Wij hebben jarenlang een AZC met zo'n 400 vluchtelingen in de straat gehad, een 50 meter verderop.. Ik snap dus niet waar de mensen zo bang voor zijn. OK, er waren wel eens wat akkefietjes, maar zoveel overlast hebben we niet gehad.
Ik heb wel eens een stuk vlaai of een leeg colablikje op de vensterbank gevonden (ons huis ligt aan straat, oude boerenwoning). En een keer begon de hond te blaffen en toen stond er een pikzwarte man achterom op het terras tegen de muur. Toen ik ,met de hond naast me, naar buiten liep om te vragen wat hij daar deed, zei hij dat er ruzie was en hij verstopte zich even. Toen ik vroeg of hij politie nodig had, hoefde dat niet. Ik neem aan dat er echt iets aan de hand was op het AZC, want even later kwam er al een politiewagen voorbij. Ik heb mijn man maar gebeld en die stond 10 minuten later thuis en heeft de man, die er nog steeds stond, weggestuurd, nadat mijn man eerst gekeken had of er niets meer op straat te zien was. Nou, dat was dus het meest spannende wat ik heb meegemaakt
.
Het had ook voordelen om een AZC in de buurt te hebben. Toen we aan het verbouwen waren en we een lamp met van die glazen bolletjes bij het grofvuil buiten zetten, hoorde ik 's avonds onder mijn slaapkamerraam (wat open stond) opeens zacht getinkel...en weg was de lamp
. En toen zijn we dus meer van dat soort dingen aan straat gaan zetten. Elke keer was het heel vlug weg
.
Een keer ben ik s'nachts wakker geworden, toen arresteerde de politie net een man en drukte deze bij ons tegen de muur aan, terwijl aan de overkant een andere asielzoeker heel dramatisch stond te roepen: Dat is mijn broer, neem mij dan ook maar mee!
Dag erna hoorden we dat ze de autosleutel van de beheerder hadden gepikt en met zijn auto waren gaan joyriden.
En dan was er nog het dingetje met de muziek
: elke keer als het mooie weer was en wij buiten wilden zitten of in de tuin/wei bezig waren, dan zaten de asielzoekers natuurlijk ook buiten en die zetten dan van die bepaalde "Jengel"muziek aan. En dat hoorde je dan de hele dag. Bleek dat ze de muziekboxen dus boven in de ramen deden zetten, zodat ze naar hun muziek konden luisteren als ze zelf buiten waren. Maar daar word je echt kriegel van, als je die muziek de hele dag moet horen, niet alleen als je de wei aan het uitmesten was, maar ook als je gewoon in je tuinstoeltje lekker rustig buiten wilde zitten.
Op een gegeven ogenblik heeft mijn man een keer naar de beheerde gebeld met de vraag of hij er aub wat aan kon doen, en of die muziek zachter kon en/of in elk geval niet de hele dag/elke dag aan. Werd hij zowat voor racist uitgemaakt; of hij ook naar zijn eigen buren zou gaan als die een keer de muziek wat hard hadden aanstaan. Eh, voor een keer niet erg, maar het was ELKE DAG met goed weer. Hij vond dat mijn man deed discrimineren. Eh wat?! Wij meenden het juist netjes op te lossen door hun te bellen en niet meteen naar de politie te bellen om de overlast te melden. PFFF, maar dat was dus waarschijnlijk een gefrustreerde NL-se beheerder die hem te woord stond.
Die had waarschijnlijk de puf niet om de asielzoekers te vragen of de muziek eens een keertje uit of zachter kon.
De rechtstreekse buren van het AZC hebben wel wat meer overlast gehad. Die hadden een mooi hoog hekwerk om de tuin, om hun siertuin met fruitbomen te beschermen en nog ging de AZC-jeugd ,die natuurlijk niets anders te doen had, over het hek de bomen in en jatten ze het vaak nog onrijpe fruit.
O, en wat me nog opviel, was dat ik vaak rond 23.00 uur of later, als ik al in bed lag, nog jonge kinderstemmetjes onder mijn slaapkamer raam hoorde voorbijkomen. Het verbaasde me wel eens dat die jonge kinderen nog zo laat buiten op straat liepen. Maar ja, als je de hele dag niets te doen hebt en de dag door zowat kunt slapen, dan kun je s'avonds natuurlijk ook lang opblijven.
Ach en je hoorde ook wel van de begin/aanloopproblemen van het AZC. Dat ze naar de supermarkt in het dorp gingen en, niet wetende wat er allemaal in de potjes zit, ze openmaakten, met een vinger erin gingen om te proeven, potje weer dicht en terugzetten. Ik heb het zelf nooit gezien, maar het AZC was er al een tijd toen wij in het dorp kwamen wonen. En verhalen dat ze niet wisten hoe ze met de apparatuur om moesten gaan. Dat ze in de nieuwe algemene kookkeuken de kookmessen zo in het keukenblad spiesden
. Niet wetende dat wij zo niet met onze spullen omgaan en dat dat niet de bedoeling is natuurlijk. Zijn allemaal dingen die ze nog moesten leren en waarvan de beheerders niet op bedacht waren in het begin.
Ach ja, ze hebben hier veel langer gezeten dan oorspronkelijk de bedoeling was. Maar het centrum is nu weg en zal hier ook niet meer kunnen terugkomen, aangezien het gebouw waar ze in zaten naderhand is gesloopt en er luxe huizen voor in de plaats zijn gekomen.
Ik zou er zelf echter niet zo bang voor zijn als er weer een in de straat zou zijn gekomen.
Ik weet nog met mijn bruiloft, op 31 december, dat wij in een open witte koets met friezen ervoor door de straat reden en het waren de asielzoekers die begonnen te applaudisseren toen we voorbijkwamen
. We hebben ook een asielzoeker, die een verblijfsstatus had gekregen maar nog geen woning en dus nog in het AZC woonde, een tijdlang in dienst gehad. Een geweldige lieve man, met een fijn gezin. Maakten af en toe van die heerlijke romige vruchtentaarten. Die mis ik nog wel eens
.
Geplaatst: 19-10-15 09:53 
