Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-02-10 01:10

Geplaatst: 14-02-10 01:10

Dan ben ik valselijk voorgelicht, ik klaag de beste man gelijk aan.

**Geplaatst**: 14-02-10 01:11

Geplaatst: 14-02-10 01:11

Ik geloof in leven na de dood maar voor mij ligt het niet anders als wat jij zegt Heino. Ben het nl met je eens.

Denk nl dat het leven na de dood wel net effe wat anders is dan het geen we nu leiden.

**Geplaatst**: 14-02-10 01:12

Geplaatst: 14-02-10 01:12

Betteke schreef:
Dan ben ik valselijk voorgelicht, ik klaag de beste man gelijk aan.

Wie weet kun je er nog een slaatje uit slaan

**Geplaatst**: 14-02-10 01:12

Geplaatst: 14-02-10 01:12

Voor mij betekent de dood gewoon het einde. Er is volgens mij geen leven na de dood of zoiets, dood is dood, ashes to ashes, dust to dust, end of everything. En dat vind ik een hele geruststellende gedachte!

**Geplaatst**: 14-02-10 01:46

Geplaatst: 14-02-10 01:46

Ik heb er nog eens goed over nagedacht en ik vind dat je bij jonge mensen niet zomaar de wens moet kunnen inwilligen. En waarom? Het is wel heel gemakkelijk gezegd dat iemand anders niet het recht heeft zich daarmee te bemoeien. De dood is onomkeerbaar. Zou mijn kind een (lange) slechte periode hebben en echt geen uitweg meer zien, dan vind ik niet dat ik het recht heb daar tegenin te gaan, nee, ik zie het als mijn PLICHT om mijn kind/vriend of wie ook op dat moment tegen zichzelf in bescherming te nemen. Ik vind dat er wel heel licht over gedacht wordt in dit topic. Want eenmaal dood is er op zeker geen zicht meer op verbetering van de levenskwaliteit. Ik zou me er met hand en tand tegen verzetten en alles doen wat in mijn vermogen ligt om diegene er doorheen te slepen en proberen in te laten zien dat er nog een heel leven voor hem/haar ligt. Ik voel me dan mede verantwoordelijk en dat stukje mis ik hier in sommige reacties wel. Ik vind het een beetje een ieder-voor-zich mentaliteit eerlijk gezegd.

Iemand die terminaal is, dat vind ik een ander verhaal en dat is al een zeer zeer zware beslissing voor alle betrokkenen lijkt me. Mijn moeder heeft aangegeven dat ze niet gereanimeerd wil worden. Dat accepteer ik omdat haar levenskwaliteit steeds verder achteruit gaat maar ook met haar heb ik gesprekken gevoerd hierover om zeker te zijn dat ze zich wel heel bewust is van wat ze heeft gekozen omdat ik ervaren heb dat de artsen met wie dit besproken is dit voor mijn gevoel als formaliteit zien. En dat vind ik beangstigend.

**Geplaatst**: 14-02-10 01:57

Re: stervenshulp aan ouderen

Geplaatst: 14-02-10 01:57

Wie zegt dat er nog een heel leven voor iemand ligt? Of is dat jouw wens? Er zijn er zat die een groot deel van hun leven zwaar depressief doorbrengen omdat doodgaan nou eenmaal niet schijnt te mogen. Is dat menswaardig?

Je hebt gelijk als je stelt dat je niet in de toekomst kan kijken, dat kan niemand. Het KAN zijn dat iemand inderdaad opknapt, de kans bestaat ook dat iemand NIET opknapt en 20 jaar later nog steeds rondloopt met een intense doodswens. Moet je iemand een leven lang laten rondlopen met een doodswens? Omdat er een KANS is dat die doodswens over gaat? Er zijn ook mensen die zeggen dat hun doodswens voorbij is en de schone schijn ophouden, een leven lang! Omdat dat van ze verwacht word na jaren allerlei dure therapieen volgen, maar alleen niet meer durven te praten over hun doodswens...

Als iemand echt niet meer verder wil, niet meer weet hoe en wat, zelfs al is er zicht op "genezing" op lange termijn, vind ik het mensonwaardig om iemand op te zadelen met tig therapieen en een schuldgevoel over hun doodswens omdat er een kans is dat zo iemand ooit een gelukkig leven kan leiden. Dan is de zekerheid die de dood bied in mijn ogen een veel humaner alternatief.

