Bokt.nl

A3a1 schreef:

Waar baseren jullie die angst op?


Ik zie namelijk al ruim 20 jaar een enorme tendens dat gehandicapten steeds meer in de maatschappij worden opgenomen.
Steeds meer instellingsterreinen verdwijnen en komen in woonwijken terecht.
Sociale werkplaatsen verdwijnen steeds meer en mensen gaan op gewone werkplekken aan het werk.

Niet altijd even wenselijk doordat de stap voor hen te groot is maar ik zie een samenleving die veel meer gewoon is aan gehandicapten dan pakweg 35 geleden.

Gillbo schreef:

A3a1 schreef:

Waar baseren jullie die angst op?


Ik zie namelijk al ruim 20 jaar een enorme tendens dat gehandicapten steeds meer in de maatschappij worden opgenomen.
Steeds meer instellingsterreinen verdwijnen en komen in woonwijken terecht.
Sociale werkplaatsen verdwijnen steeds meer en mensen gaan op gewone werkplekken aan het werk.

Niet altijd even wenselijk doordat de stap voor hen te groot is maar ik zie een samenleving die veel meer gewoon is aan gehandicapten dan pakweg 35 geleden.

Dat klinkt geweldig maar voor de doelgroep met een maximale ontwikkeling tot 24 maanden is dit niet van toepassing.
Ja die zijn in de woon wijken gezet maar de tendens nu is dat dit een heel eind wordt terug gedraaid.De oerwoud geluiden worden nu eenmaal niet geaccepteerd in de wijk. Wat ik kan begrijpen want even is geen ramp maar 24/7 is een heel ander verhaal.
Integreren in de samenleving geeft vaak alleen maar meer beperkingen

anjali schreef:

In de Rooms-Katholieke Kerk ,waar ik bij ben, is euthanasie verboden.

rapido schreef:

kan aan een aantal reacties hier wel duidelijk zien er een aantal mensen echt niet weten waar ze het over hebben als het om ,,euthenasie,, gaat! Die denken dat het net zo makkelijk geregeld word als het kopen van een auto

anjali schreef:

In de Rooms-Katholieke Kerk ,waar ik bij ben, is euthanasie verboden.

anjali schreef:

In de Rooms-Katholieke Kerk ,waar ik bij ben, is euthanasie verboden.

rapido schreef:

A3a1 schreef:

Waar baseren jullie die angst op?


Ik zie namelijk al ruim 20 jaar een enorme tendens dat gehandicapten steeds meer in de maatschappij worden opgenomen.
Steeds meer instellingsterreinen verdwijnen en komen in woonwijken terecht.
Sociale werkplaatsen verdwijnen steeds meer en mensen gaan op gewone werkplekken aan het werk.

Niet altijd even wenselijk doordat de stap voor hen te groot is maar ik zie een samenleving die veel meer gewoon is aan gehandicapten dan pakweg 35 geleden.

Als we even bij de zwaar gehandicapten kinderen uit de docu blijven want daar ging dit topic over kun je zelf wel bedenken dat dit niet voor hen geld.

pien_2010 schreef:

anjali schreef:

In de Rooms-Katholieke Kerk ,waar ik bij ben, is euthanasie verboden.

Het belangrijkste is dat je zelf je mening vormt over zaken en niet zomaar "de kerk" achter naloopt.

Dat zegt dus iemand die ook Christen is en over dit onderwerp erg lang heeft nagedacht vanwege lieve mensen in mijn omgeving, die na langdurig lijden en lang nadenken gekozen hebben voor euthanasie. Ik kon daar alleen maar volledig achterstaan. Op een gegeven ogenblik houdt het dokteren op. Want daar waar zoveel gedaan wordt om patiënt beter te maken houdt het ook ooit op als daardoor het lijden alleen maar verlengd wordt.

