Bokt.nl

Pinda_Dipje schreef:

Meeste antwoorden zijn reeds gegeven, maar nogmaals:
Juiste partner wat later gevonden? Nee, ieder zijn mening. Voor mij persoonlijk was dat reden geweest een zwangerschap af te houden en me eerder te richten op een wat ouder pleegkind, adoptiekind of wellicht bewust alleenstaand moederschap in mijn jongere jaren.
Financieel meer ruimte te creeëren? Zie mijn laatste post, ik vind dat vaak slaaf zijn van je eigen welvaartseis. Wij werken beiden parttime en zijn daardoor 3 dagen in de week zelf thuis voor ons kind, daarvoor in de plaats ga ik eigenlijk nooit op vakantie, heb ik een goedkoop auto'tje en ontneem ik mezelf aardig wat luxe.
Al een paar jaar bezig met zwanger raken? Kan ik me iets bij voorstellen als iemand bijv. op zijn 25ste is begonnen en het op je 30ste nog steeds niet is gelukt, persoonlijk zou ik dan óf eerder voor de medische malle molen kiezen om mijn kansen te vergroten óf me concentreren op andere vormen van gezinsuitbreiding en daarmee wellicht mijn biologische kinderwens over boord zetten. Hoe sneu en hoe moeilijk ook.

Jennasilver schreef:

En niks is zeker in dit leven. Het ene moment heb je alles voor elkaar en dan gebeurt er wat en ben je alles kwijt. Denk maar aan scheidingen of overlijden partner. Dan is het dag met het mooie huisje en auto's. Ik zet het even cru neer maar zo is het wel. Dat zou trouwens ook voor mij gelden. Ik zou bij een eventuele scheiding ook kunnen zwaaien naar mijn mooie huis, auto en de rest van de luxe.

Tulandro schreef:

Het leven gaat niet altijd zoals je wenst pinda_dipje.

Er zal ongetwijfeld een groep mensen zijn waar je op doelt, maar dat is maar een beperkte groep. Ik denk dat er meer mensen bestaan die gewoon nog niet de zekerheid hebben die ze willen hebben. En dan bedoel ik vooral die op een langdurige relatie.

Tulandro schreef:

Het leven gaat niet altijd zoals je wenst pinda_dipje.

Er zal ongetwijfeld een groep mensen zijn waar je op doelt, maar dat is maar een beperkte groep. Ik denk dat er meer mensen bestaan die gewoon nog niet de zekerheid hebben die ze willen hebben. En dan bedoel ik vooral die op een langdurige relatie.

Zonnetje81 schreef:

Nou wordt ie helemala mooi, maar een vent nemen om dat je dan een kind kan krijgen... Net of je een fijn leven hebt met een vreselijke vent of iemand die het net niet is.

Imo heb je maar rare standpunten en dat is ONBEGRIJPELIJK.... je noemt steeds alles onbegrijpelijk. Ik denk dat jij het leven enerzijds niet serieus neemt en anderzijds TE.

Pinda_Dipje schreef:

De enige hindernis die je moet nemen, is je idealen aan de kant zetten. Want zoals jij ook zegt, het leven gaat toch niet altijd zoals je wenst. Dan kun je wel vanuit je idealen willen wachten, maar persoonlijk zou ik dát nogal egoïstisch vinden.

Suuskipje schreef:

Toch jammer dat niemand mijn vraag beantwoord, zeker de mensen die 30 als bovengrens houden.
Wat nu als je al sinds begin 20 bezig bent, maar het wil niet en je krijgt steeds miskramen, moet je dan maar stoppen met proberen ondanks je grote kinderwens zodra je 30 bent?

Edit: teveel typo's in 1 post haha

Twiggy2008 schreef:

Nogmaals, ik vind het erg apart dat sommige jonge mensen al zulke 'oude' gedachtes hebben. Als je zo denkt, word je ook vroeg oud. Dus pas maar op . Wordt eerst maar eens boven de 30 en 40, dan praten we wel verder.

Wendy schreef:

Een pleegkind zal nooit een volledige vervanging kunnen zijn voor een eigen kind trouwens. De band zal altijd anders zijn, dat wordt je trouwens ook heel goed aangegeven op het moment dat je je beschikbaar stelt als pleegouder.
Want hoe dan ook; er is altijd een biologische ouder of biologische familie in beeld. En als het enigzins mogelijk is, onderhoudt het pleegkind daar ook contact mee. En het pleegkind heeft vaak ook een rugzakje met ellende meegemaakt voordat het in het pleeggezin kwam, dat maakt de relatie ook alweer anders.

Dus een pleegkind noemen als alternatief voor het krijgen van eigen kinderen is imo zeer onterecht.

laetitia schreef:

Vriendin van mij heeft ook een enorme kinderwens en op haar 33 nog steeds geen eerlijke én betrouwbare vent ontmoet die met haar een vaste relatie wilt opbouwen. Ze staat er enorm voor open en doet al het mogelijke om iemand te ontmoeten die echt voor haar wilt gaan (ze is snel tevreden, als de man maar eerlijk en lief is meer vraagt ze niet). Maar tot nu toe heeft ze helaas alleen maar pech gehad, en heeft nog nooit een serieuze relatie gehad.

Net als ik tot aan mijn 33e aan toe!! Denk je nou echt dat het zo makkelijk is om iemand te ontmoeten waarmee je het aandurft om een kindje op de wereld te zetten?

Twiggy2008 schreef:

Gaat daten via websites??? Nou, als er iets is wat je bij voorbaat niet te serieus moet nemen......

Pinda_Dipje schreef:

Wendy schreef:

Een pleegkind zal nooit een volledige vervanging kunnen zijn voor een eigen kind trouwens. De band zal altijd anders zijn, dat wordt je trouwens ook heel goed aangegeven op het moment dat je je beschikbaar stelt als pleegouder.
Want hoe dan ook; er is altijd een biologische ouder of biologische familie in beeld. En als het enigzins mogelijk is, onderhoudt het pleegkind daar ook contact mee. En het pleegkind heeft vaak ook een rugzakje met ellende meegemaakt voordat het in het pleeggezin kwam, dat maakt de relatie ook alweer anders.

Dus een pleegkind noemen als alternatief voor het krijgen van eigen kinderen is imo zeer onterecht.

Nogmaals: Voor mij PERSOONLIJK is het een prima alternatief.
Natuurlijk is de relatie met een pleegkind altijd anders, maar je moedergevoel kun je er wel bij kwijt.