Ik heb niet het hele topic gelezen, wil graag mijn mening geven over hoe ik BJZ ervaar. Ik werk zelf op een crisisopvanggroep voor kids in de leeftijdscatagorie van 6 tm 12 jaar en wij werken nauw samen met (oa) BJZ.
Men is zich er heel goed van bewust dat een uithuisplaatsing een ernstige, dan wel niet traumatische gebeurtenis is voor een kind. Ook al komt een kind wél uit een onveilige situatie en zijn de redenen om uit huis te plaatsen gegrond, het kind zal in 99% van de gevallen - hoe ernstig ook - loyaal zijn aan de ouders. Een kind weghalen uit zijn vertrouwde omgeving, dat is heel erg.
Het is niet zo dat van het ene moment op het andere een kind uit huis 'geplukt' wordt, hier gaat een onderzoek aan vooraf. Voor het ene kind betekent dit dat er eerst met ambulante hulp wordt gekeken of er verbetering kan worden gebracht in de huidige situatie, voor een ander kind betekent dat dat het zonder ook maar enige spullen van school wordt geplukt en ergens wordt geplaatst (crisisopvanggroep, pleeggezin, netwerkgezin etc) Soms blijkt na zo'n uithuisplaatsing dat met hulp een kind weer terug kan naar huis, maar in de meeste gevallen is dit helaas niet het geval.
Ik heb (gelukkig) nog nooit meegemaakt dat een kind zonder gegronde reden uit huis geplaatst werd.
Zoals meerdere mensen zeiden zijn er nogal wat (zowel positieve, als negatieve) ontwikkelingen gekomen, zoals bijvoorbeeld de komst van het ASH team (Ambulante spoedeisende hulp) Situatie wordt bekeken, er wordt een plan gemaakt waarna een beslissing volgt, een tijdelijke voogd toegewezen (3 maand) en actie ondernomen. Er wordt hierbij van tevoren gekeken waar een kind terecht kan, komt er zo'n melding aan het einde van de dag binnen, dan krijgt een kind een zogenaamd 'noodbed' voor een nacht en komt de betreffende ASH'er of diens collega het kind de volgende ochtend om een afgesproken tijdstip ophalen waarna er duidelijk is en moet zijn waar een kind heengaat.
Daarnaast worden kinderen bij ons NIET geplaatst, als er niet eerst een ambulant werker in het gezin is geweest (bijv. IPT) (muv bovenstaande werk van het ASH team)
Ook is het mogelijk om een kind uit huis te plaatsen als zijnde een time-out. Kind en ouders krijgen de tijd om even bij te komen en daarna te beslissen wat er gaat gebeuren, voogdij blijft in dat geval voor tenminste de duur van de time-out bij ouders. Dit noemen wij ook wel een vrijwillige plaatsing. Het is niet vanzelfsprekend dat kinderen die voor een time-out komen, ook teruggeplaatst worden naar huis.
Wil ik hiermee beweren dat BJZ rozengeur en manenschijn is? Nee, absoluut niet

Er zijn genoeg dingen die fors verbetert moeten worden, zoals bijvoorbeeld contact tussen jeugdigen en gezaghebbenden, juiste indicaties schrijven en afgeven en individueel gemaakte afspraken nakomen.. het zijn 'kleine' dingen die uiteindelijk een 'groot' ding vormen. Nalatigheden die in een later stadium grote gevolgen hebben. Conclusie hieruit is dat ik vind dat BJZ het op papier eigenlijk goed heeft geregeld. In praktijk werkt dat plan ook, mits alle partijen meedenken en -werken.
Ik werk nu op een groep, maar het is de bedoeling dat ik uiteindelijk ook als casemanager/ASH/IPT/gezinsvoogd aan de slag ga

Er is nog zoveel te vinden en verbeteren, dat zal altijd zo blijven, net als dat jeugdzorg altijd mensenwerk zal blijven waarbij (helaas) de nodige fouten worden gemaakt. Hoe vreemd het misschien klinkt, van fouten maken leer je...