Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-22 12:37

Geplaatst: 19-12-22 12:37

Ibbel schreef:
Mijn echtgenoot moest nog 6 dagen naar school. Hij heeft nog ouderwets HBS-B gedaan, 13 vakken eindexamen en moest vooral blokken op de talen (want ja, wel HBS B, maar tóch 5 jaar lang Frans en Duits, naast Engels en Nederlands, vakken laten vallen was er niet bij).
Die zat echt 's avonds tot laat huiswerk te doen én stond 's morgens een uur eerder op om nog een keer de rijtjes met woorden te oefenen.
Maar ja, géén bijbaantjes en geen sport. Sport kreeg je toen nog genoeg op school.

En gewone mensen werkten ook 6 dagen per week in loondienst, 40-urige werkweek moest ook nog worden uitgevonden, dus niemand vond dat raar. Was het leuk? Nee. Was het leven toen een stuk simpeler? Absoluut.

Maar alles lijkt nu wel meer, eerder, sneller te moeten. Ik lees hier topics over 9-jarige kinderen die een vlog moeten maken als huiswerk. WTF. Waarom is dat in hemelsnaam lagereschoolhuiswerkkost?

Geen wonder dat 50% van de kinderen van nu niet meer kunnen lezen en schrijven. De focus ligt een beetje verkeerd geloof ik...

Dat was niet overal en voor iedereen zo.

Echt leren was maar voor enkelen weggelegd en gebeurde in de ene familie veel meer dan in de andere. Er werd niet eens gekeken of je kon leren als je ouders niet geleerd hadden.

Mijn moeder kon goed leren, maar wist wat ze wilde. Die is van 43 en gaan werken op haar 15e, maar werkte nooit 6 dagen.
Haar middelste zus wilde per se leren, maar kon het niet. Die zat elke avond uren te blokken.

Mijn oma was van 1912 en heeft haar man op het werk leren kennen. Met 4 kinderen, waarvan 1 gehandicapt altijd nog enkele uren gewerkt. Dat kon omdat oma in huis woonde. Maar mijn oma vond het echt heerlijk en eerder hobby dan een verplichting.

Sporten deed men echt wel. Mijn oma deed aan schoonzwemmen en haar man en zijn broers voetbalden. Mijn moeder heeft aan badminton gedaan en later met de jongste zus gaan paardrijden, waar ze mijn vader ontmoette die ook daar al reed.

Het is altijd al zo geweest dat afkomst en voorbeelden ene rol spelen. Doorzetten, omgaan met tegenslagen etc krijg je toch mee van thuis en de omgeving.

Als ouders van 9-5 werken en continu klagen heeft dat echt veel effect op de kinderen. Het wordt vooral enorm onderschat. Net als de rol van een goede of mindere onderwijzer. Maar ook dan verschilt het hoe je leert daarmee om te gaan. Als er 30 kinderen in de klas zitten hebben die niet allemaal evenveel last van een slechte onderwijzer. Voor de een kan het heel bepalend zijn en voor de ander niet.

**Geplaatst**: 19-12-22 12:40

Geplaatst: 19-12-22 12:40

superpony schreef:
Sizzle schreef:
Toch moet er meer zijn dan de lengte van de schooldag. Het argument „vroeger maakte we pas lange dagen“ kan mogenlijk wel waar zijn maar er is nu duidelijk een probleem.
Als al 50% van de tieners een mentaal zwaar probleem heeft, dan is dat niet ineens over met 21, zoiets blijft spelen in je leven.

Ik vraag me (als bioloog) ook nog steeds af in hoe verre het mede een bij effect is van zwangeren met een bijna burn-out.

Dat meermaals genoemde puinhoop op school vind ik ook ronduit zorgelijk. De meeste kinderen varen immers het beste bij de 3Rs.
Wij hadden ook wel eens uitval, maar dat was echt niet systematisch.

Maar ik denk echt dat de problemen van de jeugd nu, al komen door de generatie van hun ouders. Wat ik schreef; als die mensen veel klagen, maar ook veel wensen hebben EN vaak beiden zijn gaan werken, zie je dat nu terug.

Het is niet zo dat iedereen per se boven niveau moet presteren. Wij hebben door 2 verhuizingen tijdens schooltijd ook wel gemerkt dat het ook echt per regio, plaats en type school enorm verschillend is.

