meikemarieke schreef:Ik vind het wel heel jammer dat er een soort tweedeling ontstaat tussen de boeren zelf.
Boeren die niet gegroeid zijn en hun collega's niet willen steunen, omdat ze bang zijn zelf nog meer gekort te worden. Ik begrijp de reactie wel, maar vind het wel jammer dat dit gebeurt.
Het zou inderdaad kunnen dat we de extra ruimte voor fosfaat bij de koeien, weghalen bij de varkens. Er zijn namelijk redelijk wat varkensbedrijven die wel willen stoppen, maar niet kunnen stoppen, omdat ze hun stallen niet verkocht krijgen en dus hun hypotheek niet kunnen aflossen. Indien hier een warme sanering voor komt, zou die ruimte eventueel gebruikt kunnen worden voor knelgevallen, of om de generieke korting te beperken.
Persoonlijk denk ik dat stoppen met het eten van vlees geen oplossing is.
Wat je als particulier wel kan doen, is je vlees en zuivel lokaal inkopen, direct bij de boer.
Dit heeft voordelen: 1. je ziet zelf waar het product vandaan komt en of dit diervriendelijk is geproduceerd. 2. Het product heeft niet vele extra kilometers af moeten leggen voor het bij jou op je bord ligt (is minder milieubelastend)
3. Het geld komt direct daar waar de kosten gemaakt worden: de boer.
Wij hebben afgelopen week voor onszelf een noodplan opgesteld. Voor het geval we niet als knelgeval gezien worden en we dus geen extra rechten krijgen. Dit houdt in dat we grond gaan verkopen om zo extra fosfaatrechten te kunnen gaan kopen. Niet ideaal, maar we houden zo wel ons hoofd boven water.
Wel houdt dit in dat we voorlopig mijn schoonouders nog niet kunnen uitkopen, dus schoonvader (67 jaar oud) en moeder moeten voorlopig door blijven werken binnen het bedrijf en krijgen geen geld....
Wat ons trouwens ook nog even werd medegedeeld, is dat er blijkbaar voor Nederland ook al een co2-plafond is. Dus het volgende wat eraan zit te komen zijn emissierechten... Ze maken het in Nederland niet makkelijk of leuker om boer te zijn....
Trouwens de vergelijking met bijv. vliegvelden e.d. is indd dwaling van dit probleem. Echter als boer zijnde jeukt het wel, dat andere (meer vervuilende sectoren) hun gang kunnen blijven gaan en maar meer en meer mogen vervuilen en wij als boeren zijnde als enige sector er hard op aangepast worden, terwijl de agrarische sector al zo hard werkt aan reductie:
[ [url=m/3VaQ8p.jpg]Afbeelding[/url] ]
Wat ik mij trouwens oprecht afvraag, is of er een plan klaarligt voor als deze knelgevallen niet geholpen worden en een deel failliet gaat
Als er geen oplossing is voor deze knelgevallen en deze 800 bedrijven failliet gaan (nou zal niet iedereen failliet gaan, maar een deel wel) komen er 800 moderne stallen te koop te staan, waar geen kopers voor zijn. Deze boeren zullen steeds verder en verder onder water komen te staan, omdat ze de boel niet verkocht krijgen, maar de hypotheek wel betaald moet worden. Zij zullen uiteindelijk met enorme schulden blijven zitten.
Hoeveel van deze mensen kunnen dit psychisch aan? Eerst noodgedwongen moeten stoppen, na al jaren voor nop te hebben gewerkt. Het gevoel van falen omdat jij het familiebedrijf niet kan voortzetten. Dan nog jaren in de oliebol zitten omdat je je bedrijf niet verkocht krijgt en overblijven met enorme schulden......
ik ben oprecht benieuwd of de minister hier over nagedacht heeft en hier een plan voor heeft klaarliggen om dit te voorkomen.
Ik denk inderdaad dat dit ook een sterk onderschat probleem is. Boeren zijn vaak geen praters, en zullen vaak niet willen toegeven of inzien dat ze een depressie of burn out hebben. Dit is wel een onderwerp waarvan er weinig aandacht voor is helaas. zelfmoordcijfers onder agrariërs in Nederland zijn er niet. Maar in veel landen in europa zijn er wel cijfers. agrosuïcide is daar een stuk meer voorkomend dan zelfmoord bij andere beroepen. Ik heb het van vrij dichtbij meegemaakt. En ben mij daarom hier ook meer in gaan verdiepen. Ik zie het ook vaak in mijn omgeving. Enorme druk op de schouders van jonge boeren. Vaak gewoon letterlijk vanaf de dag dat ze 18 worden. Vaak zien ze het bedrijf wel zitten, maar het is nogal wat om dat over te nemen. Zeker met bijvoorbeeld die "grapjes" als de fosfaatrechten. Als 18 jarige in een venootschap zijn gegaan, en dan nu het bedrijf kapot zien gaan, en je kapot werken maar niet rond komen. Iemand met jarelange ervaring kan zo'n dingen nog niet in die mate zien aankomen. Laat staan iemand van net 18. In 1 geval scheelt het op het moment echt niet veel. Maar ik kan alleen maar langs de zijlijn staan en toekijken.
Geplaatst: 16-06-18 15:12 
).
Grond,woning, vee... Door middel van dwangsommen/boetes of onteigening kan er een hoop waarvan je zou zeggen dat dat in een modern democratisch land niet kan. 