Bambolina schreef:Even apart van de vraag of het westen zich er wel of niet mee (had) moet(en) bemoeien (vind ik persoonlijk een lastig onderwerp om een goed onderbouwde mening over te geven; het lijkt me logisch dat het westen er een stukje eigen belang bij heeft, maar ik ben niet van het speculeren over dingen waar je toch nooit achter gaat komen)
Het is niet ongewoon voor een dictatuur om zeer welvarend te zijn. Hitler heeft ook wonderen verricht voor de Duitse economie. Dat rechtvaardigt op geen enkele manier de horrordaden die er tegenover staan.
Bestuurslaag van een land is vrijwel altijd welvarend, dat het overgrote deel van de bevolking daar in deelt is zeldzaam en niet alleen in een dictatuur.
Als Hitler binnen de grenzen van Duitsland gebleven was, was moeilijk hard te maken geweest dat er ingegrepen had mogen worden. Reden dat dit wel te rechtvaardigen was ligt vrijwel geheel in het binnenvallen van andere landen waar hij zo actief in was. Ingrijpen in of je bemoeien met binnenlandse aangelegenheden is enkel onpartijdig te verantwoorden als dat aantoonbaar invloed heeft buiten de grenzen (nucleaire testen bv), zaken als hoe het land geregeerd wordt is eigenlijk niet neutraal te beoordelen als goed of fout + dat er een groot grijs gebied is dat zo'n beslissing onmogelijk maakt.
Emmaa_ schreef:Ik vind het verzorgen van een paard toch wel wat anders dan het dagelijks uitmoorden en platbombarderen van verschillende volkeren, en ik vind de vergelijking eigenlijk enigszins misselijkmakend.
Wij zijn mensen, net als de mensen die op de rest van de wereld wonen, alleen wij zijn mensen die geboren zijn met middelen. En ja, dat geeft ons imo de plicht om te helpen op plekken waar ze hulp nodig hebben. Ik heb het niet over Assad die hulp nodig heeft, ik heb het niet over Al Nusra die hulp nodig heeft, ik heb het niet over de VS die hulp nodig heeft. Ik heb het over de Syrische burgers die het toch potverdorie wel verdienen om geholpen te worden in hun strijd. Ik ben heftig van mening dat je mensen niet aan hun lot kan overlaten, puur en alleen omdat we op een ander stukje wereld geboren zijn.
Assad heeft APPELGAS ingezet tegen BURGERS van zijn eigen land. Midden in een woonwijk. Mensen dachten dat ze appels roken en hebben vervolgens de meest gruwelijke dood gekregen. Hoe kan je als inwoner van de wereld nou je schouders ophalen en 'eigen volk voor' zeggen. Het hele 'eigen volk' is een spinsel van onze gedachten. Ons 'eigen volk' is de wereldbevolking.
Als Merkel over twee dagen zou besluiten om appelgas los te laten op Berlijn, of Keulen, zou je dan nog steeds je schouders ophalen en zeggen niet mijn probleem? Ik denk het niet he. En nee, ik zou er niet anders over denken als 'zo'n land' dat bij 'ons' geprobeerd had. Als er hier giftig gas werd ingezet om een volledige wijk uit te roeien dan zou ik zelfs verwachten dat er iemand zou zijn die in zou grijpen. Moeten we ze dan maar aan hun lot overlaten?
Ik heb het niet over een actie als Bush in 2003. Ik heb het niet over de Amerikaanse manier van binnenvallen en je visies opdringen aan iemand anders. Ik heb het over MENSENRECHTEN, wat zeker wel wat meer is dan een westers concept ontstaan uit arrogantie. Het gaat niet om het willen opleggen van regels aan mensen die eigenlijk liever op hun eigen manier willen leven, het gaat om het redden van mensenlevens.
Simpel voorbeeld en hoewel uit verhouding is het net zo min een recht om zo over iets in een ander land te beslissen.
Syrië was voordat deze ellende van buiten af werd opgestookt een van de weinige wel geslaagde multiculturele samenlevingen. Geloof was voor de mensen onderling geheel niet relevant. Je was een fijne buurman/collega of niet. Wat je geloofde was niet belangrijk en vaak niet eens bekend.
Schuldige gifgasaanval is trouwens niet Assad, die hoeft geen zelfknutsel spul te gebruiken en zou dat ook niet tegen zijn eigen leger in zetten (er is flink wat verdraait daar, niet voor niets dat er geen daderonderzoek gedaan mocht worden). Assad heeft trouwens wel in alle delen waar hij nog controle had vervolgens de chemische wapens laten vernietigen. Er wordt je flink wat voorgelogen over wat er daar gebeurt om over het waarom maar helemaal te zwijgen.
Als je het over het redden van mensenlevens hebt moet je trouwens eens heel kritisch naar Amerika kijken, tig oorlogen, met naar schatting is ergens tussen de 20 en 30 miljoen onschuldige burgerdoden tot gevolg. Elk ander land was terecht wegens genocide voor het internationaal strafhof gesleept, maar Amerika staat boven de wet en erkend dit strafhof trouwens niet.
Middelen en vooral kennis zonder tegenprestatie delen met mensen die, die kennis zelf aangeven nodig te hebben sta ik 200% achter, maar ook hier geldt weer hetzelfde : wie die kennis nodig heeft mogen wij niet beslissen. Dat gaat zowel op voor het onthouden als het opleggen ervan.
Wij geloven! dat elk mensenleven even waardevol is, dat is een kostbaar geschenk dat wij ons hier levend in vrede en welvaart kunnen veroorloven. Geloof/visie/ideologie/religie opleggen aan een ander land, want de enige ware vinden wij terecht onacceptabel. Ja, ook dit geloof valt daar onder. Ik begrijp je motivatie om te willen ingrijpen heel goed, maar het blijft nog steeds beslissen over een ander land en de mensen daar die hierom niet gevraagd hebben. Het mensenleven behoort toe aan dat individu die heeft er beslissingsrecht over, niet iemand ergens anders op de wereld hoe goed en begrijpelijk je intenties ook zijn. Je verminderd zijn menszijn door over zijn leven te beslissen en dat is iets wat wij sinds het afschaffen van de slavernij ook onacceptabel vinden. Ieder mens ongeacht kleur/status/afkomst is even goed in staat om voor zichzelf te denken en over zijn eigen leven te beslissen ongeacht de gevolgen die dat voor een individu heeft. Zelfbeschikkingsrecht is dat, ook een heel kostbaar goed in de westerse wereld. En iets dat wij ook mensen onder een dictatuur niet af mogen nemen ook al doet die dictator dat in onze ogen wel. Wij zouden dan namelijk ook over deze mensen beslissen en dat is net zo slecht.
Dit is een heel moeilijk en complex onderwerp en hoe meer empathie hoe moeilijker het is om jouw goede intenties te scheiden van het zelfbeschikkingsrecht van anderen. Dan is het spreuk : "the road to hell is paved with good intentions". zeer toepasselijk en dat die weg al meerdere keren met dit resultaat is afgelegd toont de recente geschiedenis maar al te goed.
Geplaatst: 16-11-15 21:20 
, zo treurig van zo'n jong leven en voor zijn familie en zijn slachtoffers.
