Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-11-19 17:50

Geplaatst: 05-11-19 17:50

Percy schreef:
pmarena schreef:
Gewoon: iedereen

Degene in scootmobiel zit vreselijk te tobben. Zelf kan je het makkelijk pakken om even te helpen, moet je je dan maar ongemakkelijk gaan staan voelen daar vlak achter de hele tijd, dat je zelf staat te niksen terwijl er voor je iemand staat te tobben.... Mensen achter je willen ook graag door.

Dus eigenlijk heeft iedereen er voordeel van als iemand niet zo eigenwijs moeilijk gaat zitten doen en vriendelijk aangeboden hulp afslaat om te bewijzen dat 'ie het zelf wel kan....

Weet je, pmarena, hoe het voelt als je steeds minder kan? Weet je hoe graag je dan de dingen wilt doen die je nog wel kan? Niet uit eigenwijsheid, niet om "iets" te bewijzen. Nee, juist omdat je al zo veel kwijt bent en je, wat je nog wel kan, zolang het nog kan, graag zelf wilt blijven doen omdat je blij bent dat je die dingen nog kunt.

Maar moet dat dan perse ook door een gevallen boodschapje op te rapen in de supermarkt? Ik kan je bericht wel begrijpen op zich, maar ik ben zelf ook gehandicapt, en ik vind het heerlijk als mensen ongevraagd iets voor me oprapen wat ik heb laten vallen. Omdat het me zoveel energie kost om te bukken.

**Geplaatst**: 05-11-19 17:59

Geplaatst: 05-11-19 17:59

Zo zwart/wit zie ik het niet maar van pmarena krijg ik de indruk dat zij het wel zo ziet. Natuurlijk is het fijn als iemand iets voor je opraapt maar het is nog fijner als ze het even vragen. Dat vind ik normaal sociaal gedrag.

**Geplaatst**: 05-11-19 18:32

Geplaatst: 05-11-19 18:32

pmarena schreef:
Gewoon: iedereen

Lampjes-smileys stralen zelden veel respect uit voor een andere visie.

Citaat:
Degene in scootmobiel zit vreselijk te tobben. Zelf kan je het makkelijk pakken om even te helpen, moet je je dan maar ongemakkelijk gaan staan voelen daar vlak achter de hele tijd, dat je zelf staat te niksen terwijl er voor je iemand staat te tobben.... Mensen achter je willen ook graag door.

Het lijkt me dus belangrijk om eerst te begrijpen dat er verschillende dingen zijn. Jij wilt je ongemak weghelpen, je denkt dat anderen ook snel door willen (dat hoeft niet zo te zijn trouwens), en dat geeft al een boel druk voor je uberhaupt naar de persoon voor je hebt gekeken.

Als die persoon het niet wil, is de conclusie verder makkelijk: dan help je dus niet iedereen.

Citaat:
Dus eigenlijk heeft iedereen er voordeel van als iemand niet zo eigenwijs moeilijk gaat zitten doen en vriendelijk aangeboden hulp afslaat om te bewijzen dat 'ie het zelf wel kan....

Een leven dat zo snel mogelijk gaat en waarin je niets meer doet wat een ander sneller of beter kan is ultiem heel erg leeg en zinloos. Waardeer de volgende keer gewoon eens de tijd. Help de persoon in de scootmobiel door niet alleen je hulp aan te bieden met het in- en uitladen, maar door ook hardop te benoemen: geen probleem, neem de tijd, ik heb geen haast.

**Geplaatst**: 05-11-19 18:46

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 18:46

Dit wordt een oeverloze discussie. Iedereen ervaart, beleeft en doet de dingen nou eenmaal anders. Hell, ik kan waarschijnlijk de ene dag dankjewel zeggen als ik zit te klooien en alles uit m'n handen valt en de volgende dag in tranen uitbarsten omdat 'ik heus nog wel iets kan'.
Net als dat je de ene dag wel wilt helpen als iemand wat laat vallen, maar je ook heus je momenten hebt waarop je denkt 'zal ik ermee wegkomen als ik doe of ik het niet zag'. We zijn mensen..

