LuvdaTossa schreef:Eén uur extra lukt mij alleen met de overgang naar de wintertijd
Ja, en die moet je met winter naar zomer weer inleveren

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Vienna2007 schreef:Jawel hoor Mambo beach, maar het feit dat je vaker schoont maakt betekent niet dat het dan ook schoner is, het word gewoon vaker vuil.
Blue_Eyes schreef:Vienna2007 schreef:Tijd is iets wat je zelf kunt creeren.
Dat wil ik horen! Vertel eens?
Blue_Eyes schreef:Het is gewoon zo. Als je geen kinderen hebt, kun je je er geen voorstelling van maken hoe het zou zijn om ze wel te hebben.
MamboBeach schreef:Nu ik dit typ ben ik inmiddels al 10 keer van mijn plaats geweest om de kleine in de gaten te houden.
MamboBeach schreef:Maar als mensen roepen dat huisvrouwen geen reet doen, daar ben ik het niet mee eens.
Blue_Eyes schreef:Ik kijk nooit ATWT, GTST of wat dan ook. Als ik mazzel heb kan ik soms die aflevering van Bones van 3 weken geleden die nog op de video staat even kijken tijdens het strijken.
Ik werk (soms 20, soms 50 uur per week, maar dan wel 80% vanuit huis), ik zorg voor de kinderen en het huishouden en ik rijd ook nog ergens 2x per week paard. Waar moet ik die prioriteiten vandaan halen dan, of die tijd?
Kom op. Wie ben jij dat je mij op die manier op mijn plek denkt te moeten zetten? Een opgeschoten puber zeker?
Alet74 schreef:Ik denk wel dat het hebben van 'geen tijd' betrekkelijk is. Het gaat om keuzes maken (en ja Q., die opmerking een paar pagina's geleden was t.a.v. jou).
En als Bloodymary bedoelt dat het hebben van kinderen niet zaligmakend is, of iets in die strekking, dan denk ik dat ze wel gelijk heeft. Ik zou mijn dochter voor geen goud willen missen (want ze is de liefste en de leukste). Maar zonder haar was ik ook heel gelukkig gebleven. En om nu te zeggen dat er veel veranderd is in praktische zin? Nee, dat vind ik wel mee vallen. Je moet de boel goed geregeld hebben, zo nu en dan je kind een nachtje uit logeren kunnen sturen (leuk voor iedereen) en verder gaat het allemaal gestroomlijnd hier.
En het is hier net zo schoon als voordat ze er was. Het leren van opruimen, daar kun je vroeg mee beginnen. Kwestie van zelf het goede voorbeeld geven en hopen dat de rommelige aard van manlief niet erfelijk is
Wendy schreef:Blue_Eyes schreef:Het is gewoon zo. Als je geen kinderen hebt, kun je je er geen voorstelling van maken hoe het zou zijn om ze wel te hebben.
Toch blijft het een dooddoener.
Je praat over gevoel en dat is zo persoonlijk dat je het denk ik niet kunt gebruiken in een discussie als deze.
En gevoel kan natuurlijk nooit een rationeel argument zijn.
Even een ander voorbeeld: de vader van een klasgenootje overleed aan kanker toen ik 13 jaar was. Dat vond ik echt heel erg voor hem.
Anderhalf jaar later werd mijn eigen vader ziek: kanker. Hij overleed een paar maanden later. Pas toen kon ik me geheel voorstellen waar mijn klasgenootje toen doorheen was gegaan, dat gevoel. Dacht ik.
Later had ik een studiegenoot waarvan zijn vader ziek was, ook kanker. De vader van die studiegenoot overleed een paar maanden later.
Toen ik het met hem daar over had, werd duidelijk dat hij het heel ander beleefde dan ik dat destijds had gedaan.
Sterker nog: mijn eigen zus heeft het overlijden van mijn vader ook heel anders beleefd dan ik. Pas jaren later konden we daar over praten.
Gevoel is zo iets persoonlijks.
Als mensen mij vragen naar het overlijden van mijn vader, probeer ik ze te vertellen wat dat voor mij betekende. Maar ik pretendeer niet dat ik kan vertellen wat zoiets in het algemeen betekent. Want ik denk niet dat dat mogelijk is.
En daarom denk ik ook dat het niet terecht is om een moeder-kind band te betrekken in een discussie als deze. Want ook die moeder-kind band zal vermoedelijk iedereen anders beleven.
Dat er veel verandert als er een kind in je leven komt, lijkt me duidelijk. Maar dat valt ook te beargumenteren op basis van meer rationele argumenten. Voordeel is dat je dat dan ook nog eens beter uit kunt leggen op die manier aan mensen die geen kinderen hebben.
Zoals ik
Vienna2007 schreef:MamboBeach schreef:Nu ik dit typ ben ik inmiddels al 10 keer van mijn plaats geweest om de kleine in de gaten te houden.
En terecht, eigenlijk zou je nu nieteens moeten bokken, maar zorgen dat je oog constant op je kleine gericht is. Maar dat is mijn mening, jij zal daar wellicht anders over denken.MamboBeach schreef:Maar als mensen roepen dat huisvrouwen geen reet doen, daar ben ik het niet mee eens.
Ik roep dat niet. Maar minder dan een werkende vrouw? Jazeker.
Alet74 schreef:Dat is iets wat ik probeer te doen, als ik thuis ben, ga ik niet internetten en weet ik veel, dan wil ik me wel kunnen focussen op kindlief en niet half met van alles en nog wat bezig zijn. En echt, dat voelt goed!
En Wendy, ik denk, zelfs als moeder, wel dat je gelijk hebt. Iedereen ervaart dingen zo anders, dat valt niet te vergelijken. Zo kan de ene moeder haar kind zonder schuldgevoel 5 dagen naar de opvang brengen en krijgt een ander het al benauwd bij het idee. We kunnen daar niet over oordelen, en we kunnen ons gevoel niet meenemen in de discussie. Al is het in deze kwestie wel heel begrijpelijk, omdat het (je moedergevoel, je kind) bij je hart zit. In je hart.
MamboBeach schreef:Je hebt het allemaal wel meegemaakt dus heb je daar je eigen gevoel bij. Als je geen kinderen hebt kun je toch niet ervaren hoe het is als je wel kinderen hebt??? Ik vind juist het omgekeerde. Dit is juist een ontzettende dooddoener!