[quote=Repelsteel
Werken is aan het eind van de rit natuurlijk ook gewoon een 'moeten'. Er zijn heel veel mensen die met plezier werken, maar ook mensen die zich echt alleen elke dag naar hun werk slepen om in hun levensonderhoud te voorzien. Mensen die ook doodop thuiskomen en met rugpijn, maar die nergens op terug kunnen vallen. En met de werkeloosheid van tegenwoordig vind je ook echt niet altijd een baan die bij je opleidingsniveau past of waar je interesse naar uitgaat. Het is gewoon alles aannemen wat je krijgen kan.
[/quote]
En dat is een hele gevaarlijke groep om aan te nemen, want juist die mensen die altijd doodmoe thuis komen en met rugpijn, die nergens op terug denken te kunnen vallen en die maar alles aannemen ongeacht interesse, die zijn erg gevoelig voor uitval. Die groep valt steeds vaker uit waardoor dan extra personeel ingehuurd moet worden of de collega's het zullen moeten oplossen, hoe dan ook gaat deze groep meer geld kosten en het productieproces negatief beïnvloeden.
Ook krijg je spanningen op de werkvloer omdat collega's wel een tijdje begrip kunnen opbrengen maar ook niet eeuwig de pisang willen zijn om alles om te moeten lossen. Kijk hier maar eens hoe moeilijk er al over " hun belastinggeld" wordt gedaan... moet je je voorstellen dat ze dan ook nog eens de helft van de baan van die uitvaller erbij op de schouders zouden moeten nemen.
Dan komt daarbij dat prestatiepremies in ogen van die uitvalgroep ook aan hen moet worden uitbetaald want zij zijn in hun ogen toch niet schuldig aan hun chronische toestand, terwijl de collega die het steeds weer moeten opvangen vinden dat alleen zij juist recht hebben op dat prestatie extraatje.
Door dit soort gezeik in de productie en werksfeer denkt menig werkgever, nadat eerst vele kostbare trajecten zijn doorlopen die ook niet hebben geholpen, op een gegeven dat die uitvallers dan alsjeblieft maar afgekeurd moeten worden, met alle daarbij komende kosten voor de werkgever van dien... dan kan er op de werkvloer tenminste weer normaal verder worden gedraaid. Een stuk of wat van zulke uitvalgevoelige mensen kunnen een bedrijf behoorlijk schaden.
Wat dat betreft zijn die uitkeringen zo gek nog niet.
Iedereen loopt wel heel hard te gillen over "hun belastingcenten" maar ga eerst maar eens kijken wat een werkgever kwijt is aan een uitvaller. Afkeuren is er tegenwoordig niet meer bij... je komt makkelijker en goedkoper van je man/vrouw af dan van je werknemers.
Kriel schreef:Anoniem schreef:Als 5000 euro al een aderlating voor je is dan denk ik dat het bovenstaande wel een beetje heel erg overdreven is
Of je zaken moeten wel heel erg slecht gaan.
Die gaan uitstekend, dank je.
Maar je kan niet ontkennen dat 5000 euro kliniek kosten aardig aan de maat zijn.
Je moet het wel in het juiste perspectief zien he
Ik heb een keer ruim 10000 euro betaald voor een kunstheup in dordrecht en bezoek aan de orthopedisch chirurg in Piding in Duitsland vanwege verzakte tussenwervelschijven voor een hond van mij en 4 maanden na die heupoperatie ging de hond nog dood ook. Hoezo aan de maat, dat kosten die dingen gewoon.
Je hoeft geen paard te hebben om hogere rekeningen bij een DA te krijgen. Iedereen die dieren neemt weet dat je voor keuzes kunt komen te staan en er zijn al veel dieren voor veel minder ingeslapen.
Maar over een hond hoor je niemand zeuren, die valt minder op dan een paard.
Bowen schreef:dems75 schreef:Ok....dus je mag niets overhouden...daar komt het op neer?
Vindt jij werkelijk dat een bijstand ook een extraatje in moet houden? Dat je lekker op vakantie kan, paardje kan houden en ga zo maar door?
Er zijn potjandorie vele jaren geweest dat er hier keihard werd gewerkt en dat niet eens mogelijk was. Als ik kijk naar vroeger thuis bij ons zat dat er ook niet in ondanks dat er keihard gewerkt werd.
Ben jij je er wel bewust van dat heel erg veel mensen die full time werken zich dit soort dingen helemaal niet kunnen veroorloven?
Vroeger kun je niet meer vergelijken met nu. Heel vroeger kostte een brood een dubbeltje en verdiende je een gulden per dag, slaat nergens op dat vergelijken.
