Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-05-10 23:45

Geplaatst: 23-05-10 23:45

BraveSpots schreef:
Tja, ik vind vijf jaar zelf al een lange tijd dat je vrijstelling krijgt. 2.5 jaar zou ik genoeg vinden, dan kan je kind al naar school hier (of kinderopvang in Nederland?).

Als je aan kinderen begint moet je het kunnen betalen, ook als je alleen komt te staan. En als je het dus niet kan betalen moet je der niet aan beginnen.

Als je dat wel doet en het loopt fout, tja dan moet je gaan fulltime werken en proberen daarvan rond te komen, hoe moeilijk ook.

Imo enorm zielig voor de kinderen die slactoffer zijn van de situatie die hun ouders hebben gecreerd.

Dit vind ik wel kort door de bocht.

**Geplaatst**: 23-05-10 23:52

Geplaatst: 23-05-10 23:52

MamboBeach schreef:
Dit vind ik wel kort door de bocht.

Dat kan best zijn hoor, maar zo vind ik het wel dat het ineenzit. Want de kinderen kunnen er niets aan doen dat ze met zoveel in dat gezin zijn geboren, toch? En om nu de 'grote boze buitenwereld' als schuldige aan te duiden vind ik dan weer een stap te ver.

Niet alles heb je zelf aan de hand, maar om als 28jarige met 4 kinderen (waaronder een 11jarige) met geen diploma te gaan solliciteren omdat je geen geld meer krijgt van de staat en anders geen eten op de plank kan krijgen

. Dan heb je ergens toch een paar hele grote fouten gemaakt in je leven hoor.

**Geplaatst**: 24-05-10 00:05

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 00:05

Wat denk je uit wie een werkgever kiest?
a een man/vrouw zonder kids
b een alleenstaande vrouw met meerdere kids

Dan zal de werkgever sneller voor a kiezen.

**Geplaatst**: 24-05-10 01:02

Geplaatst: 24-05-10 01:02

BraveSpots schreef:
MamboBeach schreef:
Dit vind ik wel kort door de bocht.

Dat kan best zijn hoor, maar zo vind ik het wel dat het ineenzit. Want de kinderen kunnen er niets aan doen dat ze met zoveel in dat gezin zijn geboren, toch? En om nu de 'grote boze buitenwereld' als schuldige aan te duiden vind ik dan weer een stap te ver.

Niet alles heb je zelf aan de hand, maar om als 28jarige met 4 kinderen (waaronder een 11jarige) met geen diploma te gaan solliciteren omdat je geen geld meer krijgt van de staat en anders geen eten op de plank kan krijgen . Dan heb je ergens toch een paar hele grote fouten gemaakt in je leven hoor.

Volgens mij geeft niemand de grote boze buitenwereld de schuld hoor.

We hebben het hier over het welzijn van de kinderen, bij elkaar blijven is namelijk niet altijd een optie. Als je relatie niet goed is, denk je dan dat dat goed is voor de kinderen?

Jij maakt nooit fouten?

**Geplaatst**: 24-05-10 01:32

Geplaatst: 24-05-10 01:32

Bovendien heb je als je aan kinderen begint ook geen glazen bol voorhanden die je kan vertellen hoe je verdere leven gaat verlopen.
Niemand zou dan aan kinderen kunnen beginnen omdat niemand kan garanderen dat je over 10 jaar financieel gezien de zaakjes nog op orde hebt. En dat heeft niet eens te maken met het gegeven of je er alleen voor komt te staan. Ook met partner kan het, financieel gezien, anders lopen dan je had verwacht en gedacht.

**Geplaatst**: 24-05-10 01:41

Geplaatst: 24-05-10 01:41

MamboBeach schreef:
Volgens mij geeft niemand de grote boze buitenwereld de schuld hoor.

