Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-01-20 23:48

Geplaatst: 01-01-20 23:48

lor1_1984 schreef:
Ik heb heel bewust gekozen voor budgetbeheer omdat ik een wandelende ramp ben met mijn financiën en de WMO/gemeente heeft besloten dat de woonvoorziening die me begeleid mij niet meer mag helpen.
Nu dus budgetbeheer en die doen precies hetzelfde als wat mijn begeleiding deed, het kost me alleen meer geld.
Ik heb in het verleden met begeleiding/ondersteuning al gekeken en geoefend met zelf alles regelen maar get lukt me gewoon niet en het geeft me zoveel stress dat ik dus heb gekozen voor dit systeem.
Puur ter voorkoming van ellende.
Maar het is wel zo geregeld dat ik gewoon via mijn account een rekening kan indienen, zij zorgen dan dat het betaald wordt mits ik voldoende saldo in het betreffende potje heb.
Verder ben ik zelf verantwoordelijk voor het doorgeven van huurverhoging etc.

Dat is ook helemaal niet erg, met budgetbeheer heb je veel meer vrijheid en verantwoording dan met bewind. Ik vind bewind, als er verder geen sprake is van een ernstige beperking, gewoon een te zware en te dure maatregel. En daarbij gaat bewindvoering ook best vaak fout tot zelfs frauduleus handelen toe en als mensen dan aan de bel trekken moeten ze het via de rechter oplossen. Maakt de bwv meer schulden dan blijft de cliënt verantwoordelijk.
Soms moeten mensen onder bewind er zo bovenop zitten dat rekeningen betaald worden dat ze het beter met hulp in eigenbeheer hadden kunnen houden.

**Geplaatst**: 02-01-20 00:04

Geplaatst: 02-01-20 00:04

LadyMadonna schreef:
Ik kijk weleens van die programma’s als dubbeltje op z’n kant, de andere kant van Nederland, etc.
Daar wordt dan gesproken over leefgeld. Een gezin met twee kinderen krijgt bijv €85 leefgeld per week, een vrouw alleen krijgt €40 leefgeld per week.

Als ik het goed heb begrepen is dat puur voor levensonderhoud, dus kortweg: eten, drinken en persoonlijke verzorging.
Vaste lasten als huur/hypotheek/zorgverzekering/gas water licht etc gaan hier niet vanaf.

Dan is dat toch best te doen?
Ok, wellicht niet ideaal, maar als je alleen bent en een beetje handig boodschappen doet, hoef je van €40 echt niet op macaroni met ketchup en smac te leven toch?
Of begrijp ik dat leefgeld verkeerd?

Het is inderdaad prima te doen wanneer het alleen boodschappen zouden zijn. Het wordt alweer een ander verhaal wanneer ook verzorgingsproducten (tandpasta, toiletpapier, wasmiddel, shampoo, douchegel, schoonmaakmiddelen), kleding, eventuele medicatie, brandstof of OV-kosten en abonnementsgeld eraf gaan. En je er ook nog eens andere eventuele uitgaven van moet bekostigen, bijvoorbeeld nieuw beddengoed, of het vervangen van een meubelstuk.

**Geplaatst**: 02-01-20 00:07

Geplaatst: 02-01-20 00:07

tiwi1969 schreef:
lor1_1984 schreef:
Ik heb heel bewust gekozen voor budgetbeheer omdat ik een wandelende ramp ben met mijn financiën en de WMO/gemeente heeft besloten dat de woonvoorziening die me begeleid mij niet meer mag helpen.
Nu dus budgetbeheer en die doen precies hetzelfde als wat mijn begeleiding deed, het kost me alleen meer geld.
Ik heb in het verleden met begeleiding/ondersteuning al gekeken en geoefend met zelf alles regelen maar get lukt me gewoon niet en het geeft me zoveel stress dat ik dus heb gekozen voor dit systeem.
Puur ter voorkoming van ellende.
Maar het is wel zo geregeld dat ik gewoon via mijn account een rekening kan indienen, zij zorgen dan dat het betaald wordt mits ik voldoende saldo in het betreffende potje heb.
Verder ben ik zelf verantwoordelijk voor het doorgeven van huurverhoging etc.

