
Ik weet nog dat Jane Eyre favoriet was. Iedereen keek de film. Alleen had het film een ander einde dan het boek. Ik las liever het boek (wel in het Nederlands), dus was de enige in de klas die daar op scoorde

Wat Nederlandse literatuur betreft herinner ik me alleen nog Het zwevend schaakbord van Louis Couperus en Kaas van Willem Elsschot. De 1e omdat ik daar verliefd werd op het historische genre (met of zonder een tikje magie) en de 2e omdat dat het enige boek was dat ik niet gelezen had en daar vragen over kreeg.

Maar verder zou ik niet meer weten wat ik heb gelezen.
Overigens lees ik nog steeds graag. Een van mijn favorieten stond ook op mijn Engelse lijst (onder groot protest van mijn docent): If tomorrow comes van Sidney Sheldon. Overigens ook in het Nederlands gelezen

En ik ben fan van de historische romans van Simone v.d. Vlugt.
)
Alleen Russisch Blauw heb ik niet uitgelezen en me doorheen gebluft. Ik had een klasgenootje dat opschepte dat ze De ontdekking van de hemel ging lezen. Maar ze kwam er niet doorheen. Ik las hem in vier dagen en had een 9,5 op mn eindmondeling.
ik lees nog steeds 100+ boeken per jaar.
het is al jaren de meest gezochte en gelezen recensie op boekenplatform Hebban.
ik kreeg een complete black out met het examen vanwege een boek over voyeurisme. 
Ik dacht echt dat ik de enige was die dit zag gebeuren.
De zeven bergen vond ik tof, Wild van Cheryl strayed helemaal. Die heb ik nu a zo'n vijf keer gelezen. Die stijlen vind ik echt tof, maar lijken echt steeds moeilijker te vinden.
Ben sowieso geen grote lezer van contemporaine Nederlandse literatuur. De trend heeft zich dus doorgezet. 