We hebben het hier over het welzijn van de kinderen, bij elkaar blijven is namelijk niet altijd een optie. Als je relatie niet goed is, denk je dan dat dat goed is voor de kinderen?

Jij maakt nooit fouten?

Nee, tuurlijk is dat niet goed voor de kinderen, maar/dus je moet er wel (min of meer) op voorzien zijn dat je er ooit kan alleen voor komen te staan (en dat ook door bv overlijden zijn). Dusja, dan is het niet zinvol om 4 kinderen te nemen als je geen diploma en geen (goed betalend) werk wil of kan vinden.

Ja, ik maak regelmatig fouten. Met het verschil dat ik geen kinderen heb die daar kunnen de dupe van zijn.
En tegen de tijd dat ik mss ooit kinderen krijg ga ik er voor zorgen dat ik ook oa financieel genoeg steun en (werk)zekerheid heb om het ook alleen aan te kunnen mocht dat onverhoopt nodig te zijn. Want de toekomst kan je niet voorspellen. En dus ook niet meer kinderen te nemen dan ik aankan op dat vlak.

**Geplaatst**: 24-05-10 05:45

Geplaatst: 24-05-10 05:45

Al die opmerkingen van mensen die vinden dat zij niet hoeven te betalen voor andermans fouten.. Bah zeg. Wij in Nederland zijn een rijk land, we hebben hier de mogelijkheid om voor een ander te zorgen als dat (tijdelijk) nodig is. Soms overkomen situaties je, of je nu wilt of niet.
Wat een materialisme zeg! Laat moeder voor de kinderen zorgen totdat ze wat meer zelfstandig zijn, daarna kan ze nog jarenLang haar steentje aan de maatschapij bijdragen, maar de kinderen hebben daarmee veel meer mogelijkheden om stabiel en veilig op te groeien. De kosten van de opvang alleen al zijn enorm, de hele logica wordt daarmee ook al snel onderuit geveegd. daarnaast vind ik het een enorme belasting voor een alleenstaand iemand om overeind te blijven voor zichzelf en kids met 40 uren werkweek, huishouden, opvoeding, sociale contacten en dan nogeens jezelf. dat is niet zielig, dat is realiteit. Kinderen hebben een "gezonde" basis nodig. Ik zie vanuit mijn werk teveel gestresste ouders/kids die maar vanalles moeten (weten jullie wat die zorg kost). Kinderen moeten lekker kunnen sporten (en niet omdat mama weg is, nergens naartoe kunnen), zich ontwikkelen.
Ik ben gelukkig niet alleenstaand, werk 24 uur, doe zelf huishouden en heb nu alwel eens het gevoel dat ik overal tekort schiet; heb respect voor ouders die er alleen voor staan. Iets minder zwart-wit Denken mag best.

**Geplaatst**: 24-05-10 05:50

Geplaatst: 24-05-10 05:50

ik vind het wel mooi dat hier negen pagina's volgekletst worden over het feit of dit al dan niet eerlijk is voor een alleenstaande moeder. Ik ken echter ook genoeg gezinnen waarbij beide ouders keihard moeten werken (fulltime) om rond te komen en de kinderen dus ook gewoon naar een opvang gaan. Waarom zou dat voor de alleenstaande moeder en kinderen dan zielig zijn, maar worden de twee oudergezinnen met fulltime werkende ouders niet eens genoemd in dit topic. Daar trekt het al krom...enne dan mogen alle moeders (dus ook de 2 oudergezinnen, anders zitten die kinderen alsnog zielig in de opvang) tot hun kinderen minstens 12 zijn (dan zijn ze tenslotte 'wat meer zelfstandig') lekker thuis blijven, lijkt me heerlijk, maar onmogelijk in de huidige maatschappij.

**Geplaatst**: 24-05-10 06:01

Geplaatst: 24-05-10 06:01

Iemand die 4 kinderen op de wereld zet, zou van de regering een lintje moeten krijgen. Kinderen krijgen vind ik niks fout aan. Als er meer mensen kinderen zouden krijgen, dan hoefde de pensioenleeftijd tenminste niet omhoog.