Dat is ook helemaal niet erg, met budgetbeheer heb je veel meer vrijheid en verantwoording dan met bewind. Ik vind bewind, als er verder geen sprake is van een ernstige beperking, gewoon een te zware en te dure maatregel. En daarbij gaat bewindvoering ook best vaak fout tot zelfs frauduleus handelen toe en als mensen dan aan de bel trekken moeten ze het via de rechter oplossen. Maakt de bwv meer schulden dan blijft de cliënt verantwoordelijk.
Soms moeten mensen onder bewind er zo bovenop zitten dat rekeningen betaald worden dat ze het beter met hulp in eigenbeheer hadden kunnen houden.

Klopt, maar het probleem is dat veel mensen in bewind gaan omdat ze schulden hebben/maken maar te weinig voor schuldsanering oid en dan kom je niet in aanmerking voor budgetbeheer.
Ik vond bewindvoering in mijn geval te zwaar, vandaar dat ik na een uitgebreid gesprek waar alle informatie werd toegelicht, vragen beantwoord werden etc heb gekozen voor budgetbeheer; goedkoper, relaxter en geen gedoe met rechtbank etc.

**Geplaatst**: 02-01-20 00:43

Geplaatst: 02-01-20 00:43

Ik twijfel bij dit soort topics altijd of ik wel wil reageren :')

Ik heb een tijd lang gewerkt als budgetbeheerder en bewindvoerder en ben gediplomeerd als WSNP-bewindvoerder (schuldsanering).

Ik probeer het kort samen te vatten want ik kan er uren over praten

Nee, het gaat niet overal goed, en nee niet iedereen is voldoende vaardig om bepaalde dossiers te kunnen draaien (het budgetbeheerder zijn is zelfs een vrij beroep -O-

) maar helaas kom ik ook veel “broodje aap” tegen en is het creëeren van een wederom gezonde financiële situatie een inspanning van beide kanten. Vaak hoor je maar één kant van het verhaal.

Ik heb dossiers gedraaid die na zes maanden als stabiel konden worden aangemerkt. Maar ook dossiers die eigenlijk nooit stabiel te noemen waren. Voor een bewindvoerder is het ook niet leuk om emmertjes water naar de zee te blijven dragen...

Problematische schulden kunnen werkelijk in alle lagen van de bevolking ontstaan. En die schulden hebben veel verschillende uitwerkingen op het gedrag en de acties van mensen. Iedereen heeft daarin een eigen leer-curve en ik probeerde altijd bij iedere cliënt zo veel mogelijk naar zelfstandigheid toe te werken. De realiteit is dat een groep die zelfstandigheid nooit bereikt. Bij bepaalde groepen is dat logisch, bijvoorbeeld dementerende ouderen of mensen met psychische klachten. Bij die laatste twee groepen is er vaak sprake van beschermingsbewind, dus geen schuldenbewind, maar echt een bewind ter bescherming van de onder bewind gestelde tegen bijvoorbeeld derden.

Er is echter ook een groep met een daadwerkelijk gat in de hand, en wat je vaak ziet is dat de schulden onderdeel zijn van een groter geheel. Bedenk je hierbij heel goed! De bewindvoerder is geen maatschappelijk werker, je kunt niets meer dan de financiën zo strak mogelijk kaderen en doorverwijzen. Maar als een cliënt niets wil, dan gebeurt er niets.

Ik vind dat er veel meer moet worden samengewerkt tussen de verschillende instanties om bij die laatste groep echt een cirkel te kunnen doorbreken.

