Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-01-22 15:51

Geplaatst: 15-01-22 15:51

Sizzle schreef:
Honden en Frankrijk, breek me de bek niet open
Nog nooit zo vaak een hond in de staart van mijn paard gehad als in de Elsass

Idem Spanje trouwens. Ik heb nu al 3x meegemaakt in Spanje dat ik me tussen een hond en mijn kind gezet heb voor het geval het mis gast. Nee, geen zwervers, gewoon honden waar de baas bij loopt op de stoep in een dorp of stad.

En nee, mijn kind aait geen vreemde honden en trekt ook niet hun aandacht. Gewoon letterlijk aangestormt komen met de rugharen omhoog, brrrr.

Ik heb in Frankrijk ook de meeste aanvaringen gehad met honden. Maar de grootste angst heb ik gehad met ganzen :')

Doodeng die beesten!

**Geplaatst**: 16-01-22 08:49

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 16-01-22 08:49

Ik ken diverse mensen met honden in FRankrijk en die honden lopen door hele weilanden overdag, worden nooit uitgelaten, zijn gewoon vrij. Overigens nooit gehoord dat ze mensen wat aandoen. Maar dat mag dus officieel niet begrijp ik.

Als je een hond hebt wat het terrein bewaakt, dan hoort die hond niet het gebied er omheen ook te bewaken. Als de hond dus met de borst over het hek springt en vervolgens ook handen en armen kan grijpen op de stoep, dan hoort de hond korter vastgezet te worden.

En ik denk dat veel mensen geen kinderen en geen honden kunnen opvoeden. Je moet bij beide extreem consequent zijn. Ik zeg altijd over dieren (ook paarden en katten) het zijn net kleine kinderen, je moet duidelijk grenzen stellen.

**Geplaatst**: 16-01-22 09:47

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 16-01-22 09:47

Bij kinderen komt daar de moeilijkheid nog bij, dat je er niet bent met "ze moeten gewoon luisteren" maar dat het ook nog wel goed zelf denkende volwassenen moeten worden. Een hond blijft altijd een hond, maar een kind blijft niet altijd een kind

**Geplaatst**: 16-01-22 11:58

Geplaatst: 16-01-22 11:58

germie schreef:
En ik denk dat veel mensen geen kinderen en geen honden kunnen opvoeden. Je moet bij beide extreem consequent zijn. Ik zeg altijd over dieren (ook paarden en katten) het zijn net kleine kinderen, je moet duidelijk grenzen stellen.

Ik denk dat het vooral zo is omdat iedereen z'n eigen methodes en regels heeft en dat andere mensen het lekker vinden om daar iets van te vinden.

**Geplaatst**: 16-01-22 14:55

Geplaatst: 16-01-22 14:55

En mensen oordelen vaak veels te snel. Niet alle zich misdragende kinderen zijn slecht opgevoed. Het is altijd een moment opname en je weet als buitenstaander nooit de achtergrond van het kind cq dat moment/ dag.
De liefste kinderen kunnen monsters zijn met een kort lontje als ze ziek zijn of slecht geslapen of een rugzakje hebben terwijl ze normaal zo gezellig zijn.
Wij oordelen vaak zo snel.

**Geplaatst**: 16-01-22 16:45

Geplaatst: 16-01-22 16:45

pien_2010 schreef:
En mensen oordelen vaak veels te snel. Niet alle zich misdragende kinderen zijn slecht opgevoed. Het is altijd een moment opname en je weet als buitenstaander nooit de achtergrond van het kind cq dat moment/ dag.
De liefste kinderen kunnen monsters zijn met een kort lontje als ze ziek zijn of slecht geslapen of een rugzakje hebben terwijl ze normaal zo gezellig zijn.
Wij oordelen vaak zo snel.

Dat vooral ja :')

Mijn kids zijn meestal wel gezellig maar soms staat even de pet verkeerd en lijken het wel kinderen van de duivel.
Ze kunnen ook op jonge leeftijd hun emoties niet altijd onder controle houden en moeten dat nog leren.
Je hoopt altijd dat ze zo’n meltdown niet in de supermarkt krijgen maar mijn jongste heeft zich al meerdere keren in de supermarkt op de grond neergestort omdat er iets niet ging zoals verwacht.
De oudste doet zulke dingen echt alleen maar thuis en daarvan geloven mensen niet eens dat hij ook wel eens stout en onuitstaanbaar is.