**Geplaatst**: 14-02-10 02:18

Geplaatst: 14-02-10 02:18

Daarom denk ik wel dat er andere criteria gehangen moeten worden aan iemand met een doodswens met kans op genezing dan voor iemand die terminaal is en alleen zicht heeft op verslechtering van levenskwaliteit. En dat is niet zo makkelijk in een vaatje te gieten.

En ik denk echt dat sommige mensen met een doodswens tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden. Een voorbeeld dat hiet ook werd aangehaald was het verhaal van de ouderen die dit eigenlijk zelf niet willen maar niemand verder tot "last" willen zijn omdat de maatschappij hen dat gevoel geeft. Dat zijn natuurlijk ontzettend trieste gevallen. Als je dat leest dan breekt je hart toch?

**Geplaatst**: 14-02-10 02:21

Re: stervenshulp aan ouderen

Geplaatst: 14-02-10 02:21

Mijn buurvrouw gaat binnenkort euthanasie plegen, ik vind het erg dat het moet gebeuren als ze nog helemaal bewust is. Lijkt me zo zwaar om die keuze op je veertigste te nemen.
Terwijl die keuze veel humaner is als ze toch weg is, ik snap niet dat ze het zo zwaar maken. Je moet bewust je eigen leven nemen, en je kinderen moeten je laten gaan als je nog bewust bent.

Daar breekt mijn hart van, laat haar gaan als ze het niet meer weet.

**Geplaatst**: 14-02-10 02:26

Geplaatst: 14-02-10 02:26

Waarom zouden mensen met een oprechte doodswens tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden? Voor de KANS, dus niet de GARANTIE op een mogelijk beter leven?

Waarom moet je iemand dwingen om te blijven leven terwijl die daar geen behoefte meer aan heeft?

En vergis je niet hoe groot het gevoel van overbodig zijn kan zijn, dat zit vaak heel diep. Voor een buitenstaander klinkt het mischien raar, maar een oprecht gevoel van overbodig zijn is in mijn ogen een goed argument. Hoe triest het ook is dat er zoveel mensen zijn die zich daadwerkelijk teveel, een last en kostenpost voelen en zichzelf als overbodig zien. Dat gevoel is echt, reeel en voor diegenen die het hebben zeer tastbaar. Het overheerst alles en legt een sluier over alles. Alleen de oplossing daarvoor is niet een twee drie voorhanden, en een wetswijziging lost daar ook niets aan op.

**Geplaatst**: 14-02-10 02:45

Geplaatst: 14-02-10 02:45

Waarom je ogen daar voor sluiten? Ik zou het niet op mijn geweten willen hebben als mijn vader zijn leven zou willen beeindigen omdat hij mij niet "tot last" zou willen zijn. Want hij zal mij nooit "tot last" zijn namelijk. En mensen die een familielid dat gevoel geven en er niets tegenin brengen, diegene niet willen overtuigen van het tegendeel, dat zal ik bij nader inzien maar niet opschrijven hoe ik daarover denk

En er zijn nooit garanties. Ik zeg niet dat je iemand moet dwingen om te blijven leven. Maar ik vind wel dat er andere criteria voor dit soort mensen moeten gelden. Juist vanwege die KANS. Omdat de dood onomkeerbaar is, je kunt er niet later op terug komen omdat je je toch vergist had. Dood is dood. En daar wordt soms te licht over gedacht. Vind ik....

**Geplaatst**: 14-02-10 02:46

Geplaatst: 14-02-10 02:46

lesilla schreef:
Mijn buurvrouw gaat binnenkort euthanasie plegen, ik vind het erg dat het moet gebeuren als ze nog helemaal bewust is. Lijkt me zo zwaar om die keuze op je veertigste te nemen.
Terwijl die keuze veel humaner is als ze toch weg is, ik snap niet dat ze het zo zwaar maken. Je moet bewust je eigen leven nemen, en je kinderen moeten je laten gaan als je nog bewust bent.

Daar breekt mijn hart van, laat haar gaan als ze het niet meer weet.

Is ze ongeneselijk ziek? Of ziet ze gewoon zelf geen uitweg meer?