Wat ik ergens gemist heb, is wat de bijdrage van de vader is. Hij is evengoed vader van die 4 kinderen, daar mag hij dus op zijn minst vrolijk aan meebetalen. Overigens is de Nederlandse kinderbijslag maar een schijntje. In Duitsland is het -iets- beter, daar krijg je 184 Euro per maand voor het eerste kind en dat wordt geloof ik meer als je er meer krijgt.

**Geplaatst**: 24-05-10 06:17

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 06:17

Ik vind de economie en eisen van de werkgevers momenteel best pittig voor gezinnen persoonlijk.

Zelf lig ik nu de bevalling van mijn tweede af te wachten in het ziekenhuis en ik ben persoonlijk heel blij dat wij het financieel redelijk redden, waardoor we idd de traditionele rolverdeling aan kunnen houden. Mijn vriend gaat wel meer werken dan de standaard fulltime baan door freelance opdrachten om mij de kans te geven mijn paardenbedrijf uit te bouwen of naast de paarden thuis ochtenden voor een stal te kunnen gaan rijden, wat natuurlijk geen f*ck verdient verder. Maar ik ben maanden geleden voor na de bevalling gaan zoeken naar meer 'standaard' banen in deeltijd, waar ik gewoon zeg 3,4,5 ochtenden in de week kon gaan werken en er 's middags zijn voor het gezin. Nou, dat wordt dus niet meer gedaan. Het interesseerde mij helemaal niks om ergens achter de kassa te moeten, of bij de Mac achter de toonbank, of weet ik het wat voor baan die totaal niet op mijn niveau is, omdat het gezin voor mij prioriteit is. Maar dat gebeurt allemaal bij rolbeurten, wisselende uren, regelmatig weekenddienst. Dat wil ik dus niet, als mijn kinderen thuis zijn, dan zorg ik daar voor. Het omgekeerde kende ik ook hoor, fulltime werken, kind om half 7 ophalen van KDV of BSO, magnetronhap erin, kind in bed (geen tijd meer om te spelen, kind moet er immers volgende dag weer vroeg uit), zelf eten, naar de paarden of nog dingen voor je werk doen en naar bed. In het weekend kind zo oververmoeid en over de zeik dat je alleen maar ruzie zit te maken of thuis zit met een kind wat de hele dag in bed ligt te slapen.
En weet je wat ik zo leuk vind sinds ik mijn ontslag heb genomen? Mijn kind vind mij weer leuk! Daarvoor was ik de gehaaste, jachtende moeder die altijd zat te zaniken tegen een oververmoeid kind dat om de haverklap ziek was maar ivm werk gewoon door moest. Nu maakt ze tekeningen voor me, krijg ik knuffels en 'ben ik haar dikke vriend he!' en zij is veel liever, vrolijker en gezeglijker geworden. Heeft ze eens kuren, dan heb ik nu ook geduld, want eerlijk gezegd had ik na een dag pubers in het gareel houden echt geen zin meer in het gedrein van mijn eigen kind.

Het grappige van dit soort topics vind ik altijd weer wel dat ik een heleboel namen terug zie komen van mensen die in andere topics zitten janken dat de jeugd van tegenwoordig zo onopgevoed is, want waaaaar zijn de ouders? Nou, aan het werk dus

**Geplaatst**: 24-05-10 06:26

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 06:26

Ik ben helemaal niet cru tegenover mijn kinderen, er is een oppas aan huis zodat ze gewoon met vriendinnetjes kunnen spelen. En er zijn ook nog vaders, kwestie van een goede omgangsregeling, helaas wordt een scheiding vaak over de rug van de kinderen gespeeld. Ik werk 32 uur en doe daarnaast nog een en ander vanuit huis. Erg druk, maar ik blijf er bij dat moeder zijn geen reden is om een uitkering te trekken. Als je bedenkt dat zelfs kankerpatienten weer zo snel mogelijk aan het werk moeten begrijp ik werkelijk niet dat moeders zichzelf zo in een verdom hoekje durven te plaatsen.