Maar als beide ouders (moeten) werken en vaak klagen over de financiën en men weet dat lager opgeleiden minder verdienen, wordt de drive om te studeren gewoon groter.

Nu al hoor je 16 jarigen over wat ze willen verdienen en dat ze te weinig verdienen bij de AH. Misschien hebben ze gelijk, maar het gaat om het idee en de druk erachter; ik moet x verdienen om een huis te kunnen huren/kopen, te kunnen leven en op vakantie te kunnen etc.

Weet al 2 gezinnen waar wordt gesproken over het paard verkopen. Dochter kan zelf niet genoeg verdienen naast school om het zelf te gaan onderhouden.
En misschien is SM daar wel van invloed, want daar zien ze mensen die het beter hebben, continu met kleding bezig zijn, make up etc

Dit is heel zeker een groot probleem. We krijgen allemaal nu al vanaf een jonge leeftijd mee dat we maar flink moeten verdienen en sparen. Ik heb een stagiaire laatst al gezegd "her is verstandig om nu al zoveel mogelijk te sparen. Straks kun je dat echt niet meer. dan ben je jezelf voor"

Ik ben iemand die hard heefr gespaard en nog niks over heeft nu op 21 (ik ben dan ook ak vroeg op eigen benen gezien ik een vriend heb). En ik kan echt niet slecht omgaan mer geld. Maar ik vind het sneu dat ik dit nu al moet zeggen tegen een 16 jarige die eigenlijk van haar leven zou moeten kunnen genieten. Ook zei zij tegen mij laatst dat ze het allemaal vermoeiend vindt. Ze loopt momenteel op de manege waar ik werk stage. En ze loopt hier al jaren binnen, dus dat is een voordeel. En ze werkt hier van 8 tot half 5. En daarna heefr ze amper tijd om even te douchen en eten om dan maar weer bij de AH te moeten werken. En ze moer al zelf haar eigen eten etc betalen dus ze heeft ook geen keuze. Ze zei letterlikk "ik ben gewoon uitgeput na zo'n dag."
Ik zei "dat jij dat zo doet joh. Ik had het niet eens geaccepteerd op jou leeftijd. Ik vind het knap van je, al zou je dit gewoon niet horen te doen nu al"
Volgens mij waardeerde ze dat wel. Ik kan alle complimenten die ik van werkgevers, docenten en stagebegeleiders heb gehad denk ik ook wel op 1 hand tellen. Echte oprechte complimenten. Je krijgt ze bijna niet. Je doet altijd maar wat fout.

En ik kan her niet hard genoeg benadrukken op alle ouders hier: alles wat jij doet en zegt heeft enorme invloed op je kind. Je kids zien jou als een voorbeeld van hoe de maatschappij in elkaar zit en hoe er geleefd moet worden. Let daar aub op. Dit wordt echt heel erg onderschat.

**Geplaatst**: 19-12-22 12:51

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 19-12-22 12:51

en ik denk dat daarin ook altijd het ideaal is geweest van 2 ouders, hard werken, vaak op vakantie. Rijk zijn is het ideaal, niet gelukkig en een fijn gezin.

Kijk maar naar hoe het als "minder" wordt gezien als je als ouder kiest te stoppen met werken als je kinderen hebt. Die afhankelijkheid van elkaar is niet oke, is iets slechts. Je moet onafhankelijk zijn, zelf je broek ophouden, daarnaast ook het huishouden (perfect) doen, 2x per jaar op vakantie and so on.

Een mooi streven, maar het is wel een druk die je je kinderen direct oplegt, dat zij dat ook moeten doen. En de nuance dat dat niet hoeft als je 20 bent verdwijnt dan soms.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-12-22 13:08

Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-22 13:08

Spaargeld moeten hebben op je 21e is ook niet perse realistisch denk ik?
Geen enkele van mijn vriende had een cent te makken na school of studie, enkel schulden.
Mijn ouders gingen trouwens met als enige bezit: 2 fietsen en een snelkookpan. Hun interieur (flatje op R’dam Zuid) bestond uit tuinstoelen en een bierkratje.

Misschien dat er tegenwoordig ook teveel drama van gemaakt wordt als je met niets start? Geen idee hoor.
Maar als mij was verteld destijds dat ik verloren zou zijn zonder spaargeld dan was ik zeker ook depressief geworden want dat had betekent dat ik thuis had moeten blijven wonen en niet de studie kunnen doen die ik graag wilde doen.