Binnen de organisatie waar ik werkte was boodschappengeld ook daadwerkelijk boodschappengeld. Heel veel kantoren werken daarnaast met reserves. Reserves voor vervanging/reparatie, reserves voor jaarlijkse facturen, reserves voor vrije besteding (kapper, cadeautjes, kleding, uitjes, extra boodschappen). De opbouw daarvan uiteraard passend binnen het budget. En soms is de beschikbare ruimte voor het opbouwen van reserves karig maar áltijd wordt een dossier vormgegeven vanuit minimaal de beslag vrije voet. Echt, echt, echt, die beslag vrije voet is zó belangrijk.

En mag ik dan nog één dooddoener even de wereld uithelpen? Ja, het komt voor dat de schulden in de beginfase eerst verder oplopen. En nee, dat is niet de “schuld” van de professional. Stabilisatie van het budget is de eerste prioriteit. En nog belangrijker voor een schuldsaneringstraject: ook de cliënt moet stabiel zijn! Anders heeft een aanvraag echt geen enkele zin. Een cliënt moet het traject wel aankunnen. Soms kun je in eerste instantie niet meer dan de beslag vrije voet hanteren. En ja, dan lopen de schulden op omdat de crediteuren echt niet zo vriendelijk zijn om de rente stop te zetten.

Laatst bijgewerkt door Snorlex op 02-01-20 01:20, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-01-20 01:02

Geplaatst: 02-01-20 01:02

Snorlex schreef:
Ik twijfel bij dit soort topics altijd of ik wel wil reageren Ik heb een tijd lang gewerkt als budgetbeheerder en bewindvoerder en ben gediplomeerd als WSNP-bewindvoerder (schuldsanering).

Ik probeer het kort samen te vatten want ik kan er uren over praten

Nee, het gaat niet overal goed, en nee niet iedereen is voldoende vaardig om bepaalde dossiers te kunnen draaien (het budgetbeheerder zijn is zelfs een vrij beroep ) maar helaas kom ik ook veel “broodje aap” tegen en is het creëeren van een wederom gezonde financiële situatie een inspanning van beide kanten. Vaak hoor je maar één kant van het verhaal.

Ik heb dossiers gedraaid die na zes maanden als stabiel konden worden aangemerkt. Maar ook dossiers die eigenlijk nooit stabiel te noemen waren. Voor een bewindvoerder is het ook niet leuk om emmertjes water naar de zee te blijven dragen...

Problematische schulden kunnen werkelijk in alle lagen van de bevolking ontstaan. En die schulden hebben veel verschillende uitwerkingen op het gedrag en de acties van mensen. Iedereen heeft daarin een eigen leer-curve en ik probeerde altijd bij iedere cliënt zo veel mogelijk naar zelfstandigheid toe te werken. De realiteit is dat een groep die zelfstandigheid nooit bereikt. Bij bepaalde groepen is dat logisch, bijvoorbeeld dementerende ouderen of mensen met psychische klachten. Bij die laatste twee groepen is er vaak sprake van beschermingsbewind, dus geen schuldenbewind, maar echt een bewind ter bescherming van de onder bewind gestelde tegen bijvoorbeeld derden.

Er is echter ook een groep met een daadwerkelijk gat in de hand, en wat je vaak ziet is dat de schulden onderdeel zijn van een groter geheel. Bedenk je hierbij heel goed! De bewindvoerder is geen maatschappelijk werker, je kunt niets meer dan de financiën zo strak mogelijk kaderen en doorverwijzen. Maar als een cliënt niets wil, dan gebeurt er niets.

Ik vind dat er veel meer moet worden samengewerkt tussen de verschillende instanties om bij die laatste groep echt een cirkel te kunnen doorbreken.