Mensen die nu fulltime werken en zich niets kunnen veroorloven hebben of schulden gemaakt in het verleden (een enkele keer omdat er iets mis ging bij een uitkerende instantie maar normaal gesproken vallen dat soort situaties heel goed op te lossen door ze transparant te bespreken en afbetalingsregelingen op te zetten, zuinig te leven en niet er maar op los te leven in het vooruit), of ze leven boven hun stand.
iedereen wil tegenwoordig een auto, grote flatscreen, Iphone 6 enz enz enz...
Er leven meer mensen boven hun stand dan ze toe willen geven.... en onderhand klagen dat ze niks kunnen.
Een kennis van mij leeft van een bijstandsuitkering. Haar zoon draagt merkkleding, nikes, heeft een Iphone 6 en de nieuwste snelle pc, op zijn kamer de grote begeerde samsung flatscreen en hij is zowaar aan het lessen voor zijn auto rijbewijs. Als ik dat ga vergelijken met mezelf vroeger dan zou ik bijna zelfmoord plegen van afgunst 
Ik had geen foon, geen tv, geen merkkleding maar de oude meuk van mijn zus die 10 jaar ouder was en dus altijd uit de mode wanneer ik het aan kon. Autorijles moest ik zelf voor gaan werken. (pc bestond nog niet 
)
Tijden zijn anders, tegenwoordig is veel luxe normaal. Het is allang geen luxe meer, die foon.
Zij kan nooit op vakantie.... nee, dat wil niet samen met die flatscreen en Iphone en nikes. Maar vakantie wordt tegenwoordig ook al niet meer als luxe gezien want iedereen gaat toch op vakantie.
Normen en waarden zijn aan het verschuiven. En waarom zou iemand in de bijstand eigenlijk helemaal nooit op vakantie mogen? Daar krijgen ze toch juist vakantiegeld voor? Maar als dan dan opgaat aan spullen of een paard dan hebben ze hun keuze gemaakt, vind ik. Dat moeten ze zelf weten.
Bowen schreef:Verharding? Sorry hoor, het is juist supermodern en luxe dat je een uitkering KAN krijgen hier. Op de meeste plekken op de wereld is dit niet zo en in de geschiedenis is het nog nooit eerder vertoont op deze manier.
Het feit dat je moet werken voor je bestaan is oeroud en staat keihard overeind.
Ik heb het over de bijstand, daar zit je als je wel kan werken maar geen werk hebt. Dat zou gewoon een bestaansminimum moeten zijn en dat is prima. Wil je meer dan ga je werken, net zoals ieder ander.
Er is niets engs aan die uitspraak, het is ronduit schandalig dat mensen vinden dat ze recht hebben op meer terwijl je gebruik maakt van een noodgreep, een vangnet.
Let wel, ik ben absoluut van mening dat iets als de bijstand een groot goed is, dat mensen die onverhoopt zonder werk komen te zitten (en vaak langer omdat er nog andere uitkeringen voor kunnen zitten) niet in de steek worden gelaten.
Maar het is en blijft een noodgreep, een uiterst vangnet. Dat kan niet luxe zijn, want dan is het simpelweg niet houdbaar.
Het is ook supermodern en luxe dat in het westen en in alle steden 's avonds en 's nachts lekker zoveel licht brandt terwijl ik hier op het land in het gevaarlijke stikdonker moet zien te overleven. Die ene lantaarnpaal die er stond gaat tegenwoordig ook al uit vanwege lichtvervuiling en bezuiniging. Ik hoef toch geen belasting te betalen voor dat jullie daar allemaal lekker in het veilige licht kunnen slapen 's nachts want de meesten zien er ook nog eens niks van. Die luxe van dat er buiten in je straat een paar palen met licht branden is echt niet nodig om de nacht door de slapen hoor
We leven in een verzorgingsstaat... daar hoort bij dat mensen verzorgd worden. Wen er maar vast aan dat die standaard omhoog gaat, met de tijd mee. Je kunt niet verwachten dat lonen stijgen en uitkeringen op middeleeuws niveau blijven hangen.
Dat de hele maatschappij in middels zo vreselijk krom in elkaar zit is iets waar de meesten bij iedere verkiezing zelf steeds weer voor hebben gekozen.
Het voordeel van onze verzorgingsstaat is dat we allemaal "redelijk" veilig zijn. Dat we niet zoals in afrika en andere arme landen tralies voor onze ramen hoeven te hebben om de armen buiten te houden omdat ze zo weinig hebben dat ze massaal overgaan op crimineel gedrag.[/quote]
Repelsteel 
Heerlijk om jouw reacties te lezen, zo waar en kan er nog hardop om grinniken ook, dank je wel, uit de grond van mijn hart!
Geplaatst: 18-05-15 19:05 
) die mijn haren deed. 