**Geplaatst**: 14-02-10 02:54

Geplaatst: 14-02-10 02:54

maikeltje schreef:
lesilla schreef:
Mijn buurvrouw gaat binnenkort euthanasie plegen, ik vind het erg dat het moet gebeuren als ze nog helemaal bewust is. Lijkt me zo zwaar om die keuze op je veertigste te nemen.
Terwijl die keuze veel humaner is als ze toch weg is, ik snap niet dat ze het zo zwaar maken. Je moet bewust je eigen leven nemen, en je kinderen moeten je laten gaan als je nog bewust bent.

Daar breekt mijn hart van, laat haar gaan als ze het niet meer weet.

Is ze ongeneselijk ziek? Of ziet ze gewoon zelf geen uitweg meer?

Een zware vorm van dementie (vraag me niet welke soort) dus zou ze eigenlijk niks meer zijn. Dus nu moet ze het plannen voor het te zware vormen aanneemt. En geef haar gelijk op zo een jonge leeftijd moet je niet in een rusthuis zitten, en wat is de kwaliteit van leven, en thuis is ze een gevaar voor zichzelf (dingens in de microgolf elke keer opnieuw aanzetten zodat het allemaal in brand schiet enz)

Laatst bijgewerkt door lesilla op 14-02-10 02:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-10 02:55

Geplaatst: 14-02-10 02:55

Dus ook als de reele kans bestaat dat iemand NIET anders gaat denken, jarenlang allerlei dure therapieen volgt, (gedeeltelijk) afgekeurd is en toch die doodswens blijft houden moet je maar doorgaan met geldvreten omdat er een KANS bestaat dat het ooit, in een verre en onzekere toekomst beter word? Ik vind de dood dan humaner.

Lesilla, lijkt me moeilijk daarmee om te gaan!

**Geplaatst**: 14-02-10 03:05

Geplaatst: 14-02-10 03:05

Vreemd verhaal, want mensen die dementeren hebben niet de mogelijkheid tot euthanasie. Je moet op het cruciale moment geheel bij kennis zijn en duidelijk aan kunnen geven dat je echt dood wil. Er bestaat ook niet zoiets als een bedenktijd, euthanasie is geen afspraak waar je je aan moet houden.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:07

Re: stervenshulp aan ouderen

Geplaatst: 14-02-10 03:07

Dementie bestaat in veel stadia, zolang iemand nog in het stadium is dat er nog heldere momenten zijn kan euthanasie dus toegepast worden.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:07

Geplaatst: 14-02-10 03:07

Betteke schreef:
Vreemd verhaal, want mensen die dementeren hebben niet de mogelijkheid tot euthanasie. Je moet op het cruciale moment geheel bij kennis zijn en duidelijk aan kunnen geven dat je echt dood wil. Er bestaat ook niet zoiets als een bedenktijd, euthanasie is geen afspraak waar je je aan moet houden.

Sjah bij haar blijkbaar wel, nu heeft ze de kans om het nog te doen. Als het erger word niet meer...
Of ze moet ze moet er over liegen maar dat betwijfel ik

**Geplaatst**: 14-02-10 03:09

Geplaatst: 14-02-10 03:09

Wie zegt er dat op het moment van euthanasie er een helder moment is? Dat lijkt mij heel moeilijk vast te stellen en voor een arts zeker.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:10

Re: stervenshulp aan ouderen

Geplaatst: 14-02-10 03:10

Het feit dat het kan geeft aan dat deze vrouw nog helder genoeg is om die beslissing te kunnen nemen.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:11

Geplaatst: 14-02-10 03:11

Je zegt zelf dat het een zware vorm van dementie is, dus ik vraag me gewoon af hoe dat kan.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:14

Geplaatst: 14-02-10 03:14

Nee Mick daar zit je ernaast, zelfs mensen die kanker hebben en (op tijd) aangeven dat ze geeuthaniseerd willen worden en op het laatste moment het bewustzijn verliezen hebben officieel die mogelijkheid niet.
Daar zit het probleem denk ik, je kan zoveel willen en wensen, maar op het moment zelf moet je er echt 100% bij zijn.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:18

Geplaatst: 14-02-10 03:18

Zware vorm van dementie kan ook op de prognose slaan. En een gevolg zijn van ziekten waarvan het verloop bekend is.