**Geplaatst**: 05-11-19 20:20

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 20:20

wat een ingewikkeld gedoe. Als iwmand iets laat vallen en het duvelt praktisch voor mijn voeten raap ik het op. Als je dan toevallig in een rolstoel zit en je daardoor als debieel behandeld voelt.. pech, maar als je dat erin ziet is die rolstoel je minste probleem. En nee, ik zit niet aan iemands rolstoel of persoon, maar als je al gaat lopen snibben als iemand goedbedoeld iets voor je oppakt heb je, of je nu in een stoel zit of niet, gewoon een rotkarakter of een rotdag.Vriendelijkheid kost niks. Wm als je meent op een vriendelijle daad kribbig te moeten reageren, omdat je ervan uitgaat dat mensen je door je stoel als een half mens zegt dat meer pver jou dan over de behulpzame persoon.

**Geplaatst**: 05-11-19 21:08

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 21:08

De meeste rollers, of althans degene die ik ken mezelf incluis, zullen over iets dat valt oprapen ook niet vallen, maar ja, net als onder mobiele mensen, zitten onder mjjnder mobiele mensen ook sjago's die wrinig of niks waarderen. En dat kan soms dels het gevolg zijn van het te pas en vooral te onpas geholpen worden, ook als dat echt niet nodig is. Als er al tig keer ongevraagd aan mij en/of mijn stoel geplukt is, mmiif in mjjjn boodschappen gegraaid, kan ik ook wel eens minder vriendelijk reageren. Alleen bied ik daar doorgaand wel mijn excuses voor aan. Ik vermoed wel dat hoe minder mensen nog zelf kunnen, hoe moeilijker het kan zijn hulp aan te nemen. Geen excuus voor sjagrijnige reacties, maar wellicht wel een verklaring.

**Geplaatst**: 05-11-19 23:30

Geplaatst: 05-11-19 23:30

LadyMadonna schreef:
Rakkie: andersom kan natuurlijk ook he, hulp gewoon accepteren....

Ja, dat kan, maar voor wie?

**Geplaatst**: 06-11-19 03:57

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 03:57

Ik schrik ervan dat een vriendelijk gebaar zo negatief opgepakt wordt. Als iemand spullen laat vallen dan help ik even met oprapen, ongeacht iemands leeftijd of lichamelijke toestand. Dat is imo gewoon medemenselijkheid en heeft niks met betutteling te maken. Jammer dat sommigen dat zo zien.

**Geplaatst**: 06-11-19 07:35

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 07:35

Ik ga mee met Percy. Op het moment dat je leven compleet wordt 'overgenomen' door je handicap en je langzaam aan bijna niets meer zelf kan, vind je zelfs die fles shampoo die je hebt laten vallen en zelf weer oprapen al heel belangrijk waarschijnlijk. Kunnen wij als 'gezonde' mensen misschien weinig bij voorstellen maar dat is vaak toch waar misschien zo'n snauwige reactie vandaan komt.

En daarnaast denk ik trouwens dat het ook nog aan het persoon ligt. Mijn moeder zou nooit iemand afsnauwen als die haar probeert te helpen, wel weet ik 100% zeker dat ze zich nog meer beklemd voelt omdat ze het juist heel graag zelf wilt doen. Wat ik helemaal snap. En wij kunnen dat niet ruiken natuurlijk, wij zijn ook maar mensen. Maar ik zou het niet te letterlijk nemen als iemand niet heel lief reageert op hulp, en bedenk maar bij jezelf hoe fijn het is dat jij die hulp niet nodig hebt.

**Geplaatst**: 06-11-19 08:12

Geplaatst: 06-11-19 08:12

Annick75 schreef:
De meeste rollers, of althans degene die ik ken mezelf incluis, zullen over iets dat valt oprapen ook niet vallen, maar ja, net als onder mobiele mensen, zitten onder mjjnder mobiele mensen ook sjago's die wrinig of niks waarderen. En dat kan soms dels het gevolg zijn van het te pas en vooral te onpas geholpen worden, ook als dat echt niet nodig is. Als er al tig keer ongevraagd aan mij en/of mijn stoel geplukt is, mmiif in mjjjn boodschappen gegraaid, kan ik ook wel eens minder vriendelijk reageren. Alleen bied ik daar doorgaand wel mijn excuses voor aan. Ik vermoed wel dat hoe minder mensen nog zelf kunnen, hoe moeilijker het kan zijn hulp aan te nemen. Geen excuus voor sjagrijnige reacties, maar wellicht wel een verklaring.

en dat snap ik. Maar het verschuilen achter het feit dat mensen zelf minder kunnen en daarom bot reageren vind ik niet ok...en we zijn allemaal mensen, iedereen is zoals hij is, maar het keam in dit topic op me over alsof mobiele mensen minder mobiele mensen ik weet niet wat aandoen door behulpzaam te zijn en dus die snauw verdient hebben... endat is bullshit.

