Bokt.nl

Rumina schreef:

k denk trouwens ook dat het best werkt hoor straffen en belonen, maar zoals Nadir al zegt denk ik dat op de lange termijn voor ons een opvoeding met beperkt straffen en belonen succesvoller is. Dat past beter bij onze visie op mens, maatschappij en kind. Ik ben ook niet volledig tegen de time-out, ik heb het in het verleden zelf ook gebruikt. (toen ik me er minder in verdiept had) en ik sluit ook niet uit dat ik het in de toekomst ooit nog zal gebruiken. Maar nu ik bewuster ben van hoe het ook anders kan is het de afgelopen 2 jaar in ieder geval niet nodig geweest.

Ik snap ook best dat mensen een time-out gebruiken, ook omdat de meeste mensen zich niet verdiept hebben in hoe het zonder kan. Het vraagt daarnaast van jezelf ook wat geduld, inlevingsvermogen etc.

Hetgene waar ik wel echt een bezwaar tegen heb is dat er beweerd wordt dat kinderen zonder straf en stickervellen opgroeien gewetenloze asociale monsters zijn. Het kan echt, maar dan moet je wel gaan kijken bij ouders die bewust opvoeden en niet bij ouders die te lui zijn om op te voeden.

Rumina schreef:

Ik snap ook best dat mensen een time-out gebruiken, ook omdat de meeste mensen zich niet verdiept hebben in hoe het zonder kan. Het vraagt daarnaast van jezelf ook wat geduld, inlevingsvermogen etc. .

Nadir schreef:

Softe opvoeding?
Het hele topic staat vol met mensen die straf heel normaal vinden, een tik op zn tijd moet kunnen en ze zijn allemaal erg concequent! Er zijn een paar mensen die zeggen dat ze dat niet doen. De meeste mensen voeden hun kinderen op met straffen, belonen, dreigen en chanteren. Het resultaat zie je dus op straat waar volgens jou zulke asociale kinderen rondlopen.

Voorbeeld: mijn buren en hun kinderen hoor ik elke zomer lang, noem het maar overlast. De kinderen doen iets niet goed en de buren schreeuwen dat ze op moeten houden, dat ze anders naar hun kamer gaan, dat ze een pak slaag kunnen krijgen etc etc. Uiteindelijk gaan ze ook daadwerkelijk naar hun kamer. Werkt het? Nee, anders hoeft ze dat niet dagelijks zo te herhalen. Over 'het goede voorbeeld geven' gesproken trouwens, met dat geschreeuw...

Nogmaals, ik vind de vergelijking met een paard helemaal niet opgaan in deze.

verootjoo schreef:

Maar van zeep ga je toch niet minder vloeken

Rumina schreef:

M_D_H, heb je van het mondspoelen ook echt geleerd waarom je niet mag schelden met het woord kanker? Of heb je alleen geleerd dat het niet mag omdat de gevolgen vervelend zijn?

Als mijn zoon dat zou doen zou ik over oma vertellen, en hoe ziek ze is geweest. Komt dat niet aan, dan zou ik een aflevering van klokhuis over kanker opzoeken en samen kijken.

M_D_H schreef:

Rumina schreef:

M_D_H, heb je van het mondspoelen ook echt geleerd waarom je niet mag schelden met het woord kanker? Of heb je alleen geleerd dat het niet mag omdat de gevolgen vervelend zijn?

Als mijn zoon dat zou doen zou ik over oma vertellen, en hoe ziek ze is geweest. Komt dat niet aan, dan zou ik een aflevering van klokhuis over kanker opzoeken en samen kijken.

Absoluut.
Mijn mond werd schoon gespoeld zodat alle slechte woorden er uit waren en er alleen nog nette woorden overbleven. Daarna kreeg ik een gesprek waarom mijn mond gespoeld was en dat het niet netjes was om met ziekte te schelden. Ook werd mij uitgelegd dat mijn oma daar aan overleden was. Ik heb nooit meer en dat meen ik serieus, nooit meer met dat woord gescholden. Ook met andere ziekte niet trouwens. Ik corrigeer ook mensen die wel denken met die woorden te mogen schelden.
Straf in combinatie met het gesprek. Dat is het altijd geweest bij mij en heeft super gewerkt.
Bij mijn broertje werd het al een het gesprek omdat bepaalde onderzoekers concludeerden dat dat beter was
Uiteindelijk zijn ze voor mijn broertje weer overgestapt op de straf + gesprek. Kind was een wandelende ramp...