Een burnout krijg je zelden door hard werken maar door het missen van controle.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:12

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 19-12-22 13:12

Toch ben ik wel weer opgeroeid met spaargeld plus uitzet hebben voordat je op jezelf ging wonen.
Buiten op kamers wonen dan.
Mijn vriend idem dito. Dus toen wij ons eerste huis kochten hadden we wel een mooie start.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:13

Geplaatst: 19-12-22 13:13

Op die leeftijd (16 tot 25) ree ik paard bij. Ik moet er niet aan denken om op je 16de al keihard te moeten werken om je paard te kunnen betalen. In plaats daarvan had ik een verzorg paard 1 a 2 dagen in week inclusief les. Was erg leuke onbezorgde tijd en had ook alle tijd om lekker van de school te genieten.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:17

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 19-12-22 13:17

Sizzle, daar ben ik ook zeker in met je eens. Ben ook verbaasd dat tegenwoordig de norm is dat elke 20 jarige al een huis moet kunnen kopen , en wanneer dat niet kan is het drama. Ik heb zelf pas mijn eerste huisgekocht toen ik 32 was. Daarvoor prima gehuurd in wat kleiner woningen. Soms wat antikraak achtig constructies.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:18

Geplaatst: 19-12-22 13:18

@Sizzle

Dat laatste wat je benoemd zo had ik het ook nog niet beken dat het vooral gaat om een stukje controle ect.

Maar goed ik sta er nog steeds achter dat een week waarin je 40 uur draait niet heel gezond is. Ik weiger dat ook om te gaan doen puur vanuit mijn eigen gezondheid. Veel geld verdienen is leuk , maar je moet het geld ook uit kunnen geven maar vooral ook de mogelijkheid hebben om te ontspannen.

Ik 'sluit' mij elke dag ook even af door op mijn kamer te gaan zitten , muziek te luisteren en even te gamen. Vaak herhaal ik dan mijn dag even door mijn hoofd , maar zeurt er ook niemand aan mijn kop. Ik ben dit moment ook echt even nodig om weer op te laden.

Op mijn werk moet je sociaal erg aanwezig zijn ( de zorg) en veel communiceren met je collega's maar ook met cliënten. Dus even het sociale uitzetten op een dag is zeker wel nodig. Voortdurend bij mensen zijn is naar mijn inzien ook niet gezond. Regelmatig moet je echt wel even alleen iets ondernemen.

Ik kan bijvoorbeeld door ervaring echt goed tegen alleen zijn en mijzelf ook alleen redden.

En wat omtrent spaargeld , ik moet toch zeggen dat ik de jeugd vaak geld uit zie geven aan dingen die totaal niet nodig zijn. Dure kleding , drank , sigaretten. Toen ik op mijn tweede mbo zat , had ik bijna 10k op de bank omdat ik bijvoorbeeld niet elke week in de club stond en roken deed ik ook niet aan. Kleding kocht ik wel veel maar dan eens in de zoveel maanden zodat ik weer een lange tijd vooruit kon. Maar dat was echt toen ik het nog heel luxe had. Dat is inmiddels wel voorbij met een studieschuld en twee paarden. Maar door het sparen kon ik wel twee paarden kopen en dat had ik liever dan elke week uitgaan.

Ik heb in het begin heel veel mazzel gehad met de stufie. Ik kreeg best wat geld omdat mijn ouders mij financieel niet bij konden staan. De eerste jaren betaalde ik alleen mijn zorgkosten en daarvan kreeg ik ook grotendeels terug dus ik kon flink gaan sparen.

Maar de laatste jaren heb ik ontzettend slecht betaald gekregen waardoor mijn spaargeld flink naar beneden is gegaan. Balen? Ja zeker , maar ik heb nu liever even wat minder spaargeld en betaal liever mijn schuld nu even flink af. Maar dat maakt mijn gevoel niet minder ect. Ik moet nu tegen bepaalde uitjes en etentjes even nee zeggen , maar dat komt later wel weer.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:20

Geplaatst: 19-12-22 13:20

Sizzle schreef:
Spaargeld moeten hebben op je 21e is ook niet perse realistisch denk ik?
Geen enkele van mijn vriende had een cent te makken na school of studie, enkel schulden.
Mijn ouders gingen trouwens met als enige bezit: 2 fietsen en een snelkookpan. Hun interieur (flatje op R’dam Zuid) bestond uit tuinstoelen en een bierkratje.