**Geplaatst**: 16-01-22 17:04

Geplaatst: 16-01-22 17:04

verootjoo schreef:
pien_2010 schreef:
En mensen oordelen vaak veels te snel. Niet alle zich misdragende kinderen zijn slecht opgevoed. Het is altijd een moment opname en je weet als buitenstaander nooit de achtergrond van het kind cq dat moment/ dag.
De liefste kinderen kunnen monsters zijn met een kort lontje als ze ziek zijn of slecht geslapen of een rugzakje hebben terwijl ze normaal zo gezellig zijn.
Wij oordelen vaak zo snel.

Dat vooral ja
Mijn kids zijn meestal wel gezellig maar soms staat even de pet verkeerd en lijken het wel kinderen van de duivel.
Ze kunnen ook op jonge leeftijd hun emoties niet altijd onder controle houden en moeten dat nog leren.
Je hoopt altijd dat ze zo’n meltdown niet in de supermarkt krijgen maar mijn jongste heeft zich al meerdere keren in de supermarkt op de grond neergestort omdat er iets niet ging zoals verwacht.
De oudste doet zulke dingen echt alleen maar thuis en daarvan geloven mensen niet eens dat hij ook wel eens stout en onuitstaanbaar is.

Een meltdown kan gebeuren, maar het is aan de ouders hoe hierop te reageren.....

Kind maar "gewoon" lekker laten krijsen in de supermarkt vind ik dus écht not done en is zéér vervelend voor anderen.

Pak je kind bij de kladden en loop even de supermarkt uit en laat hem / haar op een rustige locatie tot rust komen. Bijvoorbeeld door het kind even in de auto te zetten en dáár te laten uitrazen.

Maar ouders die een stront vervelend kind gewoon laten gaan is niet grappig en als dat voor mijn voeten gebeurd kan kindlief echt een preek van mij krijgen als mama/ papa dat niet doet.

Hetzelfde geld voor rondrennende kinderen in de winkel.

Als ik zie dat de ouder ingrijpt en een waarschuwing geeft, laat ik het in eerste instantie even gaan. Maar rent dat kind vervolgens wéér voor mijn voeten, dan zeg ik er zélf wel iets van. Niets vervelender dan rennend gespuis als je probeert rustig te winkelen.

Laatst bijgewerkt door mvdende op 16-01-22 17:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-01-22 17:05

Geplaatst: 16-01-22 17:05

Soms vraag ik mij af of mensen oud geboren zijn en daardoor weinig begrip hebben..

Kinderen voelen ook spanningen bij ouders aan en dat kan ze in draken veranderen...
En wie heeft er niet af en toe spanning...

**Geplaatst**: 16-01-22 17:20

Geplaatst: 16-01-22 17:20

Echwel schreef:
Soms vraag ik mij af of mensen oud geboren zijn en daardoor weinig begrip hebben..

Kinderen voelen ook spanningen bij ouders aan en dat kan ze in draken veranderen...
En wie heeft er niet af en toe spanning...

Nee hoor dat begrijp ik echt wel. Het is altijd een wisselwerking. En je hebt je eigen gevoel/spanning ook niet altijd in de hand.

Mvdende, ik ga echt niet gelijk uit de winkel vertrekken als er een meltdown is. Ik ben daar nl omdat ik eten nodig heb dus als ik wegga heb ik en een brullend kind en een hongerig kind.

Sorry dat huilende kinderen ook bij de maatschappij horen. Gelukkig zijn de meeste mensen wat vergevingsgezinder. Ik hoor vooral: ach, zo liep ik hier 10 jaar geleden ook; weet hoe je je voelt. Het gaat weer over. Daar heb je meer aan dan rare blikken. Hoewel ik echt schijt heb aan wat anderen van mij en mijn opvoedtechnieken vinden

ik weet dat ik het beste doe (probeer te doen) voor mijn kinderen.

