Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Nies_ schreef:Ik doe nergens neerbuigend over. Vind het alleen onzin dat je voor stallen uitmesten een diploma nodig hebt. En eerlijk is eerlijk, ik zal mijn paard echt niet meegeven aan iedereen met dat papiertje, de meeste weten gewoon helemaal niks. Of ze weten het wel, maar kunnen het niet.
Crista schreef:En ook ik kan me om zulk soort dingen en de reacties van sommige echt heel kwaad maken!
ik heb zelf de MBO opleiding dierverzorging gedaan en volg nu de HBO opleiding dier- veehouderij, zit in mijn laatste jaar nu.
Zo simpel en makkelijk is het allemaal niet hoor. Ik moet best wel bikkelen om alles te halen en je moest eens weten wat een gebrek er is aan ECHTE kennis in de dierenwereld....
Ik heb heel erg bewust voor beide studies gekozen en heb er nog geen spijt van gehad. Ik heb heel bewust gekozen voor een leuke opleiding, welke mijn interesse had, tegenover een opleiding waarmee ik later veel geld zou gaan verdienen in een branche waar ik eigenlijk doodongelukkig ben.
Heel eerlijk? Ik werk me liever 3 slagen in de rondte in een branche die ik echt leuk vind voor een klein loontje dan dat ik tonnen betaald krijg voor een job waar ik absoluut niet op mijn plaats zit!
Britt_Sisi schreef:niveau 4 kan je niet in 1 jaar halen? dan mis je de helft van de stof.
het bestaat al uit 2 jaar managen
en fijn dat jij dat met 2 vingers in je neus doet, dan heb je dus duidelijk de verkeerde opleiding gekozen.
Ik doe dit niet met 2 vingers in mn neus hoor, t kost mij best veel moeite. en ja ik zit wel op mn niveau.
Joyce_ schreef:Iedereen die zegt dat ze liever gelukkig zijn in hun werk zónder geld, dan ongelukkig met, wil ik nog wel eens horen als ze straks tientallen jaren lang ieder dubbeltje moeten blijven omdraaien, geen vaste baan kunnen vinden, geen huis kunnen kopen, altijd drie-hoog-achter in de sociale woningbouwwijk, nauwelijks geld hebben om je paard op een fijne stalling te hebben staan (dierenartskosten betalen?) en bovendien zichzelf inderdaad drie slagen in de rondte werken, zodat ze eigenlijk helemaal niet eens meer tijd hebben om lekker met hun eigen paard bezig te kunnen zijn.. Dan nog maar niet te spreken als je met een hernia zit na het tillen van de kruiwagen of met nekletsel na de val van een paard. Geen werknemer die je dan meer wil/kan aannemen, met alleen een diploma paardhouderij, dierverzorging of diermanagement..
Geld maakt niet gelukkig, maar ik verbaas me erover hoe naïef sommige mensen kunnen zijn als het gaat om het belang inzien van een vaste baan en een normaal (hoeft echt niet bovengemiddeld) salaris.. Kan me bovendien ook niet voorstellen dat je maar in één sector zou willen werken en dat je verder overal doodongelukkig zal worden..
maai_ke schreef:Dan zou ik persoonlijk, en dat is geheel mijn mening hoor, voel je niet aangevallen, dan kiezen voor HBO Bedrijfskunde Hippisch. Dat is een opleiding waarin je veel meer bedrijfskunde krijgt en dus meer leert over het zakenleven en niet alleen bezig bent met paarden. natuurlijk is dit een hartstikke leuke opleiding, ik zou hem ook graag gaan doen, maar hoe wil je er in verder? Een goede baan in de paarden is hetzelfde als een goede baan in het zakenleven. Met een goede opleiding kom je ergens en ik denk dat als je het managment in wil je beter een allround opleiding kunt beginnen.
Daarbij, als je iets voor jezelf wilt opzetten, kun je miss beter kiezen voor een opleiding waar je eerst goed mee kunt verdienen voordat je zelf wat opzet. Is toch een hoop geld voor nodig.
