jasz schreef:Nee je leest niet goed, ik zeg juist dat diegene ook familie heeft, maar dat het voor die familie niet uitmaakt of iemand plots neervalt, door een onbekende reden, of dat die een ziekte krijgt en dood gaat. Dood is dood, snap je?
wat ik trouwens niet zei is dat ik het zou doen, maar wel dat ik het niet weet. Ik hoop dat ik nooit in zo'n situatie terecht kom, maar al zou dat gebeuren, dan hoop ik dat ik het niet zou doen. Maar dat kan ik nu niet zeggen. Het is net als dat milgram experiment, van te horen dachten onderzoekers dat 1 tot 10 procent 415 volt zou toedienen (dodelijk) maar dat was 60 procent. Dus hoeveel mensen zeggen nu volmondig nee! maar kunnen het niet weerstaan als het er echt op aankomt, tja.
Ik ben gewoon genuanceerder in mijn mening, ik kan geen ja of nee zeggen.
Volgens mij maakt het voor de familie héél veel uit of een persoon plots dood neervalt voor je neus, of dat deze al een jaar ziek is, en je weet dat de persoon binnekort doodgaat.
En of het een kind is, of een oudere...
Als je je kind voor je dood ziet neervallen, zonder enige reden, volgens mij is dat echt ontzettend erg. Sowieso als je kind overlijd, is dat vaak traumatisch. En dat dan ook nog zonder aantoonbare reden. Zonder dat het kind ziek was, of een ongeluk kreeg. Maar gewoon, in één klap weg.
En dat is een heel verschil met je oma, die het wel goed vind dat ze nu doodgaat. En daar vrede mee heeft. En in alle rust en vrede haar laatste adem uitblaast.
Volgens mij is dat toch wel een heel groot verschil, hoor.
Ik denk niet dat ik met mezelf zou kunnen leven als ik op die knop drukte. Omdat je niet weet wie er sterft. Wie er misschien wel voor zijn vrienden en familie in ene dood neervalt..