Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-09-10 21:22

Geplaatst: 13-09-10 21:22

Twiggy2008 schreef:
troi schreef:
Ik denk ook dat TS er geen idee van heeft wat huisvrouw zijn eigenlijk inhoudt. De thuisblijfmoeders zijn wel degenen bijvoorbeeld die naast het huishouden de scholen draaiende houden (je wilt niet weten hoeveel vrijwilligers die nodig hebben alles goed te laten lopen) heel vaak de kinderen van werkende ouders te spelen hebben. Ervoor zorgen dat manlief uberhaupt kan werken (wat nu als je man van elke maand 1 week op reis is naar verweggistan? Of als manlief elke avond werkt?). Ik wilde dat de wereld zo simpel was als jij nu lijkt te denken..

Klopt. Velen van hen verzorgen het overblijven tussen de middag van de kinderen van de werkende ouders.
En schoolreisjes en uitjes vinden alleen plaats als mama's heen-en-weer rijden (want ik zie niet veel papa's dat doen). Om over andere zaken maar niet te spreken (school versieren bij feestelijke gelegenheden/luizenmoeders/leesmoeders/activiteiten commissie/etc. etc.). De man kan prima carriere maken als jij voor zijn kinderen zorgt. Dus bij scheiding alimentatie betalen, tja, ik vind dat niet meer als normaal. Een huismoeder investeert een hoop in haar gezin. Denk daar niet te licht over.

Ik ga hier helemaal in mee!

Ik werk welliswaar vanuit huis mee in onze zaak, maar ik wil mijn kinderen graag zelf opvoeden. Iets wat voor ons financieel mogelijk is. Maar komt dit in het gedrang stop ik daar direct mee.

Ik zet mijn opleidingen / amibities veel liever even in de koelkast zodat ik ons gezin in harmonieuze banen kan sturen, dan dat er zonodig meer geld op de plank moet komen. Als je beide werkt moet je ook beide voor het huishouden zorgen hier heeft de man in de regel weinig tijd voor, dus komt er veel op de vrouw terecht. Ik denk dat heel veel werkende vrouwen werkdagen hebben van 6:30 uur tot 22:00 uur. Dat vindt ik egoistisch.

Mijn man beschouwd het trouwens ook nog eens heel sterk als zijn plicht om voor ons gezin te zorgen.

Mijn man en ik hebben er bewust voor gekozen om 1 bedrijf af te stoten zodat we de kinderen een regelmatig leven konden geven, zonder het gerace om de dag aan elkaar te plakken, en gewoon gezellig met vriendjes en vriendinnetjes thuis spelen, en ik voel me daar dan ook heel gelukkig bij.

Nu moet ik zeggen ik ben nu 37 maar toen ik de leeftijd had van TS dacht ik daar ook anders over, toen vond ik ook dat vrouwen mee moesten draaien in de maatschappij zoals ik dat toen noemde. Nu weet ik dat de maatschappij veel breder is dan de werkvloer.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:23

Geplaatst: 13-09-10 21:23

mijn moeder heeft niet gestudeerd. toen ze zwanger was van mijn oudste zus, is ze gestopt te werken bij de bruna.
zo ging dat in het dorp waar ik opgegroeid ben.

mijn moeder was er altijd, tussen de middag, als ik uit school kwam,
als ik ziek was, verzorgde ze me. als ik verdrietig was, was ze er, of als ik stout was... ze was er meteen, en niet pas om 5 uur met het eten
als we ergens naar toe moesten voor school, dan reed ze of iets dergelijks.
ben daar altijd heel blij mee geweest.

toen ik een jaar of tien was, ging ze 2,3 ochtenden in de week werken. om dingen te kunnen betalen, voor wat extra's.

