Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-06-23 16:38

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 27-06-23 16:38

Misschien te bijdehand dit hoor, maar "want ik merk dat ik het idee heb dat ik het bijna overal tegenkom en ik vind dat echt vervelend", zou dan vriendelijker zijn.

Zoals ik in het andere topic ook al zei, misschien kunnen wij elkaar beter wat meer links laten liggen, ondanks dat ik ook wel ga werken aan meer in vragen en minder in aannames spreken.

**Geplaatst**: 27-06-23 18:10

Geplaatst: 27-06-23 18:10

Nikass schreef:
VuurVleugels schreef:
Nou ja het is hier geen Amerika hè, hier word je vierkant uitgelachen in de rechtbank als je zo'n zaak opent.

Waarom zou je géén recht mogen hebben op de keuze wel/niet reanimeren? Al die andere dingen die je erbij haalt zijn (juridisch) helemaal niet van toepassing, die specifieke wensen kun je niet vast laten leggen en ze al helemaal niet juridisch afdwingen voor zover ik weet dus ze hier bespreken heeft geen enkele zin. Maar moet de meid uit het filmpje haar rechten dan maar in de wind gooien omdat er geen draagvlak is om rekening te houden met haar?

Als dit ervoor zorgt dat je geen zin meer hebt in je cursus, met het beteuterde gezichtje erbij, moet je het misschien gewoon maar niet meer doen dan. Je bent namelijk geen hulpverlener voor jezelf, je bent hulpverlener voor anderen. Je staat in dienst van de ander. En als je dat niet wilt, moet je het niet doen.

Natuurlijk heb je recht op die keuze. Waar hoor je mij zeggen dat dat niet zo zou zijn?

Het gaat mij om het gemak waarop mensen in dit topic (en niet de vrouw uit het artikel) verwachten dat een ander, wie dan ook, onder welke omstandigheden dan ook, de gestelde voorwaarden inwilligd. Want anders...

Doe eens een voorbeeld hiervan......?
Ik heb dit namelijk absoluut niet zo ongenuanceerd gezegd zien worden in het topic.
Al helemaal niet die hele lijst van mogelijke voorwaarden die je zelf verzonnen hebt....

**Geplaatst**: 27-06-23 20:37

Geplaatst: 27-06-23 20:37

Mellow schreef:
Dus er zijn mensen die toch doorgaan met reanimeren als ze zo'n tatoeage of ketting vinden?
Voor wie doe je het dan?

Zelf jarenlang in een verpleeghuis gewerkt en ook daar zag ik dat soms familie kostte wat het kost hun familielid in leven wilde houden

Je hebt hier zelf al een antwoord gegeven.

Ik zeg ook als ik een tattoo of ketting zie dan stop ik. Maar ik heb zelf nog nooit in die situatie gezeten.

Een BHVer hoeft geen persoon te zijn met zorg ervaring. Die komt niet als het goed is meerdere keren per jaar in aanraking met zoiets. Het hoeft geen professional te zijn.

Het kan voorkomen dat je al bezig bent en dat er omstanders zijn die zich ermee gaan bemoeien als je wilt stoppen. Je eigen veiligheid gaat boven alles. Dus als een BHVer dan toch doorgaat kan je dat die persoon ook niet kwalijk nemen.

Zelf denk ik dat ik daar boven kan staan. Maar ik heb nog nooit in die situatie gezeten. Dus ik kan nu wel zeggen dat ik zou stoppen, maar dat weet ik pas echt als het gebeurd.

Iemand dood laten gaan is misschien wel moeilijker dan doorgaan. (Niet aan iedereen is te zien dat hij of zij al ernstig ziek is)

**Geplaatst**: 28-06-23 06:54

Geplaatst: 28-06-23 06:54

Ik vind wel dat je het die persoon kwalijk kan nemen als die door gaat zitten pompen en blazen als op een EHBO-pop, nadat die gezien heeft dat persoon die behandeling niet wil. Doe het dan met die stabiele zijligging en niet bestaande hartslag en ademhaling controleren ofzo zoals eerder gemeld in het topic, dat is niet zo invasief en respectloos. Door daar in ieder geval mee te stoppen gun je het slachtoffer een soort rustige, respectvolle dood.