Misschien dat er tegenwoordig ook teveel drama van gemaakt wordt als je met niets start? Geen idee hoor.
Maar als mij was verteld destijds dat ik verloren zou zijn zonder spaargeld dan was ik zeker ook depressief geworden want dat had betekent dat ik thuis had moeten blijven wonen en niet de studie kunnen doen die ik graag wilde doen.

Een burnout krijg je zelden door hard werken maar door het missen van controle.

Die laatste zin klopt echt!

**Geplaatst**: 19-12-22 13:21

Geplaatst: 19-12-22 13:21

Horsepride schreef:
Sizzle, daar ben ik ook zeker in met je eens. Ben ook verbaasd dat tegenwoordig de norm is dat elke 20 jarige al een huis moet kunnen kopen , en wanneer dat niet kan is het drama. Ik heb zelf pas mijn eerste huisgekocht toen ik 32 was. Daarvoor prima gehuurd in wat kleiner woningen. Soms wat antikraak achtig constructies.

een huis kopen is tegenwoordig wel wat veel gevraagd.
Maar wat geld voor een wasmachine en nieuw matras enz is toch wel fijn.
Beter dan 100 keer lunchen en op afbetaling die wasmachine moeten kopen.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:22

Geplaatst: 19-12-22 13:22

secricible schreef:
en ik denk dat daarin ook altijd het ideaal is geweest van 2 ouders, hard werken, vaak op vakantie. Rijk zijn is het ideaal, niet gelukkig en een fijn gezin.

Kijk maar naar hoe het als "minder" wordt gezien als je als ouder kiest te stoppen met werken als je kinderen hebt. Die afhankelijkheid van elkaar is niet oke, is iets slechts. Je moet onafhankelijk zijn, zelf je broek ophouden, daarnaast ook het huishouden (perfect) doen, 2x per jaar op vakantie and so on.

Een mooi streven, maar het is wel een druk die je je kinderen direct oplegt, dat zij dat ook moeten doen. En de nuance dat dat niet hoeft als je 20 bent verdwijnt dan soms.

Gezin draaien op 1 kostwinner is tegenwoordig onmogelijk. Komt ook doordat veel dingen tegenwoordig gebaseerd zijn op twee inkomens. Toen je een hypotheek kon krijgen samen de loon van je partner zijn de prijzen van de huizen verdubbeld. Het is wel een soort kip en ei verhaal.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:23

Geplaatst: 19-12-22 13:23

en toch ken ik nog prima gezinnen waar 1 ouder thuis zit en de ander werkt, die het financieel echt niet slecht hebben. Dus onmogelijk nee, maar wel de norm.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:25

Geplaatst: 19-12-22 13:25

Horsepride schreef:
Sizzle, daar ben ik ook zeker in met je eens. Ben ook verbaasd dat tegenwoordig de norm is dat elke 20 jarige al een huis moet kunnen kopen , en wanneer dat niet kan is het drama. Ik heb zelf pas mijn eerste huisgekocht toen ik 32 was. Daarvoor prima gehuurd in wat kleiner woningen. Soms wat antikraak achtig constructies.

Ik zie eerder dat de norm is dat een 20 jarige uit huis wil, maar niet kan omdat er qua huur niets te vinden is wat ook maar enigszins betaalbaar is. Daar zit juist de uitzichtloosheid.

Een huis kopen, daarvoor moet je inkomen als starter rond de 71.000 per jaar liggen. Dat is voor vrijwel geen enkele jongere haalbaar. Ik hoor ook nooit jongeren die bezig zijn met kopen.

(https://www.nu.nl/economie/6239320/star ... kopen.html)

**Geplaatst**: 19-12-22 13:28

Geplaatst: 19-12-22 13:28

DuoPenotti schreef:
Toch ben ik wel weer opgeroeid met spaargeld plus uitzet hebben voordat je op jezelf ging wonen.
Buiten op kamers wonen dan.
Mijn vriend idem dito. Dus toen wij ons eerste huis kochten hadden we wel een mooie start.