ik ben nooit wat tekort gekomen.
dure kleren, verre vakanties, etc etc. nee dat hadden we niet.
en ja mijn zus heeft haar uni studie zelf betaald. na haar hbo studie die mijn ouders hebben betaald.
ik heb mijn mbo studie kunnen betalen van mijn stufi. boeken ed. betaalden mijn ouders.

ik ben wel opgevoed door mijn moeder, en mijn vader natuurlijk, als ie thuis was van het werk.

ik zelf wil het precies zo doen. en mijn vriend ook. (die is ook opgevoed door zijn ouders)
op luxe gesteld of materialisaties zijn we beiden niet.

dus ik hoop eendeze jaren te kunnen stoppen met werken. dan is er namelijk een kindje op komst.
en kinderen willen we heel graag, maar eerst maar afwachten of dat kan.

ik vind de stelling in de op erg kortzichtig.
maar misschien ben ik gewoon wel erg traditioneel of ouderwets.

ieder moet doen waar hij,zij zich goed bij voelt

**Geplaatst**: 13-09-10 21:25

Geplaatst: 13-09-10 21:25

Ik vind het nogal zwart wit om te zeggen dat zo'n vrouw egoistisch is.
Veel mannen vinden het gewoon prettig om te gaan werken, thuis te komen en aan tafel te schuiven want het eten is klaar, de kleren zijn schoon in de kast en kan zo op de bank ploffen.
Vrouwlief zorgt voor de kids en het huishouden manlief voor de poen.
Bij sommige gezinnen werkt dat zo, zij vinden het egoistisch als beide ouders gaan werken en een kind in de opvang duwen en zo is overal wel wat voor te zeggen.

Mijn mening is dat ik niet altijd thuis zou willen zitten, je wereld word zo klein lijkt me.
Verder moet ieder het lekker voor zich weten.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:29

Geplaatst: 13-09-10 21:29

Jesito, ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het aan jezelf ligt als je wereldje klein wordt. Ik heb geen baan meer nodig voor een 'groter' wereldje. Weet soms amper waar ik de tijd vandaan moet halen om al mijn contacten en bezigheden te onderhouden.

Maar goed, dat zal aan mijn persoonlijkheid liggen, denk ik. Ik vind zoveel leuk, doe ook veel in het dagelijks leven, heb veel vrienden en vriendinnen, al dan niet (parttime/fulltime) werkend. Ik kom echt tijd te kort!

Als ik straks weer 3 dagen ga werken, moet ik echt met bepaalde zaken gaan stoppen, vrees ik. Sowieso is mijn studie dan weer klaar, maar ook mijn paard moet dan inleveren qua tijd. Hoop dat mijn dochter het t.z.t. een beetje met me gaat delen op een zelfstandige manier.

Maar ze is nu nog maar 5, dus dat duurt nog effe.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:32

Geplaatst: 13-09-10 21:32

[quote="troi"]Tja, dat soorten dingen deel ik ook met mijn man maar we zijn echt de uitzonderingen ben ik bang.. Ook als je op de consultatiebureaus kijkt, 99% moeders die daar lopen met de kids.

nee jullie zijn geen uitzonderingen, mijn dochter is in 1992 geboren en mijn man heeft de 3 maanden verlof/vrij genomen , om de kleine te verzorgen , zn vrouw te helpen...hij ging mee naar consultatieburoos.
En nu nog steeds helpt hij waar hij kan, ben ik later thuis van mn ritjes, kookt hij, gaat naar alle ouderavonden van school en helpt haar met dr paard......
ik ken hem nu ruim 32 jaar, waarvan bijna 28 jaar getrouwd...en we hebben altijd alles samen gedaan en
in overleg......waarbij het kind, en de dieren centraal stonden.....zoiets noem je liefde

**Geplaatst**: 13-09-10 21:34

Geplaatst: 13-09-10 21:34

Hier nog een egoist.