**Geplaatst**: 28-06-23 07:17

Geplaatst: 28-06-23 07:17

Reanimeren wil ik zeker , maar eigenlijk wel vastgelegd hebben dat als ik er heel slecht uit kom de stekker eruit moet.

Ik ken iemand die nu nog leeft maar echt maar nu vergelijkbaar is met iemand met een ernstig meervoudige beperking en ook al is het mijn werk vindt dat toch wel altijd confronterend omdat het iedereen kan overkomen. Deze persoon was eerst helemaal gezond en had een leven met alles erop en eraan opgebouwd en binnen een seconde is het weg.

Het blijft altijd een lastig iets , ik denk dat je er beter al op tijd bij kunt zijn om beslissingen te maken. Het kan je ook overkomen als je jong bent.

**Geplaatst**: 28-06-23 08:28

Geplaatst: 28-06-23 08:28

pmarena schreef:
Ik vind wel dat je het die persoon kwalijk kan nemen als die door gaat zitten pompen en blazen als op een EHBO-pop, nadat die gezien heeft dat persoon die behandeling niet wil. Doe het dan met die stabiele zijligging en niet bestaande hartslag en ademhaling controleren ofzo zoals eerder gemeld in het topic, dat is niet zo invasief en respectloos. Door daar in ieder geval mee te stoppen gun je het slachtoffer een soort rustige, respectvolle dood.

Dat mag je vinden, en ik snap die mening ook.
Maar dat is niet wat je geleerd wordt in de BHV trainingen. Zou een mooie ommekeer zijn wat mij betreft.

Maar voor nu is het protocol: doe waar je jezelf het beste bij voelt op dat moment en het veiligst. Stoppen of doorgaan.
Ik kan je wel zeggen, dat in de heat of the moment van het reanimeren, je nooit 100% zeker kan zijn van welke keuze je maakt. Dat is erg afhankelijk van de persoon die reanimeert, de plaats, de situatie en de omstanders.

Rustige respectvolle dood wordt het er niet van,je probeert al te reanimeren, ben je die stap al voorbij als je mid-reanimatie een ketting of tattoo vind.

Het blijft gewoon een lastig deel tussen BHV getrainde mensen die niet worden geinstrueerd te kijken naar een ketting/tattoo en ook niet de kleding weg halen en professionals die dit wel doen/getraind zijn en daarom ook een 'stoppen' protocol hebben voor zulke situaties.

**Geplaatst**: 28-06-23 08:38

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 08:38

En raar vinden dat mensen elkaar niet meer willen helpen.. als er al kreten voorbij komen qua vergelijking met verkrachting/aanranding.
Hoe t in de mond gehaald wordt...bah bah.

De meeste mensen met bhv of gewoon omstanders hebben miss ooit eens een cursus gehad op een pop met elk half jaar een herhaling. Het daadwerkelijk dan ook mee maken is een heel ander verhaal. Je hebt daar geen cleane ruimte met mede cursisten, iets verkeerd doen heeft geen consequenties.. geen hevige emoties van omstanders en geen camera op je neus.

Op straat heb je vanalles om je heen, paniek, nieuwsgierigen, mensen die willen helpen/"helpen" en ja ook filmers.
Je zit zelf vol adrenaline en handeld. Dat er dan bij het zien van een ketting of tattoo niet ineens die knop om gaat om wel te stoppen is behoorlijk logisch.
Kun je t wel, of een manier bedenken om het veilig te houden met andere opties (waardes blijven controleren) heel goed van je. Maar doorgaan in het moment zelf.. net zo goed. Je handeld in instinct, niet om diegene dwars te willen zitten of expres verkeerd te handelen.

Benieuwd hoeveel er daadwerkelijk gereanimeerd hebben. Zoveel mensen die anders of helemaal niet reageren ondanks training.

**Geplaatst**: 28-06-23 08:50

Geplaatst: 28-06-23 08:50

Mondy schreef:
En raar vinden dat mensen elkaar niet meer willen helpen.. als er al kreten voorbij komen qua vergelijking met verkrachting/aanranding.
Hoe t in de mond gehaald wordt...bah bah.

