Citaat:
Onderstaand werd me toegestuurd ik wil het graag delen.
De wolvenfluisteraar die het altijd mis had.
Er was eens een man genaamd Sven Springinhetveld, een zelfverklaarde wolvenexpert die door alle media werd opgetrommeld als er ook maar een pootafdruk van een wolf in een modderpad verscheen. Hij had bruine dromerige ogen, mooie donkere lokken en een onafscheidelijke veldgids met de titel “De psychologie van de wolf” die hij zelf had geschreven. Een wolf in het wild had hij nog nooit gezien, maar hij had er wel veel boeken over gelezen.
“Wolven zijn voorspelbare dieren”, zei hij altijd met een ernstig gezicht op televisie. Ze vermijden de mens, ze zijn banger voor ons dan wij voor hen. De kans om een loterij te winnen is groter dan dat u een wolf tegenkomt”
Toen de eerste wolven zich op de Veluwe en in Drenthe hadden gevestigd, verklaarde Sven in een interview met het Utrechts Nieuwsblad:
“Maak u geen zorgen de wolven zullen de Utrechtse Heuvelrug links laten liggen. Te druk, te vol, te weinig wild”
Een week later werd er op de Utrechtse Heuvelrug een roedel gespot, met welpen. Ze leken zich prima thuis te voelen. De camerabeelden van een wolf die recht een woonwijk in liep, gingen viraal.
Sven krabde achter zijn oor en gaf als commentaar: “Een eenmalige vergissing van de natuur”.
Sven werd uitgenodigd bij Eva. Daar kwam hij met een oplossing voor de wolvenaanvallen op vee in de wei.
“Zet uw dieren achter een elektrisch hek en geen wolf die nog in uw weide komt”, zei hij stellig.
De volgende ochtend vonden boeren in Drenthe een groot deel van hun schapen verscheurd in de wei. De wolven hadden een manier gevonden om het elektrische hek te overwinnen, door er simpelweg overheen te springen.
“Dat moeten we de wolven afleren”, vond Sven. “Laat mij dat maar doen, ik heb een herdershond, dat lijkt op een wolf, en die luistert heel goed naar mij. Dus dat moet niet zo’n probleem zijn”.
Maar iedere keer als Sven in het veld verscheen, was er geen wolf te bekennen en zodra hij teleurgesteld afdroop, sloegen ze weer toe.
Toen verscheen er een interview in een groot landelijk dagblad. Speciaal voor de foto had Sven zijn kuif mooi opgekamd en een fris rood shirt aangetrokken, dat mooi afstak tegen de bosachtergrond.
“Als iedereen nu ‘s avonds uit het buitengebied blijft, dan krijgen de wolven meer rust en zullen ze zich ook beter gaan gedragen “, aldus Sven.
“Maar Sven, er wonen toch gewoon mensen in het buitengebied “?
Sven was even stil, maar kwam al snel met een antwoord:
“De mensen in het buitengebied kunnen na zonsondergang gewoon binnenblijven, er is daar verder toch niets te beleven. Ze kunnen bijvoorbeeld tv kijken, grote kans dat ik in het beeld verschijn en dan kunnen ze meteen naar mijn adviezen luisteren. Een win win situatie dus”
Omroep Zeeland was benieuwd of wolven naar Zeeland zouden komen en vroeg Sven naar zijn mening hierover.
“Wolven kunnen zwemmen, maar helemaal naar Zeeland? Onmogelijk,” zei hij desgevraagd
Twee weken later werd er een jonge wolf gefilmd op het strand van Tholen ,een mysterie hoe hij daar kwam.
Sven reageerde met: “Mogelijk een geval van …. omgekeerde migratie?”
Niemand wist wat dat betekende, zelfs Sven niet.
“Wolven houden afstand van honden. Hun gedrag is totaal anders”, kondigde Sven met veel bravoure aan op radio 1
Niet veel later werd op een boerderij in Limburg een wolf betrapt met een foxhondje in zijn bek.
Sven reageerde met: “Tja, evolutie is een mysterieus proces”
Ondanks dat hij alles fout had, bleef men Sven bellen voor interviews.
Mensen vonden het fascinerend hoe de natuur hem telkens een stap voor bleef.
Op een dag zei een journalist: “Sven, waarom blijven we jou eigenlijk raadplegen.”
Sven glimlachte raadselachtig, keek naar de horizon en zei:
“Omdat ik de enige ben die weet wat de wolf niet gaat doen”
En gek genoeg….daar had hij eindelijk eens gelijk in.
Bron geen wolf in cultuurlandschap
https://www.facebook.com/share/p/1Laynp ... tid=wwXIfr
Geplaatst: 30-08-25 10:30 