Mijn kinderen zijn inmiddels 20 en 18 en ik werk nog steeds niet. Waarom niet? Omdat ik daar gewoon geen zin in heb, ik amuseer me prima, ben baas over mijn eigen tijd en heb veel sociale contacten. Je kan je wereldje zo groot maken als je wilt, daar heb je geen baan voor nodig.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:39

Geplaatst: 13-09-10 21:39

Twiggy2008 schreef:
Jesito, ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het aan jezelf ligt als je wereldje klein wordt. Ik heb geen baan meer nodig voor een 'groter' wereldje. Weet soms amper waar ik de tijd vandaan moet halen om al mijn contacten en bezigheden te onderhouden.
Maar goed, dat zal aan mijn persoonlijkheid liggen, denk ik. Ik vind zoveel leuk, doe ook veel in het dagelijks leven, heb veel vrienden en vriendinnen, al dan niet (parttime/fulltime) werkend. Ik kom echt tijd te kort!

Als ik straks weer 3 dagen ga werken, moet ik echt met bepaalde zaken gaan stoppen, vrees ik. Sowieso is mijn studie dan weer klaar, maar ook mijn paard moet dan inleveren qua tijd. Hoop dat mijn dochter het t.z.t. een beetje met me gaat delen op een zelfstandige manier.
Maar ze is nu nog maar 5, dus dat duurt nog effe.

Ik vind gaan werken opzicht best wel leuk, alleen als ik het voor het zeggen had wilde ik andere werktijden.
Uiteindelijk zou ik mijn tijd ook prima vol krijgen als huisvrouw, maar ik zou me daar niet lekker bij voelen maar dat is iets persoonlijks.
Ik zou niet helemaal afhankelijk van mijn man willen zijn.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:40

Geplaatst: 13-09-10 21:40

Die afhankelijkheid is wederzijds denk ik.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:43

Geplaatst: 13-09-10 21:43

Ik ben 32 en werk op contract 24 uur (+ daarbij log ik thuis nog regelmatig in voor de baas) dus worden het er altijd meer. Manlief werkt fulltime en draait soms weken van 60 uur. We hebben 2 kids, een hond en momenteel geen paard die aandacht vraagt

Ikzelf zou zeker niet willen stoppen met werken, want daar wordt ik echt geen leukere moeder van. Ik vind het fijn om ergens ergens anders 'nodig' te zijn, sociale contacten te hebben en vooral mezelf uit te dagen nog beter te worden in iets waarin in goed ben!

Mijn moeder heeft nooit hoeven werken en ik vond het heerlijk dat uit school de thee met plakje cake voor me klaarstond en ik zo door kon naar de manege. Ik ben geen sleutelkind geweest en dit wil ik voor mijn eigen kinderen ook niet. Wij hebben dan ook het geluk dat de opa's en oma's om en om oppassen en dat de kinderen tijdens de lunch en uit school worden opgevangen door familie en gewoon met vriendjes kunnen spelen. Financieel zou ik niet hoeven werken, maar dan moeten we zo op de kleintjes letten en daar heb ik echt geen zin in...als ik nu wat leuks zie voor de kids of voor mezelf, dan gaat het gewoon mee

**Geplaatst**: 13-09-10 21:43

Geplaatst: 13-09-10 21:43

Ik heb ervaren dat je je in verschillende levensfasen kan ontwikkelen op allerlei manieren. Ik dacht toen ik fulltime in de showbizz werkte ook 'ik blijf altijd werken'. Mijn leven liep anders, mede door mijn gezondheid destijds, maar ook omdat het moederschap me in liet zien dat ik thuis moest blijven voor mijn onrustige baby'tje destijds. Ik had het pas egoistisch gevonden, als ik was gaan werken.

Jezelf ontwikkelen kan in een baan, maar het kan ook in ouderschap. Het kan in hele zware periodes die je in je leven krijgt, zoals bv bij scheiding en verlies, maar ook in studie, in tijd nemen voor jezelf (en je gezin), door te gaan reizen, je te verdiepen in andere culturen. Het kan op allerlei manieren, er is niet EEN manier.
Ik vind het dus behoorlijk bekrompen als je denkt dat dat wel zo is. Je weet niet hoe je leven gaat lopen, als je nog jong bent. En zelfs als je ouder bent, kom je nog regelmatig voor verrassingen te staan.

