Sunrise_ schreef:Dit vind ik erg dat dat zo werkt en mag wat mij betreft direct aangepast worden. Ik begrijp ook niet direct waarom dit zo werkt eigenlijk?
Nou, het is wel prettig als de overledene van gedachten was veranderd maar de registratie nog niet had aangepast. Dat is denk ik de voornaamste reden. Daarnaast moeten de nabestaanden er wel mee leven en de overledene zelf niet. Ik ben zelf ook donor, maar moesten mijn nabestaanden daar vreselijk veel moeite mee hebben dan zou ik het prettig vinden dat ze kunnen weigeren. Ik gun ze niet een jarenlang verdriet over mijn orgaandonatie. Ik weet niet in hoeverre dat een argument voor de regelgeving is geweest, maar ik vind het toch fijn dat mijn nabestaanden kunnen beslissen of zij ermee kunnen leven.
Om dan ook nog even op de werkelijke discussie in te haken: ik vind het vooral heel verdrietig om te zien hoe weinig vertrouwen er in de artsen én in de medemens is. Artsen laten je misschien eerder sterven, de ontvangers zijn misschien wel verslaafd of straattuig, en veel mensen zijn het leven eigenlijk niet eens waard. Poeh, ik sta toch niet bekend als naïef en goed van vertrouwen maar ik ben blij dat mijn wereldbeeld wat positiever is.
Er is een tekort aan organen. Die organen worden dus alleen gebruikt voor patiënten bij wie de kans op succes erg groot is. Dat is niet bij kettingrokers of alcoholisten. Daar zijn keurige procedures voor en die worden strikt nageleefd. En artsen hebben niets te zeggen over wie een orgaan krijgt, dus er is voor hen weinig motivatie om hun patiënt bewust te laten sterven.
Vooral vind het schokkend dat zoveel mensen schijnbaar dat je op basis van één of twee eigenschappen een heel individu kunt beoordelen. Een verstokt vleeseter kan actief zijn bij het redden van kindsoldaten, een obese man kan tienduizenden bruut verkrachtte vrouwen redden, een voormalig alcoholist kan de volgende Nobelprijswinnaar worden. Dat iemand fouten heeft gemaakt, of in jouw ogen nog steeds maakt, is niet de hele som van hun bestaan.
Daarnaast zet het de deur wagenwijd open voor discriminatie in alle vormen. Geen zwarten, geen roodharigen, geen vrouwen, geen vleeseters, geen joden, geen moslims, geen autobestuurders, geen mensen boven de 50, en ga zo maar door. Het brengt een enórme berg aan regelgeving en administratie met zich mee wat ontzettend veel geld kost, het werkt leugens tegen de arts in de hand wat iemands gezondheid in gevaar kan brengen, en het brengt artsen in conflict met hun geheimhoudingsplicht en de Eed van Hippocrates (ze willen het orgaan voor hun patiënt die anders overlijdt, maar weten ook dat de patiënt moslim is, de donor moslims heeft uitgesloten, en dat ze verplicht zijn dat te melden).
Is dat nu echt wat we willen? Waar we naar streven? Systematische discriminatie toestaan over leven en dood?
Mén. Animal Farm + 1984 = ...