De meeste mensen met bhv of gewoon omstanders hebben miss ooit eens een cursus gehad op een pop met elk half jaar een herhaling. Het daadwerkelijk dan ook mee maken is een heel ander verhaal. Je hebt daar geen cleane ruimte met mede cursisten, iets verkeerd doen heeft geen consequenties.. geen hevige emoties van omstanders en geen camera op je neus.

Op straat heb je vanalles om je heen, paniek, nieuwsgierigen, mensen die willen helpen/"helpen" en ja ook filmers.
Je zit zelf vol adrenaline en handeld. Dat er dan bij het zien van een ketting of tattoo niet ineens die knop om gaat om wel te stoppen is behoorlijk logisch.
Kun je t wel, of een manier bedenken om het veilig te houden met andere opties (waardes blijven controleren) heel goed van je. Maar doorgaan in het moment zelf.. net zo goed. Je handeld in instinct, niet om diegene dwars te willen zitten of expres verkeerd te handelen.

Benieuwd hoeveel er daadwerkelijk gereanimeerd hebben. Zoveel mensen die anders of helemaal niet reageren ondanks training.

$_/-\o_$ Helemaal mee eens.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:03

Geplaatst: 28-06-23 09:03

Mondy schreef:
En raar vinden dat mensen elkaar niet meer willen helpen.. als er al kreten voorbij komen qua vergelijking met verkrachting/aanranding.
Hoe t in de mond gehaald wordt...bah bah.

De meeste mensen met bhv of gewoon omstanders hebben miss ooit eens een cursus gehad op een pop met elk half jaar een herhaling. Het daadwerkelijk dan ook mee maken is een heel ander verhaal. Je hebt daar geen cleane ruimte met mede cursisten, iets verkeerd doen heeft geen consequenties.. geen hevige emoties van omstanders en geen camera op je neus.

Op straat heb je vanalles om je heen, paniek, nieuwsgierigen, mensen die willen helpen/"helpen" en ja ook filmers.
Je zit zelf vol adrenaline en handeld. Dat er dan bij het zien van een ketting of tattoo niet ineens die knop om gaat om wel te stoppen is behoorlijk logisch.
Kun je t wel, of een manier bedenken om het veilig te houden met andere opties (waardes blijven controleren) heel goed van je. Maar doorgaan in het moment zelf.. net zo goed. Je handeld in instinct, niet om diegene dwars te willen zitten of expres verkeerd te handelen.

Benieuwd hoeveel er daadwerkelijk gereanimeerd hebben. Zoveel mensen die anders of helemaal niet reageren ondanks training.

Goed omschreven.

Ik zelf heb (nog) geen echte reanimatie mee gemaakt, maar vind het wel een fijne gedachte dat je het (wat dat betreft) niet fout kunt doen.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:11

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 09:11

Alleen is het niet waar helaas.

Begrip er voor hebben dat iemand in the heat of the moment de verkeerde keuze maakt door door te gaan nadat duidelijk is geworden dat het slachtoffer het absoluut-niet-wil (!) is op zekere hoogte in sommige situaties nog best begrijpelijk.

Maar roepen dat die het niet fout heeft gedaan dat deugt niet. Want fout is het natuurlijk gewoon wèl.
Begrijpelijk, maar wel hartstikke fout :(:)

**Geplaatst**: 28-06-23 09:12

Geplaatst: 28-06-23 09:12

pmarena schreef:
Alleen is het niet waar helaas.

Begrip er voor hebben dat iemand in the heat of the moment de verkeerde keuze maakt door door te gaan nadat duidelijk is geworden dat het slachtoffer het absoluut-niet-wil (!) is op zekere hoogte in sommige situaties nog best begrijpelijk.

Maar roepen dat die het niet fout heeft gedaan dat deugt niet. Want fout is het natuurlijk gewoon wèl.
Begrijpelijk, maar wel hartstikke fout

Exact. Begrijpelijk, maar ethisch niet correct.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:13

Geplaatst: 28-06-23 09:13

pmarena schreef:
Alleen is het niet waar helaas.

Begrip er voor hebben dat iemand in the heat of the moment de verkeerde keuze maakt door door te gaan nadat duidelijk is geworden dat het slachtoffer het absoluut-niet-wil (!) is op zekere hoogte in sommige situaties nog best begrijpelijk.

Maar roepen dat die het niet fout heeft gedaan dat deugt niet. Want fout is het natuurlijk gewoon wèl.
Begrijpelijk, maar wel hartstikke fout

Nee.