Binnen de organisatie waar ik werkte was boodschappengeld ook daadwerkelijk boodschappengeld. Heel veel kantoren werken daarnaast met reserves. Reserves voor vervanging/reparatie, reserves jaarlijkse facturen, reserves voor vrije besteding (kapper, cadeautjes, kleding, uitjes, extra boodschappen). De opbouw daarvan uiteraard passend binnen het budget. En soms is de beschikbare ruimte voor het opbouwen van reserves karig maar áltijd wordt een dossier vormgegeven vanuit minimaal de beslag vrije voet. Echt, echt, echt, die beslag vrije voet is zó belangrijk.

Jij hebt mij een heleboel typwerk bespaard haha. Thanks!
Ik heb exact dezelfde ervaring als jij.

Toen wij nog geen kinderen hadden, deden we wekelijks boodschappen voor 35 - 50 euro. Maar wij zijn ook heel saaie mensen: geen alcohol, tabak en vlees.

**Geplaatst**: 02-01-20 01:56

Geplaatst: 02-01-20 01:56

Ik hoor weleens dat het aan de bewindvoerder ligt maar ik denk dat het minstens net zo vaak aan de cliënt (onvermogen bijvoorbeeld) ligt of aan miscommunicatie oid.
Ik ken iig ook wel verhalen van mensen die zich in de nesten hadden gewerkt, de schuldsanering in moesten maar intussen nog ff een nieuwe tv, laptop, telefoon, kleding/schoenen, consoles etc bestelden omdat dat nu nog kon en ze straks 3-5 jaar 'in armoede' moeten leven. :wow:

En gewoon niet willen inzien dat ze daarmee juist langer 'in armoede' moeten leven en dieper in de oliebol komen. 8)7

Gebruik maken van het systeem noemen ze dat dan, ik noem het eerder misbruik maken. :Y)

Of het verhaal van een voormalige vriendin die dankzij bewindvoering/schuldsanering dieper in de oliebol zou zijn gekomen maar intussen zelf schulden blijven maken bij dierenartsen/hulpverleners etc.
En dan boos worden als de betreffende bedrijven/instanties deurwaarders op je af sturen en tegen iedereen vertellen wat een poedersuiker/instantie het is en dat ze 'zomaar' een deurwaarder hebben ingeschakeld ondanks betalingsregelingen waar diegene zich achteraf nooit of na een paar betalingen niet meer aan heeft gehouden.

In beide gevallen hebben die mensen hulp nodig maar ze gooien hun eigen ruiten in en het ligt nooit aan henzelf.
Zoals ik in eerdere posts al aangaf ben ik ook een drama met financiën maar ik ga niet wijzen naar bedrijven, hooguit zeg ik dat de bedrijven waarbij ik afbetaling kocht niet slim bezig waren door het langere tijd toe te blijven staan op afbetaling te kopen waardoor mijn schuld bleef opbouwen.
Het had beter geweest voor alle partijen als je maximaal x bedrag of x aantal bestellingen op afbetaling kunt doen ipv het een paar maanden door te laten gaan en iemand wekelijks of vaker te laten bestellen op afbetaling.
Het is en blijft echter mijn eigen verantwoordelijkheid dat ik op afbetaling bleef bestellen.

Die schulden zijn volledig afbetaald maar ik heb gewoon het overzicht niet en ben te impulsief waardoor ik nadat ik van alles heb gekocht/besteld etc pas bedenk dat de vaste lasten ook nog betaald moeten worden.

Tegenwoordig heb ik de afspraak staan dat ik enkel op afbetaling bestel in overleg met degene die mijn financiën beheert en dat er dan een bedrag wordt afgesproken.
Ga ik daar bijvoorbeeld €10,- overheen dan is dat niet zo erg maar hoger moet wederom overlegt worden.
Maar het gebeurt eerder dat ik even in mijn account gluur wat mijn saldo is in het betreffende potje, bijvoorbeeld 'dieren' (voor voerbestellingen, dierenartskosten, hondentraining etc), het winkelmandje vul met een voerbestelling, een betaling indien met mijn eigen rekeningnummer en de melding dat het voor de dieren is en zogauw het op mijn zakgeldrekening staat bestel ik.