Ik vind dat we allemaal zelf mogen kiezen. Ik ben niets verplicht aan het feminisme. Ik vind mijn kind nl. veel belangrijker dan dat, ook al heb ik een goede opleiding gehad en veel werkervaring opgedaan in die 15 jaar dat ik meer dan fulltime werkte. Als iemand me daarom egoistisch of dom vindt, tja, het zij zo, ik lig er niet wakker van.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:44

Geplaatst: 13-09-10 21:44

jesito schreef:
Ik vind gaan werken opzicht best wel leuk, alleen als ik het voor het zeggen had wilde ik andere werktijden.
Uiteindelijk zou ik mijn tijd ook prima vol krijgen als huisvrouw, maar ik zou me daar niet lekker bij voelen maar dat is iets persoonlijks.
Ik zou niet helemaal afhankelijk van mijn man willen zijn.

De afhankelijkheid is wederzijds, hoor.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:49

Geplaatst: 13-09-10 21:49

Twiggy2008 schreef:
Ik heb ervaren dat je je in verschillende levensfasen kan ontwikkelen op allerlei manieren. Ik dacht toen ik fulltime in de showbizz werkte ook 'ik blijf altijd werken'. Mijn leven liep anders, mede door mijn gezondheid destijds, maar ook omdat het moederschap me in liet zien dat ik thuis moest blijven voor mijn onrustige baby'tje destijds. Ik had het pas egoistisch gevonden, als ik was gaan werken.

Jezelf ontwikkelen kan in een baan, maar het kan ook in ouderschap. Het kan in hele zware periodes die je in je leven krijgt, zoals bv bij scheiding en verlies, maar ook in studie, in tijd nemen voor jezelf (en je gezin), door te gaan reizen, je te verdiepen in andere culturen. Het kan op allerlei manieren, er is niet EEN manier.
Ik vind het dus behoorlijk bekrompen als je denkt dat dat wel zo is. Je weet niet hoe je leven gaat lopen, als je nog jong bent. En zelfs als je ouder bent, kom je nog regelmatig voor verrassingen te staan.

Ik vind dat we allemaal zelf mogen kiezen. Ik ben niets verplicht aan het feminisme. Ik vind mijn kind nl. veel belangrijker dan dat, ook al heb ik een goede opleiding gehad en veel werkervaring opgedaan in die 15 jaar dat ik meer dan fulltime werkte. Als iemand me daarom egoistisch of dom vindt, tja, het zij zo, ik lig er niet wakker van.

Wat kun jij mijn gedachten mooi verwoorden!

**Geplaatst**: 13-09-10 21:50

Geplaatst: 13-09-10 21:50

tinkermina schreef:
troi schreef:
Tja, dat soorten dingen deel ik ook met mijn man maar we zijn echt de uitzonderingen ben ik bang.. Ook als je op de consultatiebureaus kijkt, 99% moeders die daar lopen met de kids.

nee jullie zijn geen uitzonderingen, mijn dochter is in 1992 geboren en mijn man heeft de 3 maanden verlof/vrij genomen , om de kleine te verzorgen , zn vrouw te helpen...hij ging mee naar consultatieburoos.
En nu nog steeds helpt hij waar hij kan, ben ik later thuis van mn ritjes, kookt hij, gaat naar alle ouderavonden van school en helpt haar met dr paard......
ik ken hem nu ruim 32 jaar, waarvan bijna 28 jaar getrouwd...en we hebben altijd alles samen gedaan en
in overleg......waarbij het kind, en de dieren centraal stonden.....zoiets noem je liefde