Nogmaals, niet aanvallend bedoeld.
Femke schreef:Joyce_ schreef:Iedereen die zegt dat ze liever gelukkig zijn in hun werk zónder geld, dan ongelukkig met, wil ik nog wel eens horen als ze straks tientallen jaren lang ieder dubbeltje moeten blijven omdraaien, geen vaste baan kunnen vinden, geen huis kunnen kopen, altijd drie-hoog-achter in de sociale woningbouwwijk, nauwelijks geld hebben om je paard op een fijne stalling te hebben staan (dierenartskosten betalen?) en bovendien zichzelf inderdaad drie slagen in de rondte werken, zodat ze eigenlijk helemaal niet eens meer tijd hebben om lekker met hun eigen paard bezig te kunnen zijn.. Dan nog maar niet te spreken als je met een hernia zit na het tillen van de kruiwagen of met nekletsel na de val van een paard. Geen werknemer die je dan meer wil/kan aannemen, met alleen een diploma paardhouderij, dierverzorging of diermanagement..
Geld maakt niet gelukkig, maar ik verbaas me erover hoe naïef sommige mensen kunnen zijn als het gaat om het belang inzien van een vaste baan en een normaal (hoeft echt niet bovengemiddeld) salaris.. Kan me bovendien ook niet voorstellen dat je maar in één sector zou willen werken en dat je verder overal doodongelukkig zal worden..
Dat is gewoon een stukje gebrek aan inlevingsvermogen in andere mensen, die wellicht die hun leven op een andere manier beleven dan jij zelf
Er bestaat geen zekerheid in de banen, zeker niet in deze tijd.
En zelfs met een studie met de allerbeste vooruitzichten op een baan, is een baan of later een vast contract op 't moment absoluut geen zekerheid.
Mensen die tientallen jaren ergens in dienst waren, experts... Worden nu met tienduizenden tegelijk bij allerlei bedrijven (op verschillende werk- en denkniveaus) ontslagen omdat het nu zo slecht gaat in de recessie.
Het is dus juist naïef om te denken dat een vaste baan een zekerheid is in het leven.
Het kan immers zó afgelopen zijn en dan staat ook die persoon met de goede studie met prachtige arbeidsperspectieven nét zo goed op straat.
En ja, er zijn wel degelijk mensen die maar in 1 bepaalde sector kunnen/willen werken en elders doodongelukkig worden.
Nogmaals... verschillen in mensen. En inlevingsvermogen in een ander.
Dat is het verschil tussen mensen die werken om te leven en mensen die leven om te werken.
Werk is toch een ontzettend groot deel van je leven.
Als je het alleen maar ziet als "noodzakelijkheid" om inkomsten te krijgen voor de rest van je "echte" leven, dan is voor zo'n persoon het type baan vaak niet belangrijk, zo lang het maar flink wat geld op de plank brengt.
Als je je werk juist ziet als een enorm groot onderdeel van je leven (want feitelijk gezien breng je een gigantsich groot deel van je leven door met werken), en het belangrijk vindt om daar al veel plezier in te hebben. Dan is geld vaak bijzaak en is het al prima om net genoeg geld te hebben om ook de rest van je leven op rond te komen.
Het zijn gewoon 2 totaal verschillende manieren waarop mensen voldoening uit hun werk en/of leven halen.
Wat voor de ene heel belangrijk is, kan voor de ander een totaal ondergeschikte rol hebben.
Iemand die 80 uur per week werkt in een eigen honden trimsalon en daar waanzinnig veel plezier van heeft maar niet super veel verdiend, kan net zo goed gelukkig zijn als iemand die 30 uur per week werkt op een topbaan in een sector die eigenlijk niet z'n eerste keuze was maar hij daardoor wel een luxe leven naast z'n baan kan hebben.
Het zijn prioriteiten die je in het leven stelt. Meer niet.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat het voor iemand die vooral prioriteit stelt aan het leven búiten het werk, moeilijk is om zich in te leven in iemand die juist plezier in het werk belangrijker vindt
Femke schreef:Klopt Gummie, maar op dit moment is er voor bijna geen enkele opleiding een zekerheid op een goede kans op de arbeidsmarkt.
