Bokt.nl

pmarena schreef:

Marie_Anne schreef:

Ik vind dat wel gek. Er zijn genoeg serieuze media die zo'n verhaal graag zouden onderzoeken en brengen als het zou kloppen.

Ik denk dat dat nog vies tegenvalt.
Sommige heilige huisjes daar krijg je héél veel gezeik over als je daar tegenaan schopt.

pmarena schreef:

Super Gomir hoe jij er in staat

Je kan alleen maar hopen dat je zo'n ethisch correcte en meelevende arts treft als je in een dergelijke nachtmerrie terecht komt...

Maarja niet elke arts is zo, je hebt overal eikels en die kan je ook treffen. Dat vind ik het enge er aan,
dat je met deze wet die op zich geen ruimte laat voor bezwaar bij een ja, toch altijd het risico loopt dat je een eikel treft die zijn dag niet heeft ofzo en geen zin heeft in jammerende familie die een ander geen prima organen gunt waar die patiënt "toch niks meer aan heeft".

Het probleem zit hem er voor mij gewoon in, dat een arts wel kan zeggen dat die er van overtuigd is dat er geen hoop meer is. Dat er geen hersenactiviteit meer gemeten wordt. Maar dat die arts dat niet kan meten betekent voor mij niet dat het er niet is en gezien hoe weinig we eigenlijk nog weten over dood en de ziel...voor mij voelt dat absoluut niet als 100% zekerheid dat mijn man ook daadwerkelijk "weg" is uit dat lijf.

Net als die zoveel minuten "no touch" na de hartdood. Hoeveel minuten zijn dat ook alweer hier in Nederland? Dat stelt ook niks voor.... een echte mazzelaar kan nog bijkomen als men na zoveel tijd toch het hart nog aan het kloppen krijgt. Die ziel was dus ook niet helemaal weg...

Ik vind het gewoon echt eng en wil niet dat iets dat zó belangrijk is, in handen ligt van een witte jas die misschien wel een lompe hork is en gewoon die organen wil hebben. Waar ik op zich ook alle begrip voor heb van iemand die wèl overtuigd is dat de ziel er al uit is...en bij mensen op de wachtlijst nog niet.

Ben jij er echt van overtuigd dat als zo'n situatie als ik schets zich aandient.
Dat een vader ooit een JA heeft geregistreerd, en moeder en kinderen hem absoluut niet af willen staan en met rust gelaten willen worden, dat moeder dan niet hoeft te touwtrekken met een dokter / team die haar toch om proberen te praten?

Want vanuit hun kant kan ik me heel goed voorstellen dat ze er toch alles aan gedaan willen hebben, maar voor die moeder en kinderen is dat "gezeur" wel het laatste dat ze kunnen gebruiken...

Marie_Anne schreef:

pmarena schreef:

Ik denk dat dat nog vies tegenvalt.
Sommige heilige huisjes daar krijg je héél veel gezeik over als je daar tegenaan schopt.

Tja, als je echt gelooft dat alle kranten en onderzoeksjournalisten dit in de doofpot stoppen... Dat vind ik een complottheorie, daar kan ik niet zoveel mee.

pmarena schreef:

Bedankt voor je verhaal Gomir

Die 5 minuten geen circulatie en dan ben je echt dood, daar zit ik wel mee. Want overal wordt gezegd dat mensen die neervallen op straat, als ze binnen 6 minuten gereanimeerd worden nog goede kansen hebben. Die daarna natuurlijk wel nog steeds minder worden.

Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die na (veel) meer tijd pas gereanimeerd werden en wel goed hersteld zijn. Dat geeft mij dan nog een onprettig gevoel. Ik zit met die ziel die er voor mij eerst 100% zeker uit moet zijn en daar kom je niet uit denk ik

karuna schreef:

Mijn vader heeft toch echt twee keer een langere hartstilstand overleefd. Is drie keer klinisch dood geweest zelfs maar hobbelt nog steeds springlevend rond. Eerste keer zelfs ruim 10 minuten. Waarvan arts en hartambulance medewerkers toch echt verklaard hadden dat hij dood was. Geen reflexen geen hartslag circulatie ademhaling bloeddruk. En de pogingen werden net gestaakt. Maar toch hij weet echt elk woord dat gezegd is in die periode. En is er zonder enige schade uitgekomen zelfs

ingedebruijn schreef:

Als iemand komt te overlijden, is toch het minste dat je kunt doen, hun wens respecteren? Ik zou het echt verschrikkelijk vinden als iemand mijn keuze overruled uit eigenbelang.

Gloa schreef:

Een 'geen bezwaar' is dus in feite een 'ja tenzij' nabestaanden bezwaar maken.......nabestaanden waarvan de rechten niet in de wet zijn vastgelegd. Nabestaanden die het moeten doen met een richtlijn. Een richtlijn die aan verandering onderhevig is en makkelijker kan worden aangepast dan een wet. Een richtlijn waarvan niemand weet hoe die er over 10, 20, 30, 40 jaar uit ziet. Als ze al beginnen met het aantasten van de grondwet door er een omgekeerde wereld van te maken dan zie ik de bui al hangen voor die richtlijn........

En dat heeft 0,0 te maken met of het allemaal voor een goede zaak is of niet.

tamary schreef:

Van wat ik ook begrijp komen er sws te weinig geschikte donoren nog levend het ziekenhuis in die niet meer op te lappen zijn en dus als donor in aanmerking komen. Toestemming terzijde, er is dus ongeacht de wet niet genoeg aanbod en dat gaat ook dit besluit niet oplossen. Nederland is te veilig, de hulpdiensten te snel en de medische zorg te goed, en dan gaan er te weinig mensen op de juiste lokatie "stuk".

vidya schreef:

[ [url=m/X6cASg.jpg]Afbeelding[/url] ]

Ik ben er blij mee.

Ladyson schreef:

Gaat het niet tegen een wet in dat nabestaanden achteraf deze keuze kunnen veranderen? Ik vind dat best gek eigenlijk namelijk.

Zoolgangster schreef:

Ladyson schreef:

Gaat het niet tegen een wet in dat nabestaanden achteraf deze keuze kunnen veranderen? Ik vind dat best gek eigenlijk namelijk.

Stel: je echtgenoot is orgaandonor, het noodlot slaat toe, hij verongelukt en hij ligt in het ziekenhuis. Jij ziet hem op je reageren, maar de verpleging beweert dat dat reflexen zijn. Zijn toestand verslechtert (volgens de verpleging en de artsen die al met je over zijn donorschap hebben gesproken) en men begint wat dwingender over orgaandonatie te spreken. Maar... jij hebt zelf het verontrustende gevoel dat je man nog niet "weg" is... en je realiseert je ineens dat je toestemming inhoudt dat je man binnen de kortste keren bij je wordt weggehaald, zonder dat je afscheid kon nemen, en zonder dat je het gevoel hebt dat zijn leven voorbij is.

In dat geval vind ik het helemaal niet zo gek als nabestaanden geen toestemming geven.