**Geplaatst**: 16-01-22 17:32

Geplaatst: 16-01-22 17:32

De grootste ergernis is niet dat blerende kind, maar die moeder die doet alsof ze het niet hoort. Als moeder zou zeggen: "het spijt me dat mijn kind zo te keer gaat, ze is moe en ik had geen oppas en ik moet toch écht even wat halen" dan is de angel er gewoon uit. Maar als je als geirriteerde mede-klant het idee hebt dat moeders er geen flikker aan (wil of kan) doen, dán komt het stoom je uit de oren. Dat kind kan er weinig aan doen en die moeder op dat moment óók niet, maar laat als moeder in hemelsnaam merken dat je er zelf ook van baalt maar in ieder geval óók vanuit opvoedkundig oogpunt niet van plan bent het kind z'n zin te geven.

Ik heb trouwens zelf wel eens een kind dat tot 2x toe expres de winkelwagen hard tegen m'n benen aanreed terwijl de moeder keek en niet ingreep ernstig toegesproken en gezegd dat-ie het geen derde keer moest doen, want dan reed ik die kar hoogstpersoonlijk over z'n eigen benen. Waarna ik moeder aankeek en zei: jouw keus om te voorkomen dat ik dat moet doen.

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 16-01-22 17:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-01-22 17:32

Geplaatst: 16-01-22 17:32

Er zijn echt veel volwassenen die niets met kinderen hebben en ze al heel snel irritant vinden. Dat ongeduld of irritatie niveau lijkt toegenomen vergeleken met toen ik klein was en kleine kinderen had.

Ik heb ooit met ouders ernstig een gesprek gehad (was toen in functie en hoorde dat ook te doen) met tip en trics voor de opvoeding. Ik heb bij deze ouders de 1ste keer het bad scenario geschetst als ze het roer niet zouden omgooien. Ook begeleiding aangeboden. Maar er was niets ad hand volgens de ouders en helaas was het kind 4 jaar later een onuitstaanbaar mêske. Maar dat was ze niet van oorsprong.
De meeste kinderen vind ik echt heel erg leuk en zetten ze gewoon de ouders op dat moment voor schut en dat vind ik altijd zo sneu voor hen. De meeste ouders reageren goed maar niet alles is gelijk op te lossen want er moet wel eten gekocht worden dus soms is de situatie zo dat het kind loopt te krijsen of te jengelen. Altijd geef ik de ouders een knipoog met een vriendelijke lach. Ze voelen zich vaak al ellendig genoeg.

Maar ik zie ook situaties waarin de kinderen in winkels en restaurants etc niet bij de ouders hoeven te blijven met alle ellende van dien. Obers die over worden gelopen, winkelwagentjes die tegen kwetsbare benen aan kletteren etc.. Niet ok.

**Geplaatst**: 16-01-22 17:40

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 16-01-22 17:40

Daarom.heeft mijn kleinzoon een action verbod, gooide zich daar in een toeval.
Maar ook dat kwam door omstandigheden en hebben we opgelost..

Het kan gewoon altijd een keer gebeuren

**Geplaatst**: 16-01-22 17:41

Geplaatst: 16-01-22 17:41

mvdende schreef:
Maar ouders die een stront vervelend kind gewoon laten gaan is niet grappig en als dat voor mijn voeten gebeurd kan kindlief echt een preek van mij krijgen als mama/ papa dat niet doet.

Kijk als kinderen jou voorde voeten lopen/rennen, mag je daar natuurlijk wat van zeggen.

Maar een kind die een "bui" in de winkel heeft, waar ouders bij staan en in jouw ogen te weinig/niks doen heb je niks van te zeggen.

Ik vroeg mij altijd al af waarom er mensen zijn die denken mijn kind te moeten corrigeren.
Als ik een krijsend kind in de winkel zie dan zeg ik (terwijl ik langsloop) tegen de ouders; "Goh die heeft er geen zin meer in vandaag".
Meer niet.

@Ibbel
Mijn zoon werd ook wel eens streng toegesproken door mensen en zelfs een keer iemand die vol in zijn gezicht ging schreeuwen en zei: kijk dat vind jij ook niet leuk hé, nu je kop houden.
Waarom moet ik mijzelf verantwoorden waarom mijn kind huilt/jengelt/schreeuwt?
Als ik zeg: sorry hij is autistisch en geschrokken, zeggen ze weer dat ik dat niet als excuus moet gebruiken en maar eerst eens moet gaan opvoeden.

