Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
sarabande schreef:Ik vind het ook onvoorstelbaar dat mensen die op een creche werken aangeven dat ze de ouders vaak niet kunnen bereiken.
Stel dat je kind een ongeluk krijgt daar of zo, je bent toch altijd bereikbaar, of je secretaresse, of collega als je in een vergadering zit????
shay schreef:het gebeurd geregeld dat ouders niet opnemen of terug bellen na het inspreken van een boodschap op de voice mail!!
En geloof me het gebeurd vaker dan dat je denkt want ik werk namelijk op een kinderdagverblijf. Het is heel vervelend als het gebeurd maar HET GEBEURD
Alet74 schreef:Als ik aan het werk ben, denk ik toch zeer regelmatig aan mijn dochter. Hebben de moeders/vaders onders ons dat ook?
Blue_Eyes schreef:Op dat moment, ja. Wil dat zeggen dat dat de andere momenten ook zo is? Als thuisblijfmoeder kun je ze ook weleens helemaal zat zijn (of opgeslokt worden door de zorgen om je doodzieke moeder, of die enorme belastingaanslag, of de geldzorgen die je weer moet gaan oplossen).
Macusa schreef:Dat is allemaal best begrijpelijk, maar zet wel te denken. Ik denk dat als het zover komt, dat er iets serieus mis is dat véél verder strekt dan het feit dat iemand per ongeluk zijn kind vergeet.
sarabande schreef:shay schreef:het gebeurd geregeld dat ouders niet opnemen of terug bellen na het inspreken van een boodschap op de voice mail!!
En geloof me het gebeurd vaker dan dat je denkt want ik werk namelijk op een kinderdagverblijf. Het is heel vervelend als het gebeurd maar HET GEBEURD
Doen jullie daar niets aan?
Ik zou ze dreigen dat jullie niet meer verantwoordelijk kunnen zijn voor het kind als het weer gebeurt, dat is toch van de gekke.
Macusa schreef:Blue_Eyes schreef:Op dat moment, ja. Wil dat zeggen dat dat de andere momenten ook zo is? Als thuisblijfmoeder kun je ze ook weleens helemaal zat zijn (of opgeslokt worden door de zorgen om je doodzieke moeder, of die enorme belastingaanslag, of de geldzorgen die je weer moet gaan oplossen).
Dat is allemaal best begrijpelijk, maar zet wel te denken. Ik denk dat als het zover komt, dat er iets serieus mis is dat véél verder strekt dan het feit dat iemand per ongeluk zijn kind vergeet. Ik vind het wel tekenend voor de levensstijl van twee werkende ouders met een hoge hypotheek eerlijk gezegd.
shay schreef:Ouders blijven ten aller tijde verantwoordelijk voor hun kinderen. Als ze niet te bereiken zijn en er iets iets ernstigs aan de hand dan beslissen wij dat er actie ondernomen gaat worden. Bijvoorbeeld een dokters bezoek of ziekenhuis...wij kunnen ouders niet verplichten om de telefoon op te nemen. kort door de bocht gezegt zijn wij alleen maar de oppas...
shay schreef:nee dat gebeurd niet. je kunt ouders niets verplichten... maar er kunnen wel aanpassingen gedaan worden in de protocollen maar dan nog kun je weinig als ouders zich hier niet aan houden. en ze hebben altijd wel een excuus....
Alet74 schreef:Zoals al eerder genoemd: het leven is keuzes maken. Niemand zegt dat alles goed, snel en perfect MOET zijn, daar kan een mens voor kiezen of juist niet.
De moeder is heel erg gestraft, maar denk je echt Mallodie dat de oorzaak ligt in de maatschappij zoals die is? Ik weet het niet hoor.Hoe heftig is je werk als je zelfs je kind vergeet? Ligt dat dan aan het werk of aan hoe je zelf in het leven staat? Je kunt toch niet de maatschappij de schuld geven van je eigen fouten? Of zie ik dat verkeerd? We blijven toch verantwoordelijk voor onze eigen daden?
vorame schreef:Maar een postbus 54 spotje zou zo gek niet zijn.
Dat mensen zelf eens beter na gaan denken erover.
Is hun situatie wel geschikt.