Zie richtlijnen BHV / EHBO / Wet.

Jíj vindt het fout.

En dat is prima.
Maar zeg dan ook:
"Ik vind het fout" en niet
"Het ís fout".

Nuanceverschil, maar wèl een heel belangrijk verschil.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:17

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 09:17

Helaas. Het IS gewoon fout. Zoals VuurVleugels wat netter zegt: Ethisch niet correct.

Als BHV / EHBO / Wet of wie of wat dan ook besluiten om te zeggen dat zij het niet fout vinden, maakt niet dat dat werkelijk zo is.....

**Geplaatst**: 28-06-23 09:19

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 09:19

Jouw stellig gebrachte overtuiging maakt dat mensen minder dúrven te gaan helpen.

En daar vind ík een ethisch kantje aanzitten...

**Geplaatst**: 28-06-23 09:22

Geplaatst: 28-06-23 09:22

Maar dat is een onzinnige conclusie - vind ik.

Want het gaat helemaal niet om het helpen. Dat is dikke prima uiteraard +:)+

Alleen zodra je ziet dat het slachtoffer heel expliciet geen toestemming geeft voor reanimatie - dan stop je.

Dat heeft dus helemaal niets te maken met "durven gaan helpen" maar met stoppen zodra je ziet dat er een "blijf van me af" wens is.

Je hoeft helemaal niet bang te zijn om te beginnen.
En er is alle begrip voor "als je het niet weet" dus dat is ook geen probleem.

Het enige probleem is wanneer mensen denken dat ze zichzelf andermans lichaam toe kunnen eigenen "want je kan het niet fout doen en mag zelf beslissen of je doorgaat als je geen toestemming blijkt te hebben".

**Geplaatst**: 28-06-23 09:25

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 09:25

Nee, en er is al eerder uitgelegd hoe dat in de echte praktijk werkt, met alles dat daarbij komt kijken.
Inclusief mentale staat van persoon die reanimeert, stress, omgeving etcetera.

Er is een verschil tussen de rustige theoretische kant waar je bewust en in alle ruimte kunt overwegen wat je moreel het beste vindt,

En alle hectiek en stress en bijkomende problematiek van een èchte situatie.

Jij zit op de theoretische bewuste nadenk kant.

Maar je komt daarmee over alsof je het in de praktijk nooit meegemaakt hebt.
En dat is prima.
Maar oordeel dan niet zo hard.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:26

Geplaatst: 28-06-23 09:26

Precies dat Femke, ik heb ooit op straat gereanimeerd, ik kan je wel vertellen, dat is niet te vergelijken met een oefensessie. Alles er omheen is zo anders en je state of mind veranderd op dat moment.

Pmarena, zoals al geschreven, het is jouw mening, niet een feit dat het fout 'IS'.
Dat jij de jij dingen aan de kant schuift prima, maar ik vind het echt niet fair om zo met je vinger te zwaaien.

Het is niet fout! Je mag die keuze maken als BHVer. Ik hoop dat niemand die keuze ooit hoeft te maken en voor zijn/haar eigen veiligheid door 'moet' gaan. Want sorry, maar als ik op het plein van een voetbalstadion sta te reanimeren, met een groep supporters er omheen die toekijken en hopen dat je hun maat redt, en ik kom na een tijdje zo'n ketting tegen, dan kies ik toch echt voor mijn eigen hachje als het onveilig voelt om te stoppen. Wat jij daar ook van vind. Het is niet fout op dat moment, het is een keuze. Hoop dat ik er nooit voor kom te staan.

**Geplaatst**: 28-06-23 09:28

Geplaatst: 28-06-23 09:28

Als je mijn berichten goed leest dan kan je zien dat ik helemaal niet zo hard oordeel.
En dat ik best begrip kan hebben voor de keuze om door te gaan, onder bepaalde omstandigheden.
Maar dat maakt het niet minder fout :(:)

Het is niet zo dat andermans grenzen ineens niet meer tellen hè, als diegene bewusteloos is.

