Dani schreef:Een pedofiel heeft vaak, net als gewone mensen, een bepaalde voorkeur. Hij valt niet op 'kinderen', maar op jongens of meisjes binnen een bepaalde leeftijd. Het kan heel goed dat een pedoseksueel die 5-jarige meisjes heeft misbruikt geen enkele behoefte voelt iets te doen bij zijn 10-jarige buurjongen. Het gaat ze niet om bruut verkrachten, maar juist om verliefdheid. Het is dus niet zo dat elk kind een potentieel slachtoffer is, en al helemaal niet zo dat ze een gillend en huilend kind van straat meesleuren.
Een pedoseksueel is een mens. Dat op zichzelf lijkt me tamelijk fundamenteel, aangezien we allerlei afspraken hebben gemaakt over hoe je mensen behandelt. En hoe je ze níet behandelt. Dat iemand een slecht, verderfelijk, kwaadaardig, gewetenloos mens is doet daar niks aan af. Juist voor hen zijn die afspraken gemaakt. Belangrijker: het is iemands kind. En hoewel pedofielen bovengemiddeld vaak een abominabel slechte jeugd hebben gehad, is dat geen absolute vereiste om een pedofiele voorkeur te ontwikkelen. Degenen die het hardste roepen dat Benno L. dood moet om hun eigen kinderen te beschermen, moeten zich eens afvragen wat ze dan zouden doen als hun eigen kind verkeerd bezig blijkt te zijn. En ja, dat kan. Kinderporno op je computer zetten is snel gebeurd in een vlaag van nieuwsgierigheid. Je veroordeelt iemands kind tot de dood om de jouwe te beschermen. Is dat niet een beetje krom geredeneerd?
Overigens ben ik ook benieuwd naar de praktische kant daarvan. Want hoeveel kinderen moet je misbruiken om ter dood veroordeeld te worden? En de man die een 16-jarig meisje verkracht, mag hij dan wel blijven leven? Of moeten we terug naar een volksstemming: per geval bepalen of hij mag blijven leven of niet?
We hebben geen idee hoeveel pedofielen of niet-betrapte pedoseksuelen er zijn. Dat is logisch, want slechts een enkeling durft zich te melden bij instanties die hulp kunnen bieden (en die zijn er!). Het uitgangspunt bij het volk is nu namelijk: een pedofiel is gewoon nog niet betrapt, maar fout zijn ze allemaal en dus moeten ze eigenlijk allemaal een kogel door de kop. Ik zou ook mijn mond wel houden. Maar aangezien je toch steun wil, ga je dan maar je toevlucht zoeken tot mensen die je wél begrijpen. Andere pedofielen. En dan rol je heel snel een netwerk van pedoseksuelen in, van kinderporno, en wordt de stap naar misbruik steeds kleiner. Het zou fantastisch zijn als pubers over 20 jaar tegen hun ouders kunnen zeggen: "Help me alsjeblieft, ik denk dat ik op kleine kinderen val maar ik wil hier nooit, nóóit aan toegeven." En dat die ouders hun kind daarbij helpen, dat ze weten waar ze terecht kunnen, dat buren met jonge kinderen zeggen "Oké, wij houden het in de gaten, en zeggen onze kinderen beslist niet met hem mee te gaan." Wat zou meer succes hebben, denk je? Welke van de twee scenarios leidt eerder tot misbruik?
Fantastisch geschreven

En de "leeftijdscategorie" is ook zoiets, want zodra een kind "te oud" wordt voor de pedofiele buurman verdwijnt die verliefdheid, dus hè.
Wat veel mensen ook vergeten is dat een pedofiel (wat was nou de correcte term? Pedofiel is niet-praktiserend toch?) misschien wel kan mastuberen bij de gedachte aan zijn buurmeisje, maar dat buurmeisje heeft daar dan toch helemaal geen last van? Misschien heb je wel een vieze collega die ook aan jou denkt onder de douche, loop je daar trauma's van op? Moet je dan bang zijn dat hij jou binnen enige tijd zal aanranden? Ik mag hopen van niet.