuze maakt..... Ik heb vriendinnen met allerlei soorten levens, zit ik me net te bedenken. Dat is wel fijn, want als je maar een manier ziet om je heen, zal dat best confronterend zijn, als jij de enige bent die dat leventje niet heeft. Maar meis, echt, zullen we over pakweg 10/15 jaar eens kijken hoe het er dan voor staat bij al die vriendinnen?

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 19:05

Sleeper schreef:
Weet je wat ik zo opvallend vind aan dit topic. Dat er hier zoveel jonge moeders zijn. Ik zie in mijn omgeving alleen maar ouders (hehobi) van 28+ Gewoon een opmerking hoor, zal er wel aan liggen waar je woont :)


Zat ik me ook af te vragen. Hebben sommigen van hen bv een bepaald geloof? Want in die kringen ken ik wel hele jonge moeders.

_rosita_

Berichten: 6800
Geregistreerd: 22-12-05
Woonplaats: 't dorpie

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 20:47

Sleeper schreef:
Weet je wat ik zo opvallend vind aan dit topic. Dat er hier zoveel jonge moeders zijn. Ik zie in mijn omgeving alleen maar ouders van 28+ Gewoon een opmerking hoor, zal er wel aan liggen waar je woont :)


Ik denk dat het ook (duidelijk:OOK!) ligt aan de kringen waarin je je bevindt.. Ik ben opgegroeid in een achterstandswijk in Utrecht (Ondiep voor de kenner) en op 1 na, hebben ál mijn vriendinnen en buurtgenootjes van vroeger vóór hun 20 minimaal 1 kind gekregen, zijn bijna allemaal alleenstaand en leven van de bijstand of bij pa en ma op een kamertje met kind en zorgen paps en mams grotendeels voor de onkosten van kind en kleinkind.
Van mijn collega;s en studiegenootjes hebben er pas 2 sinds afgelopen jaar een kindje, beiden 29, de rest is soms al wel jharenlang samen, maar zijn eerst bezig met de zaakjes op orde te krijgen.
Zal lang niet zeggen dat het in alle gevallen zo is, maar ik denk dat dit er wel mee te maken heeft.

Als ik naar mezelf kijk ook... Ik was vroeg klaar met het MBO, was 19. Heb verschillende banen gehad, van 12, naar 19, naar 24 uur werken opgeklommen. De loop van de jaren heel veel cursussen gedaan en opgeklommen naar een leidinggevende functie en doe ik er nu een HBO studie naast. Dat had ik nooit kunnen doen als ik een kindje had gehad op jonge leeftijd. Sinds afgelopen jaar (ben nu 27) heb ik een eigen huurhuisje, waar ik 7 jaar voor ingeschreven gestaan heb. Dus pas nu loopt alles op rolletjes en zou een kindje ( als ik de juiste vent tegenkom) welkom zijn.

Ik vind het erg belangrijk om op eigen benen te kunnen staan, met kind op een kamer bij pa en ma, rondkomen van een (gedeeltelijke) bijstand etc zou ik zelf geen fijn idee vinden.

IngridB
Berichten: 2376
Geregistreerd: 08-03-09
Woonplaats: Terheijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-02-11 20:58

Ik heb mijn vriend ook leren kennen via een datingsite. Totaal niet opzoek naar een man, maar voor de grap eens gaan
kijken en me aangemeld en toe zag ik hem em dat was vrijwel meteen raak. Alles klikte tussen ons en we hebben geweldige gesprekken
gehad via het chatten.
Ik had toen een relatie van 15 jaar achter de rug en een kind van toen 6 ( nu 10).
Had ook altijd gezegt, ik wil geen kindje meer, één is genoeg, maar nu is het toch allemaal anders gelopen en willen
mijn vriend en ik toch graag een kindje erbij. Ben nu 37 en ik zie wel of het gaat lukken of niet.
Ben er in het begin heel erg mee bezig geweest, want wou zo graag zwanger worden en dat lukte maar niet. Van me afgezet en ineens was ik zwanger, maar helaas een aantal maanden geleden een miskraam gehad. Die kans is nu wel groter als je boven de 35 komt, helaas.
Maar het komt zoals het komt en gebeurt het niet, pech dan, maar voor mij geen ziekenhuizen en onderzoeken.