Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Alet74 schreef:Ik denk ook dat je als ouder/opvoeder grotendeels verantwoordelijk bent voor hoe je kind wordt/is. Sommige dingen zijn aangeboren, maar veel valt toch wel te sturen.
Ik vrees Twiggy dat er toch een groot taboe rust op het toegeven dat je het als ouder niet aan kunt om je kind fatsoenlijk op te voeden. Daarom is het goed dat scholen, peuterspeelzalen en dergelijke een vinger aan de pols houden, die weten wel aan welke touwtjes er getrokken moet worden als het nodig is.
Shadow0 schreef:Snoevie schreef:maar je leert je kinderen ook heus niet direct geweld aan vanwege een tikje op de vingers(voorbeeld welshcob fan en de chocolaatjes)
Nee, maar je verkleint de drempel wel. Ook met 1 tik. En vooral met de houding dat 1 tik best kan.
Twiggy2008 schreef:Die kinderen zijn er natuurlijk helemaal niet mee geholpen, maar ik geloof dat ik echt zou willen dat zo'n kind uit die klas gehaald wordt, als die ouders niet zorgen dat dat gedrag veranderd (en ik snap dat dat heel moeilijk ligt, maar toch...). Ik bedoel, je eigen kind(eren) worden hier de dupe van, dat zou toch niet mogen???
Vreselijk verhaal, Breghje.![]()
Wat ben ik dan blij met normale kinderen op school. Ja, ik hoor ook wel eens verhalen dat een kind uithaalt of iets, maar dat is normaal, dat gebeurt en dat wordt in principe gecorrigeerd door de onderwijzers. Al hoewel kinderen er natuurlijk ook wel eens mee weg komen, omdat het niet gezien is of iets dergelijks. Maar de situatie zoals jij beschrijft, hmmmm, ik geloof dat ik daar als ouder heel veel moeite mee zou hebben. Want inderdaad, dit soort gedrag heeft zeker effect op de andere 'normale(re)' kinderen........
Shadow0 schreef:Ik wil wel even opmerken dat slaan tussen kinderen onderling wel anders is. Ouders zijn leidinggevend en echte voorbeelden voor hun kinderen. Als die slaan is dat toonaangevend: "kijk, je mag slaan in bepaalde situaties". Bij kinderen onderling heeft het die waarde veel minder. Dan mag het nog niet maar zoals in het verhaal van Breghje ziet haar zoontje zelf ook wel in dat het echt niet door de beugel kan, dat gedrag.
Dat is echt een heel andere situatie dan waarin ouders of leerkrachten of andere opvoeders slaan bewust gebruiken als middel.
Twiggy2008 schreef:MarcoBorsato schreef:Ja weet je, het punt is, als ik gewoon aan het werk ben, valt het schreeuwen wel mee. Heel erg mee. En ze zegt heel vaak dat ze van de jongens houdt enz enz. Maar ze kan de zorg voor de mannetjes niet aan denk ik, en ik weet niet wat ik er mee moet. Moet ik nou morgen maar gewoon gaan werken ook al ben ik niet fit, of moet ik eerst uitzieken en die mannetjes in de steek laten?
Ik heb er echt hoofdpijn van.
Kan me voorstellen dat je hier behoorlijk last van hebt, naast je ziekte nu. Je hebt natuurlijk ook een band met die kindjes, dus ik kan me wel een beetje voorstellen hoe heftig dit is. Maar als je ziek bent, ben je ziek......
Ik denk ook dat ze de zorg niet aan kan en was er maar een manier om haar te doen inzien dat ze professionele hulp moet gaan zoeken ofzo. Ik snap dat je niet staat te springen om haar te confronteren, hoor, en dat is ook niet jouw verantwoording, maar wat een moeilijke situatie. Arme kindjes...... Arme jij..... Zit je in het buitenland?
Overigens word ik ook heel verdrietig van die andere verhalen over moeders, die het blijkbaar niet trekken met hun kinderen..... Mijn hemel, ik kan mijn dochter ook wel eens achter het behang plakken en ik schreeuw ook wel eens, maar ik weet dondersgoed dat ik met een meisje van 4 te maken heb en dat alles wat je in je kind stopt (ook negatieve zaken) je keihard weer terug krijgt op een dag. En terecht. Kinderen zijn overgeleverd aan ouders. Niet een ouder is perfect en dat hoeft ook niet, maar je zou toch als ouder moeten aanvoelen wanneer iets uit de hand loopt en dan toch ergens aan de bel trekken...... Beter dat, hoe erg ook voor iemand, dan zo met je kinderen om blijven gaan.......