**Geplaatst**: 02-01-20 09:36

Re: Leefgeld

Geplaatst: 02-01-20 09:36

Het is super als je een goede bewindvoerder hebt, echter is het in veel gevallen niet zo dat ze een topper hebben. Dat gezin met 40 euro in de week, dat hoeft echt geen extra te verwachten. Dat heeft niks met stabilisatie te maken. Maar gewoon een kantoor wat geen zin heeft moeite te doen. Dat weekgeld werd berekend op 1 ziektewet uitkering. Dat er inmiddels een loon van 40 uur pw extra is doen ze niks mee. En dan kunnen er extra potjes zijn, die worden gewoon niet aangesproken ook niet als hoogzomer een koelkast kapot gaat. En die mensen klagen niet, omdat ze bang zijn dat ze nooit meer uit de schulden komen.

En natuurlijk heb je ook de mensen die niet begrijpen hoe een traject werkt en maar denken dat er oneindig veel geld is. Dat zijn de mensen die gewoon een gat in hun hand hebben. En die op onze facebook pagina om bonnen en spullen vragen en dit ook bij 5 andere groepen doen. En waar sommige ook nog mee wegkomen ook als ze mazzel hebben. En dan praat ik niet over 2 tientjes.

Ik zie mensen reageren die makkelijk rondkomen, ik ben dan heel benieuwd waar je je spullen haalt etc. Want realiseren mensen zich ook dat de meeste mensen met weekgeld geen auto hebben? In ons dorp zit alleen de jumbo en albertheijn. De Dirk, Lidl, Aldi, Vomar etc allemaal 11-15 km afstand. Markt hebben wij hier wel, maar loont niet om daar heen te gaan. Daar staan: Kaasboer, t stoepje, visboer en een kraam met kippenpoten etc.

Ik kan ook voor 3 dagen met 5 personen eten van nog geen 6 euro. Maar dan sta ik om 07:00 bij de Lidl 13 km verderop om de 0,25ct producten en boxen te bemachtigen. Dan heb ik brood, groenten/fruit, vlees/vis en als ik mazzel heb beleg en wat zuivel. Maar niet iedereen kan dat. Zelfde met tgtg, ook niet iedereen kan dat doen. En ook niet iedereen gaat 5 euro uitgeven als ze niet altijd goede boxen krijgen met genoeg te eten.

Merk dat mensen vaak uitgaan van hun eigen situatie. Maar niet iedereen woont in een stad/dorp met alles om de hoek. Niet iedereen kan internetbankieren etc. we hebben daarnaast ook niet allemaal een auto. En ik ken zelfs mensen die niet eens een fiets hebben. En ja, de een rookt en drinkt. De ander doet dit dan weer niet. Maar ik vind ook niet dat iemand daarover kan oordelen. Voor sommige mensen is dat het enige wat ze nog hebben dat ze "gelukkig" maakt.

**Geplaatst**: 02-01-20 18:56

Geplaatst: 02-01-20 18:56

Sunrise, is er geen inzicht in het budgetplan zodat tezamen met de familie kan worden bekeken hoe de inkomsten worden besteed? Een bewindvoerder kan en mag een verzoek tot inzicht in het budgetplan niet weigeren (wel verstrekking aan derden, maar niet aan de onder bewind gestelden zelf). Misschien geeft het budgetplan antwoord op bepaalde vragen.

Overigens: vergeet niet dat ondanks het (gedwongen) kader, altijd een wijziging van bewindvoerder kan worden aangevraagd.

**Geplaatst**: 13-01-20 07:15

Geplaatst: 13-01-20 07:15

Even tussendoor, veel mensen hebben het steeds over de kapper. Dat is toch geen eerste levensbehoefte?
Ik ga nooit naar een kapper.
Wat betreft boodschappen, ik geef maximaal 60 euro per week uit, voor twee personen en twee katten. En dat is inclusief wasmiddel, wc papier, shampoo etc. Paarden en ander vee niet mee gerekend.