En ja, ook mensen met kanker hebben die keuze. Alleen inderdaad, op het moment supreme moet je helder zijn. Er zijn ook artsen die wachten op een helder moment en dan met toestemming euthaniseren, als iemand nog in een vroeg stadium zit en vaker helder is dan niet.

**Geplaatst**: 14-02-10 03:22

Geplaatst: 14-02-10 03:22

Misschien begrijp ik je verkeerd, maar mijn bek valt open. Dus mensen die in een vroeg stadium van kanker zitten, maar weten dat ze uitbehandeld zijn, kunnen zeggen dat ze geeuthaniseerd willen worden. Dan slaat de kanker ongenadig toe en zijn ze niet meer aanspreekbaar, dan kan dat toch volgens jou?

**Geplaatst**: 14-02-10 03:30

Re: stervenshulp aan ouderen

Geplaatst: 14-02-10 03:30

Nee, wanneer ze in het vroege stadium, of in elk geval in een stadium dat ze nog "bij" zijn kan er actief voor euthanasie gekozen worden, terwijl iemand nog "bij" is of in elk geval het grootste deel van de tijd bij is. Wanneer iemand het grootste deel van de tijd niet meer bij is kan het niet meer. Maar het hangt van de arts af waar de grens gelegd word en die kan flink verschillen. De een heeft nou eenmaal een andere definitie van "bij zijn" dan de ander. Volgens de een moet je bijvoorbeeld het nieuws nog actief volgen en kunnen becommentarieren, volgens de ander is het genoeg als je je eigen naam en adres nog weet en de namen van je kinderen, en dat kunnen heel verschillende fasen zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-10 12:33

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-10 12:33

MamboBeach schreef:
Maikeltje schreef:
Wat betreft de leeftijdsgrens, iemand van 20 bijvoorbeeld die het niet meer ziet zitten kan daar een aantal jaren later heel anders over denken want iemand van 20 maakt nog zo'n ontwikkeling door op de weg naar volwassenheid. Ik vind wel dat zulke personen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden. Die hebben letterlijk nog een heel leven voor zich.

Precies. Ik zie mezelf al aan het bed van mijn dochter staan, waardig afscheid te nemen, omdat ze er geen zin meer in heeft

Precies wat ik dacht!

En toch kan iemand van 20 ook een hele goede reden hebben.

En als je arts wordt, dan weet je dat je dat je met leven en dood de maken krijgt. Ik zie dus niet in waarom het uitvoeren van euthenasie opeens psychisch belastend zou zijn. Dan had je maar geen arts moeten worden. En als je het echt niet wilt, dan moet er de mogelijkheid zijn om door te verwijzen naar een ander.
Mocht je euthenasie te belastend vinden, dan vraag ik me werkelijk af of je wel geschikt bent als arts.

**Geplaatst**: 14-02-10 13:22

Geplaatst: 14-02-10 13:22

germie schreef:
En als je arts wordt, dan weet je dat je dat je met leven en dood de maken krijgt. Ik zie dus niet in waarom het uitvoeren van euthenasie opeens psychisch belastend zou zijn. Dan had je maar geen arts moeten worden. En als je het echt niet wilt, dan moet er de mogelijkheid zijn om door te verwijzen naar een ander.
Mocht je euthenasie te belastend vinden, dan vraag ik me werkelijk af of je wel geschikt bent als arts.

wow, zie jij dat echt zo? Snap jij niet waarom dat psychisch belastend zou zijn? Het verdriet wat zo'n beslissing met zich meeneemt (voor de persoon zelf die ernstig ziek is, maar ook de naasten) zal ik (nog?) niet zomaar naast me neer kunnen leggen als ik 'savonds mn bedje in stap. Ik vind het naar dat euthanasie een gedeelte is van het artsenberoep, maar je kunt er neit omheen. Dat snap ik en accepteer ik. En natuurlijk leren artsen met dit soort zaken om te gaan, ook dat weet ik..... Maar de keuze om arts te worden zou voor mij wel heel anders zijn als ik weet dat ik laten we zeggen per week iemand een spuitje moet gaan geven.

overigens kan de arts de persoon met een euthanasiewens gewoon doorverwijzen hoor, je bent niets verplicht.

Laatst bijgewerkt door Soph12 op 14-02-10 13:36, in het totaal 1 keer bewerkt