bruintje123 schreef:Bigone, dat heb ik eens gedaan toen ik toch in de WW kwam.
In de WW heb ik me toen ziek gemeld met in het huidige werk kan ik geen baan meer vinden omdat dat alleen maar survivallen is . Ik wil ander soort werk.
En dan krijg je een arts die zegt dat je nog nooit (langdurig) bent uitgevallen dus je chronische ziekte dan vast ook niet erg genoeg zal zijn. (even de korte versie)
Dat ik werk vol houd door me sociale dingen te ontzeggen, pijnstillers te eten en me dagelijks onder mijn hol schop en dan thuis weer half dood neer te vallen maakt niet uit.
Ook niet dat artsen zeggen dat ik echt minder aan moet doen omdat ik mezelf zo kapot maak.
Hele meutes mensen met dezelfde ziekte als mij die wel Wayong of WAO hebben.
Maar goed, we gaan door, er zijn ergere dingen. Ik ga hier niet dood aan. Mijn nichtje bijvoorbeeld wacht op een nier, daar zou ik voor geen goud mee willen ruilen
Dat jij moet dealen met deze situatie vind ik dus wel een zeer kwalijke zaak! Het heeft niets meer te maken met jouw "willen", maar met dichtgestimmerde bureaucratie en regeltjes waarbij er blijkbaar geen vermogen is om tussen regels door te lezen.