**Geplaatst**: 13-01-20 07:25

Re: Leefgeld

Geplaatst: 13-01-20 07:25

Mijn man en dochter moeten toch wel 3 a 4 keer per jaar naar de kapper. Zelf ga ik 1 keer per jaar, soms nog minder.

Eerste levensbehoefte nee, maar er een beetje verzorgd uit zien is wel vrij belangrijk.

**Geplaatst**: 13-01-20 08:01

Geplaatst: 13-01-20 08:01

Ik knip mn haar zelf, heb makkelijk lang haar met een slag erin, eens in de zoveel tijd recht afknippen is het beste, niet anders dan mn kapper deed. M'n vriend en pa doe ik met de tondeuse, die zijn tevreden met zo'n kapsel. Dat is om de 4 tot 6 weken wel nodig.

**Geplaatst**: 13-01-20 08:29

Re: Leefgeld

Geplaatst: 13-01-20 08:29

Ik knip ook het haar van mijn vriend, en hij knipt dat van mij.
Dat van mij zit altijd in een knot of staart, dus dat hoeft niet perfect strak en in laagjes geknipt.

**Geplaatst**: 13-01-20 08:50

Geplaatst: 13-01-20 08:50

Prairy schreef:
Ik denk dat je 2 types hebt.

Het ene type denkt poedersuiker. En gaat dan op zoek naar oplossingen om met dat geld dat ze krijgen, zo creatief mogelijk te zijn.

Het andere type denkt ook poedersuiker. En blijft dat denken en klagen en zagen en weigert andere oplossingen te bedenken, in plaats daarvan krijgt alles en iedereen de schuld behalve degene die het (in veruit de meeste gevallen, niet allemaal) veroorzaakt heeft, namelijk hij/zij zelf.

Ja en die laatste poedersuiker denkers, die roken als een stoomboot dat is mij menig keer opgevallen.
en het is dan zo jammer dat ze eigenlijk tekort komen om hun aandeel in te kunnen zien!
want meestal leren ze weinig van!

ende andere groep valt zelden in herhaling!

**Geplaatst**: 13-01-20 08:51

Geplaatst: 13-01-20 08:51

Prairy schreef:
Ik denk dat je 2 types hebt.

Het ene type denkt poedersuiker. En gaat dan op zoek naar oplossingen om met dat geld dat ze krijgen, zo creatief mogelijk te zijn.

Het andere type denkt ook poedersuiker. En blijft dat denken en klagen en zagen en weigert andere oplossingen te bedenken, in plaats daarvan krijgt alles en iedereen de schuld behalve degene die het (in veruit de meeste gevallen, niet allemaal) veroorzaakt heeft, namelijk hij/zij zelf.

Ja en die laatste poedersuiker denkers, die roken als een stoomboot dat is mij menig keer opgevallen.
en het is dan zo jammer dat ze eigenlijk tekort komen om hun aandeel in te kunnen zien!
want meestal leren ze weinig van!

ende andere groep valt zelden in herhaling!

**Geplaatst**: 13-01-20 11:18

Geplaatst: 13-01-20 11:18

zonnebloem18 schreef:
Mijn man en dochter moeten toch wel 3 a 4 keer per jaar naar de kapper. Zelf ga ik 1 keer per jaar, soms nog minder.

Eerste levensbehoefte nee, maar er een beetje verzorgd uit zien is wel vrij belangrijk.

Zelf knippen kan toch ook?
Zeker als je een heel beperkt budget hebt. Mannen gewoon kort scheren kost niets

**Geplaatst**: 13-01-20 11:31

Geplaatst: 13-01-20 11:31

Rivendell schreef:
zonnebloem18 schreef:
Mijn man en dochter moeten toch wel 3 a 4 keer per jaar naar de kapper. Zelf ga ik 1 keer per jaar, soms nog minder.

