Bokt.nl

Cer schreef:

hoewel ik laatst een hele nieuwe kruidvat zag, waar de paden redelijk breed waren, zonder al te veel obstakels.. dus misschien zijn ze ook aan t verbeteren als t pand het toelaat..

Pantykous schreef:

Als ze zelfstandig wilde winkelen had ze dat ook online kunnen doen.

Indestal schreef:

De rechter heeft geoordeeld, dus dit is de maatstaf..nou mankeert ee nog al wat aan de servicegerichtheid van winkelpersoneel en dus kennelijk ook het manag..

Cer schreef:

Indestal schreef:

De rechter heeft geoordeeld, dus dit is de maatstaf..nou mankeert ee nog al wat aan de servicegerichtheid van winkelpersoneel en dus kennelijk ook het manag..

deze zaak is toch nog niet voor de rechter geweest?

Chiave schreef:

Gianti, er zijn gewoon grenzen. Ik als winkelmedewerker wil best een pasje harder zetten voor een klant, maar ik heb ook een verantwoording naar het personeel en mijn collega's. Als ik de persoonlijk begeleider uithang van de beste mevrouw en de winkel stroomt vol... wat moet ik dan? Mijn collega's maar alleen laten buffelen? Mevrouw alleen laten staan? Als we ons allemaal aan ons eigen takenpakket houden, komt het allemaal best goed en draait de machine goed door. Mevrouw kan toch ook prima zelf een oplossing bedenken? Door, zoals door mij eerder genoemd, een buurvrouw of whatever mee te nemen. Waarom moet ik mijn werk laten liggen om mevrouw te faciliteren? Als ze een persoonlijke verkoopceremonie wenst, dan wil ik haar graag doorverwijzen naar Rituals, waar ze in die belachelijk strakke pakkies als een hond achter je aan waggelen en je handjes wassen. En ja, dat kan ik zeggen, want ik heb het zelf ook gedaan.

oomens schreef:

Ik heb eerder het idee dat gehandicapten meer dan ooit 'deel (moeten) zijn van de maatschappij', en dat iedereen daar dan maar ruimte voor moet maken. Restaurants in piepkleine monumentale pandjes moeten maar zorgen dat ieder hoekje rolstoeltoegankelijk is want o wee.

Citaat:

"Mevrouw het word plots heel druk en ik moet mijn collega's even assisteren, heeft u even geduld, u kan evt voor bij de kassa's wachten of even later terug komen voor de rest"? Waar een wil is is een weg, budget gewijs kan je kruidvat en rituals niet met elkaar vergelijken en het is niet dat je uren met zo'n klant bezig bent.

Cer schreef:

Citaat:

"Mevrouw het word plots heel druk en ik moet mijn collega's even assisteren, heeft u even geduld, u kan evt voor bij de kassa's wachten of even later terug komen voor de rest"? Waar een wil is is een weg, budget gewijs kan je kruidvat en rituals niet met elkaar vergelijken en het is niet dat je uren met zo'n klant bezig bent.

Volgens mij is dit ook speculeren... wij hebben geen idee wat het kruidvat verder met die mevrouw besproken heeft...

het enige wat er staat is dat mevrouw begeleid wilde worden (op dat moment?) en dat de winkel op dat moment aanbood om haar boodschappen te halen...

Dat is toch ook een weg? Of is dat ineens geen weg meer...?

Chiave schreef:

Slechte instelling? Laat me alsjeblieft net lachen. Ik sta regelmatig als verkoopmedewerkster in de winkel en er passeren allerhande klanten. Voor een klant loop ik om de toonbank heen en hang ik een tas aan een karretje, voor een klant in een rolstoel duw ik een rolstoel het restaurant in, voor een klant met een groeistoornis breng ik de pinautomaat om de toonbank heen. Dat is niet meer dan normaal. Het gaat mij om de dame in kwestie, die niet geholpen 'wil' worden op een redelijke manier. Kom nou. Straks loop jij een uur door die winkel.

Ik wil absoluut altijd helpen, maar het moet van twee kanten komen. Dat wil zeggen: mevrouw bereidt haar bezoek voor met een boodschappenlijstje, dan loop ik voor haar de winkel door met mijn mandje. Ik heb het gevoel dat de visueel beperkte mevrouw in kwestie gewoon een punt heeft willen maken.

Wendy schreef:

Chiave schreef:

Slechte instelling? Laat me alsjeblieft net lachen. Ik sta regelmatig als verkoopmedewerkster in de winkel en er passeren allerhande klanten. Voor een klant loop ik om de toonbank heen en hang ik een tas aan een karretje, voor een klant in een rolstoel duw ik een rolstoel het restaurant in, voor een klant met een groeistoornis breng ik de pinautomaat om de toonbank heen. Dat is niet meer dan normaal. Het gaat mij om de dame in kwestie, die niet geholpen 'wil' worden op een redelijke manier. Kom nou. Straks loop jij een uur door die winkel.

Ik wil absoluut altijd helpen, maar het moet van twee kanten komen. Dat wil zeggen: mevrouw bereidt haar bezoek voor met een boodschappenlijstje, dan loop ik voor haar de winkel door met mijn mandje. Ik heb het gevoel dat de visueel beperkte mevrouw in kwestie gewoon een punt heeft willen maken.

Hoezo moet dat een uur duren dan? Dacht je dat iemand met een visuele beperking niet door kan lopen ofzo?
Natuurlijk wil ze een punt maken, namelijk dat zij recht heeft op een goede behandeling als klant. Iedereen heeft het maar over de participatiesamenleving, we moeten allemaal meedoen, zelfstandig zijn... nou dat wil zij blijkbaar, maar het winkelpersoneel vindt het blijkbaar teveel moeite om haar daar bij te helpen.

Keet schreef:

Nee, ze had een mail gestuurd of er een rustig moment was waarneer zij door een medewerker geholpen kon worden in de winkel met het uitzoeken van een aantal zaken.
Daarom kreeg ze terug dat ze een boodschappenlijstje kon geven en dat de medewerker het dan bij elkaar zocht.
Maar omdat ze wat dingen moest uitzoeken die nieuw waren voor haar, was dat niet echt een optie.

Citaat:

Als het ineens druk wordt, lijkt de optie van Gianti mij prima en zal ze daar geen probleem mee hebben.

Citaat:

nou dat wil zij blijkbaar, maar het winkelpersoneel vindt het blijkbaar teveel moeite om haar daar bij te helpen.

Anoniem schreef:

Pantykous schreef:

Als ze zelfstandig wilde winkelen had ze dat ook online kunnen doen.

Hoe dan? Dat kan ze toch niet zien?

Onali schreef:

Daar heb je speciale computerprogramma's voor die het oplezen voor je.

Shadow0 schreef:

Je zou bijna denken dat dat een soort herhalend patroon is, waar de onwil om rekening te houden met toegankelijkheid steeds terugkomt, en het makkelijk is om het op anderen af te schuiven, waarbij de voornaamste maatstaf niet is 'hebben mensen met een beperking de mogelijkheden om een fatsoenlijk leven te leiden en hun eigen keuzes te maken' maar vooral 'met hoe weinig moeite kunnen we weg komen.')