En zo hoort het . Samen delen , samen er zijn voor je kinderen en samen de minder leuke taken.
dat is zeker liefde, en zo voelt het bij ons thuis ook.
En die liefde en gezelligheid , en aandacht die komen ze hier niet te kort. Al gaat er een ( 3 jaar) naar het KDV en de ander is wel eens alleen thuis ( is 14).
En uiteraard ben je thuis als ze ziek zijn ( de ene dag ik de andere dag mijn man, zo ongeveer), en ga je naar ouderavonden en spring je in de auto naar huis als er iets is.
Waar komt dat toch vandaan dat als je werkt je niet van je kinderen zou houden.

Twiggy, ik begrijp jouw keuze wel, maar ik vind het zo bizar dat het de vrouw is die die keuze maakt, een kind heeft toch net zo zijn vader nodig. Je kan toch samen de zorg delen

**Geplaatst**: 13-09-10 21:52

Geplaatst: 13-09-10 21:52

Twiggy2008 schreef:
jesito schreef:
Ik vind gaan werken opzicht best wel leuk, alleen als ik het voor het zeggen had wilde ik andere werktijden.
Uiteindelijk zou ik mijn tijd ook prima vol krijgen als huisvrouw, maar ik zou me daar niet lekker bij voelen maar dat is iets persoonlijks.
Ik zou niet helemaal afhankelijk van mijn man willen zijn.

De afhankelijkheid is wederzijds, hoor.

Dat is ook zeker zo, zo kun je van beide kanten allerlei argumenten bedenken waarom je wel of niet moet gaan werken.
Ik vind dat niemand zich daarvoor moet verantwoorden naar iemand anders, iedereen doet zoals die het zelf goed acht.

Als ik gezond zou zijn zou ik gewoon 32-40 uur werken, moet zeggen dat ik dat wel veel zou vinden in het bedrijf aar ik nu werk met de rare openingstijden.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:52

Geplaatst: 13-09-10 21:52

Graag gedaan, Fiona.

Zolang je maar doet, waar je je goed bij voelt en dat je kinderen er niet de dupe van worden.
Dat lijkt me het allerbelangrijkste.

**Geplaatst**: 13-09-10 21:56

Geplaatst: 13-09-10 21:56

jesito schreef:
Dat is ook zeker zo, zo kun je van beide kanten allerlei argumenten bedenken waarom je wel of niet moet gaan werken.
Ik vind dat niemand zich daarvoor moet verantwoorden naar iemand anders, iedereen doet zoals die het zelf goed acht.

Als ik gezond zou zijn zou ik gewoon 32-40 uur werken, moet zeggen dat ik dat wel veel zou vinden in het bedrijf aar ik nu werk met de rare openingstijden.

Waar werk je dan?
Ik werkte fulltime, dus kantoortijden, maar moest 's avonds vaak doorwerken of (en ook in de weekenden) ook vaak allerlei feestjes, promotie-optredens en concerten af, nou, dat zou ik nu echt niet trekken met die kleine thuis.

Als je dit jarenlang hebt gedaan, vind je niet zomaar een echt uitdagende leuke parttime baan in een ander vak.
Daarom ben ik me aan het omscholen nu, omdat ik dat wereldje niet meer in wil in principe, maar wel straks weer een leuke baan wil in een nieuwe omgeving. Maar je weet nooit hoe het loopt alsnog. Dat heb ik wel geleerd van het leven.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-10 22:17

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-10 22:17

Zo dit topic gaat een hele andere kant op!
Mijn OP gaat niet over fulltime werkende ouders, het gaat over vrouwen (zonder (kleine) kinderen) die wel kunnen maar niet willen werken! Dat lijkt me toch iets heel anders. Dat je als ouders niet beide fulltime kunt werken wanneer de kinderen nog thuis wonen, daar ben ik het ook volledig mee eens.

