Indestal schreef:Onrein is een breed begripJe onrein, dus vies...dat zou voor mij de boodschap zijn....een vorm van discriminatie.

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Yenni schreef:Nee meneer zei er niks bij.
Ik groette hem en toen we afrekende toen legde hij het geld neer op de kassa (doen meer klanten voor bijv er nog wat kleingeld bij te pakken) maar toen ik wisselgeld terug wou geven wees hij naar de kassa en zei dat ik het moest neerleggen.. met de kassabon hetzelfde verhaal.
Loretta schreef:Gelovigen eisen altijd meer respect op voor hun zienswijze en daarvoor moet alles en iedereen zich maar bij hun aanpassen. Onderling zijn gelovigen ook geen lieverdjes kijk maar eens hoeveel oorlogen er al in de naam van religie zijn uitgevochten in het vrrleden.
Vjestagirl schreef:purny schreef:waarom pakken joodse mensen dit dan niet aan? Heeft dit een bepaalde reden?
Hier kun je meer vinden over Negiah:
https://en.wikipedia.org/wiki/Negiah
Janneke2 schreef:Loretta schreef:Gelovigen eisen altijd meer respect op voor hun zienswijze en daarvoor moet alles en iedereen zich maar bij hun aanpassen. Onderling zijn gelovigen ook geen lieverdjes kijk maar eens hoeveel oorlogen er al in de naam van religie zijn uitgevochten in het vrrleden.
Als christen maak ik bezwaar tegen deze zienswijze. Behalve die rivieren bloed die het christendom op haar naam heeft staan. Dat klopt als een zwerende wond...
Nederland heeft een traditie om trots op te zijn: vrijheid. Toen op het Iberisch schiereiland de Joden vervolgd werden, mochten ze hier voluit Joods zijn.
Geen getreiter met varkensvlees moeten eten.
Niets geloven mag ook, hierzo, al eeuwen.
Maar spaar mij de slachtofferrol van 'gelovigen eisen aanpassingen'.
De jonge man in de OP eiste niets, in tegendeel.
Die heeft zich nota bene verontschuldigd - en is het dan in jouw ogen NOG steeds niet goed...? Jammer voor jou, dan. Welkom in Nederland: hier sluiten we compromissen.
Prrrr schreef:Vjestagirl schreef:
Schoonheid. De aangegeven bron daarbij is Leviticus 18:6. Dat zijn de huwelijkswetten, en daartussen staat:
Niemand mag tot welke bloedverwant van zijn eigen familie dan ook naderen om de schaamdelen te ontbloten.
Om daar dan uit te concluderen dat je geen kassageld aan mag nemen... daar zitten best een hoop stappen tussen
Ailill schreef:dees_daan schreef:Nou is het toevallig mijn werk als recruiter om mensen aan te nemen, dus ik moet oppassen niet te objectief te reagerenAilill, gewoon uit interesse, hoe kijk jij dan tegen het wel of niet aannemen aan? Zou jij deze jongen aannemen?
Ik vind het lastig. Het hangt denk ik echt van de persoon af, als hij mij/mijn vrouwelijke collega kan overtuigen, met respect en zelfinzicht. Dan lijkt het mij dat hij dit ook bij klanten kan. Neemt niet weg dat het niet voor problemen kan zorgen. Echter zijn er wel meer zaken die voor problemen kunnen zorgen, daar schrik ik niet zo snel van.
Echter, ik kan met de meeste mensen goed door een deur, ik kan me indenken dat dit niet voor iedereen geldt.
Janneke2 schreef:Loretta schreef:Gelovigen eisen altijd meer respect op voor hun zienswijze en daarvoor moet alles en iedereen zich maar bij hun aanpassen. Onderling zijn gelovigen ook geen lieverdjes kijk maar eens hoeveel oorlogen er al in de naam van religie zijn uitgevochten in het vrrleden.
Als christen maak ik bezwaar tegen deze zienswijze. Behalve die rivieren bloed die het christendom op haar naam heeft staan. Dat klopt als een zwerende wond...
Nederland heeft een traditie om trots op te zijn: vrijheid. Toen op het Iberisch schiereiland de Joden vervolgd werden, mochten ze hier voluit Joods zijn.
Geen getreiter met varkensvlees moeten eten.
Niets geloven mag ook, hierzo, al eeuwen.
Maar spaar mij de slachtofferrol van 'gelovigen eisen aanpassingen'.
De jonge man in de OP eiste niets, in tegendeel.
Die heeft zich nota bene verontschuldigd - en is het dan in jouw ogen NOG steeds niet goed...? Jammer voor jou, dan. Welkom in Nederland: hier sluiten we compromissen.
dorothea schreef:Probleem is wel dat hij zowel met mannen als vrouwen buiten het bedrijf in aanraking gaat komen.
daantjuhhh schreef:Stel er komt hier een jongeman moslim werken. Die wel een hand geeft, maar pauze of iets dergelijks nodig heeft om zijn kleedje neer te leggen, vrij willen met de ramadan. Dan sluit ik toch al een compromis.
Daar heb ik helemaal niks op tegen.