En straf is in dit geval dus op de gang zitten of huisarrest.
Mijn ouders hebben nooit geslagen of gedreigd hiermee...
Ook de pollepel kennen wij niet...

verootjoo schreef:

Maar van zeep ga je toch niet minder vloeken

verootjoo schreef:

M_D_H schreef:

Absoluut.
Mijn mond werd schoon gespoeld zodat alle slechte woorden er uit waren en er alleen nog nette woorden overbleven. Daarna kreeg ik een gesprek waarom mijn mond gespoeld was en dat het niet netjes was om met ziekte te schelden. Ook werd mij uitgelegd dat mijn oma daar aan overleden was. Ik heb nooit meer en dat meen ik serieus, nooit meer met dat woord gescholden. Ook met andere ziekte niet trouwens. Ik corrigeer ook mensen die wel denken met die woorden te mogen schelden.
Straf in combinatie met het gesprek. Dat is het altijd geweest bij mij en heeft super gewerkt.
Bij mijn broertje werd het al een het gesprek omdat bepaalde onderzoekers concludeerden dat dat beter was
Uiteindelijk zijn ze voor mijn broertje weer overgestapt op de straf + gesprek. Kind was een wandelende ramp...

En straf is in dit geval dus op de gang zitten of huisarrest.
Mijn ouders hebben nooit geslagen of gedreigd hiermee...
Ook de pollepel kennen wij niet...

maar dat leer je toch ook wel zonder zeep in je mond?

En nee, ik heb hier echt nog nooit van gehoord. Vindt het ook serieus bizar om zeep in de mond van je kind te stoppen... Mijn ouders legden gewoon uit waarom ze een bepaald woord niet willen horen.

clarence schreef:

Heeft iemand hier "praktisch ouderschap" gelezen? Oud boekje, maar wel leerzaam.
Vb.: Als je kinderen vervelend zijn in de auto, zet je de auto stil en zeg je niets en rijd je pas door als alles achterin rustig is. Gewoon de consequenties van het ongewensde gedrag laten ervaren. Wil jij je was niet in de wasmand doen, dan niet, maar worden je kleren ook niet gewassen. Na een tijdje heb je geen schone kleren meer en word je of door je vrienden terecht gewezen of je wordt niet meer meegenomen naar een leuke plek omdat je er vies uitziet. Nou, dan gaat de was snel de wasmand in. Allemaal zonder strijd.
Werkt natuurlijk niet voor hele kleintjes. Alhoewel de mijne wel gewoon z'n vinger in de koffie mag stoppen om zelf te ervaren dat als ik zeg dat het heet is en au doet, het ook echt au doet. (niet in kokend water natuurlijk)

Verder ben ik ook wel eens geschopt en heb ik ook tikken gehad. Maar ik was toch echt een puskind. Ik kreeg trouwens wel de hele dag suiker en daar ben ik nu nog gevoelig voor. Dan word ik nog steeds hyper.
Dieet en genoeg slaap doen ook veel voor het gedrag.

Nadir schreef:

De kinderen doen iets niet goed en de buren schreeuwen dat ze op moeten houden, dat ze anders naar hun kamer gaan, dat ze een pak slaag kunnen krijgen etc etc. Uiteindelijk gaan ze ook daadwerkelijk naar hun kamer. Werkt het? Nee, anders hoeft ze dat niet dagelijks zo te herhalen.

Nogmaals, ik vind de vergelijking met een paard helemaal niet opgaan in deze.

Nadir schreef:

Oh en iemand schreef iets over af en toe een tik krijgen en dat ze daardoor wel respect had voor dr ouders. Is dat respect of is dat angst? 'Verdien' je op die manier respect als ouders? Ik wil niet dat mijn kinderen bang voor mij zijn, maar dat ze naar mij toe komen als er iets is. Niet dat ze bang zijn voor straf of een tik.

En voor al diegenen die zeggen 'ik heb dat vroeger ook gehad en ik heb er heus niks aan overgehouden'. Natuurlijk wel. Het heeft je gevormd tot wie je nu bent, dat begint al met hoe er vanaf je geboorte met je omgegaan is. Hoe je ouders tegen je spraken en hoe ze je behandelden heeft wel degelijk invloed op wie je later bent en hoe je in het leven staat.

Nadir schreef:

Softe opvoeding?
Het hele topic staat vol met mensen die straf heel normaal vinden, een tik op zn tijd moet kunnen en ze zijn allemaal erg concequent! Er zijn een paar mensen die zeggen dat ze dat niet doen. De meeste mensen voeden hun kinderen op met straffen, belonen, dreigen en chanteren. Het resultaat zie je dus op straat waar volgens jou zulke asociale kinderen rondlopen.