Eerste levensbehoefte nee, maar er een beetje verzorgd uit zien is wel vrij belangrijk.

Zelf knippen kan toch ook?
Zeker als je een heel beperkt budget hebt. Mannen gewoon kort scheren kost niets

Nouja, dan moet je wel een scheerapparaat hebben en die zijn volgens mij ook niet heel goedkoop.
Als je arm bent denk je voornamelijk op de korte termijn dus elke 4 weken een tientje voor de kapper klinkt logischer in jouw hoofd dan 1x 80 euro uitgeven voor een scheerapparaat. (en de meeste mensen hebben niet eens 80 euro)

**Geplaatst**: 13-01-20 12:16

Re: Leefgeld

Geplaatst: 13-01-20 12:16

Een tondeuse heb je al voor 10 tot 20 euro. Niet de beste kwaliteit, maar werkt prima voor hoofdhaar. KLIK
Ik heb ook een vergelijkbare. Ik wilde er een met snoer ipv accu, en dan kom je bij de allergoedkoopste uit.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:18

Geplaatst: 13-01-20 12:18

Tondeuzes zijn er ook vanaf € 25 te vinden, duurder apparaat is van betere kwaliteit natuurlijk. Maar op lange termijn haal je dat er makkelijk uit. Zeg elke maand scheren is al € 120 besparen op kapper per jaar als je per keer € 10 betaald. Heb een perfect proffesioneel apparaat gekocht voor € 70, heel degelijk en gaat jaren mee. Samen sta je sterk, als je zo'n apparaat met meerdere samen koopt scheelt dat. Of een goedkoop exemplaar aanschaffen zodat je ondertussen kan sparen voor een betere.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:37

Geplaatst: 13-01-20 12:37

Er wordt wel heel makkelijk gedacht hier, hoor. Kapper kan je inderdaad makkelijk op besparen, gewoon niet gaan. Ik kan mijn eigen haar ook niet knippen, maar het is niet alleen een kapper. Wat denk je van een tandarts of iets anders 'medisch' waarbij je een gedeelte zelf moet betalen? Of iets als een cadeautje voor gezin/familie? Er zijn een hoop dingen niet nodig, maar als je alleen maar dingen kan/mag die noodzakelijk zijn kan het snel nogal deprimerend worden.

Ik heb hier ook het idee dat degene die er zo makkelijk over denken/praten zelf nooit in zo'n situatie gezeten hebben.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:43

Geplaatst: 13-01-20 12:43

MyWishMax schreef:
Er wordt wel heel makkelijk gedacht hier, hoor. Kapper kan je inderdaad makkelijk op besparen, gewoon niet gaan, maar het is niet alleen een kapper. Wat denk je van een tandarts of iets anders 'medisch' waarbij je een gedeelte zelf moet betalen? Of iets als een cadeautje voor gezin/familie? Er zijn een hoop dingen niet nodig, maar als je alleen maar dingen kan/mag die noodzakelijk zijn kan het snel nogal deprimerend worden.

Ik heb hier ook het idee dat degene die er zo makkelijk over denken/praten zelf nooit in zo'n situatie gezeten hebben.

Ja maar zelf knippen kan ook niet bij elk haar. Genoeg kapsels waar je zelf echt niet mee aan de gang kan gaan hoor. En niet iedereen wil een bloempotkapsel of standje 1 van de tondeuse. En je wilt er toch ook wel toonbaar bijlopen. Ik ga zelf elke 6 weken naar de kapper, moet er niet aan denken dat dat niet zou kunnen.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:47

Geplaatst: 13-01-20 12:47

Nee, ik kan het zelf ook niet, Ceffyl. Ik had later nog geedit.