Maar compromis sluit je niet van een kant. Ook dat gaat weer 2 kanten op
Sizzle schreef:Er is in mijn zienswijze geen goede fatsoenlijke middenweh oplossing behalve dat 1 partij bewust besluit toleranter te zijn dan de ander. Willen beide partijen niet van hun geloof/gewoonte afstappen dan kun je beter ook gewoon niet verder gaan.
Ik vind het vergelijkbaar met iemand die geen katholiek huis binnen wil lopen (ja die zijn er) maar wel die persoon in zijn eigen huis wil ontvangen.
MizzMontana schreef:Maar wie van de twee kan dan bij zijn of haar standpunt blijven, als de ander uit overtuiging graag respectvol een hand geeft?
vec schreef:Als je er niet eerder mee in aanraking bent geweest zal het je vast raar overgekomen zijn.
Ik werk op een school met heel veel islamitische leerlingen en diens ouders. Ze komen regelmatig op gesprek bij me om wat dingen te bespreken. De Turkse en Marokkaanse vaders geven eigenlijk allemaal een hand, de Somalische mannen eigenlijk geen van allen.
Wanneer ik vaders voor het eerst zie steek ik eigenlijk nooit vanuit mezelf mijn hand uit, ik wacht dan af wat zij doen.
Uit een verschillende Somalische gezinnen heb ik al meerdere kinderen in mijn mentorklas gehad. Vaak wacht ik de ouders in de gang op voor een gesprek en een vader is altijd van meters afstand al enorm enthousiast. Hij geeft dan wel geen hand maar laat meer dan voldoende zijn waardering blijken.
Laat ik hierbij zeggen dat ik echt wel voorstander ben van een hand geven maar wanneer iemand dat vanuit zijn geloof niet doet dan vind ik dat prima en heb ik daar respect voor.
Ik heb het leerlingen weleens gevraagd waarom vaders het niet doen. Het is inderdaad een vorm van respect. Mannen raken enkel hun eigen vrouw/moeder/zus aan. Ze willen vrouwen niet in verleiding brengen door ze aan te raken.
Electra63 schreef:vec schreef:Als je er niet eerder mee in aanraking bent geweest zal het je vast raar overgekomen zijn.
Ik werk op een school met heel veel islamitische leerlingen en diens ouders. Ze komen regelmatig op gesprek bij me om wat dingen te bespreken. De Turkse en Marokkaanse vaders geven eigenlijk allemaal een hand, de Somalische mannen eigenlijk geen van allen.
Wanneer ik vaders voor het eerst zie steek ik eigenlijk nooit vanuit mezelf mijn hand uit, ik wacht dan af wat zij doen.
Uit een verschillende Somalische gezinnen heb ik al meerdere kinderen in mijn mentorklas gehad. Vaak wacht ik de ouders in de gang op voor een gesprek en een vader is altijd van meters afstand al enorm enthousiast. Hij geeft dan wel geen hand maar laat meer dan voldoende zijn waardering blijken.
Laat ik hierbij zeggen dat ik echt wel voorstander ben van een hand geven maar wanneer iemand dat vanuit zijn geloof niet doet dan vind ik dat prima en heb ik daar respect voor.
Ik heb het leerlingen weleens gevraagd waarom vaders het niet doen. Het is inderdaad een vorm van respect. Mannen raken enkel hun eigen vrouw/moeder/zus aan. Ze willen vrouwen niet in verleiding brengen door ze aan te raken.
Precies!
Ik heb islamitische collega's, bijna allemaal geven een hand.
Ik heb er geen moeite mee, respect blijkt niet alleen uit een hand geven. Zeker niet, als de sollicitant het netjes uitlegt, zie ik geen probleem.
Behalve als hij solliciteert op een functie waar hij dagelijks (onbekende) vrouwen moet ontvangen. Dan lijkt hij mij niet de juiste kandidaat.
vec schreef:Als je er niet eerder mee in aanraking bent geweest zal het je vast raar overgekomen zijn.
Ik werk op een school met heel veel islamitische leerlingen en diens ouders. Ze komen regelmatig op gesprek bij me om wat dingen te bespreken. De Turkse en Marokkaanse vaders geven eigenlijk allemaal een hand, de Somalische mannen eigenlijk geen van allen.
Wanneer ik vaders voor het eerst zie steek ik eigenlijk nooit vanuit mezelf mijn hand uit, ik wacht dan af wat zij doen.
Uit een verschillende Somalische gezinnen heb ik al meerdere kinderen in mijn mentorklas gehad. Vaak wacht ik de ouders in de gang op voor een gesprek en een vader is altijd van meters afstand al enorm enthousiast. Hij geeft dan wel geen hand maar laat meer dan voldoende zijn waardering blijken.
Laat ik hierbij zeggen dat ik echt wel voorstander ben van een hand geven maar wanneer iemand dat vanuit zijn geloof niet doet dan vind ik dat prima en heb ik daar respect voor.
Ik heb het leerlingen weleens gevraagd waarom vaders het niet doen. Het is inderdaad een vorm van respect. Mannen raken enkel hun eigen vrouw/moeder/zus aan. Ze willen vrouwen niet in verleiding brengen door ze aan te raken.