Maar waar moet je dat spaargeld mee opbouwen als je nog maar een bijbaan hebt als student/leerling en eigenlijk nauwelijks voldoende verdient om je eigen levensonderhoud te bekostigen?

Eerlijk gezegd alle 21-jarigen met noemenswaardig bedrag aan spaargeld die ik zie hebben dat geld van hun ouders gekregen. Prima en zeker niets mis mee

maar het is niet maakbaar, als je pech hebt dan heb je pech. Langer thuis kunnen blijven wonen is dan ook eigenlijk spaargeld wat je van je ouders cadeau krijgt, en niet iedereen krijgt die kans.

Of je zit juist noodgedwongen bij je ouders in huis vast doordat "starterswoningen" niet meer te betalen zijn met starterssalarissen :')

is ook niet bevoorderlijk voor mentale gezondheid.

Wat ik me trouwens afvraag, hebben tieners van nu daadwerkelijk zoveel meer mentale problemen dan vroeger of zijn we er misschien vooral anders naar gaan kijken wat diagnostiek betreft?

**Geplaatst**: 19-12-22 13:30

Re: Mentale gezondheid tieners

Geplaatst: 19-12-22 13:30

ik denk dat er ook wel meer mentale problemen zijn, als de zelfmoordcijfers stijgen en het cijfer dan meisjes hun leven geven daalt. Dat zijn geen dingen die gekoppeld zijn aan diagnostiek.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:31

Geplaatst: 19-12-22 13:31

Fly_high schreef:
DuoPenotti schreef:
Toch ben ik wel weer opgeroeid met spaargeld plus uitzet hebben voordat je op jezelf ging wonen.
Buiten op kamers wonen dan.
Mijn vriend idem dito. Dus toen wij ons eerste huis kochten hadden we wel een mooie start.

Maar waar moet je dat spaargeld mee opbouwen als je nog maar een bijbaan hebt als student/leerling en eigenlijk nauwelijks voldoende verdient om je eigen levensonderhoud te bekostigen?

Eerlijk gezegd alle 21-jarigen met noemenswaardig bedrag aan spaargeld die ik zie hebben dat geld van hun ouders gekregen. Prima en zeker niets mis mee maar het is niet maakbaar, als je pech hebt dan heb je pech. Langer thuis kunnen blijven wonen is dan ook eigenlijk spaargeld wat je van je ouders cadeau krijgt, en niet iedereen krijgt die kans.

Of je zit juist noodgedwongen bij je ouders in huis vast doordat "starterswoningen" niet meer te betalen zijn met starterssalarissen is ook niet bevoorderlijk voor mentale gezondheid.

Wat ik me trouwens afvraag, hebben tieners van nu daadwerkelijk zoveel meer mentale problemen dan vroeger of zijn we er misschien vooral anders naar gaan kijken wat diagnostiek betreft?

Niet iedereen studeert.
Er zijn ook mensen die met 18 gaan werken. In mijn tijd 16.

Al dan niet met 1 dag in de week naar school, maar de rest wel betaald.

En als je dan niet alles over de balk flikkert aan vakanties, dure kleding, uit eten enz.
Kun je best wat sparen.
Nee tegenwoordig geen huis, maar wel een fatsoenlijke inboedel.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:35

Geplaatst: 19-12-22 13:35

Ik was 19 toen we samen gingen wonen en 21 toen we onderhands ons eerste officiële huurhuis kregen, we hadden een wasmachine, koelkast mochten we van mijn opa en oma kopen, een bed en een gekregen bank en dressoir maar we hebben wel geleefd en dat pakt niemand ons meer af.
We gingen uit en op vakantie en dat kunnen ze ons niet meer afpakken.
Binnen de kortste keren hadden we onze meubels en een nieuwe slaapkamer vlak voor onze dochter kwam.

Als ik nu mijn kleinzoon zie die al twee jaar een relatie heeft, die moet echt aan de bak want de huizen groeien niet aan de boom, en voor een koophuis moeten ze een aardig bedrag gespaard hebben, het maakt het er niet leuker op.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:39

Geplaatst: 19-12-22 13:39

Horsepride schreef:
Sizzle, daar ben ik ook zeker in met je eens. Ben ook verbaasd dat tegenwoordig de norm is dat elke 20 jarige al een huis moet kunnen kopen , en wanneer dat niet kan is het drama. Ik heb zelf pas mijn eerste huisgekocht toen ik 32 was. Daarvoor prima gehuurd in wat kleiner woningen. Soms wat antikraak achtig constructies.

