Het grote probleem is dat als je iets introduceert, het altijd goed is. Het afnemen is altijd vervelender. Is met alles zo. Ik heb 5 jaar gestudeerd en ben nu bijna klaar. Mijn stufi ging op aan m'n telefoonabbo en reizen naar m'n vriendin in het weekend. Mijn zorgtoeslag ging op aan nieuwe spulletjes die ik kocht. Daarnaast ben ik ook nog ondernemer met een eigen laptop reparatie bedrijf en verdien hiermee ook redelijk.
Had ik de stufi nodig? Nee. Sterker nog, ik had harder gewerkt voor m'n geld als ik 'm niet had 4 jaar lang.
Had ik de zorgtoeslag nodig? Nee. Zelfde verhaal als hierboven.
Ben ik het dan eens met afschaffing? Dat dan weer niet

Je ziet bijvoorbeeld bij de ziektekostenverzekeringen, dat deze inkomensafhankelijk worden. Iedereen een kortingskaart vind ik prima. Schrijnende gevallen waarbij iemand echt 3 uur moet reizen omdat die ene opleiding nou alleen maar daar gegeven wordt -> trajectkaart.
Studenten wiens ouders niet aan hun zorgplicht kunnen voldoen door beperkt inkomen moeten een basisbeurs houden. Scheve gevallen zoals lang moeten reizen maar toch thuis blijven wonen ivm een lichamelijke/verstandelijke beperking moeten volledig gecompenseerd blijven, evenals studies met een uitzonderlijke urenlast, zoals de medicijnenstudie.
Het is naar mijn mening goed dat de langstudeerboete er af is, al had ik er alsnog vrede mee gehad als hij bleef, maar dan wel alleen voor nieuwe gevallen. Het sociale leenstelsel ben ik het dus ook mee eens, met bovenstaande aanpassingen.
Gelukkig zit ik niet in de politiek, mijn idee zal ook "honderd miljoen miljard" haken en ogen bevatten