Anders is het wel een glijdende schaal waarin persoon A over persoon B heen mag denderen want ja de situatie zorgde ervoor dat het wel heel lastig werd voor A om er mee te stoppen :(:)

**Geplaatst**: 28-06-23 09:58

Geplaatst: 28-06-23 09:58

Mondy schreef:
En raar vinden dat mensen elkaar niet meer willen helpen.. als er al kreten voorbij komen qua vergelijking met verkrachting/aanranding.
Hoe t in de mond gehaald wordt...bah bah.

De meeste mensen met bhv of gewoon omstanders hebben miss ooit eens een cursus gehad op een pop met elk half jaar een herhaling. Het daadwerkelijk dan ook mee maken is een heel ander verhaal. Je hebt daar geen cleane ruimte met mede cursisten, iets verkeerd doen heeft geen consequenties.. geen hevige emoties van omstanders en geen camera op je neus.

Op straat heb je vanalles om je heen, paniek, nieuwsgierigen, mensen die willen helpen/"helpen" en ja ook filmers.
Je zit zelf vol adrenaline en handeld. Dat er dan bij het zien van een ketting of tattoo niet ineens die knop om gaat om wel te stoppen is behoorlijk logisch.
Kun je t wel, of een manier bedenken om het veilig te houden met andere opties (waardes blijven controleren) heel goed van je. Maar doorgaan in het moment zelf.. net zo goed. Je handeld in instinct, niet om diegene dwars te willen zitten of expres verkeerd te handelen.

Benieuwd hoeveel er daadwerkelijk gereanimeerd hebben. Zoveel mensen die anders of helemaal niet reageren ondanks training.

Hier blijf ik het volledig mee eens. Het is een mooie tool voor in je toolbox, het idee dat je kan doen alsof iemand stabiel is. Goed om mensen mee te geven dat die optie bestaat bij een BHV-cursus. Maar dan nog heb je de situatie en vooral je eigen cognitieve toestand en of je daadwerkelijk zo rationeel kan zijn om bij het zien van een ketting te besluiten "hey, ik stop" en dan moet je ook nog geloofwaardig een toneelstuk op kunnen voeren.

en jawel pmarena, je oordeelt ontzettend hard vanaf de zijlijn. Daar veranderen knuffelsmiley's helemaal niks aan. Heb je enige ervaring hoe het is, om ineens het leven van de ander in je handen te krijgen? . Het is rauw en pijnlijk. Zelfs als je goede gesprekken met elkaar gehad hebt in rust over "hey, reanimeer mij maar niet" en iemand zakt ineens van "lichamelijk gezond" op de grond in elkaar is dat al een onmenselijk keuze om te maken. Laat staan als je er tijdens het handelen ineens achter komt dat wat je doet niet is wat diegene wil. Dat is cognitief bijna niet meer binnen te laten komen.

Op dat moment zitten al je emoties in rode functies en dan is er totaal geen ruimte voor ratio en logica. Zeggen dat iemand dan ook nog "fout gehandeld" heeft is gewoon misselijk.

**Geplaatst**: 28-06-23 10:04

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 10:04

Maar... Oordeelt pmarena echt zo hard, of triggeren haar uitspraken iets in jullie zelf omdat dit best een emotioneel onderwerp is en het misschien dichtbij komt? Dat is ook helemaal niet erg he, hartstikke logisch.

Er zit inderdaad een groot verschil tussen de theorie en praktijk en natuurlijk zit daar verschil in. Dat neemt echter niet weg dat het - mijns inziens - niet ethisch is om door te gaan met reanimeren na het *actief zien en registreren* van zo'n ketting. Begrijpelijk om te doen als je enorm veel druk ervaart van de omgeving, maar dat het begrijpelijk is maakt het nog niet meteen ethisch.

Volgens mij communiceren we op verschillende levels hier (theorie, praktijk, omstandigheden, ethiek) en is het vanuit daar erg lastig elkaar te vinden en niet te oordelen.

**Geplaatst**: 28-06-23 10:11

Geplaatst: 28-06-23 10:11

ik vind de boodschap ("hey, denk eens na hoe ethisch het is om door te gaan met reanimatie als iemand aangeeft dat niet te willen") niet per sé hard, maar de toonzetting wel. Praten over dat iemand het fout doet.