Het aparte is:
Loopt iemand met een duidelijk gehandicapt kind of dement persoon die "vervelend" is, dan heeft iedereen daar zonder uitleg begrip voor. En zullen zelfs verontwaardigd reageren als de begeleider/ouder zo'n iemand streng toespreekt.
Maar een kind die een meltdown krijgt moet direct door ouders gecorrigeerd worden?!

**Geplaatst**: 16-01-22 17:49

Geplaatst: 16-01-22 17:49

Brainless 1000% mee eens
Soms is het niet uit te leggen en niet snel op te lossen
Maar het oordelen en veroordelen van andere mensen is soms heel moeilijk

**Geplaatst**: 16-01-22 18:03

Geplaatst: 16-01-22 18:03

Kind hoeft niet gecorrigeerd te worden, maar een moeder die éven laat blijken dat ze snapt dat het niet leuk is voor de omgeving scheelt gewoon. Gewoon even 'sorry dat mijn kind zo tekeer gaat' zeggen. Hoe moeilijk kan het zijn? Je hoeft niets uit te leggen, alleen maar van jóuw kant een beetje begrip tonen, dan krijg je het óók terug nl.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:04

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 16-01-22 18:04

Maar aan wie dan precies? Iedereen in de supermarkt?
Ik maak altijd dat ik snel m’n spullen pak en weg ben :')

Als ik ook nog moet kijken wie er allemaal last van heeft duurt het nog langer.

Ik begrijp ook niet goed hoe mensen zich eraan storen.
Als ik zoiets zie vind ik het juist voor de ouder die erbij is het allerergst.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:13

Geplaatst: 16-01-22 18:13

Ik zeg altijd tegen een kind dat zich in een toeval gooit dat ik het niet kan horen
Of hij/zij niet harder kan schreeuwen

Werkt als.een tierelier

**Geplaatst**: 16-01-22 18:15

Geplaatst: 16-01-22 18:15

verootjoo schreef:
Maar aan wie dan precies? Iedereen in de supermarkt?
Ik maak altijd dat ik snel m’n spullen pak en weg ben
Als ik ook nog moet kijken wie er allemaal last van heeft duurt het nog langer.

Ik begrijp ook niet goed hoe mensen zich eraan storen.
Als ik zoiets zie vind ik het juist voor de ouder die erbij is het allerergst.

Een kind die als een zeester op de grond ligt te jengelen geeft anders een aardige opstopping omdat mensen er niet meer langs kunnen.

En niet iedere volwassen kan heel goed tegen het geschreeuw van kinderen.

Ik persoonlijk kan er dus Absoluut NIET tegen (autisme en dat soort geluiden komen nog eens 1000x sterker binnen) en eigenlijk jaag je mij met je krijsende kind de winkel uit....want ik probeer zo snel mogelijk bij het gekrijs vandaan te komen.

En dat is de omgedraaide wereld. Dat ik moet "vluchten" voor jouw zich misdragende kind en zonder eten de winkel uit kom.....

Dan beter als ouder even de winkel uit lopen met je meltdown kind, zodat de overige mensen gewoon verder kunnen zonder problemen.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:20

Geplaatst: 16-01-22 18:20

Ibbel schreef:
Kind hoeft niet gecorrigeerd te worden, maar een moeder die éven laat blijken dat ze snapt dat het niet leuk is voor de omgeving scheelt gewoon. Gewoon even 'sorry dat mijn kind zo tekeer gaat' zeggen. Hoe moeilijk kan het zijn? Je hoeft niets uit te leggen, alleen maar van jóuw kant een beetje begrip tonen, dan krijg je het óók terug nl.

Jij kunt ook beginnen met dat begrip tonen toch? Je kunt er toch vanuit gaan dat de ouders die dat overkomt dat zelf niet geweldig vinden? Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat iemand dat voor de lol zo laat verlopen.

