Lusitana schreef:Die persoonlije ruimte bestaat gevoelsmatig en is niet verzonnen of opgelegd. Daar is uitgebreide documentatie over als je echt geinteresseerd bent.
Nee, dat begrijp ik, maar het is niet iets concreets waarvan je kunt zeggen "dat" is mijn persoonlijke ruimte. Je sensatie van persoonlijke ruimte verschuift toch van moment tot moment, van persoon tot persoon en zelfs per situatie.
Iemand gaf het voorbeeld van een vreemde die zo dicht tegen je aan komt staan dat je met de tenen tegen elkaar staat. Ook daarvan kun je je afvragen of dat perse negatief of bedreigend ervaren zou moeten worden.
Als je bijv. in een disco of een drukke kroeg staat, dan gebeurt het veel vaker dat iemand zo dicht bij je komt staan als je nog verstaanbaar wilt zijn voor elkaar. Dan blijkt je gevoel van persoonlijke ruimte ineens veel kleiner dan als je op een rustige dag op de Dam in Amsterdam teen aan teen staat met diezelfde vreemde.
Persoonlijke ruimte is een sensatie die je inderdaad niet iemand op kan leggen, maar je kunt in de opvoeding en op latere leeftijd ook door middel van indrukken van buitenaf (zoals bijv. de media) wel degelijk invloed uitoefenen op deze sensatie. Heeft het daarna niet ook te maken met een gevoel van zelfzekerheid en gewenning?