Citaat:
Anders is het wel een glijdende schaal waarin persoon A over persoon B heen mag denderen want ja de situatie zorgde ervoor dat het wel heel lastig werd voor A om er mee te stoppen

dat soort dingen vind ik behoorlijk oordelend ja. Voor mij is het echt de toon die hier de muziek maakt. Roepen dat je het fout doet, dat je over andermans grenzen heen gaat enz. vind ik geen oke toon om te praten hierover.

Er is hier niemand die zegt "oh je mag die ketting niet dragen, als ik hem zie zal ik willens en wetens rationeel toch doorgaan met reanimatie want ik vind dat iedereen gereanimeerd moet worden". Er wordt alleen gezegd "prima dat je hem draagt, maar besef je dat de werkelijkheid anders kan zijn door de gegeven omstandigheden".
Volgens mij is iedereen het er dan mee eens dat de ethische kant is dat je iemand laat overlijden die wil overlijden. Dus wat mij betreft is er geen ethische discussie en op de stelling zoals ik hierboven stel zal niemand hier nu zeggen "ik vind het ethisch oke om iemand te reanimeren die dat niet wil".

Maar zeggen dat je dus "fout" handelt als je de nuance aanbrengt en aangeeft wat de praktijk is vind ik oordelend. En dan de glijdende schaal tevoorschijn halen al helemaal. Met of zonder schattige smiley's.

**Geplaatst**: 28-06-23 10:17

Geplaatst: 28-06-23 10:17

Ik snap dat het niet leuk overkomt, maar dat maakt het niet minder waar :(:)

Het lijkt me zinvol als mensen wel blijven beseffen dat doorgaan bij een duidelijke "NEE" niet ethisch is.
Best begrijpelijk onder bepaalde omstandigheden, maar dat maakt niet ineens dat je het goed kan noemen.

Je kan zeggen, het is begrijpelijk. Iemand prijzen dat die zijn best heeft gedaan.
Maar ethisch okee jegens het slachtoffer was het niet helaas.

**Geplaatst**: 28-06-23 10:23

Geplaatst: 28-06-23 10:23

En wat doe je bijvoorbeeld als je een niet reanimeren ketting vindt maar de echtgenoot die ernaast staat, roept dat je hem/haar toch moet redden?

Hoe moet het voor de hulpverlener voelen om iemand actief te laten sterven terwijl hij misschien gered kon worden?

Ik denk dat niemand kan oordelen hoe een hulpverlener moet handelen in zo'n situatie. Om te insinueren dat toch doorgaan grensoverschrijdend is of ethisch niet correct, vind ik werkelijk misselijkmakend.

**Geplaatst**: 28-06-23 10:25

Re: 'Reanimeer mij niet' ketting op je 30e. Meningen?

Geplaatst: 28-06-23 10:25

Iemand geeft aan "blijf van me af". Dan toch doorgaan is grensoverschrijdend gedrag richting die persoon.
Zo simpel is het in wezen. Kan je er vanalles bij halen. Dat in de praktijk uiteraard ook meetelt.
Maar daarvan wordt het toch niet ineens minder grensoverschrijdend jegens die persoon

**Geplaatst**: 28-06-23 10:41

Geplaatst: 28-06-23 10:41

pmarena schreef:
Ik snap dat het niet leuk overkomt, maar dat maakt het niet minder waar

Het lijkt me zinvol als mensen wel blijven beseffen dat doorgaan bij een duidelijke "NEE" niet ethisch is.

Vind jij.

En ik sta achter iemands recht op zelfbeschikking. Ik vind het ook prima als iemand kiest om niet gereanimeerd te willen worden.
Zal die in theorie en filosofisch ook zeker erkennen.

Maar ik ken de praktijk.

Hypothetische situatie, ik ga mijn eigen ervaringen hier niet letterlijk opschrijven.
Dit is een hypothetische maar zéker realistische situatie;

Van vanuit een ontspannen moment ergens in de stad, net een stel vrolijke mensen van middelbare leeftijd voorbij gelopen, ineens paniek achter je horen.
Dat 1 van die vrolijke mensen nu bleek op de grond ligt, in een wat verwrongen houding.
Met de mensen waar die persoon samen mee was in paniek eromheen.

Je springt automatisch en héél direct in standje 'niet filosoferen maar knallen, hándelen, nú'.
Adrenaline giert door je lijf, want je wil die vrolijke persoon van daarnet, die je helemaal niet kent, de beste kansen geven.