Dus ga er gewoon van uit dat er vast redenen zijn. (Dat dit anders is als een kind specifiek jou lastig valt en pijn doet, zoals hard tegen je benen aan rijden, dat snap ik wel. Dat is gericht en specifiek, dat je daar boos en verontwaardigd over bent snap ik wel, en ja, dan lijkt het me volkomen terecht om te verwachten dat ouders daar wel ingrijpen en ook excuses aanbieden.)
Maar kinderen die gewoon over hun toeren zijn in de winkel zonder dat het iets met jou te maken heeft, die kun je gewoon het voordeel van de twijfel geven: die ouders willen dat ongetwijfeld niet zo, doen vast hun best er het beste van te maken en hebben waarschijnlijk niet de energie om ook nog alle mensen in de winkel af te gaan. En dat hoort ook bij het leven, dat is allemaal niet zo'n probleem.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:31

Geplaatst: 16-01-22 18:31

mvdende schreef:
Ik persoonlijk kan er dus Absoluut NIET tegen (autisme en dat soort geluiden komen nog eens 1000x sterker binnen) en eigenlijk jaag je mij met je krijsende kind de winkel uit....want ik probeer zo snel mogelijk bij het gekrijs vandaan te komen.

En dat is de omgedraaide wereld. Dat ik moet "vluchten" voor jouw zich misdragende kind en zonder eten de winkel uit kom.....

Dat is heel vervelend, maar er zijn nu eenmaal verschillende mensen in de maatschappij.
Ik verwacht niet van mensen dat ze mij aankijken als ik ze wat wil vragen/zeggen en ben niet beledigd als mensen niets zeggen en mij ontwijken.

Hier 3 autisten in huis, dus weet daar alles van.
1 overstuur kind waardoor de ander helemaal overstuur werd omdat die daar niet tegen kon.. zo gezellig

Mijn zoon gaat naar de winkel met zijn noise cancelling koptelefoon op (op slechte dagen) want hij kan dan ook niet tegen het omroepen door de winkel of hard pratende mensen.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:35

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 16-01-22 18:35

De wereld draait om meerdere mensen en meerdere kinderen niet om 1 persoon
Het hele leven is geven en nemen en soms.moet je meer nemen dan anders

Wat zou het mooi zijn als iedereen rekening met elkaar zou kunnen houden, helaas werkt het niet zo en moet je ook incasseren.

De een heeft last van oude mensen de ander van kinderen..
Zo.is het leven

**Geplaatst**: 16-01-22 18:37

Geplaatst: 16-01-22 18:37

mvdende schreef:
Ik persoonlijk kan er dus Absoluut NIET tegen (autisme en dat soort geluiden komen nog eens 1000x sterker binnen) en eigenlijk jaag je mij met je krijsende kind de winkel uit....want ik probeer zo snel mogelijk bij het gekrijs vandaan te komen.

En dat is de omgedraaide wereld. Dat ik moet "vluchten" voor jouw zich misdragende kind en zonder eten de winkel uit kom.....

Dan beter als ouder even de winkel uit lopen met je meltdown kind, zodat de overige mensen gewoon verder kunnen zonder problemen.

Ach kom op. Een kind met een driftbui is geen misdragend kind, maar een normaal proces. En als je zo gevoelig bent voor geluid zou je een koptelefoon kunnen dragen of je boodschappen bestellen.
Verwachten dat iedereen zich aan jou aanpast is ook echt de omgekeerde wereld.
Kinderen zijn nog altijd onderdeel van de maatschappij. En moeten dingen leren. Kan ze moeilijk tot hun 18e binnenhouden en dan verwachten dat de weten hoe ze zich horen te gedragen.

**Geplaatst**: 16-01-22 18:38

Geplaatst: 16-01-22 18:38

Eerlijk gezegd heb ik zelden of nooit last van mensen behalve bumperklevers of mensen die agressief zijn in het verkeer (hoe Noordelijker we komen hoe ongeduldiger mensen worden en Parijs en Randstad Holland spannen de kroon).