**Geplaatst**: 24-05-10 07:40

Geplaatst: 24-05-10 07:40

Urielle schreef:
Het grappige van dit soort topics vind ik altijd weer wel dat ik een heleboel namen terug zie komen van mensen die in andere topics zitten janken dat de jeugd van tegenwoordig zo onopgevoed is, want waaaaar zijn de ouders? Nou, aan het werk dus

Een beetje een drogreden. In Finland is per definitie bijna iedereen tweeverdiener sinds de tweede wereldoorlog, vanwege economische omstandigheden. Toch zou ik willen zeggen dat de kinderen in Finland netter worden opgevoed dan in Nederland. Daar zit een hele culturele grondslag onder. In Nederland zijn kinderen meestal aan de macht binnen een gezin, in Finland is dat meestal niet zo.

**Geplaatst**: 24-05-10 08:15

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 08:15

in Finland mag je waarschijnlijk je kind gewoon een draai om de oren geven als het zich ernstig misdraagd

**Geplaatst**: 24-05-10 09:25

Geplaatst: 24-05-10 09:25

Ik mis een beetje de verhalen van de eerste generatie : kinderen van werkende ouders, want die is er nu al.
Daar ben ik er een van. Ik kan daar zo boos om worden, het is niet fijn als je ouders er niet voor je zijn, je verhaal wil je thuis gelijk kwijt, niet meer na 3 uur alleen.
Er is niemand die beter voor je schaafwonden kan zorgen dan je moeder, een kus werkt beter dan een pleister. En leuk hoor speelgoed, maar geen ouders om mee te spelen, probeer het eens in te voelen. Ouders zijn belangrijk voor aandacht, liefde,voor je gevoel het komt wel goed, dat je er mag zijn, het is zo'n belangrijke basis. De taak omvat meer dan schone kleren en een boterham.
Anders krijg je de generatie kinderen die alleen maar meer wil in materieele zin en nooit bevredigd lijkt te raken, nee gek he!

**Geplaatst**: 24-05-10 10:20

Geplaatst: 24-05-10 10:20

KiWiKo schreef:
in Finland mag je waarschijnlijk je kind gewoon een draai om de oren geven als het zich ernstig misdraagd

Weet ik niet, maar in ieder geval kan je een kind ook heel goed opvoeden zonder klappen te geven. Ik ken ook niemand in Finland die zijn/haar kinderen draaien om de oren geeft. Kwestie van consequent zijn.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:23

Geplaatst: 24-05-10 10:23

KiWiKo schreef:
in Finland mag je waarschijnlijk je kind gewoon een draai om de oren geven als het zich ernstig misdraagd

Maar ook daar moeten er ouders voor zijn.
Ik ben heel blij dat er schooljuffen zijn en leidsters op KDV's en BSO's, maar ik merk toch regelmatig dat er dingen anders opgelost worden dan ik het zelf zou doen, hetzij te soft (mijn dochter lacht ermee), hetzij te streng (dochter is een week later nog van slag omdat ze het idee heeft dat ze niet lief gevonden wordt, voor iets relatiefs kleins). Als het goed is ken je als mama (en papa, indien nog in de picture) toch je kind heel goed omdat je je aandacht minder hoeft te verdelen. Hoewel ik moet bekennen dat in de tijd dat ik fulltime aan het werk was, ik geen flauwe notie had van wat mijn kind eigenlijk deed, laat staan hoe ze dingen ervaarde. Nu hoor ik de verhalen tenminste, daarvoor had ze dat alleen te verteren want papa en mama hadden geen tijd. Maar ik kan van een juf of leidster ook niet verwachten dat ze van al die kinderen precies van de hoed en de rand weet.

