Mijn schoonvader is na zijn pensionering terug gegaan naar zijn land van herkomst, zonder oprotpremie want hij is Nederlander, maar met AOW en pensioen. De reden was omdat hij als weduwnaar hertrouwde met iemand uit zijn geboorteland (zijn jeugdliefde
) en zij hier niet wilde wonen. Hij heeft daar nog 17 jaar gewoond met heimwee naar zijn kinderen en kleinkinderen. En inderdaad is het dagelijkse leven in zijn geboorteland verder fijner dan hier, in zijn geval (ik kan mij voorstellen dat dit niet altijd het geval is, dat ligt aan het land, lijkt mij). De laatste levensjaren was hij echter niet meer in staat om zelf te reizen, dus wacht je het hele jaar totdat je kinderen en kleinkinderen je komen bezoeken voor een paar weken. Kan je verder niet meer praten in de taal die je de laatste 40 jaar gesproken hebt en mis je vrienden en bekenden. Die komen namelijk niet (meer) langs. Daarbij is de medische zorg over het algemeen toch niet te vergelijken met Nederland. Medische voorzieningen die je juist nodig hebt, als je ouder wordt.Mijn schoonvader had nooit terug gegaan als hij niet een nieuwe partner had gehad.
Het is gewoon dom gelul, om te zeggen dat iemand maar weer terug moet gaan naar zijn geboorteland als hij hier al 30-40 jaar heeft gewoond. Dat is kortzichtig en je hebt dan geen empathisch vermogen.