Sizzle schreef:Shadow, Er staat me inderdaad iets bij van een topic waar een vrouw ten einde raad in haar huwelijk was en waar toen iemand toen iets zei in de trand van: tja je bent nou eenmaal getrouwd, dat heeft God zo bedoeld dus deal with it.
Ik weet niet of die mening van de TS van dit topic is, maar dat was wel behoorlijk onmensmedelievend inderdaad.
Sizzle: dat was inderdaad waar ik op doelde met mijn post, want het was idd de TS die dat gepost had. Nu snap ik dat je er als (streng)gelovige een bepaalde mening op na kunt houden, en in je eigen leven is daar natuurlijk niet zoveel mis mee. Maar waar het bij TS misgaat, is het niet inzien wanneer het gepast is om die mening te verkondigen en wanneer je beter even niets kunt zeggen.
(Het volgende stukje kan wat technisch worden voor mensen die niet erg onderlegd zijn qua Bijbelkennis, excuses daarvoor

Bedenk: Jezus las ook niet iedereen de les die hij tegenkwam. Wat hij deed was mensen helpen, dat eerst. En vervolgens aan zijn discipelen, die daadwerkelijk geïnteresseerd waren in wat hij deed, uitleggen waarom en hoe en wat erachter zat. Dát is de manier waarop je je zendingsdrang goed inzet, niet door te pas en te pas met bijbelteksten te gaan schermen. Want dat kan de duivel ook, denk maar aan de verzoeking in de woestijn. Net als de Farizeeën, die kenden de bijbel van voor tot achter en kregen er toch regelmatig goed van langs. Níet om hun bijbelkennis, maar omdat ze die kennis belangrijker vonden dan menslievend te zijn en anderen te helpen. Dat zijn immers de belangrijkste twee geboden (nog belangrijker dan de tien): heb de Heer lief boven alles, en je naaste als jezelf.
Bij dat 'je naaste liefhebben als jezelf' hoort ook: inzien welke kant een topic/gesprek opgaat, bedenken of jouw mening daar gepast/gewenst is, en als dat niet zo is, de compassie opbrengen om eerst mee te leven en de zendingsdrang even te laten voor wat die is. Kweek je een stuk meer begrip mee voor je geloof dan andersom