@Joost, weet ik niet, maar het wordt wel regelmatig opgevoerd als reden.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:37

Geplaatst: 24-05-10 10:37

jolin schreef:
Ik mis een beetje de verhalen van de eerste generatie : kinderen van werkende ouders, want die is er nu al.
Daar ben ik er een van. Ik kan daar zo boos om worden, het is niet fijn als je ouders er niet voor je zijn, je verhaal wil je thuis gelijk kwijt, niet meer na 3 uur alleen.
Er is niemand die beter voor je schaafwonden kan zorgen dan je moeder, een kus werkt beter dan een pleister. En leuk hoor speelgoed, maar geen ouders om mee te spelen, probeer het eens in te voelen. Ouders zijn belangrijk voor aandacht, liefde,voor je gevoel het komt wel goed, dat je er mag zijn, het is zo'n belangrijke basis. De taak omvat meer dan schone kleren en een boterham.
Anders krijg je de generatie kinderen die alleen maar meer wil in materieele zin en nooit bevredigd lijkt te raken, nee gek he!

Ik ben zo'n kind; mijn moeder heeft tot mijn 4e ong 20 uur per week gewerkt en daarna weer full time.
Mijn vader werkt al zo lang ik me kan herinneren tussen de 50 en 60 uur per week.
Toen ik klein was, was er een oppas aan huis; die heb ik 12 jaar lang gehad, zij deed ook het huishouden.
Geen enkel probleem.
Natuurlijk mistte ik mijn moeder of vader wel eens maar tegelijkertijd leerde ik al op vroege leeftijd dat je alleen 3x per jaar op vakantie kunt,je auto's voor de deur kunt hebben en in een mooi huis kunt wonen als er voor gewerkt wordt.
Nu ben ik 23 en in staat keuzes te maken voor mijn eigen toekomst; ik ben ambitieus,heb veel van de wereld gezien en leef in mijn eentje een goed leven.
Dit heb ik voor een groot gedeelte te danken aan mijn opvoeding, als je kan werken dat gá je ook werken en niet je hand ophouden.
Imo veranderen kinderen vrij weinig aan dit beeld; ik zal dan ook pas aan kinderen beginnen als ik dat soort zaken relatief zeker gesteld heb.

Heel simpel; de keuze om aan kinderen te beginnen is vrij in NL, wat prima is(voordat daar weer een discussie over ontstaat

).
Maar; ga dan niet lopen zeuren/hand ophouden etc als het niet zo uitpakt als je verwachtte....dan had je na 1 kind moeten stoppen, die inschattingsfout wordt helaas veel te vaak gemaakt in NL omdat ''alles kan en mag''.
Als op dit moment de kinderbijslag en de kinderopvang toeslag stop worden gezet, wat van mij eerder gisteren dan vandaag mag gebeuren, zijn de gevolgen niet te overzien.
Een in -en intrieste zaak imo

**Geplaatst**: 24-05-10 10:42

Re: Nederland op zijn best

Geplaatst: 24-05-10 10:42

Dat maakt me gelijk duidelijk dat ik heel anders in het leven sta, ondanks dat ik ook een sleutelkind ben.

Ik vind 3 keer per jaar op vakantie, auto's voor de deur en een mooi huis nl. aanzienlijk minder belangrijk dan een goed gezinsleven. Mijn dochter heeft ladingen duur speelgoed waar ze niks mee doet, wat zij veel leuker vindt is samen met mama stoepkrijten of dansen.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:45

Geplaatst: 24-05-10 10:45

Urielle schreef:
Het grappige van dit soort topics vind ik altijd weer wel dat ik een heleboel namen terug zie komen van mensen die in andere topics zitten janken dat de jeugd van tegenwoordig zo onopgevoed is, want waaaaar zijn de ouders? Nou, aan het werk dus

Dat zei ik dus in het begin ook al maar dat heeft er natuurlijk opeens niet meer mee te maken.