Als ik dan ook deze kinderen zie waar het in dit topic over gaat heb ik diep medelijden met ouders en kind en geloof ik dat het OK is om deze kinderen terug te geven.

Varekaj schreef:

@ Zoolganger: dat je niet zomaar iedereen over een wilsonbekwaam persoon moet laten beslissen, helemaal akkoord. Die drama's met familie zie ik vaak genoeg, ik werk in een woonzorgcentrum met 3 afdeling voor (zwaar) demente personen.

Ik doel eerder op personen die voor die toestand alles al op papier hebben gezet, met hun eigen uitdrukkelijke toestemming tot euthanasie in die en die situatie. Bijvoorbeeld iemand die daarin heeft staan "bij complete verlamming en onherstelbare hersenschade waarbij ik onbekwaam word". dat staat dan uitdrukkelijk en expliciet beschreven, vaak via een notaris of dergelijke vastgelegd, of zelfs bij de arts. Dus niet even snel een kribbel op een servet. En toch kan die expliciete wens niet uitgevoerd worden omdat ze zelf geen ja meer kunnen zeggen.

Daar mag wel iets aan gedaan worden. Je volgt toch ook de wens van iemand op via een DNR-plaatje om de hals bijvoorbeeld.

xSlvna schreef:

Ze kunnen niet aangeven dat ze (misschien) gelukkig zijn, maar ze kunnen het ook nooit aangeven wanneer ze pijn hebben. Pff lijkt me zo erg voor de ouders.

Zoolgangster schreef:

Overigens is de NVVE heel sneaky: je kan daar een penning bestellen om niet gereanimeerd te worden. Maar... dan moet je wel meteen lid worden van hun club. Dus zelfs niet-reanimeren wordt al gekaapt door die organisatie. Zo kunnen ze mooi hun leden-aantal opkrikken en lijkt het aantal mensen met een euthanasie-wens hoger dan het in werkelijkheid is.

rapido schreef:

A3a1 het was op nieuwsuur bij de NOS 13-06
wellicht je het kunt terug kijken op uitzending gemist.

Varekaj schreef:

@ Zoolganger: het is inderdaad dubbel. Maar het geldt bijvoorbeeld ook bij iemand die na een ongeval als kasplant verder moet omdat die niet meer kan praten.
Die DNR-codes, idem. Afgelopen weekend een man op dienst die projectiel braken had. Man was echt miserabel, parameters gingen alle kanten op, het was duidelijk dat het slecht zou aflopen. Vanuit comfortzorg wilden ze toch een pijnpomp voorzien. Hij was zwaar dementerend dus familie moest beslissen. En dat werd een dikke nee "hoeft ie niet meer hoor, nergens voor nodig".
Die man is niet vredig heengegaan helaas.

DNR of niet, comfortzorg moet in mijn ogen wel altijd mogelijk zijn. Zeker bij iemand die stervende is.

Zoolgangster schreef:

Varekaj schreef:

@ Zoolganger: het is inderdaad dubbel. Maar het geldt bijvoorbeeld ook bij iemand die na een ongeval als kasplant verder moet omdat die niet meer kan praten.
Die DNR-codes, idem. Afgelopen weekend een man op dienst die projectiel braken had. Man was echt miserabel, parameters gingen alle kanten op, het was duidelijk dat het slecht zou aflopen. Vanuit comfortzorg wilden ze toch een pijnpomp voorzien. Hij was zwaar dementerend dus familie moest beslissen. En dat werd een dikke nee "hoeft ie niet meer hoor, nergens voor nodig".
Die man is niet vredig heengegaan helaas.

DNR of niet, comfortzorg moet in mijn ogen wel altijd mogelijk zijn. Zeker bij iemand die stervende is.

Comfortzorg moet zéker wel mogelijk zijn. Ik vraag me af of die familie wel begreep waarom die pijnpomp zou moeten, je bent anders als familie toch wel aardig van lotje getikt als je een stervend familielid met pijn zo'n pomp weigert.