Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Ze doet haar verhaal veel te gemakkelijk, als iemand die dit écht heeft meegemaakt moet vertellen.. Barst diegene minstens een keer in huilen uit. Maria verteld alles met zo`n lachje alsof ze er trots op is dat ze een prutsmuts is ofzo.
Cayenne schreef:Hee, opeens leeft dit topic weer![]()
Een verhaal als dat van Maria kun je ook emotieloos vertellen wanneer je het wel echt hebt meegemaakt hoor. Ik heb ook een aantal vervelende dingen meegemaakt en in het begin kon ik het wel 100 keer vertellen zonder er een traan om te laten. Op de een of andere manier had mijn lichaam dat uitgeschakeld.
Nu, jaren later komen er pas tranen.
Om zichzelf te beschermen tegen extreme gevoelens zeg maar...
Een extremere vorm is dat mensen soms de meest traumatische gebeurtenissen "vergeten". Vergeten is niets anders dan dat er een blokkade is op het terug halen van een herinnering, het is niet "weg" maar je krijgt het niet uit je archief gehaald. Kan verschillende redenen hebben, in sommige gevallen kan het dus uit bescherming van je eigen geest zijn.