Voorbeeld: mijn buren en hun kinderen hoor ik elke zomer lang, noem het maar overlast. De kinderen doen iets niet goed en de buren schreeuwen dat ze op moeten houden, dat ze anders naar hun kamer gaan, dat ze een pak slaag kunnen krijgen etc etc. Uiteindelijk gaan ze ook daadwerkelijk naar hun kamer. Werkt het? Nee, anders hoeft ze dat niet dagelijks zo te herhalen. Over 'het goede voorbeeld geven' gesproken trouwens, met dat geschreeuw...

Nogmaals, ik vind de vergelijking met een paard helemaal niet opgaan in deze.

verography schreef:

Nadir schreef:

Oh en iemand schreef iets over af en toe een tik krijgen en dat ze daardoor wel respect had voor dr ouders. Is dat respect of is dat angst? 'Verdien' je op die manier respect als ouders? Ik wil niet dat mijn kinderen bang voor mij zijn, maar dat ze naar mij toe komen als er iets is. Niet dat ze bang zijn voor straf of een tik.

En voor al diegenen die zeggen 'ik heb dat vroeger ook gehad en ik heb er heus niks aan overgehouden'. Natuurlijk wel. Het heeft je gevormd tot wie je nu bent, dat begint al met hoe er vanaf je geboorte met je omgegaan is. Hoe je ouders tegen je spraken en hoe ze je behandelden heeft wel degelijk invloed op wie je later bent en hoe je in het leven staat.

Dan heb je de kwestie "tik" niet goed begrepen. Een tik geven is niet hetzelfde als slaan. Ik heb in mijn jeugd 1 keer een tik op mijn handen gehad en 1 keer en schop onder mijn kont. Stopte dat mijn gedrag, zeker wel en uiteraard uit angst voor herhaling. Deed ik het stieken, zeker niet, zo onder de indruk was ik. En daar ligt imo de kracht. Waren beiden bedoeld om mij pijn te doen, zeker niet (kan me niet eens herinneren of het uberhaupt pijn deed). Wel was het bedoeld om, door mij te laten schrikken mij uit een irritante staat te halen, waar ik door het waarschuwen (op normale ferme toon) niet uit kwam. Zelfde als met dieren zoals ik het zie. Maar dat is maar 1% van de opvoeding. Ik heb namelijk geleerd wederzijds respect te hebben, heb ook altijd onwijs veel respect voor mijn ouders gehad en nog steeds. Verschil is dat je het ook niet continu moet gebruiken. Het is dus niet wel of niet goed om te gebruiken, maar net als met alles moet je er voorzichtig mee omgaan. (is dat niet met alles).

Nadir schreef:

Softe opvoeding?
Het hele topic staat vol met mensen die straf heel normaal vinden, een tik op zn tijd moet kunnen en ze zijn allemaal erg concequent! Er zijn een paar mensen die zeggen dat ze dat niet doen. De meeste mensen voeden hun kinderen op met straffen, belonen, dreigen en chanteren. Het resultaat zie je dus op straat waar volgens jou zulke asociale kinderen rondlopen.

Voorbeeld: mijn buren en hun kinderen hoor ik elke zomer lang, noem het maar overlast. De kinderen doen iets niet goed en de buren schreeuwen dat ze op moeten houden, dat ze anders naar hun kamer gaan, dat ze een pak slaag kunnen krijgen etc etc. Uiteindelijk gaan ze ook daadwerkelijk naar hun kamer. Werkt het? Nee, anders hoeft ze dat niet dagelijks zo te herhalen. Over 'het goede voorbeeld geven' gesproken trouwens, met dat geschreeuw...

Nogmaals, ik vind de vergelijking met een paard helemaal niet opgaan in deze.

Schreeuwen naar je kinderen is niet hetzelfde als een ferme consequente opvoeding waar een pedagogische tik geoorloofd is. Zo wordt het nu lekker zwart - wit aan. Je hebt babyfluisteraars en de overschreeuwers die hun kinderen niet aankunnen. Daartussen zit een heel grijs gebied met zowel mensen met jouw mening en mijn mening. Mensen die een tik geoorloofd vinden zijn namelijk niet continu bezig met negatieve benadering. En mensen die alleen het positief aanpakken zien ook niet alles door de vingers. Toch?

In sommige discussies denk ik agree to disagree. Ik lees hier een hoop verschillende meningen en zie hier vooral het grijze gebied in terug komen en niet het zwart witte. Helaas is dat zwart witte gebied heel groot, en ik denk dat we hier alleen grijs zien doordat bokkers zich ook bezig houden met de opvoeding van grote dieren en op die manier al hebben kunnen oefenen en hun belans gevonden hebben.