**Geplaatst**: 06-11-19 09:04

Geplaatst: 06-11-19 09:04

Mars schreef:
Ik schrik ervan dat een vriendelijk gebaar zo negatief opgepakt wordt. Als iemand spullen laat vallen dan help ik even met oprapen, ongeacht iemands leeftijd of lichamelijke toestand. Dat is imo gewoon medemenselijkheid en heeft niks met betutteling te maken. Jammer dat sommigen dat zo zien.

Ik snap dat jij dat zo ziet maar ik werk in de zorg en deze mensen hebben het allemaal op de een of andere manier moeilijk en ja, zeker in het begin ben je geneigd iedereen te helpen.
Maar wat denk je dat het met iemand doet als altijd alles uit handen wordt genomen?
Stel je voor dat je nooit meer iets zelf hoeft te doen, omdat het al wordt gedaan, omdat het sneller gaat, omdat ik een aardig gebaar wil maken, omdat....en de rede is er alleen maar voor de gever....

Wat denk je dat dat doet met iemand die dat altijd ( als aardig bedoeld ) moet ontvangen.

Jij bent niet de enige die goedbedoeld iets wil doen, bijna iedereen wil goedbedoeld iets doen.

Maar help je iemand werkelijk?

Wat als iemand juist moet bewegen, om weer op de been te komen.
Wat als het juist goed is, dat diegene weer kapitein-op-zijn-eigen-schip wil zijn.
Wat als iemand weer kracht vind om te leven
Wat als iemand juist mag leren om om hulp te vragen ....

Er zijn duizenden redenen te bedenken waarom het beter is voor iemand om het zelf te doen.

Ik vind het fijn dat er zoveel mensen zijn die oog hebben voor een ander....
Maar ze mogen wel zich afvragen of dat de hulp die ze bieden daadwerkelijk hulp is.

Waar ik iedereen toe uit wil nodigen is er stil bij te staan, juist met zijn hart, op welke verschillende manieren je iemand werkelijk kunt helpen.
Want dat is wat je wil.

Ga het gewoon eens vragen aan mensen, misschien hebben juist iets anders werkelijk nodig.

**Geplaatst**: 06-11-19 10:45

Geplaatst: 06-11-19 10:45

IHN schreef:
en dat snap ik. Maar het verschuilen achter het feit dat mensen zelf minder kunnen en daarom bot reageren vind ik niet ok...en we zijn allemaal mensen, iedereen is zoals hij is, maar het keam in dit topic op me over alsof mobiele mensen minder mobiele mensen ik weet niet wat aandoen door behulpzaam te zijn en dus die snauw verdient hebben... endat is bullshit.

Ga er maar vanuit dat de meeste dat niet opzettelijk doen hoor, vaak zit daar veel meer achter dat te maken heeft met acceptatie van de ziekte die ze hebben en/of de situatie waar ze in zitten. Ik was de eerste paar jaar na mijn diagnose ook niet de leukste persoon voor mijn omgeving en kreeg dat ook pas later in de gaten. Maar ik heb op een gegeven moment hulp gezocht en gekregen, waardoor ik een omslag kon maken.

Dat maakt echter inderdaad nog steeds niet dat iemand die behulpzaam wil zijn een snauw of sneer verdient, tenzij het echt de spuiten uitloopt misschien, maar verklaart misschien wel beter waarom sommige mensen zo reageren. Oh, en bij nog een deel zit het gewoon in het karakter en waren ze ook zo toen ze nog mobiel waren, die optie is er ook nog. Ik ken ook best wel wat mobiele mensen die moeite hebben hulp aan te nemen.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:13

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 11:13

Bij gewone behulpzaamheid (iets oppakken dat gevallen is, de deur openhouden, etc) krijg je van mij ook gewoon een dankjewel

. Met of zonder rolstoel (ik ben parttime rolstoeler, maak het beide mee).