Dat herken ik echt niet. De gemiddelde 20 jarige is bezig met studeren en heeft nog lang geen zicht op voldoende inkomen voor kopen. Thuiswonen of op kamers is nu de norm op die leeftijd.

Terwijl mijn ouders direct vanuit huis op 1,5 ongeschoold inkomen een kast van een huis konden kopen wat je nu met modaal inkomen nog nieteens kan bekostigen.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:39

Geplaatst: 19-12-22 13:39

Shadow0 schreef:
Lijsken schreef:
En ik vind ook dat ouders vaak heel controlerend zijn. Ter indicatie; Ouders krijgen een melding op hun smartphone bij elk cijfer van kindlief...

Daarbij lijkt het overigens alsof de ouders controlerend zijn, maar het zijn uiteindelijk de scholen die die instellingen zo zetten, en die dat normaal vinden, en ook weer uitdragen dat ouders daar betrokken bij moeten zijn.

Veel druk komt rechtstreeks of indirect van scholen, en ouders doen daar wel in mee, maar ik weet niet of het klopt dat dit allemaal van ouders uitgaat.

Hier in België heb je smartscool en ook daar hoor ik niets anders dan klachten over door mijn collega's die kinderen hebben. Huiswerk dat s'avonds om 22u nog gemeld wordt aan de ouders en leerlingen tegen s'anderendaags. Ook ouders worden gek van die meldingen die ze constant krijgen. Nu hoor ik veel klachten over lessen die wegvallen doordat er geen leerkrachten zijn. Tja leg dan maar aan een tiener uit dat hij niet naar huis mag als hij zich moet bezighouden in de studie. Ik had daar zelf als tiener een bloedhekel aan en ik ben er nu zelf 49. Gelukkig waren ontbrekende leraren een zeldzaamheid in mijn tijd.

**Geplaatst**: 19-12-22 13:43

Geplaatst: 19-12-22 13:43

Her is nier de verwachting dat iemand van mijn leeftijd al een eigen huis moet hebben. Het vroegtijdig sparen is gewoon nodig om uberhaupt rond te komen als je dan eens op jezelf gaat.

Ik noem even mijn eigen situatie op. Mijn vriend en ik wonen samen. Hij is 26 en ik 21. Ik ben ook al op mijn 19e al zo'n beetje bij hem ingetrokken. Dus ik ben ook een vroege vogel.
Ik had best wel wat gespaard. We zitten in een huurhuisje momenteel. Maar, van ons beiden is ons spaargeld weg. We kunnen samen amper sparen. We hebben in die tijd issues met dingen gehad zoals de auto of een nieuwe wasmachine kopen omdat de oude kapot was. Allemaal die dingen zijn godsamme duur. Daardoor is ons spaargeld nu al weg. Mijn ouders hebben als kerstcadeau de vervanging van onze autobanden betaald. Ik kan ze zelf namelijk niet betalen. En de banden waren denk ik wel afgekeurd geweest bij de volgende keuring. Die zaten aan het einde van hun leven. Mijn opa had er bij de vorige keuring voor gewaarschuwd. Als mam en pap dat nier hadden gedaan had ik tegen de tijd van de volgende keuring misschien niet eens naar werk kunnen gaan. Want ik heb de auro nodig daarvoor. De keuring zelf zie ik ook flink tegenop. Ik weet niet hoe we dat gaan betalen.

En inderdaad. De huur is niet normaal hoog. En wat heel krom is, is dat je geen huurtoeslag meer krijgt vanaf 700 aan huur per maand, maar het overgrote deel van de beschikbare huurplekken zitten boven die 700 euro. Wij begonnen met een all inclusief van 900 euro. Dit is dus inclusief gas, electra en water. Doordat de electriciteit zo omhoog is geschoten zitren we nu boven de 1200 elke maand. Dat is bijna 3 kwart van her loon van mijn vriend. Ik krijg maandelijks een barre 650 per maand. Ik kan ook niet meer krijgen want ik val overal net buiten de boot waardoor ik nergens geen ondersteuning kan krijgen. We houden samen misschien 300 euro over in de maand. En, voor onze leeftijd is dat zelfs veel. Daar ben ik me van bewust. Maar we moeten bijna elke maand wel weer aan onze spaarpot zitten omdat er dan weer eens onverwachte kosten zijn ofzo. 300 is niet veel als je samen rond de 2500 per maand verdient. En zonder de ondersteuning van mijn ouders was dat zelfs nog minder geweest. Ik heb veel aan ze te danken.