**Geplaatst**: 13-09-10 22:25

Geplaatst: 13-09-10 22:25

TS, dan nog vind ik dat als het stel het er beide mee eens zijn, dat de vrouw niet werkt, ze dat lekker zelf moeten weten. Ik kan me er echt niet druk over maken. Sorry.

Ik zou zonder kinderen zeker wel een dag of 4 a 5 per week werken in elk geval.

**Geplaatst**: 13-09-10 22:26

Geplaatst: 13-09-10 22:26

Nou ik dus! Ik nog 1 kind thuis wonen en die is 20, maar ik wil nog steeds niet werken.

**Geplaatst**: 13-09-10 22:29

Geplaatst: 13-09-10 22:29

Nou, Betteke, ik vind dat jij dat lekker zelf moet weten, hoor.

Ik vind namelijk dat mensen die fulltime voor hun kinderen zorgen of hebben gezorgd ook hun steentje hebben bijgedragen aan de maatschappij. Alleen jammer dat het financieel niet erkend wordt, maar ik denk dat het de kinderen absoluut ten goede komt!!

(en daarmee zeg ik dus niet dat kinderen van werkende ouders slecht terecht zullen komen, e.d., effe voor alle duidelijkheid!)

**Geplaatst**: 13-09-10 22:32

Geplaatst: 13-09-10 22:32

Ik voel me ook niet echt geroepen om verantwoording af te leggen eerlijk gezegd.

Ieder moet het voor zich weten. Voor werkende moeders kan ik alleen maar veel respect hebben, ik was (en ben nog steeds) veel te chaotisch om een huishouden te runnen, te werken en ook nog eens voor de kinderen te zorgen. Het was of het een of het ander voor mij en achteraf ben ik nog steeds blij dat ik thuis ben gebleven. Mijn dochters heb ik er ook nooit over horen klagen, die vonden het altijd fijn dat er heel veel kon omdat ik altijd thuis was.

**Geplaatst**: 13-09-10 22:34

Geplaatst: 13-09-10 22:34

Ik denk dat vrouwen-(zonder-(kleine)-kinderen)-die-wel-kunnen-maar-niet-willen-werken maar een heel klein deel is van de vrouwen die thuisblijft en dan vind ik dat door de titel van het topic het wel lijkt alsof het 'egoïstisch zijn' op alle vrouwen die thuisblijven gericht is.

**Geplaatst**: 13-09-10 22:37

Geplaatst: 13-09-10 22:37

Maar waarom ben ik egoistisch? Ik heb geen uitkering, ben financieel onafhankelijk, val niemand lastig met mijn thuisblijven, dus wat is het probleem?

**Geplaatst**: 13-09-10 22:39

Geplaatst: 13-09-10 22:39

ik vindt dat iedereen dat lekker zelf moet weten.
Ik werk ook niet en heb nieteens kinderen....we hebben het financieel niet nodig dat ik werk.
Ben wel de hele dag bezig met 5 hectare netjes te houden

**Geplaatst**: 13-09-10 23:43

Geplaatst: 13-09-10 23:43

Betteke schreef:
Maar waarom ben ik egoistisch? Ik heb geen uitkering, ben financieel onafhankelijk, val niemand lastig met mijn thuisblijven, dus wat is het probleem?

Volgens sommige mensen (niet mij) draag je dan niet bij aan de economie, ofzo.
En je (arme) man moet de kar trekken waardoor jouw kinderen misschien niet kunnen studeren bijvoorbeeld, of dure kleren kopen.
Draag je dus weer niet bij aan de economie

http://www.destentor.nl/algemeen/binnen ... rouwen.ece
http://standpunten.groenlinks.nl/aanrechtsubsidie

Kijk, zij vindt zoiets bijvoorbeeld.

Laatst bijgewerkt door Nic op 13-09-10 23:48, in het totaal 1 keer bewerkt

Bokt.nl

Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Een vrouw die helemaal niet wil werken is egoistisch