Bokt.nl

xSwanHeart schreef:

Ziekte is natuurlijk een ander verhaal. Dat maakt ook dat het zo moeilijk is om ergens een streep te trekken. Want waarom mogen zieke mensen wel een paard houden en gezonde mensen niet? Is toch hetzelfde geld?
Natuurlijk hoef je niet direct je paard weg te doen als je je baan verliest. Maar als de situatie uitzichtloos is en niet binnen een jaar lijkt te veranderen, dan vind ik dat er wel geschrapt moet worden in dat soort dingen. 'Chronische uitkeringstrekkers' (even grof gezegd) zouden wat mij betreft hun paarden weg moeten doen

Sunrise_ schreef:

Ik gun iedereen een paard, als het financieel uitkan. Werk of uitkering, dat maakt mij niks uit. Wel heb ik weinig met het statement dat iemand een paard heeft om zich psychisch goed te blijven voelen, voor het dagelijks ritme, welbevinden etc. Alsof het hebben van een eigen paard een noodzaak is. Wanneer je je een eigen paard kunt veroorloven kan ik me heel goed voorstellen dat het wel zo werkt, en dat is alleen maar heel fijn dat dat dan kan. Maar ik vind niet dat het omgedraaid kan worden: alsof een eigen paard een noodzaak is voor psychisch welbevinden, om te blijven functioneren. IMO blijft het hebben van een paard (en andere huisdieren) een luxe, waar je natuurlijk wel ontzettend van kan genieten.

Amandavd schreef:

Ik ben tegen op het moment dat jij een uitkering hebt en dan een paard koopt. Zorg eerst dat je de zaakjes op orde hebt.

Maar als je werkloos wordt en al paarden hebt, moet je die dan verkopen omdat je nu ineens een uitkering hebt? Je doet je beesten toch niet zomaar weg? Net zoals ziekte, het zijn beide situaties waar je niet om gevraagd hebt. En als je ondanks je ziekte juist door zo'n paardje weer wat kan genieten, zeg ik doen.

Vanillia schreef:

Even heel kort door de bocht; maar als iemand met een uitkering geld heeft om een paard te houden dan is imo de uitkering te hoog. Ik werk me iedere maand helemaal achterover, betaal een groot deel van mijn inkomen aan belasting etc. en ik kan geen paard houden, dus ik vind het vrij absurd als iemand die van mijn geld leeft dat wel kan.

Heike schreef:

Kelly_ann die Ah caissière heeft misschien geen andere vooruitzichten. Zit over tien jaar nog waar ze zit. Op dezelfde plek achter de kassa, in hetzelfde kleine appartement en kan alleen boodschappen doen bij de Aldi en kan nooit op vakantie. Je kunt jezelf niet vergelijken met mensen die je niet kent.

Heike schreef:

Er zijn genoeg mensen met een uitkering die een auto rijden. Dat is ook een keuze. Is dat ook een luxe die eigenlijk niet mag? Andere kiezen ervoor om geen auto te nemen en daarvoor in de plaats een paard te nemen. Toch wordt een paard vaker als onnodige luxe beschouwd.

Amandavd schreef:

Dat klopt Purny, maar als jij je paarden al hebt, en je komt in de bijstand maar je kan ze toch houden, dan heb ik daar geen probleem mee. Maar als jij in de bijstand komt, en dan een paard gaat aankopen vind ik dat toch een ander verhaal.

Zwerte schreef:

Sunrise_ schreef:

Ik gun iedereen een paard, als het financieel uitkan. Werk of uitkering, dat maakt mij niks uit. Wel heb ik weinig met het statement dat iemand een paard heeft om zich psychisch goed te blijven voelen, voor het dagelijks ritme, welbevinden etc. Alsof het hebben van een eigen paard een noodzaak is. Wanneer je je een eigen paard kunt veroorloven kan ik me heel goed voorstellen dat het wel zo werkt, en dat is alleen maar heel fijn dat dat dan kan. Maar ik vind niet dat het omgedraaid kan worden: alsof een eigen paard een noodzaak is voor psychisch welbevinden, om te blijven functioneren. IMO blijft het hebben van een paard (en andere huisdieren) een luxe, waar je natuurlijk wel ontzettend van kan genieten.

Laat me raden, jij hebt nog nooit psychisch zo diep gezeten dat je zoiets als huisdieren nodig hebt om uberhaupt je bed uit te komen?
Ik dus wel. Dat valt dan niet zozeer onder ontzettend genieten, maar simpelweg een reden hebben om op te staan. Ik ben verantwoordelijk voor mn dieren, dat zou ik niet zijn voor een verzorgpaard oid. Die verantwoordelijkheid heeft me jarenlang 3x per dag doen opstaan, de deur uitlopen en de noodzakelijke verzorging geven. Toch 3x per dag even in beweging en frisse lucht. Zonder die dieren had ik dat echt nooit gedaan, dan was ik doodleuk in bed blijven liggen. Ik heb dagen bijna niet gegeten, omdat ik gewoon niet de noodzaak voelde om voor honger of dorst op te staan. Zonder die dieren was ik er nu veel slechter aan toe geweest.
Dit is lang niet voor iedereen noodzakelijk en een paard is uiteraard wel een dure oplossing, maar huisdieren an sich kunnen voor psychische patienten dus WEL een noodzaak zijn. Dat jij je dit niet kan voorstellen, vind ik erg fijn voor jou want dan kan je je zulke issues dus niet voorstellen.

gohya schreef:

Amandavd schreef:

Dat klopt Purny, maar als jij je paarden al hebt, en je komt in de bijstand maar je kan ze toch houden, dan heb ik daar geen probleem mee. Maar als jij in de bijstand komt, en dan een paard gaat aankopen vind ik dat toch een ander verhaal.

En als iemand minder gaat eten,zo zuinig mogelijk gaat leven,niet op vakantie gaat,bespaard in kleding aankopen en andere dingen,die mag geen paard kopen? want dat kan niet?
Iemand met een uitkering,die alles opzij zet voor een paard? dat is een ander verhaal? dat mag niet?

Amandavd schreef:

gohya schreef:

En als iemand minder gaat eten,zo zuinig mogelijk gaat leven,niet op vakantie gaat,bespaard in kleding aankopen en andere dingen,die mag geen paard kopen? want dat kan niet?
Iemand met een uitkering,die alles opzij zet voor een paard? dat is een ander verhaal? dat mag niet?

Ik vind het niet verstandig. Ik denk dat je van je uitkering het geld beter kan besteden dan i.m.o. een vorm van luxe. Ik zit ook in de ww, zou dolgraag een hond willen, maar dat is gewoon niet verstandig. Soms gaat dat wat nodig is voor dat wat je graag zou willen.