Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
sallandval schreef:Ik snap ergens de frustratie wel van marokkaanse jongens, jullie niet?
Een marokkaanse man die ik ken (begin 30) had het best zwaar vind ik. Thuis moest hij dit, op school moest hij dat... erg veel geld was er niet, zijn vader 1e generatie en kon met zijn buitenlandse diploma hier niet aan de bak, was vaak gefrustreerd en sloeg zijn kinderen. Moeder zat thuis en sprak geen Nederlands. Het is een slimme jongen maar een studie op niveau heeft hij niet gedaan, geen voorbeelden, geen geld, onvoldoende taalniveau. Thuis is het rijk van de vrouw dus hij moest zich met vrienden op straat zien te redden. Zo was hij eens (1 keer) betrokken bij een vechtpartij.
Inmiddels heeft hij zo'n 5 jaar een Nederlandse vriendin; WO opleiding, prima baan. Toen hij gestraft werd voor de vechtpartij steunden zijn ouders hem, maar zijn blonde vriendin komt er toch echt niet in. Inmiddels is vriendinlief het zat om na 5 jaar niet verder te kunnen, ze wil samenwonen, kindjes krijgen.. verder met haar leven en uitte dat. Maar uit loyaliteit voor zijn ouders en angst voor zijn vader heeft hij het onlangs uitgemaakt.
Ik begrijp eerlijk waar die ouders niet. Hoe kun je er voor kiezen om in een land te gaan wonen en vervolgens van je kinderen verwachten dat ze de cultuur van dat land in feite afwijzen? Niet gek toch dat dat verwarrend is? Niet gek toch dat dat frustratie opwekt? Niet gek ook dat ze dan maar besluiten dat die Nederlandse meisjes toch slechter zijn dan de Marokkaanse 'nette' meisjes, en het verschil opblazen.
Zelf zou ik ook gefrustreerd worden als ik elke dag geconfronteerd werd met legio donkere mannen in pak waar ik vrij mee kon omgaan terwijl ik zou worden gedwongen om te kiezen voor één uit een handjevol onbekende en vaak verstopte blonde mannen met een overall... ik noem maar iets. Vooral als ik elke dag op school zou horen dat keuzevrijheid belangrijk is.
DaniBanani schreef:Natuurlijk zijn kleuters en 15-jarigen niet één-op-één te vergelijken. Dat lijkt me zó logisch dat ik het niet nodig vond dat erbij te schrijven. Ik bedoelde er alleen mee te zeggen dat het vreemd is om te roepen dat moord een 'volwassen' daad is waar een 'volwassen' straf bij hoort, want er zijn ook hele jonge kinderen die moorden en dan roepen we dat niet.
Zeg dan dat je vind dat 16-jarigen in elk opzicht als volwassenen behandeld moeten worden, en bijvoorbeeld ook hun rijbewijs gewoon mogen halen. Of dat het kinderrecht moet verdwijnen. Of dat de maximale straf binnen het kinderrecht moet worden aangepast. Maar volwassenheid afhankelijk stellen van iemands daden vind ik nogal vreemd. En dat bedoelde ik ermee te zeggen.
DaniBanani schreef:Natuurlijk zijn kleuters en 15-jarigen niet één-op-één te vergelijken. Dat lijkt me zó logisch dat ik het niet nodig vond dat erbij te schrijven. Ik bedoelde er alleen mee te zeggen dat het vreemd is om te roepen dat moord een 'volwassen' daad is waar een 'volwassen' straf bij hoort, want er zijn ook hele jonge kinderen die moorden en dan roepen we dat niet.
Zeg dan dat je vind dat 16-jarigen in elk opzicht als volwassenen behandeld moeten worden, en bijvoorbeeld ook hun rijbewijs gewoon mogen halen. Of dat het kinderrecht moet verdwijnen. Of dat de maximale straf binnen het kinderrecht moet worden aangepast. Maar volwassenheid afhankelijk stellen van iemands daden vind ik nogal vreemd. En dat bedoelde ik ermee te zeggen.
sallandval schreef:Ik snap ergens de frustratie wel van marokkaanse jongens, jullie niet?
Een marokkaanse man die ik ken (begin 30) had het best zwaar vind ik. Thuis moest hij dit, op school moest hij dat... erg veel geld was er niet, zijn vader 1e generatie en kon met zijn buitenlandse diploma hier niet aan de bak, was vaak gefrustreerd en sloeg zijn kinderen. Moeder zat thuis en sprak geen Nederlands. Het is een slimme jongen maar een studie op niveau heeft hij niet gedaan, geen voorbeelden, geen geld, onvoldoende taalniveau. Thuis is het rijk van de vrouw dus hij moest zich met vrienden op straat zien te redden. Zo was hij eens (1 keer) betrokken bij een vechtpartij.
Inmiddels heeft hij zo'n 5 jaar een Nederlandse vriendin; WO opleiding, prima baan. Toen hij gestraft werd voor de vechtpartij steunden zijn ouders hem, maar zijn blonde vriendin komt er toch echt niet in. Inmiddels is vriendinlief het zat om na 5 jaar niet verder te kunnen, ze wil samenwonen, kindjes krijgen.. verder met haar leven en uitte dat. Maar uit loyaliteit voor zijn ouders en angst voor zijn vader heeft hij het onlangs uitgemaakt.
Ik begrijp eerlijk waar die ouders niet. Hoe kun je er voor kiezen om in een land te gaan wonen en vervolgens van je kinderen verwachten dat ze de cultuur van dat land in feite afwijzen? Niet gek toch dat dat verwarrend is? Niet gek toch dat dat frustratie opwekt? Niet gek ook dat ze dan maar besluiten dat die Nederlandse meisjes toch slechter zijn dan de Marokkaanse 'nette' meisjes, en het verschil opblazen.
Zelf zou ik ook gefrustreerd worden als ik elke dag geconfronteerd werd met legio donkere mannen in pak waar ik vrij mee kon omgaan terwijl ik zou worden gedwongen om te kiezen voor één uit een handjevol onbekende en vaak verstopte blonde mannen met een overall... ik noem maar iets. Vooral als ik elke dag op school zou horen dat keuzevrijheid belangrijk is.