Als mensen nou oprecht bezorgd waren oké....maar het enige wat ik lees is afgunst, afgunst, afgunst

'ik moet ook naar school' 'mijn kinderen moeten ook naar school' 'ik wil ook wel dit en dat' 'mijn kinderen mogen niet 2 dagen eerder vrij en zij mag zo lang vrij'
Laura (en haar ouders) laat zien dat het blijkbaar wél kan....dus de rest doet iets verkeerd?


Wat is er mis met iemand die een droom heeft? En die gewoon lak heeft aan alle door de maatschappij opgelegde (on)geschreven regeltjes en het gewoon doet??
En wat maakt de manier waarop uit? Jullie hoeven niet te betalen? Als mensen haar willen steunen, lekker laten doen toch?
Ik val mensen die dingen steunen, waar ik niet achter sta, toch ook niet af?
Waarom moet 'men' dat meisje zo afvallen?
Omdat datgene wat ze doet niet 'hoort' volgens het gewenste maatschappelijke plaatje? (want verder heeft ze toestemming e.d. dus daar kan het niet aan liggen

Omdat ze nu lekker op St. Maarten zit? Nou en! Al blijft ze er wonen, werkt ze het hele eiland af en komt ze over 10 jaar terug. Haar leven, haar keuzes.
Als we allemaal waren blijven doen wat moest volgens het maatschappelijk gewenste plaatje, had onze wereld er volgens mij heel anders uitgezien?
Of ambiëren alle dames hier nog het aanrecht en een grote kinderschare?