Die balans is alleen bij veel ouders kwijt. En zeg nou zelf, opvoeden is niet makkelijk en ieder kind is anders (wat dus een andere aanpak nodig heeft). Zoals ik in de paarden ook altijd zeg, ieder dier/individu is anders en de aanpak wordt daardoor beïnvloed.

Nadir schreef:

Een tik geven of slaan, noem het zoals je wilt, het is gewoon fout. Een teken van onmacht en machtsmisbruik. Het gaat er niet om of het pijn doet of niet, het is gewoon heel erg verkeerd.

Heeft iemand de link gelezen die ik daarstraks heb gepost?

M_D_H schreef:

Van straf leer je wel degelijk wat.
Je leert dat je wat fout gedaan hebt.
En met het gesprek na de straf (die altijd volgt anders heb je geen straf gegeven maar afstraffing en dat is niet de bedoeling) benadruk je nog even wat er precies fout was en waarom...

Ik heb nooit mijn ouders of mijn broertje gehaat als ik straf kreeg (wat niet weg neemt dat ik het als puber wel tegen ze gezegd heb).
Want als ik straf kreeg wist ik dat ik wat fout gedaan had. Na de straf werd mij verteld wat en dan snapte ik dat als ik de straf niet meer wilde dat ik mij moest gedragen.
Werkte hartstikke goed!

Het principe wordt overal toegepast, straffen en belonen. Met de training van paarden, met de training van honden. Als docent (onvoldoende/voldoende stikker en een goed woord of de gang )
Waarom zou het dan in godsnaam als ouders zijnde in eens fout zijn??

Straffen en belonen werkt voor alles. Negatief gedrag krijgt daardoor een negatieve klank en wordt niet meer getoond. Positief gedrag krijgt een positieve toon en wordt juist wel getoond.

Ik zie trouwens tegenwoordig meer asociale kinderen als socialer kinderen...

Nadir schreef:

Het is geen grijs gebied, het is gewoon bij wet verboden.

En oh wat grappig dat je ouders je voor zaten te liegen over je mond spoelen met zeep. Ik zou mijn kind dus nooit op die manier voorliegen en bedreigen.

StalNollie schreef:

M_D_H schreef:

Van straf leer je wel degelijk wat.
Je leert dat je wat fout gedaan hebt.
En met het gesprek na de straf (die altijd volgt anders heb je geen straf gegeven maar afstraffing en dat is niet de bedoeling) benadruk je nog even wat er precies fout was en waarom...

Ik heb nooit mijn ouders of mijn broertje gehaat als ik straf kreeg (wat niet weg neemt dat ik het als puber wel tegen ze gezegd heb).
Want als ik straf kreeg wist ik dat ik wat fout gedaan had. Na de straf werd mij verteld wat en dan snapte ik dat als ik de straf niet meer wilde dat ik mij moest gedragen.
Werkte hartstikke goed!

Het principe wordt overal toegepast, straffen en belonen. Met de training van paarden, met de training van honden. Als docent (onvoldoende/voldoende stikker en een goed woord of de gang )
Waarom zou het dan in godsnaam als ouders zijnde in eens fout zijn??

Straffen en belonen werkt voor alles. Negatief gedrag krijgt daardoor een negatieve klank en wordt niet meer getoond. Positief gedrag krijgt een positieve toon en wordt juist wel getoond.

Ik zie trouwens tegenwoordig meer asociale kinderen als socialer kinderen...

en ik denk dat je laatste zin komt omdat het grootste deel nog opvoed zoala jij dat zou doen. Die kids weten niet beter en kopieren. Jammer genoeg krijg ik daar geen antwoord op teruf van jullie

M_D_H schreef:

Nadir schreef:

Een tik geven of slaan, noem het zoals je wilt, het is gewoon fout. Een teken van onmacht en machtsmisbruik. Het gaat er niet om of het pijn doet of niet, het is gewoon heel erg verkeerd.

Heeft iemand de link gelezen die ik daarstraks heb gepost?

Dat vind jij...

Zoals al eerder gezegd, het is een grijs gebied...

Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik een tik of slaan goed vind..

Ik vind alleen dat je niet kunt concluderen dat het fout is...


Net trouwens even nagevraagt aan mijn ouders of ze nu echt zeep gebruikten... maar dat deden ze dus niet... Ze dreigde er mee en op mijn tandenborstel zat gewoon tandpasta

*blond*