Dus her gaat niet om een huis hebben op je 20e. Djngen zijn gewoon zodanig duur dat je een flink spaarpotje moet hebben om uberhaupt rond te komen. Vooral in her begin

**Geplaatst**: 19-12-22 13:46

Geplaatst: 19-12-22 13:46

Sizzle schreef:
Spaargeld moeten hebben op je 21e is ook niet perse realistisch denk ik?
Geen enkele van mijn vriende had een cent te makken na school of studie, enkel schulden.
Mijn ouders gingen trouwens met als enige bezit: 2 fietsen en een snelkookpan. Hun interieur (flatje op R’dam Zuid) bestond uit tuinstoelen en een bierkratje.

Misschien dat er tegenwoordig ook teveel drama van gemaakt wordt als je met niets start? Geen idee hoor.
Maar als mij was verteld destijds dat ik verloren zou zijn zonder spaargeld dan was ik zeker ook depressief geworden want dat had betekent dat ik thuis had moeten blijven wonen en niet de studie kunnen doen die ik graag wilde doen.

Een burnout krijg je zelden door hard werken maar door het missen van controle.

Mijn zoon is 25 en werkt va zijn 16e. Was geen verplichting, maar we waren uit eten, hij raakte aan de praat en is daar begonnen. Hij is steeds meer uren gaan werken en maakt al jaren krankzinnig veel uren, maar vaak met veel plezier ook.

Ik heb weleens gezegd; spaar eens wat, maar dat vond hij lastig. Nu spaart hij omdat hij een doel heeft. Ik zei laatst; je had al eerder kunnen sparen en behoorlijk wat kunnen hebben. Maar hij zei heel wijs; dat is wel zo, maar ik heb het wel uitgegeven aan leuke dingen en een gave tijd gehad.

Horsepride schreef:
Sizzle, daar ben ik ook zeker in met je eens. Ben ook verbaasd dat tegenwoordig de norm is dat elke 20 jarige al een huis moet kunnen kopen , en wanneer dat niet kan is het drama. Ik heb zelf pas mijn eerste huisgekocht toen ik 32 was. Daarvoor prima gehuurd in wat kleiner woningen. Soms wat antikraak achtig constructies.

Maar huren is ook geen optie. Onze zoon is eerst op een huis gaan passen en daarna wilde een vriend samenwonen. Die wilde samenwonen en toen verhuisde hij naar een ander appartement met een andere vriend.
Nu wilde hij zelf samenwonen en hebben ze ruim een jaar geleden iets kunnen huren. Maar elk huis dat hij tot nu toe huurde was hogere huur dan wij aan hypotheek betalen en als je ziet wat ze daarvoor krijgen is het echt niet zo geweldig.
Nu iets gerenoveerd, maar erg klein. Dan kunnen anderen dat wel prima vinden, maar er blijft dan minder over om te sparen en het is gewoon krom dat ze niet voor hetzelfde maandbedrag iets kunnen kopen.

En wat maakt het uit hoe jong ze zijn? Ze werken, betalen hun dingen en zijn niemand verantwoording schuldig. Vroeger hadden mensen op hun 25e al een heel gezin.
Het is niet aan een ander om te oordelen wanneer mensen op eigen benen willen of moeten staan.

secricible schreef:
en toch ken ik nog prima gezinnen waar 1 ouder thuis zit en de ander werkt, die het financieel echt niet slecht hebben. Dus onmogelijk nee, maar wel de norm.

Maar dan heb je alweer een voorbeeld. Dan moet het loon wel dusdanig hoog liggen dat dit mogelijk is.

**Geplaatst**: 19-12-22 14:02

Geplaatst: 19-12-22 14:02

secricible schreef:
en toch ken ik nog prima gezinnen waar 1 ouder thuis zit en de ander werkt, die het financieel echt niet slecht hebben. Dus onmogelijk nee, maar wel de norm.