Maar als iemand ongevraagd aan me gaat zitten, of mij gaat verplaatsen (!) dan ben ik echt wat minder aardig. Het is al vaak genoeg bijna mis gegaan doordat iemand even dacht behulpzaam te zijn bij een stoepje of helling.

Ik til ook zelf mijn rolstoel in en uit de bus bijvoorbeeld, dan stap ik zelf even uit. Ik heb het ook wel eens aan een vriendelijke vreemde overgelaten, maar die zette de stoel dan net even onhandig neer, goed bedoeld maar niet heel helpend. Dus als iemand nu vraagt of hij kan helpen, vraag ik meestal of diegene even ruimte vrij kan maken zodat ik het zelf kan doen. En daar ben ik dan ook echt blij mee.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:28

Geplaatst: 06-11-19 11:28

Ik vind het ook nog verschillen of er inderdaad even iets opgepakt wordt dat is gevallen, of bijvoorbeeld dat ongevraagd een hele stapel boodschappen zonder vragen op de band gelegd wordt.

Of iemand even een deur open houdt, bijvoorbeeld bij een lift, of dat iemand ongevraagd de rolstoel diezelfde lift induwt.

Het ene is een vorm van hoffelijkheid / vriendelijkheid die ik ook naar niet rolstoelers laat zien.

Het tweede vind ik persoonlijk -als het ongevraagd is- te ver gaan.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:29

Geplaatst: 06-11-19 11:29

Jemig.. die studenten, moet niet gekker worden, wat een gladiolen..

Britt_xxx schreef:
Percy schreef:

Weet je, pmarena, hoe het voelt als je steeds minder kan? Weet je hoe graag je dan de dingen wilt doen die je nog wel kan? Niet uit eigenwijsheid, niet om "iets" te bewijzen. Nee, juist omdat je al zo veel kwijt bent en je, wat je nog wel kan, zolang het nog kan, graag zelf wilt blijven doen omdat je blij bent dat je die dingen nog kunt.

Maar moet dat dan perse ook door een gevallen boodschapje op te rapen in de supermarkt? Ik kan je bericht wel begrijpen op zich, maar ik ben zelf ook gehandicapt, en ik vind het heerlijk als mensen ongevraagd iets voor me oprapen wat ik heb laten vallen. Omdat het me zoveel energie kost om te bukken.

Als er iets valt van wie dan ook raap ik het ook gewoon ongevraagd vaak op als het bij mij in de buurt ligt, heeft niets te maken met of iemand het wel of niet zelf zou kunnen, vind dat gewoon netjes... (overigens kan ik zelf soms nauwelijks het oprapen

maar dat kunnen mensen niet aan me zien, dus raap het dan alsnog voor ze op)
Ik vis meestal ook de gevallen boodschappen verdelers van de grond of uit het schap erachter.
Deur open houden doe ik ook voor anderen, ongeacht of ze krukken hebben rolstoel of moeilijk lopen, dat is toch vrij normaal, dat als jij erdoor loopt je hem niet in iemand anders gezicht dicht laat klappen?
Of kom ik nou echt van andere planeet? Dit is me namelijk gewoon door mijn ouders geleerd als zijnde beleefd. Heb er nooit over nagedacht dat anderen dit als raar zouden ervaren....

Overigens vind ik het dan weer verschrikkelijk als mensen iets voor me moeten doen, omdat ik het niet kan... {:)-:(

, maar ga ze echt niet afsnauwen en heb er pesthekel aan als een of andere aso, de deur niet open houdt zodat je hem recht in je snufferd krijgt.

En net als half Nederland erger ik me dood aan mensen die in een scootmobiel rijden, maar duidelijk niet kunnen rijden.... Goeie grutten.... echt... dwars af over je tenen... half het schap in.. soms is het echt verschrikkelijk. Dan ben ik ook niet aardig meer en heel simpel, je mag bij mij ook niet voor omdat je in je scoot of rolstoel zit of toevallig grijs en gerimpeld, ben allang blij als ik zelf de supermarkt weer overleefd heb :')

.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:40

Geplaatst: 06-11-19 11:40

Sjolvir schreef:
En net als half Nederland erger ik me dood aan mensen die in een scootmobiel rijden, maar duidelijk niet kunnen rijden.... Goeie grutten.... echt... dwars af over je tenen... half het schap in.. soms is het echt verschrikkelijk. Dan ben ik ook niet aardig meer en heel simpel, je mag bij mij ook niet voor omdat je in je scoot of rolstoel zit of toevallig grijs en gerimpeld, ben allang blij als ik zelf de supermarkt weer overleefd heb .