Maar wij begrijpen elkaar!

**Geplaatst**: 24-05-10 10:47

Geplaatst: 24-05-10 10:47

jolin schreef:
Ik mis een beetje de verhalen van de eerste generatie : kinderen van werkende ouders, want die is er nu al.
Daar ben ik er een van. Ik kan daar zo boos om worden, het is niet fijn als je ouders er niet voor je zijn, je verhaal wil je thuis gelijk kwijt, niet meer na 3 uur alleen.
Er is niemand die beter voor je schaafwonden kan zorgen dan je moeder, een kus werkt beter dan een pleister. En leuk hoor speelgoed, maar geen ouders om mee te spelen, probeer het eens in te voelen. Ouders zijn belangrijk voor aandacht, liefde,voor je gevoel het komt wel goed, dat je er mag zijn, het is zo'n belangrijke basis. De taak omvat meer dan schone kleren en een boterham.
Anders krijg je de generatie kinderen die alleen maar meer wil in materieele zin en nooit bevredigd lijkt te raken, nee gek he!

Ik kan me je verhaal helemaal voorstellen!

Dat wat jij schrijft is ook precies wat ik bedoel!

**Geplaatst**: 24-05-10 10:51

Geplaatst: 24-05-10 10:51

Urielle schreef:
Dat maakt me gelijk duidelijk dat ik heel anders in het leven sta, ondanks dat ik ook een sleutelkind ben.

Ik vind 3 keer per jaar op vakantie, auto's voor de deur en een mooi huis nl. aanzienlijk minder belangrijk dan een goed gezinsleven. Mijn dochter heeft ladingen duur speelgoed waar ze niks mee doet, wat zij veel leuker vindt is samen met mama stoepkrijten of dansen.

Er staat nergens dat ik dat niet belangrijk vind; sterker nog dat is imo zeker belangrijk.
Ik heb dat met mijn ouders zeker wel gedaan maar nee, niet iedere middag en soms ook wel eens een week niet.
Met de oppas kon ik dat gelukkig wel, net als met vriendinnetjes etc.
Imo heb ik dus niets gemist.
Mocht ik ooit later kinderen kunnen krijgen dan vind ik het wel degelijk belangrijk dat ze opgroeien in een stabiel gezin met voldoende financiele middelen en kansen.
Ik wil mijn kids niet beperken in hun ambities qua sport en hobbies.
Vreemde landen bezoeken,uit eten gaan en andere ''dure dingen'' zijn bij mij essentieel in de opvoeding.

Als ik mezelf nu vergelijk met leeftijdsgenootjes van 23 dan is er een gigantisch verschil.
Ik ben niet beter of slechter dan een ander maar wel in staat mijzelf te redden,verantwoordelijkheid te dragen(ook als daar moeilijke keuzes bij komen kijken) en weet mij op mijn gemak te voelen in andere landen,bij andere milieus etc etc.
Erg belangrijk imo om een kind zo'n basis mee te geven.

Ik ken een aantal alleenstaande moeders die minimaal 30 uur per week werken; kinderen worden afwisselend door een oppas of BSO opgevangen en ondervinden hier écht geen hinder van.
Al deze moeders kiezen ervoor hun hand niet op te houden en hun verantwoordelijkheden te pakken; ookal gaat dat soms ten koste van de speeltijd die je anders met je kind zou hebben.
Daar heb ik echt gróót respect voor want ook voor hen zal dat niet altijd makkelijk zijn.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:52

Geplaatst: 24-05-10 10:52

Wildgirl, dat wat jij opnoemt en andere mensen in dit topic is ook wel even iets anders he, als je ouders allebei verdienen!

