Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Kimberley77 schreef:<Mag ik iets heel ergs verschrikkelijks zeggen?? Iets wat eigenlijk niet hoort, maar het toch niet kan laten?
Wat mij opviel is de gezichten van de ouders op foto's sinds ontvoering van Maddy.
Kijk, ik kan mij voorstellen dat je een makser opzet en op automatische piloot leeft als je zoiets overkomt..maar heel stiekem zie ik iets wta niet aardoig is om te zeggen, het lijkt alsof ze al die aandacht niet erg vinden. Lopen er perfect gekleed bij, gezichten mooi in de plooi en zien er niet verontrustend uit op sommige foto's met de tweeling.
Ik weet, het leven draait door, dus je moet wel, maar vind het bijzonder 'knap' nog zo naar buiten te kunnen treden als je kind verdomme is ontvoert.....
Kimberley77 schreef:Nou daarom breng ik mijn post ook zo, dat het niet aardig is om te zeggen, dat is het nl ook niet, maar het verbaasd mij wel.
Als ik aan mezelf terugdenk en ernstige dingen die gebeurd zijn, kon ik niet eens stil staan bij het feit dat ik mn haar netjes moest doen, laat staan een glimlach creeren voor de fotograaf..
Daardoor zit het mij geheel niet lekker.
Ik twijfel niet aan de ontvoering, want die zal zeker weten gebeurd zijn, maarz ou er niet een iniminiekansje bestaan dat dit van te voren al eraan zat te komen, dat ze al een vermoeden hadden dat dit kon gebeuren, of, of of...
Snap je wat ik bedoel? Kijk, ik weet dat ik sommige gedachtengangen beter niet kan plaatsen en dat sommige dingen héél erg ver gezocht zijn, maar het is niet onoverkomelijk, het is weleens vaker gebeurd.
Kimberley77 schreef:<Mag ik iets heel ergs verschrikkelijks zeggen?? Iets wat eigenlijk niet hoort, maar het toch niet kan laten?
Wat mij opviel is de gezichten van de ouders op foto's sinds ontvoering van Maddy.
Kijk, ik kan mij voorstellen dat je een makser opzet en op automatische piloot leeft als je zoiets overkomt..maar heel stiekem zie ik iets wta niet aardoig is om te zeggen, het lijkt alsof ze al die aandacht niet erg vinden. Lopen er perfect gekleed bij, gezichten mooi in de plooi en zien er niet verontrustend uit op sommige foto's met de tweeling.
Ik weet, het leven draait door, dus je moet wel, maar vind het bijzonder 'knap' nog zo naar buiten te kunnen treden als je kind verdomme is ontvoert.....
Kimberley77 schreef:Dat zou heel goed kunnen Es79, dat gebeurd bij vrijwel iedereen die ernstige dingen meemaakt, dat je op n gegeven moment niet meer kunt...alleen ik krijg daar een enorm spierwit gezcht bij, met een lege uitdrukking..
maargoed, hopelijk is het meisje nog in gezond leven, zonder al teveel nare ervaringen met zich mee te dragen heel haar leven lang, want weggehaald worden/zijn bij je ouders is al een trauma van zichzelf.
milou123 schreef:Ik vind het zo sneu voor dat meisje..Wat er ook aan de hand is, als ze nog leeft!
Het schijnt overgens dat mijn moeder ook niet gehuild heeft toen mijn broer stierf.. Ik snapte het niet maar okeNiet iedereen hoeft dat, maarja, dit zijn beide ouders..
KsVrPy schreef:Wat sneu zeg...
Maar... Kan dat kindje niet weggelopen zijn op zoek naar haar ouders en verdwaald zijn?