Als ik het geld zou hebben zou ik niet elke 6 weken hoeven, maar wel vaker dan wat ik nu ga. Ik krijg het nu vaak als cadeautje oid, maar dat is 1 keer in het jaar. Maar ik moet echt niet beginnen aan zelf knippen, want dan kan ik er niks meer mee. (en als ik al zie hoe lang een echte kapper met mijn haar bezig is, dat houd ik zelf niet vol

) Maar ik zeg er die ene keer in het jaar wel bij wat mijn 'problemen' zijn en dat ik dus geen kapsel wil wat bijgehouden moet worden of bijvoorbeeld elke dag gefohnt.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:59

Re: Leefgeld

Geplaatst: 13-01-20 12:59

De kappersschool is ook nog een optie, daar kun je vaak gratis of tegen een heel laag tarief laten knippen.

Ik heb ook wel eens van zo weinig geld geleefd dat ik nog geen kado kon kopen. Dan geef ik wat bloemen of planten uit de tuin, of een zelfgemaakte cake, of andere zelfgemaakte dingen, of een grappige cadeaubon om eens mee te komen eten, of iets anders creatiefs.

**Geplaatst**: 13-01-20 13:06

Geplaatst: 13-01-20 13:06

Ik heb 50 euro per week om van te leven en onderhoud daar ook nog 5 paarden, 2 honden, 5 katten en 4 kippen van....(Ik woon wel in Portugal dat scheelt).
Ik ga 1 of 2 keer in het jaar naar de kapper. Ik heb krullen dus het zit altijd wel goed.
Tandarts moet ik inderdaad voor sparen.
De medicijnen die ik nodig heb zijn gelukkig redelijk goedkoop (een tientje per maand)

Er komt bij mij geen frisdrank, sap uit een karton of drank in huis, ik koop geen snoep met uitzondering van af en toe een reep chocolade. Ik koop wel koek, maar dan gewoon volkoren biscuitjes van 75 cent de rol en daar doe ik wel een week mee. Ik drink geen koffie (maar thee). Dat scheelt al een heleboel.
Ik koop geen kant en klaar maaltijden, geen dingen die in de frituur gaan, geen toetjes of ijs. En, bijna vergeten, ook zeer weinnig vlees. Als in ongeveer 1-2 kilo bij elkaar per jaar.

Ik denk dat het een kwestie is van jezelf een regime opleggen. Zelfbeheersing. Het is mogelijk.

**Geplaatst**: 13-01-20 13:13

Re: Leefgeld

Geplaatst: 13-01-20 13:13

5 paarden, 2 honden, 4 katten en kippen. Hoé dan?

**Geplaatst**: 13-01-20 13:31

Geplaatst: 13-01-20 13:31

_San87_ schreef:
5 paarden, 2 honden, 4 katten en kippen. Hoé dan?

Ik heb bijna 30 hectare land bij het (huur)huis, hooi krijg plaatselijk best goedkoop, voer is hier goedkoop en hebben ze haast niet nodig, stro krijg ik van iemand in ruil voor mest.
Dierenarts is hier goedkoop en geeft me goede deals én ik kan het in delen betalen of wanneer ik het kan betalen, maanden wachten vinden ze geen probleem.
Bekappen is maar 2 x per jaar nodig en ik betaal een tientje per paard.
Tandarts komt 1 x per jaar en kost 40 € per paard, en er zijn er meestal 2 of 3 die gedaan moeten worden, dus daar moet ik voor sparen of vakantie geld opzij leggen.
Droogvoer voor honden en katten kan ik per kilo kopen of in zakken van 20 kilo bij de voerboer (die ook veevoer heeft enzo) en de kippen kunnen eten wat ze willen aan insecten en bloemetjes en weet ik het wat op het land en krijgen alleen mais erbij voor 35 cent de kilo dat weken meegaat.
Het zijn trouwens 5 katten, had ik 4 gezegd?

(En goddank heb ik donaties ontvangen voor het 5de paard, dat verlicht natuurlijk enorm, die eet nog extra)