En ik mag dit natuurlijk niet zeggen, maar belachelijk dat als je vader zo veel werkt je moeder dat ook even lekker erbij gaat doen. Is hun eigen beslissing uiteraard maar mijn keuze zou niet zijn en zet hier dan ook mijn vraagtekens bij. Maargoed, volledig offtopic.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:56

Geplaatst: 24-05-10 10:56

Wat ik vaak tegen kom in de reacties is dat je alles kunt plannen,nou als dat zo was waren er waarschijnlijk lang zoveel problemen niet.
Wat ik hier vaak hoor is niet aan kinderen beginnen voordat je zekerheid hebt maar wanneer heb je zekerheid?
Kan er ook nooit weer een huis worden gekocht want ja misschien kom ik zonder werk te zitten.

**Geplaatst**: 24-05-10 10:58

Geplaatst: 24-05-10 10:58

Citaat:

Ik ben zo'n kind; mijn moeder heeft tot mijn 4e ong 20 uur per week gewerkt en daarna weer full time.
Mijn vader werkt al zo lang ik me kan herinneren tussen de 50 en 60 uur per week.
Toen ik klein was, was er een oppas aan huis; die heb ik 12 jaar lang gehad, zij deed ook het huishouden.
Geen enkel probleem.
Natuurlijk mistte ik mijn moeder of vader wel eens maar tegelijkertijd leerde ik al op vroege leeftijd dat je alleen 3x per jaar op vakantie kunt,je auto's voor de deur kunt hebben en in een mooi huis kunt wonen als er voor gewerkt wordt.
Nu ben ik 23 en in staat keuzes te maken voor mijn eigen toekomst; ik ben ambitieus,heb veel van de wereld gezien en leef in mijn eentje een goed leven.
Dit heb ik voor een groot gedeelte te danken aan mijn opvoeding, als je kan werken dat gá je ook werken en niet je hand ophouden.
Imo veranderen kinderen vrij weinig aan dit beeld; ik zal dan ook pas aan kinderen beginnen als ik dat soort zaken relatief zeker gesteld heb.

Heel simpel; de keuze om aan kinderen te beginnen is vrij in NL, wat prima is(voordat daar weer een discussie over ontstaat

).
Maar; ga dan niet lopen zeuren/hand ophouden etc als het niet zo uitpakt als je verwachtte....dan had je na 1 kind moeten stoppen, die inschattingsfout wordt helaas veel te vaak gemaakt in NL omdat ''alles kan en mag''.
Als op dit moment de kinderbijslag en de kinderopvang toeslag stop worden gezet, wat van mij eerder gisteren dan vandaag mag gebeuren, zijn de gevolgen niet te overzien.
Een in -en intrieste zaak imo

[/quote]

Wat wil je relatief zeker stellen, voor je aan kinderen begint? Er is niet zoveel zeker in het leven.
Ikzelf heb er veel moeite mee gehad om naast mijn kinderen te werken en nog wel eens, mijn motto is;

Ik werk om mijn kinderen een stukje van de wereld te kunnen geven, en ik geef mijn kinderen liefde, aandacht en warmte om de wereld mooie mensen te kunnen geven. En daar ontbreekt het mi. nog wel eens aan!

Laatst bijgewerkt door jolin op 24-05-10 11:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-10 11:00

Geplaatst: 24-05-10 11:00

Er bestaat ook nog zoiets als een tussenweg hoor. Ik kan me dagen herrinderen waarbij ik alleen thuiskwam, en de dagen waarbij we als gezin samen kleurden en spelletjes deden in de tuin.

Ik mistte alleen soms mijn vader, die heel veel uren werkte als zelfstandige, maar dat begrijp ik nu maar al te goed. Ze hebben (naast een mooi huis) hun geld altijd bewaart voor onze toekomst, en daar draag ik nu de vruchten van. Zo kunnen mijn ouders kunnen zonder problemen de studies betalen van ik en mijn boers die we graag willen doen om een voorbeeld te geven.