Bokt.nl

Suuskipje schreef:

Je weet dat 30 nog suoper jong is pindadipje?
Je doet net of je op je 30e al helemaal afgeschreven bent. En medische redenen op je 26e? 26 is een geweldige leeftijd om kinderen te krijgen.

Ik zou nu op mijn 21e nog niet moeten denken aan kinderen, eerst lekker huisje boompje beestje met vriendjelief spelen en dan maar eens kijken of het ons gegunt is om kindjes te krijgen, denk niet dat dat binnen nu en 5 jaar gaat gebeuren

Pinda_Dipje schreef:

Ieder zijn mening. Ik zeg nergens dat je met 30jaar afgeschreven bent, ik vind het zelf alleen totaal niet wenselijk en zelfs vrij onbegrijpelijk. Nogmaals enkele uitzonderingen daargelaten.

Pinda_Dipje schreef:

Ieder zijn mening. Ik zeg nergens dat je met 30jaar afgeschreven bent, ik vind het zelf alleen totaal niet wenselijk en zelfs vrij onbegrijpelijk. Nogmaals enkele uitzonderingen daargelaten.

Ik heb met de 1e kritiek gelegen dankzij een bijzondere heftige zwangerschapsvergiftiging. Het is me door 4 gyneacologen ten zeerste afgeraden na mijn 25ste nog kinderen te overwegen, om de simpele reden dat naarmate mijn leeftijd stijgt, de kans toeneemt dat ik het dan wél met mijn leven moet bekopen. Dat is het niet waard. Mijn vriend denkt daar hetzelfde over.

Chubby schreef:

Pinda_Dipje schreef:

Ieder zijn mening. Ik zeg nergens dat je met 30jaar afgeschreven bent, ik vind het zelf alleen totaal niet wenselijk en zelfs vrij onbegrijpelijk. Nogmaals enkele uitzonderingen daargelaten.

Heb ik er misschien overheen gelezen, maar waarom dan? Medisch gezien is er geen arts die je mening deelt..

_rosita_ schreef:

Kan ik inkomen en dat is voor jou persoonlijk de situatie. Daar staat voor mij in het algemeen tegenover dat je na je 25e over het algemeen pas je boeltje op orde kan hebben. Huisje, baan, klaar met school, genoten van je jeugd..
Hoe je het wendt of keert, imo kun je dat niet op je 21 voor elkaar hebben.. in ieder geval niet als je nog wat carriere wilt maken en je niet afhankelijk wilt zijn van anderen of instanties

Pinda_Dipje schreef:

[
Ik ben ook wel een uitzondering op die regel, dat besef ik maar al te goed (Koopwoning op mijn salaris, goede baan, alles voor elkaar, en van helemaal niemand afhankelijk). Maar voor je 25ste zou dan in principe voor iedereen haalbaar moeten kunnen zijn

idefix4 schreef:

En laat ik eens eerlijk zijn: Ik ken ook moeders die met 18 al moeder waren en dat zijn ook voorbeeldige moeders. Op dat vlak is moeder zijn ook een kunst en niet leeftijdgebonden. Als je maar grenzeloos van je kinderen houdt is dat voor het kind al voldoende.

Chubby schreef:

Oké, fysiek gezien zal het wellicht zwaarder zijn voor een vrouw van 30 dan van 20, ik ken de cijfers niet. Dat is dan direct haar keuze en haar gevolg.

Maar vanuit het perspectief van het kind zou ik toch liever terecht komen bij een koppel van 30 dan bij een koppel van 20 De kans op stabiliteit en op goede zorg is daarbij m.i. juist veel groter..

Fien__ schreef:

Dan is je moeder mss al gestorven als je je eerste vriendje ofzo hebt?
Vind dat maar heel vreemd..

Chubby schreef:

Garanties heb je nooit en uitzonderingen zijn er altijd...

Ik vind jou en Pinda Dipje aardige uitzonderingen, maar je bent toch met me eens dat jullie uitzonderingen zijn? Ik zie hier op mijn werk echt zóveel voorbeelden van hoe mis het kan gaan bij jonge moeders. Beduidend meer dan dat het misgaat bij dames die iets meer levenservaring hebben.

Wendy schreef:

Fien__ schreef:

Dan is je moeder mss al gestorven als je je eerste vriendje ofzo hebt?
Vind dat maar heel vreemd..

Hard maar waar: dat kan altijd.

Alhoewel mijn vader 28 was toen ik geboren werd heeft hij mijn vriendje nooit gekend. Zelfde geldt voor de vriendjes van mijn jongere zus.
Natuurlijk is de kans hierop groter als ouders ouder zijn, maar voorkomen kun je dit soort dingen nooit.

Pinda_Dipje schreef:

Ik ben ook wel een uitzondering op die regel, dat besef ik maar al te goed (Koopwoning op mijn salaris, goede baan, alles voor elkaar, en van helemaal niemand afhankelijk). Maar voor je 25ste zou dan in principe voor iedereen haalbaar moeten kunnen zijn, en imo worden er tegenwoordig zoveel kinderen bewust 'gepland' na het 30ste levensjaar, daar kan ik met mijn verstand gewoon niet bij.

superwoman schreef:

Ook niet wanneer je de redenen daarbij hoort?
Zoals juiste partner wat later gevonden,of eerst financieel meer ruimte gecreeerd om zo meer thuis te kunnen zijn voor het kind óf dat men al paar jaar bezig is met zwanger raken...

Moet het wel met Twiggy2008 eens zijn, dat je reacties wat "verouderd" over komen...

Wendy schreef:

@pinda_dipje: Ik merk dat ik me soms een beetje erger aan jouw reacties. Net alsof investeren in een studie, cariere, huis, maw een goede stabiele toekomst, iets egoistisch zou zijn. Terwijl mijn ervaring is dat veel mensen dat juist doen met het doel om in de juiste omstandigheden aan een gezin te beginnen. In het belang van eventuele toekomstige kinderen.

Pentax schreef:

Ieder voor zich, ik kan niet voor een ander beslissen wanneer diegene er klaar voor is.
Kinderen passen zich ook makkelijk aan, als ze niet beter weten dat hun ouders oud zijn, dan is dat ook echt geen gemis.

Chubby schreef:

idefix4 schreef:

Als je maar grenzeloos van je kinderen houdt is dat voor het kind al voldoende.

Tuurlijk niet Basisbehoeften zijn eten en drinken, een dak boven je hoofd, kleding, scholing, en daarna komen ook nog de uitjes en pleziertjes. Noem mij een moeder van 18 die dat zelfstandig (!) kan voorzien?

Wat me opvalt is dat veel jonge dames hier het idee hebben dat je bij 35 oud bent! Gelukkig niet zeg, het leven houdt niet op midden 30 Daarbij lijkt 35 op je 20e nog héél ver weg, maar geloof mij, je wordt op een ochtend wakker en denkt 'waar zijn al die jaren gebleven'?