Plaats ik het toch gewoon nog een keer 
Nou, door tig pagina's tekst geworsteld. 
Sorry dat ik de discriminatie-discussie even verstoor 
Ik heb me door pagina's onderzoeken enz. geworsteld omdat ik niet een eenzijdig beeld in mijn hoofd wilde rechtvaardigen, omdat ik namelijk niet vind dat ik dat heb (misschien mensen hier wel) maar ik ben op zoek geweest naar redelijk objectieve standpunten over wat er veranderd is (of eigenlijk helemaal niet veranderd alleen maar erger geworden wat ik toen signaleerde 
) ten opzichte van toen ik jonger was.
Met andere woorden, waarom voer ik deze discussie nu op deze manier terwijl ik vroeger tegen willekeurige discriminatie (oh die ziet er anders uit / dus die is stom) was!
(pdf)Paper presented at the International Conference Muslim Youth in Europe. Typologies of religious belonging and sociocultural dynamics, Edoardo Agnelli Centre for Comparative Religious Studies, Turin, 11th June 2004
Dit is een nogal lange opsomming van feiten over de moslim jeugdgemeenschap in Frankrijk.
Er staat duidelijk in (wat ik ook eigenlijk al heb gezegd) dat er eigenlijk een soort radicale 'Euromoslim' sub/straatcultuur aan het ontstaan is, verwijderd van de redelijk gematigde, niet heel praktiserende roots van hun ouders, dobberend en zich afzettend tegen het land (Frankrijk in dit geval) dan hen zo afgewezen heeft en de reden om naar traditionele Islam (ineens hoofddoekjes gaan dragen?) terug te gaan lijkt niet goed te kunnen worden uitgelegd.
Franse jonge moslims praktiseren de Islam meer dan vroeger, meer ramadan, meer hoofddoekjes en meer vrijdaggebed. Maar voelen zich ondertussen wel Frans, eigenlijk omdat ze geen ander thuisland hebben.
Verder
Hier staat een 128 pagina tellend onderzoek over jonge moslims en hun geloof ik heb het helemaal gelezen 
Citaat:
Voor de jeugdigen is het het meest vanzelfsprekend om jezelf moslim te noemen. De vriendenkring speelt hierbij een belangrijke rol en de jeugdigen spreken elkaar het meest aan op hun gedrag. Soms dwingen jeugdigen zelfs hun autochtone medeleerlingen op school om zich aan Ramadan te houden [Bas 14].
De studenten selecteren meer hun eigen vriendenkring – zij hebben op hun opleiding vaak ook meer keuzemogelijkheden dan de jeugdigen – en trekken vooral toe naar leeftijdsgenoten die op eenzelfde manier met het geloof omgaan als zijzelf.
Dit selectieproces speelt nog meer bij de jongvolwassenen. En bij hen vinden we de meeste variatie in opvattingen over de islam en moslim-zijn. Op de aanwezigheid van niet-moslims in de vriendenkring ligt bij de jongvolwassenen ook het minst een taboe.
Citaat:
Marokkaanse en Surinaamse jonge moslims zouden naar eigen zeggen vaker naar de moskee gaan als ze de dienst zouden kunnen verstaan.
Let ook vooral op pagina 75, 76 en 78 dames, mocht iemand hier graag met een Nederlandse Marokkaanse moslimman thuis willen komen.
Wat hier staat is een waarheid als een koe en vul de rest zelf maar in.
Citaat:
Jonge moslims maken scherp onderscheid tussen losse en vaste relaties. Vooral jongens
c.q. mannen hebben losse relaties; slechts in enkele netwerken van jongvolwassenen
nemen sommige vrouwen ook deze vrijheid.
Citaat:
Voor het overgrote deel van de onderzochte ROC-leerlingen is het (heel) belangrijk
dat hun toekomstige man of vrouw moslim is (91%)
Verder:
Citaat:
Bijna driekwart van de ROC-leerlingen vindt dat er tegenwoordig (zeker) meer spanningen zijn tussen autochtonen en allochtonen (70%), de meeste anderen denken dat dit ‘misschien’ zo is (23%) en slechts een kleine minderheid vindt (zeker) van niet (7%).
• De Marokkaanse leerlingen vinden het vaakst dat er nu meer etnische spanningen zijn, de Turkse ROC’ers het minst (maar in meerderheid vinden ze wel dat de spanningen gegroeid zijn).
Toch heeft dit kennelijk lang niet altijd consequenties voor hun eigen leven. De meeste leerlingen voelen zich tegenwoordig (zeker) niet buitengesloten door Nederlanders (61%), een op de vijf leerlingen (zeker) wel (19%) en de rest zit er tussenin (20%). Dit verschilt niet naar geslacht, leeftijd of etniciteit.
Het is wel een leuk onderzoek om een kijkje te nemen in de belevingswereld, alleen let dan op de naar mijn mening beetje rare berichtgeving in de krant en dan met name de eennalaatste alinea 
Nog een krantenbericht met een wel heel eenzijdige berichtgeving/ conclusie
Hun conclusies vind ik niet altijd kloppen met wat er staat of wat ik meen te lezen eruit.
Zo vind ik het zorgelijk dat hoe jonger hoe 'radicaler' terwijl zij dat wijten aan dat jonge volwassenen en studenten meer verschillende soorten mensen om zich heen hebben.