Werk vinden is bijna alle sectoren ontzettend moeilijk op dit moment.
Dus je kunt als VMBO leerling nu wel "verstandig" voor een studie kiezen met goede prognoses op de arbeidsmarkt, maar dat geeft alsnog geen enkele vorm van zekerheid op een baan. Laat staan een goede baan.
Kijk, er zullen in bepaalde sectoren nog steeds een hoge vraag naar personeel zijn.
Maar ook dat moet maar net bij je passen.
Zo wilde mijn zus bijv. heel graag de zorg in. Daar was ook een gigantische vraag naar in de arbeidsmarkt.
Maar toen zij in eén van haar stages te maken kreeg met patiënten die ze van haar stagebegeleider niet eens mocht begeleiden naar de wc omdat daar letterlijk "geen tijd" voor was... En dit soort dingen heel vaak gebeurde... Is zij ook gestopt met haar studie. Want zij kon het gewoon niet verdragen om zo hard en zakelijk te zijn naar mensen die echt hulp nodig hadden en niet eens meer zelfstandig konden plassen.
Het gaat ook niet alleen om een baan kunnen krijgen. Maar ook om die baan te kúnnen doen. Niet alleen fysiek, maar vooral ook psychisch.
deruijter schreef:maai_ke schreef:Dan zou ik persoonlijk, en dat is geheel mijn mening hoor, voel je niet aangevallen, dan kiezen voor HBO Bedrijfskunde Hippisch. Dat is een opleiding waarin je veel meer bedrijfskunde krijgt en dus meer leert over het zakenleven en niet alleen bezig bent met paarden. natuurlijk is dit een hartstikke leuke opleiding, ik zou hem ook graag gaan doen, maar hoe wil je er in verder? Een goede baan in de paarden is hetzelfde als een goede baan in het zakenleven. Met een goede opleiding kom je ergens en ik denk dat als je het managment in wil je beter een allround opleiding kunt beginnen.
Daarbij, als je iets voor jezelf wilt opzetten, kun je miss beter kiezen voor een opleiding waar je eerst goed mee kunt verdienen voordat je zelf wat opzet. Is toch een hoop geld voor nodig.
Nogmaals, niet aanvallend bedoeld.
Ik werk nu bij mijn vader op ons bedrijf, en in dit bedrijf wil ik ook verder.
Ik heb ervaring met het bedrijfsleven, en ik heb ook ervaring met het 'paardenleven'.
Ik wil het bedrijfsleven dus ook later combineren met de paarden.
Daarom is dit de juiste opleiding voor mij, paarden en het bedrijfsleven.
Natuurlijk zou ik ook gewoon bedrijfskunde kunnen gaan doen, maar die opleiding
lijkt me maar zo gezegd 'erg saai' en te veel theorie, terwijl HBO Paardensport zowel
theorie als praktijk is, en dat ligt mij meer!
Nee ik snap dat het niet aanvallend is bedoeld haha!
Britt_Sisi schreef:Bij mij op school werden er motivatie brieven gestuurd en erna werd je uitgenodigd voor een intake gesprek, het is dus niet dat je zomaar aangenomen werd, mijn klas bestaat nu nog uit 4 mensen, niveau 4
de niveau 3 hebben er nog 12 geloof ik. wij begonnen met 18, dan zie je dat de opleiding niet de makkelijkste is
en ik ben het helemaal mee eens met femke.ja natuurlijk het liefst word ik slapend rijk en lekker vrijwilligers werk toen waar ik het leuk vind met een paar miljoen op de bank! dit is onrealistisch (helaas..) dus dan werk ik maar hard voor een klein beetje geld, als dit is wat ik leuk vind
en nee ik zeg niet dat ik echt in de dierverzorging wil werken. maar ik volg mijn opleiding in iedergeval om dat ik het leuk vind