Je vecht ervoor, en geloof me dat is hard en pittig werk, fysiek èn emotioneel maar voor dat laatste is op dát moment even geen ruimte. Dat komt later wel weer.

De eerste minuten zijn extreem hectisch, zorgen dat mensen voldoende afstand houden (je wil naast jezelf en het slachtoffer niet nog méér mensen in de gaten moeten houden, afstand is wat je nodig hebt en wil hebben...)
Zorgen dat de ambu gewaarschuwd wordt.
Zorgen dat de juiste locatie en gegevens bij de ambulance komen,
Dit gaat simultaan met hard fysiek werk, waarschijnlijk pijn in je eigen lijf (tenminste bij mij wel) dat je negeert en dat maar half doorkomt.

De reanimatie doe je op dat moment dwars door het T-shirt van het slachtoffer heen.

Je roept eens naar de omstanders of iemand toevallig weet of er een AED in de buurt is.
Dat roep je niet vriendelijk en zacht, maar vol in de adrenaline.
In plaats van dat mensen gaan kijken, worden ze boos omdat je het niet vriendelijk genoeg vraagt...

Je knalt door, het is zwaar.

En dan, in die volle adrenaline rush, terwijl je volledig in het standje zit van dat vrolijke jonge slachtoffer terug halen, met álle twijfels of het überhaupt lukt,
en oh als de ambu maar op tijd is,
en och arme kinderen ik hoop dat ik je ouder erdoorheen krijg
(inmiddels zijn er 2 van die kinderen ook bij je komen staan, die waren even een speelgoedwinkel in...)

De kleur lijkt iets terug te komen op het gezicht van het slachtoffer, en heel even denk je dat het misschien gaat lukken....

En op dat moment valt je oog op een niet reanimeren medaillon.
Heel in de verte hoor je de ambu al, je weet dat die er met een paar minuten hooguit is.
Dan zijn de getrainde professionals er...

Op zo'n moment denk ik dat ik door zou gaan.
Niet zélf de keus maken, met alle emotionele gevolgen van dien (geloof me, het is zwaar om te moeten beslissen over dood of mogelijk leven van een mens. Been there, did that, didn't like it)
Ik geloof echt dat ik die laatste minuten ook door zou gaan.
Om de keus dan bij getrainde mensen te leggen.

Zeker weten doe ik het niet.
Maar dat denk ik wel.

In een situatie van bijvoorbeeld een heel oud iemand die van een scootmobiel afgevallen is, en op de grond ligt in een gekke houding. Waar ik als eerste bij kom, maar hij ligt er mogelijk al een paar minuten,
Waar mijn oog direct valt op het niet reanimeren medaillon, nog voor ik gestart ben.
Waar verder weinig paniek is, hooguit je eigen adrenaline rush,
Ik hoop (en denk eigenlijk wel) dat ik daar de mentale kracht zou hebben om inderdaad niet te starten met reanimatie.
Erbij gaan zitten, hand vast desnoods.
Ambulance zelf bellen, situatie uitleggen, en ook dat er een niet reanimeren medaillon is.

Even twee hypothetische, héél verschillende situaties die beide echt wèl realistisch zijn.

Ik sta achter zelfbeschikking.
Echt waar.

Maar ik ben ook maar een mens, die in de hectiek split second beslissingen móet maken, op had van wat er op dát moment speelt.

Beide personen hebben evenveel recht op zelfbeschikking. Beide personen zijn evenveel 'waard'.
Maar de situaties zijn zo verschillend, dat ik waarschijnlijk zelf anders reageer.

Ik ken mijzelf vrij goed in dit soort spoed situaties, om de een of andere reden loop ik er f#cking vaak tegenaan. En zo leuk vind ik dat niet.
Het kost mij dagen hersteltijd, fysiek en ook emotioneel, ben echt van de wap meestal, een paar dagen (nadere dus. Zolang ik de enige ben die handelt ben ik messcherp, instorten komt ongeveer een kwartier nadat de ambu weg is...)

Ik vind dat ik in deze beide hypothetische situaties NIET FOUT handel.

In beide gevallen doe ik wat ik kan, met de allerbeste intenties, binnen wat ik mentaal en fysiek aankan (of eigenlijk net niet aankan, maar weinig keus...)