Ik vind het zo dubbel..
Geld hebben heeft zeker zijn voordelen.. veel zelfs. Maar het heeft ook wel veel nadelen..
Ik kom zelf van een erg goede thuis en heb er veel moeite mee om zo op te groeien.
Ik loop constant rond met de vraag, vind die persoon mij wel leuk voor wie ik ben of voor wat ik heb?
Hoe weet ik dat mijn vrienden mijn vrienden zijn voor de juiste redenen? Word er soms zelfs depressief van.
Mensen doen ook volledig anders tegen je een keer dat ze weten dat je bemiddeld bent. En ja ik weet het , klint so cliche.
Maar het is niet altijd makkelijk.. ik ben zelf ook super gevoelig dus heb hier moeite mee.
Als ik bijvoorbeeld bij vrienden zit, en die moeten me voorstellen aan iemand is het altijd zo van he, dit is de dochter van daskalides, ken je die niet? Waarom kan je niet gewoon zeggen he dit is mijn vriendin india? waarom moet die achternaam er altijd bij?
Op school hebben leerkrachten altijd iets tegen mij, mijn zus heeft dit probleem ook gehad. Gewoon puur uit jaloezie denk ik.. Zat ooit eens vast in buitenland door die mist wolken ofzo iets, dus had een week school gemist. Kom ik toe op school krijg ik direct commentaar van ooh miss daskalides wou een weekje langer in new york blijven dan moet je niet verwachten dat je je gemiste curssusen mag overschrijven van iemand blaba. Gewoon oneerlijk. Mensen zijn ooh zo slecht.. nie te geloven soms.
Zat vorig jaar in een zware depressie door zo dingen als dit, en hoge druk van familie.
Toen ben ik gewoon vertrokken naar buitenland voor 3 maand, stage gedaan in canada op springstal, leefde in krot in -30 , huis was niet geisoleerd, geen verwarming.. na mijn werk moest ik hout gaan zoeken voor ons huis te verwarmen. ik werd 100 dollar per week betaald en moest het daarmee doen. Als ik niet toe kwam at ik wortels van de paarden haha. En ik ben nog nooit zo gelukkig geweest in mijn leven. Alles was zo simpel, en daar wist ik zeker dat mensen mij graag hadden voor wie ik was.
Maar ja dan langs de ene kant, als je geen geld hebt kan je ook geen ticket kopen naar canada.. Zoals ik zei, het is dubbel.
Mensen die veel geld hebben zijn ook vaak zakenmensen die veel reizen enzo.. ik heb tot mijn 12 jaar amper mijn vader gezien omdat hij altijd in buitenland werkte. Hij weet ook niet echt hoe hij affectie moet geven omdat hij zelf is opgevoed zonder enige affectie.. dus koopt hij die maar. Soms wil ik gewoon zo graag eens gewoon eten thuis, in onze keuken, samen. Maar daar heeft hij nooit tijd voor..
Als ik dan bij mijn vriendinnen thuis zit die veel minder bemiddeld zijn, die eten elke avond samen aan tafel met heel de familie. Daarmee wil ik niet zeggen dat rijke mensen niet samen aan een tafel kunnen zitten en eten met het gezin haha.. maar ook al moest ik buiten eten op de grond uit een post rijst, je zit er teminste met je familie. Liever dat dan iedere avond eenzaam op resto.. En jep, ik mijn iphone 5, een paard met alles erop en eraan, een huis met alles erop en eraan, merkkledij, en mijn eerste auto word een porsche.. maar op het einde van de dag, is dit gewoon niets waard. Een zwerver is natuurlijk niet te vergelijken met mijn stomme kleine probleempjes, maar ik wil maar zeggen, iedereen heeft zijn problemen. Arm of rijk.
maar ja, ik ben super jong ( word 18 ) dus wat weet ik haha? Dit is gewoon uit mijn ervaring..
Laatst bijgewerkt door Prestige___ op 17-01-13 22:55, in het totaal 2 keer bewerkt