Ik trek de conclusie dat de jongeren op een andere manier omgaan dan de jongvolwassenen (dus niet, dat de 'ouderen' eerst ook zo 'radicaal' waren en nu ineens niet meer) en dat dit een duidelijke verschuiving is naar een jongere generatie.
Zij hebben een andere conclusie: dat 'radicale' gaat vast weer over als ze ouder zijn > maar die staat haaks op hun volgende conclusie: dat als ze getrouwd zijn, ze zich weer willen 'werpen' op het geloof.
In het onderzoek staat ook dat moslims hun ouders zelfs verbeteren tegenwoordig, als het gaat om geloofskwesties.
Sommige moslims doen expres een hoofddoek op, ook als de ouders dat geen goed idee vinden omdat dat de integratie in de weg kan staan.
http://www.volkskrant.nl/binnenland/art ... den_vromer
Ook is de conclusie bij zowel het Franse als het Nederlandse onderzoek, dat jonge moslims zich vooral Nederlander (/ Frans) voelt.
Maar er staat nergens waar dar op gebaseerd is, hoe kan je je Nederlander voelen als je er nauwelijks mee in aanraking komt?
Wat is Nederlanderschap? Die vragen zijn niet gesteld.
Nog een interessant en persoonlijk geschreven artikel uit Brussels journaal
Citaat:
In 2004 vestigde zich in de wijk waar ik actief was een nieuwe organisatie, Jongeren voor Islam (JvI). Zij hangen de Salafistische leer aan, wat betekent dat zij salaaf of het volgen van de weg van de metgezellen van Mohammed centraal zetten. Zij gaan dus terug naar de bron, door het leven zo veel mogelijk een afspiegeling te laten zijn van dit van de profeet. Daarbij staat de letterlijk interpretatie van de koran centraal,via zomerkampen met onderricht in fikh, sjaria worden jongeren aangemoedigd om niet de geldende wetten van het land als uitgangspunt te nemen, maar wel de koran.
Het hoeft geen betoog dat wat hier aan jongeren als de weg wordt aangereikt, onmogelijk te verenigen valt met de waarden binnen Europa. Het stenigen van vrouwen, stokslagen, of veroordelen van kinderen die geboren worden met een vader die geen moslim is, is in strijd met de Europese wetten. Je hoeft geen heel hoog intelligentiepeil te hebben om in te zien dat het volgen van regels uit een boek de zevende eeuw en dit als waarheid verkondingen aan jongeren in Europa, aanzet tot conflict!
[...]
De leer zegt immers dat ongelovigen en gelovigen niet gelijk zijn aan elkaar. Hierin vinden jongeren soms een rechtvaardiging om criminaliteit tegenover wie niet tot hun doelgroep behoort, te rechtvaardigen. Dat dit wel degelijk bestaat, blijkt uit uitlatingen van jongeren op straat die handel in drugs goedpraten zolang je maar enkel aan niet moslims verkoopt! Bij een inbraak in een kantoor werden enkel de computers gestolen van wie geen moslim was. Van broeders of zusters werd niet gestolen.
En dan ga ik van leuke gezellige onderzoekjes naar:
Hier de AIVD brochure van Dawa naar Jihad (pdf)
En hier De opkomst van islamitisch neoradicalisme in Nederland (pdf)
Interessant.
Citaat:
Dit rapport behandelt in het bijzonder de radicale dawa. Daarbij gaat het om
islamitische missiebewegingen, moskeeën en/of predikers die een ultraorthodoxe en
radicale boodschap uitdragen. De radicale dawa-bewegingen worden als ultraorthodox
omschreven omdat zij zeer rigide zijn in hun religieuze interpretaties en alle vormen
van religieuze moderniteit en hedendaagse aanpassingen van hun leer afwijzen.
Het radicale van deze bewegingen is gelegen in het feit dat zij de samenleving diep
ingrijpend willen hervormen en daarbij de westerse democratische rechtsorde afwijzen.
De AIVD heeft de afgelopen jaren waargenomen dat radicale dawa-bewegingen in
Nederland en enkele ons omringende landen in kracht toenemen. Deze bewegingen
en hun predikers weten met steeds meer succes specifieke doelgroepen te bereiken
met daarop toegesneden boodschappen. Aanvankelijk werden zij sterk vanuit het
buitenland aangestuurd, zowel ideologisch, financieel als logistiek. Na een korte fase
van fragmentatie, voor een deel het gevolg van de nationale en internationale reacties
op de gewelddadige jihad, maken deze radicale dawa-bewegingen nu een proces
van verzelfstandiging en professionalisering door. De AIVD betitelt dit proces als de
opkomst van islamitisch neoradicalisme. Dit wordt beschreven in hoofdstuk 1.
[...]Juist jonge moslims – en dus
niet de zogenaamde eerste generatie migranten – lijken in een zoektocht naar hun
identiteit ontvankelijk voor radicalisering.
Alleen de naam al van dit rapport spreekt voor zich:
(pdf) The radicalisation of Muslim youth in Europe: The reality and the scale of the threat
Geplaatst: 21-07-10 12:21 
) niet blij zijn met een baan waar ze me moeten aannemen ipv wíllen aanemen.
