Lusitana schreef:Als de dodenherdenking echt zoveel uitmaakt, waarom is er dan nog oorlog?
Je denkt dat de dodenherdenking op zich een geschiedenis les is, ipv wat er op school geleerd wordt en thuis besproken?
Dat als die wegvalt het nooit meer ter sprake komt? Veel mensen houden het met alle liefde nog levend hoor, die zijn nooit over de oorlog heengekomen, zelfs niet als ze hem niet eens hebben meegemaakt. Die zijn wel vergiftigd door ouders of grootouders.
Ik denk dat het helemaal niet slecht is om ook eens stil te staan bij het gebrek aan vrijheid van de vluchtelingen en asielzoekers bijvoorbeeld, ipv alleen je eigen vrijheid te vieren, wat je overigens op bevrijdingsdag doet.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik nooit bewust stil ben geweest toen ik nog in Nederland woonde, omdat ik gewoon, net als nu, geen besef heb van welk om het even nationale dag, feest of droevenis, en ik heb nooit gehad dat ik nou het idee had dat ik daar iemand mee stoorde, omdat ik nl de rest van de dagen ook niet om acht uur de meest uitbundige ben. Meestal zat ik gewoon thuis te lezen of schrijven.
Voor mensen in de familie is het echter wel een grote dag (nabestaanden) en dat die daar elk jaar een hele dag ernstig mee bezig zijn en naar het graf gaan vind ik prima te snappen.
Van mij hoeft het helemaal niet afgeschaft, maar ik kan prima snappen dat anderen moeite hebben met dit nationalistische gedoe als er de rest van het jaar van alles mis is.
En daar ging het in de boodschap van deze dame in de OP eigenlijk om. Niet dat dodenherdenking maar afgeschaft moet worden of "afgenomen" zoals sommigen lijken te denken die gepikeerd reageren.
Je wilt toch niet zeggen, dat als de Nederlandse Nationale herdenking effect zou hebben dat er nergens oorlog zou kunnen zijn? want dat is wel een beetje kromme redenatie.
Ja inderdaad, we zouden vergeten.. Want dan onthoud je alleen dat wat je nodig hebt om een 6 te scoren.. Alle persoonlijke verhalen waarin de echte emotie doorklinkt zouden verdwijnen, want dat is niet belangrijk meer.. dus in no time is het net als WO1 leren op school.. En waarom zou je het thuis dan bespreken.. En wat valt er te bespreken als de informatie alleen maar bij je ouders vandaan komt.
Want wat je ouders dan weten, komt ook maar uit 1 hand..
Als er nooit nationale aandacht zou zijn geweest, dan zou een Anne Frank slechts een vage herinnering zijn. Want juist de jaarlijkse herinnering zorgt er weer voor dat mensen weer nadenken, wat was er dan gebeurd, wie waren er dan bij betrokken, hoe voelde die mensen zich.
Er zijn zo weinig herinneringen mee terug gekomen, dat het verhaal van Anne Frank, zeer waardevol is geworden.. Niet omdat het zo'n bijzonder verhaal is, ook niet omdat het zo'n extreem bijzonder meisje was, niet omdat ze een bekendheid is.. Maar omdat we haar allemaal willen blijven herinneren.
Zonder dat soort herinneringen neemt de gruwel van wat er echt gebeurd is af en wordt het slechts een verhaaltje, zonder enkele waarde.
Het precies waar jij nu je vinger op legt.. je denkt zelf heel beperkt over de 4 mei herdenkingen en wat die kunnen betekenen..
Ik denk op zo'n moment ook aan de huidige oorlogsslachtoffers, de mensen die nu ons land binnenstromen, zoals vroeger anderen moesten vluchten.. Ik denk op zo'n moment ook aan de effecten na zo'n oorlog, hoe de duitser terug gedreven werden naar Duitsland waarbij 100.000-en Duitsers nog na de oorlog hun leven verloren. En hoe dat voor de vluchtelingen nu zou moeten voelen.. want menigeen wordt uitgekotst als gelukszoeker of terrorist, terwijl ze moesten vluchten.. en wat gaan we straks doen? ze allemaal weer terugdrijven naar een verwoest land?
Als er geen belang is voor het herdenken, hoe zou ik mij dan moeten voorstellen hoe het in syrië is, hoe het is om in een verwoeste stad te leven, of er vandaan te moeten vluchten.. Hoe het is om als vreemde in een nieuw land te komen en niet welkom te zijn.
dodenherdenking is voor mij zoveel meer dan alleen maar het herdenken van de doden van WO2 of de doden van welke oorlog.. Het gaat hand in hand met vrijheid en veiligheid.
je mag het als persoon best oneens zijn met een nationale dodenherdenking, maar dat neemt niet weg dat er een belang is om het wel te doen. Ja het is een nationaal moment dat afgedwongen wordt.. Maar, zie het dan maar als terugkerend onderdeel van de lessen geschiedenis.. dan is het maar een verplicht nummertje.. Je gaat er niet dood aan als je twee minuten even niet kunt doen wat je zou willen.