**Geplaatst**: 16-01-22 18:38

Geplaatst: 16-01-22 18:38

Het is ook niet erg sociaal om je boodschappen maar onbetaald op een hoopje achter te laten en naar buiten te stuiven met een hysterisch kind, waar dan ook weer allerlei mensen een mening over hebben... ik heb die kleine ook wel eens als een weekendtas aan de rugbanden van zijn tuinbroek mee terug naar de auto gedragen omdat er niks mee te beginnen was

Dan zie je ook allerlei afkeurend hoofdschuddende, misnoegde koppen tussen de meelevende blikken en de enkele grote grijns die het wel een geinig gezicht / handige oplossing vinden

Natuurlijk is het küt als je zo'n loeiend kind in een winkel treft.
En natuurlijk zijn er ouders bij die onverschillig zijn als hun kind rottigheid uithaalt.
En is het logisch dat andere mensen dan in kunnen grijpen, zéker als kind (bijna) tegen hen aan botst ofzo.

Maar over het algemeen zullen de ouders met zo'n zeikerd zelf ook balen als een stekker en liefst z.s.m. de winkel uit willen. Maar ze kunnen ook moeilijk die boodschappen onbetaald achterlaten want dat is:

- eigenlijk gewoon heel raar, zo'n gevulde kar of wagen zomaar achterlaten
- niet netjes tegenover het winkelpersoneel dat het weer op kan ruimen
- je had die boodschappen toch nodig waarschijnlijk want gaat niet voor de lol met kind naar winkel

- je wilt kind ook niet leren dat het bij zin geen maar hoeft te brullen en je gaat weer lekker naar buiten $*\%/*$

Soms valt er best wat te corrigeren, kan je zo'n kind-met-meltdown best bij je houden, maar als ze echt finaal doordraaien is er op dat moment NIKS mee te beginnen en heb je wellicht de keuze tussen kind maar even laten liggen of laten lopen of het spartelend vastpakken en het om zich heen laten trappen in de rij voor de kassa.....wat me ook niet fijn lijkt voor de mensen er omheen.

Zo erg heb ik het gelukkig nooit gehad maar dat had best kunnen gebeuren

En dan zal je toch een keuze moeten maken.

Het is natuurlijk ook vreselijk irritant wanneer je een zeikend dramakind wilt duidelijk maken dat op de grond een tantrum houden geen enkel effect heeft. En dat je dat doet door er totáál geen aandacht aan te geven...ook al schaam je je op dat moment rot en zou je dat kind misschien zelf ook wel wat aan willen doen

En dat je dat punt dan niet kunt maken doordat iemand anders zich er tegenaan gaat staan bemoeien.... dat had mijn moeder toen mijn zus klein was en zo lag te drammen. Zij liep weg en toen kwam er een vrouw achter haar aan "Mevrouw, u vergeet uw kind...!" En die kwam zelfs dat kind terugbrengen....zucht.

(mijn moeder heeft gezegd dat ze haar terug moest leggen trouwens :))

)

**Geplaatst**: 16-01-22 20:13

Geplaatst: 16-01-22 20:13

mvdende schreef:
verootjoo schreef:
Maar aan wie dan precies? Iedereen in de supermarkt?
Ik maak altijd dat ik snel m’n spullen pak en weg ben
Als ik ook nog moet kijken wie er allemaal last van heeft duurt het nog langer.

Ik begrijp ook niet goed hoe mensen zich eraan storen.
Als ik zoiets zie vind ik het juist voor de ouder die erbij is het allerergst.

Een kind die als een zeester op de grond ligt te jengelen geeft anders een aardige opstopping omdat mensen er niet meer langs kunnen.

En niet iedere volwassen kan heel goed tegen het geschreeuw van kinderen.

Ik persoonlijk kan er dus Absoluut NIET tegen (autisme en dat soort geluiden komen nog eens 1000x sterker binnen) en eigenlijk jaag je mij met je krijsende kind de winkel uit....want ik probeer zo snel mogelijk bij het gekrijs vandaan te komen.

En dat is de omgedraaide wereld. Dat ik moet "vluchten" voor jouw zich misdragende kind en zonder eten de winkel uit kom.....

Dan beter als ouder even de winkel uit lopen met je meltdown kind, zodat de overige mensen gewoon verder kunnen zonder problemen.

De wereld draait niet om jou. Het is geven en nemen.