Of de mensen die gewoon met volle snelheid door ene voetgangersgebied of over de stoep rossen, terwijl het niet alleen fatsoenlijk is om stapvoets te rijden, maar zelfs wettelijk verplicht.

Maar ik heb ook een hekel aan mensen die pal voor mijn neus ineens stilstaan, dat heb ik trouwens ongeacht of ik te voet ben, met de rolstoel of met de rolstoel met aankoppelbike

en die mensen doen het ook niet bewust of opzettelijk, dus dat hou ik dan ook maar in mijn achterhoofd en die krijgen ook maar gewoon een glimlachje en een 'oeps' of als ik met de rolstoel ben een geintje dat het best gezellig is iemand (bijna) op schoot te krijgen.

En ja, hulp vragen en/of accepteren, omdat je iets echt niet zelf kan, kan ook wel een dingetje zijn 8-)

. Die deuren ben ik ook altijd wel blij mee, als iemand die open wil houden of open doet, zeker als ze zwaar zijn.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:47

Geplaatst: 06-11-19 11:47

Annick75 schreef:
Sjolvir schreef:
En net als half Nederland erger ik me dood aan mensen die in een scootmobiel rijden, maar duidelijk niet kunnen rijden.... Goeie grutten.... echt... dwars af over je tenen... half het schap in.. soms is het echt verschrikkelijk. Dan ben ik ook niet aardig meer en heel simpel, je mag bij mij ook niet voor omdat je in je scoot of rolstoel zit of toevallig grijs en gerimpeld, ben allang blij als ik zelf de supermarkt weer overleefd heb .

Of de mensen die gewoon met volle snelheid door ene voetgangersgebied of over de stoep rossen, terwijl het niet alleen fatsoenlijk is om stapvoets te rijden, maar zelfs wettelijk verplicht.

Maar ik heb ook een hekel aan mensen die pal voor mijn neus ineens stilstaan, dat heb ik trouwens ongeacht of ik te voet ben, met de rolstoel of met de rolstoel met aankoppelbike en die mensen doen het ook niet bewust of opzettelijk, dus dat hou ik dan ook maar in mijn achterhoofd en die krijgen ook maar gewoon een glimlachje en een 'oeps' of als ik met de rolstoel ben een geintje dat het best gezellig is iemand (bijna) op schoot te krijgen.

En ja, hulp vragen en/of accepteren, omdat je iets echt niet zelf kan, kan ook wel een dingetje zijn . Die deuren ben ik ook altijd wel blij mee, als iemand die open wil houden of open doet, zeker als ze zwaar zijn.

Die scoots zijn overigens echt erg, maar kan bestuurder vaak niet veel aan doen, die staan dan boem stil... lig je bijna achterin de scoot

Rij er zelf wel eens op en mijn vader rijdt er al jaren op en is al diverse malen over mijn voeten heen gereden.. :Y)

maar dat is meer dat ik er dan vlak naast loop met pinguin voeten. Hij is er nog wel handig mee.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:23

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 12:23

Ook een scoot kán je in theorie geleidelijk laten afremmen door de hendel of het voetpedaal geleidelijk los te laten, maar dat is inderdaad wel een uitdaging, in elk geval als je een verminderde handfunctie hebt. Ik roep bij die dingen ook wel: gas los is tanden kwijt.

Ik heb twee verschillende gehad en bij de een ging het soepeler dan bij de ander. Nou had ik sowieso in de winter een probleem met knijpgas, omdat mijn vingers dan zo koud werden dat ze gewoon krom bleven staan. Komt niet ten goede aan de remvaardigheid

. Mijn twee scootie had dus ook een voetpedaal, dat ging beter, tenzij er water/sneeuw in de potmeter, dan verwisselde die voor- en achteruit ineens, dus in de herfst/winter was het wegrijden standje slak, om er zeker van te zijn dat ik de goede kant op ging $_/-\o_$ .