Geboren in 89
Ik zit thuis ml werkt. En heeft gewoon gemiddeld aan salaris Koophuis en we hebben het financiële prima. We begonnen met 0 op de rekening en sparen deden we niet aan in onze jeugd. Veel uitgegeven aan plezier.
Huis gekocht toen ik 20 was en ml 25 jaar.

Maar jeugd wil tegenwoordig ook zoveel. Toen we dit huis kochten was het onze smaak niet tegenwoordig moet alles perfect en zo veel en groot mogelijk zijn(zie je ook wel terug in die koop programmas op tv)

**Geplaatst**: 19-12-22 14:19

Geplaatst: 19-12-22 14:19

StalNollie schreef:
secricible schreef:
en toch ken ik nog prima gezinnen waar 1 ouder thuis zit en de ander werkt, die het financieel echt niet slecht hebben. Dus onmogelijk nee, maar wel de norm.

Geboren in 89
Ik zit thuis ml werkt. En heeft gewoon gemiddeld aan salaris Koophuis en we hebben het financiële prima. We begonnen met 0 op de rekening en sparen deden we niet aan in onze jeugd. Veel uitgegeven aan plezier.
Huis gekocht toen ik 20 was en ml 25 jaar.

Maar jeugd wil tegenwoordig ook zoveel. Toen we dit huis kochten was het onze smaak niet tegenwoordig moet alles perfect en zo veel en groot mogelijk zijn(zie je ook wel terug in die koop programmas op tv)

Dit laatste vind ik nogal generaliserend. Ik ken veel jongvolwassenen die het met kringloopmeubels en oude spullen van kennissen moeten doen. En dan nog steeds moeten huren omdat kopen gewoon niet haalbaar is.

Progamma's zoals VT wonen zie ik meer als een programma voor mensen(de deelnemers) met een bovenmodaal inkomen of met rijke ouders.

Edit: spellingsfout

Laatst bijgewerkt door _Mar3 op 19-12-22 14:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-12-22 14:19

Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-22 14:19

Van antikraak of in een gedeeld afbraakpantje wonen op je 20e krijg je echter ook geen burn-out of eetstoornis en al zeker niet op je 14e.

Ook het moeten rondkomen zonder spaargeld is van alle tijden, dus dat kan ook nooit de kern zijn.

Hoe mee ik lees hoe meer ik zie over aan verwachtingen moeten voldoen of in het systeem mee moeten. Hoe zien de jongeren hier een optie om je daar van los te maken?
Dus niet harder studeren dan dringend noodzakelijk voor je eigen persoonlijke doel, gewoon niet iets kopen omdat het de norm is en wat je niet perse nodig hebt?
Wat is er voor nodig om kinderen meer macht over hun eigen leven te geven?

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 19-12-22 14:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-12-22 14:19

Geplaatst: 19-12-22 14:19

StalNollie schreef:
secricible schreef:
en toch ken ik nog prima gezinnen waar 1 ouder thuis zit en de ander werkt, die het financieel echt niet slecht hebben. Dus onmogelijk nee, maar wel de norm.

Geboren in 89
Ik zit thuis ml werkt. En heeft gewoon gemiddeld aan salaris Koophuis en we hebben het financiële prima. We begonnen met 0 op de rekening en sparen deden we niet aan in onze jeugd. Veel uitgegeven aan plezier.
Huis gekocht toen ik 20 was en ml 25 jaar.

Maar jeugd wil tegenwoordig ook zoveel. Toen we dit huis kochten was het onze smaak niet tegenwoordig moet alles perfect en zo veel en groot mogelijk zijn(zie je ook wel terug in die koop programmas op tv)

Maar dat is niet leeftijd afhankelijk.

Kan van alle leeftijden wel mensen die van alles willen en moeten. Steeds weer verhuizen om groter of luxer en toch weer vrijstaand te wonen. Er moet een verre reis komen naar X

Kan nou niet zeggen dat jongeren zo veeleisend zijn en ouderen niet. Juist de 30-70 jarigen hoor ik veel klagen, wensen en eisen.

Jongeren zijn vaak bezig met het nu, willen wel leuke dingen doen en dingen hebben, maar de grote dingen zien ze vaak nog wel als toekomst.
Een enkeling die om ver reizen geeft, maar dat komt vaak ook mee in opvoeding.