Mijn elektrische aankoppelbike heeft draaigas met een speciale grip en gewoon handremmen, kan ik wel waarderen die handremmen, dat geeft net wta meer controle.

Over de veiligheid van scootmobielen en met name dat remsysteem is na het ongeluk met de stint in Oss ook even wat te doen geweest. Er gebeuren ook nog steeds gewoon (te) veel ongelukken met scootmobielen. Ik geloof dat ze hier in de gemeente eerst rijvaardigheidstraining geven en dan pas de scoot verstrekken.

Oh, en pinguïnvoeten moet je natuurlijk ook niet onder welke wielen dan ook zetten

.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:51

Geplaatst: 06-11-19 12:51

Rakkie123 schreef:
Wat als iemand juist moet bewegen, om weer op de been te komen.
Wat als het juist goed is, dat diegene weer kapitein-op-zijn-eigen-schip wil zijn.
Wat als iemand weer kracht vind om te leven
Wat als iemand juist mag leren om om hulp te vragen ....

Er zijn duizenden redenen te bedenken waarom het beter is voor iemand om het zelf te doen.

Ik vind het fijn dat er zoveel mensen zijn die oog hebben voor een ander....
Maar ze mogen wel zich afvragen of dat de hulp die ze bieden daadwerkelijk hulp is.

Waar ik iedereen toe uit wil nodigen is er stil bij te staan, juist met zijn hart, op welke verschillende manieren je iemand werkelijk kunt helpen.
Want dat is wat je wil.

Ga het gewoon eens vragen aan mensen, misschien hebben juist iets anders werkelijk nodig.

Dus je mag mensen in een rolstoel niet anders behandelen maar als je iets oppakt omdat ze het laten vallen dan moet je wel al deze mogelijkheden in je hoofd houden voordat je het daadwerkelijk op pakt want stél dat de persoon het zo graag zelf even oppakt dat je ze iets heel ergs aandoet door het gewoon even aan te geven? Kom op zeg, wat een onzin. Als het allemaal zo vreselijk is en die mensen zó ontzettend kwetsbaar zijn dat ze zo over de zeik kunnen gaan omdat er iets uit goed fatsoen aangegeven word dan gaat er volgens mij iets mis in de acceptatie van het hele gebeuren.
Dat ik iets oppak wil niet zeggen dat ik een ontzettende drang heb om iemand in een rolstoel te helpen, ik bemoei me verder ook niet met deze mensen omdat ik er vanuit ga dat ze wel hulp bij zich hebben als de dingen niet lukken en dat als ze wel hulp nodig hebben ze het zelf wel aangeven, op mijn werk kom ik regelmatig mensen in een rolstoel tegen en ik moet zeggen dat deze mensen gelukkig wel gewoon fatsoenlijk kunnen reageren en dat ik ze op één na (het ikkanallesmakenwantikzitineenrolstoeltype) gewoon help en dat dat ook gewaardeerd word.
Vragen hoe ik iemand op een andere manier kan helpen ben ik dan ook niet van plan want hard gezegd heb ik daar helemaal geen zin in. Ik pak alleen ongevraagd iets op als ik het zie gebeuren en verder vraag ik of ze kan helpen als ik zie dat ze iets willen, of ze komen bij mij met de vraag, en dan help ik ze ook, that's it.
Jij maakt het allemaal zo ontzettend zwaar en ingewikkeld dat ik er gewoon heel hard op afknap en als iedereen zo zou zijn dan zou ik ze heel hard voorbij lopen in ieder geval.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:03

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 13:03

@Rakkie123, sorry maar in die split second dat ik wat zie vallen (of het nu bij een kind, oudere, rolstoeler, wandelaar, etc is) ga ik die hele filosofische verhandeling niet af in mijn hoofd.
Mijn impuls is ‘goh ik help even’ vanuit niets dan een goede bedoeling en ik weiger om dat uit te zetten en maar gewoon door te lopen. Krijg ik een snibbige reactie dan is het jammer, de volgende persoon zal ik weer een hand toesteken.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:06

Geplaatst: 06-11-19 13:06

Ik ken trouwens ook genoeg rolstoelers die vinden dat andere mensen juist alles voor hen moeten doen, want zij zijn gehandicapt en die ander niet. Tsja, dat je het niet altijd ziet, zegt niets over een ander en ook al zit je in een rolstoel, je kunt niet verwachten dat iedereen jou maar helpt. Als je dat echt nodig hebt moet je niet alleen op pad gaan, hoe cru dat ook is.
Ik heb zelf flink geïnvesteerd in mijn zelfstandigheid in mijn rolstoel, twee vaardigheidstrainingen gevolgd op eigen kosten en in het begin telkens mensen mee gevraagd zodat ik niet onverhoopt vast kwam te staan bij het oefenen van mijn nieuwe vaardigheden. Nu kan ik in geval van nood in mijn stoel in mijn eentje een trap af (op is ook een techniek voor, maar dan heb je alsnog wel een gezonde loper nodig) en dat voelt ook gewoon een stuk prettiger voor mij. Maar dan zijn er dus wel mensen die uitspreken hoe jaloers ze op mij zijn dat ik zonder hulp van de buschauffeur de bus in en uit kan (mits strak aan de stoep geparkeerd), maar als ik ze dan op de training wijs, dan doen ze die niet omdat het niet voor ze betaald wordt. En het is niet dat het geld er in mijn voorbeelden niet is, dat is natuurlijk een heel ander verhaal. Net als dat je voor zo'n training wel armkracht nodig hebt, heb je die niet door je ziekte/handicap, dan snap ik natuurlijk dat je meer hulp nodig hebt.
Maar dat is onder rolstoelers ook best een dingetje hoor. Mensen die menen dat jij iets moet kunnen, omdat zij het kunnen, of juist andersom. 'Ik kan dat niet, dus het is niet te doen'. Er zijn zoveel verschillende redenen waarom mensen in een rolstoel kunnen belanden dat het ook niet makkelijk is om het over 'rolstoelers in het algemeen' te hebben.

En het voorbeeld iemand laat iets vallen en je pakt het op omdat het voor je voeten ligt, blijf ik nog steeds een oeverloze discussie geven. Als een gezond ogende 20 jarige iets laat vallen, pak je het toch ook voor haar op als het voor je voeten is beland? Of moeten we dan ook vragen of we dat wel moeten doen? Sommige dingen doe je gewoon zonder erbij na te denken. Iets oppakken wat is gevallen valt daar voor mij ook onder. Iemand naar een hoge boodschap zien kijken en dan dus maar pakken, dat is wat anders, want wie zegt dat die persoon juist die boodschap wilde hebben. Maar sommige dingen zijn ook gewoon fatsoen en dat is iets oprapen voor een ander in mijn normen en waarden kader in elk geval wel.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:14

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 06-11-19 13:14

Als iemand iets laat vallen en het ligt voor mijn voeten, dan raap ik het op (ook vanuit mijn rolstoel trouwens).

Het wordt pas vervelend als ik iets laat vallen en het voor mijn eigen voeten ligt. En dat dan iemand anders dat voor me op wil rapen, dat is nergens voor nodig. Maar ook dan is het goed bedoeld en hoeft die persoon geen narrige reactie te krijgen. Die krijgt dus netjes een dankjewel.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:26

Geplaatst: 06-11-19 13:26

Het is ook een discussie die nergens heen gaat, want het is nu eenmaal zo dat sommige mensen, ongeacht hoe hun gezondheid is, geen hulp willen, nergens bij en nooit en dus snibbig reageren. En er zijn inderdaad mensen die altijd en overal hulp bij willen, ook ongeacht hun gezondheid, en die vinden dat omdat zij iets wel of niet kunnen, een dat bij een ander ook zo is. Ik ben ook wel eens afgeblaft toen ik iets opraapte voor een ander en nee, die persoon zat niet in een rolstoel en ik op dat moment ook niet. Alleen zag ik iets eerder dat er iets viel.

Iets oprapen is nu in dit topic uitgegroeid tot iets heel groots, en daar ben ik zelf ook debet aan hoor, maar dat komt misschien ook omdat er nu eenmaal mensen zijn die echt nooit vragen of je hulp nodig hebt, maar gelijk aan je beginnen te plukken, terwijl dat soms gewoon pijnlijk is of op z'n minst niet prettig of praktisch.

Laten we het er op houden dat bij het merendeel van de mensen met een beperking dingen als iets oprapen, een deur ophouden, de dingen die je voor iedereen zou doen, geen probleem zijn. En dat het bij dingen als helpen met een jas, duwen van een rolstoel het fijn is als je het even vraagt.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:29

Geplaatst: 06-11-19 13:29

Rakkie123 schreef:
Mars schreef:
Ik schrik ervan dat een vriendelijk gebaar zo negatief opgepakt wordt. Als iemand spullen laat vallen dan help ik even met oprapen, ongeacht iemands leeftijd of lichamelijke toestand. Dat is imo gewoon medemenselijkheid en heeft niks met betutteling te maken. Jammer dat sommigen dat zo zien.

Ik snap dat jij dat zo ziet maar ik werk in de zorg en deze mensen hebben het allemaal op de een of andere manier moeilijk en ja, zeker in het begin ben je geneigd iedereen te helpen.
Maar wat denk je dat het met iemand doet als altijd alles uit handen wordt genomen?
Stel je voor dat je nooit meer iets zelf hoeft te doen, omdat het al wordt gedaan, omdat het sneller gaat, omdat ik een aardig gebaar wil maken, omdat....en de rede is er alleen maar voor de gever....

Wat denk je dat dat doet met iemand die dat altijd ( als aardig bedoeld ) moet ontvangen.

Jij bent niet de enige die goedbedoeld iets wil doen, bijna iedereen wil goedbedoeld iets doen.

Maar help je iemand werkelijk?

Wat als iemand juist moet bewegen, om weer op de been te komen.
Wat als het juist goed is, dat diegene weer kapitein-op-zijn-eigen-schip wil zijn.
Wat als iemand weer kracht vind om te leven
Wat als iemand juist mag leren om om hulp te vragen ....

Er zijn duizenden redenen te bedenken waarom het beter is voor iemand om het zelf te doen.

Ik vind het fijn dat er zoveel mensen zijn die oog hebben voor een ander....
Maar ze mogen wel zich afvragen of dat de hulp die ze bieden daadwerkelijk hulp is.

Waar ik iedereen toe uit wil nodigen is er stil bij te staan, juist met zijn hart, op welke verschillende manieren je iemand werkelijk kunt helpen.
Want dat is wat je wil.

Ga het gewoon eens vragen aan mensen, misschien hebben juist iets anders werkelijk nodig.

hemel...als je dit betoog tegen me afstak als ik goedbedoeld een zak appels die voor mijn voeten rolt voor je oppak, kon je die zak in je gezicht krijgen. Nogmaals:als het feit dat iemand iets doodnornaals doet zo triggert is het tijd voor een therapietje. En nee.. ik hoef me niet bij alles wat ik doe af te vragen hoe het voor anderen is. Ik zal nooit zomaar in iemands ruimte komen of aan iemand of zijn spullen zitten. Maar als jij vind dat wanneer er iets voor mijn voeten rolt en ik moet me gaan afvragen of ik dat wel op mag pakken ben je echt doorgeslagen. En daarbij... dat er dingen gebeuren die niet leuk zijn hoort erbij... ook ik heb zo mijn triggers... maar het zijn mijn triggers, ik kan niet verwachten dat anderen hun gedrag daarop gaan aanpassen.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:41

Geplaatst: 06-11-19 13:41

Toen mijn zwager nog niet zo lang in een rolstoel zat hadden we een lopend (rollend?

) buffet. Hij wilde geen hulp en kon alles zelf. Met als gevolg dat hij bijna uit zn stoel viel omdat hij eigenlijk gewoon niet bij kon. Heeft wel even geduurd voor hij dat accepteerde, maar nu is ie niet meer zo moeilijk.
Waar hij wel echt een hekel aan heeft is als hij met of zonder stoel ergens op getild moet worden (een trap ofzo). Dus met familie uitjes houden we er altijd rekening mee dat het rolstoel toegankelijk is.

Ik raad mensen ook echt aan om eens een paar van zijn columns te lezen. Dan zie je waar men zoal tegenaan loopt (rolt).. hij heeft gelukkig een gezonde dosis zelfspot

https://www.dwarslaesie.nl/column/